Herstel van een aangezichtsverlamming.
 

Hoi,

Er is echt vanalles te vinden over hoeveel kans erop is, hoe lang het ongeveer duurt, etc. Maar wat ik graag wil weten is: voel je iets als het begint te herstellen (tintelen of pijn bijv) of niet? En zo ja: wat voel je dan? En als je dat niet voelt betekent het dan dat je het nog niet aan het herstellen is?


Dank.

Volgens mij was dat wat Mijns heeft. Ik weet verder niks van herstel of wat dan ook, maar misschien kun je 'r PM'en.

Allereerst hangt het van de oorzaak af, of er kans op herstel is.
Bij een ongeluk is de kans op herstel klein omdat de zenuw (n. facialis) dan onherstelbaar beschadigd kan zijn.

Bij Bell's Palsy (spontane aangezichsverlamming) is de kans op herstel veel groter (70%) en is er ook wat behandelijk mogelijk.

Om antwoord te geven op je vraag: tintelen of pijn lijkt mij onwaarschijnlijk, aangezien de zenuw alleen motorische informatie doorstuurt, en geen sensibele (dus er loopt geen 'gevoel' doorheen).

De oorzaak is een oorontsteking. En inderdaad het is dus die van Bell. En volgens de KNO arts was het in het slechtste stadium. (van de 6?) Ze heeft prednison en een anti-herpes middel voorgeschreven gekregen. En moet 2 maanden rust houden.

Maar de vraag was dus inderdaad of je iets (zou moeten) voelen. Ze voelt wel iets van trillingen bij haar wenkbrauw maar dat is dan misschien iets anders.

Ze is m'n moeder trouwens.

Sterkte nogmaals! Gaat het alweer een beetje beter?

Mwah. Ze is iets minder moe. We hebben laatst zelfs even een wandelingetje van 5 minuutjes gemaakt. Maar qua beweging in het gezicht is het nog steeds niets.

Een vriendin van me had dit door een griepcomplicatie, daar is het redelijk snel vanzelf overgegaan. Je kan merken als het overgaat, wanneer je wat minder stijfbent(bij haar was dat zo)

ik heb het gehad, als dank van een fase 2 Lyme.

Maargoed, ik ben er 3 maanden zoet mee geweest. Het trekt heel geleidelijk weg is mijn ervaring. Kortom je merkt er niet zoveel van. Tis niet zoals korstjes die gaan jeuken als het herstelt.

Maargoed, lekker rustig aan doen, goed verzorgen (lekker cremetjes smeren enzo) en doen wat goed voelt, dan gaat dat ook vanzelf beter. :)

Mijn moeder heeft een jaar geleden ook de ziekte van Bell gehad en bij haar kwam het eerste gevoel terug met kleine trillinkjes.
Het is een nare ziekte, maar het is misschien wel goed te vertellen dat het met mijn moeder nu heel goed gaat. Ze heeft er nauwelijks nog last van, alleen als ze moe is heeft ze soms wat moeite met de P uitspreken. Na een half jaar heeft ze het fluitspelen weer opgepakt (ze speelt dwarsfluit) en ook dat gaat nu weer goed geloof ik. Dat was wel een van de dingen waar ze het meest mee zat, of ze ooit weer fluit zou kunnen spelen.
Nou goed, heel veel sterkte!