Besluier mijn schreeuwend lichaam
en bedek, de zo overheersende gedachten
Een duivelend medogenloos wezen
laat z’n controle, over mij, niet ontkrachtten

Maar een gedaante in een
zacht warmend engelengewaad
daalde al spoedig neer
en streek toversterren over mij heen
en verdween, al flitsend, heel snel

Liet het ontbloeide weer
sprankelend stralen en leven
Leerde mij voor heel even
het mooie weer zien en verstaan

Het gaf mij de hoop, om weer verder te gaan

ik vind de eerste strofe heel erg mooi, maar daarna heb je em niet vinnik..

Bij de tweede strofe ga je ineens over naar de verleden tijd en 5 zinnen, kvind dat het ritme een beetje wegnemen eigenlijk.. in de erste strofe rijmen namelijk tweede en vierde zin op elkaar, das in de tweede niet zo, en in de derde strofe is het rijmritme ook weer anders.. dat maakt het wat rommelig, maar misschien als je de tweede stroge zou veranderen wil het wel weer met de laatste..

de eerste vinnik iig echt heel erg mooi en em helemaal 'hebben'

Bedankt voor je reactie:)....ik snap wat je bedoelt, t neemt wel een wat andere vorm aan na de 1e strofe, tis ook een schrijfsel die ik op gevoel heb neergezet....ik let over het algemeen niet zo op de vorm...ik weet niet hoe ik t zou moeten veranderen....denk er nog wel evn over na:)

xxxx

Het geheel vind ik heel erg sprookjesachtig en je gebruikt erg goede en bijzondere zinnen om de inhoud kracht bij te zetten. Hij spreekt me heel erg aan.

Dankje:)

je gedicht is goed, je einde geweldig (y)

:o tnxx:).....



('k geef weer nuttige reacties;))

can't agree more

heel mooi gedaan,
alleen de laatste zinnen van het schuin gedrukte lopen niet zo lekker.

ik hoop je snel te spreken, is al weer lang geleden


love you dennis

Je woorden geven magie aan het beeld waardoor ik in gedachten ga zweven

heel erg goed geschreven om dat te doen :)

hihi tnx:)

xxx