Onbegrip wat betreft (psychische) problemen
 

Er zijn een hele hoop mensen die bepaalde (psychische) problemen niet kunnen begrijpen, of hun best er niet voor doen, ik weet niet wat het is.
Maar stel je hebt iets waardoor je behoorlijk bang bent voor dingen, angstaanvallen krijgt enzo....
Er zijn veel mensen die dan echt lomp kunnen reageren.
De één reageert niet, of zegt "je stelt je aan", "ach heb je haar weer". Of je vertelt iemand waar je bang voor bent en dat je je duidelijk heel beroerd voelt, en je krijgt echt een verschrikkelijk vaag antwoord terug....wat eigenlijk totaal niet terzake doet en klinkt alsof er een geintje van wordt gemaakt.
En verder wordt er niet echt meer aandacht besteed aan je probleem.

Wat vinden jullie, dat hier de oorzaak van is?
Kennen jullie dit?
En wat zou eraan te doen zijn..?
Liefs,

Alicia

Meestal ligt het aan 1 ding: geen eigen ervaring ermee.

Als mensen het zelf meemaken, denken ze er ineens heel anders over :) Dat weet ik ook van mezelf .. toen ik 14 was, had ik je waarschijnlijk belachelijk gemaakt of voor gek verklaard .. nu ben ik 21 en heb zelf al een hoop ongeregeld in mijn hoofd gehad, waardoor ik het gewoon anders zie.

onbegrip

Daar heb ik het over jah

dat is de oorzaak ;)

Ik ken het niet (arrogant). Ik kan me altijd inleven in de situatie van iemand...

Er is niet iets aan te doen. Sommige mensen willen het niet snappen, sommige kunnen het niet...

jah, maar het ligt er idd aan wát je met dat onbegrip doet....
Als ik merk dat iemand ergens mee zit zal ik, ookal begrijp ik het niet, nog niet zo raar reageren.
Ik vraag me af of daar wat aan te doen is, of hoe anderen ermee omgaan :) (Omdat ik er persoonlijk nogal slecht tegen kan...:S)

Met de meeste mensen doet onbegrip iets als: je ervan afkeren, 'dom' reageren (ze weten immers niet beter).

Hoe je er iets aan kunt doen... Misschien je best doen je in te leven in de ander. Proberen meer te weten te komen over zoiets... Bijv dat verkrachtingstopic van nu. Een hoop mensen weten niet waarom verkrachtig erg is, wat het met je doet, maar door te weten wat het met je doet, hoe mensen zich voelen, zal je iemand misschien beter begrijpen. Alleen denk ik dat niet iedereen dat zal kunnen...

Onzin. Een psycholoog heeft ook geen ervaring met de problemen die hij/zij behandeld (iig niet alle). Hij/zij kan wel mensen helpen of de goede richting in sturen. Ik denk dat Gothic dichter bij de waarheid zit.

Je kunt het natuurlijk negeren. Maar dat is nogal weglopen. Ik denk dat je idd zoals Gothic zegt je ook moet inleven in die ander. Daarvoor moet je die ander en z'n verleden uiteraard ook kennen. Een soort wisselwerking. Dan kun jij het ook uitleggen. Doel is wederzijds respect. Bij een onbekend iemand die je daarna nooit meer ziet is het uiteraard niet zo nuttig maar je kunt daar misschien wel op oefenen. Bijvoorbeeld iemand die je tegen komt in de trein kun je een praatje mee beginnen. Who cares verder, ken je toch niet enkom je nooit meer tegen ook. Nou kan ik wel begrijpen dat het irritant is dat je dat steeds zou moeten uitleggen maar dat hoeft niet altijd op dezelfde manier. Je kunt het 'ns steeds anders proberen en goed opletten op de reactie van een ander. Beetje creativiteit wel vereist ;)

Inderdaad er geen ervaring mee hebben, maar ik denk dat het verder gaat.
Het is misschien ook voor een deel ontkenning van het bestaan van psychische problemen. Er zelf bang voor zijn.
Gewoon simpelweg NIET weten hoe je er mee om moet gaan.
Je opvoeding.
En ja, bij sommige mensen ligt het heel simpel. Die hebben daar gewoon geen zin in. (al is dat eigenlijk ook niet simpel, als je dan weer naar de oorzaak gaat kijken enzo)

Hij heeft ervoor geleerd. Mensen die zo bot doen en onbegrip tonen niet. Die zijn onwetend en zien hun eigen kinderachtige gedrag daardoor ook niet in.

Meestal moet mensen zelf iets gebeuren, voordat ze het ECHT begrijpen. Als er in aanraking mee komen door anderen, maar dus zelf die problemen niet hebben, blijft het iets 'vreemds' / 'anders'..

Ze kunnen dan misschien wel begrip tonen, maar diep van binnen blijft het vreemd. Pas als ze het zelf meemaken, blijkt hoe dicht zoiets bij ze kan staan.

Echt onzin dat iemand iets soortgelijks moet meemaken om diegene te begrijpen. Misschien werkt het bij jou zo maar sommige anderen kunnen zich heel goed inleven en verplaatsen in anderen. Echt niet elke psycholoog is depressief geweest en dat is ook niet nodig om een depressief iemand te begrijpen.