Gaan werken na WO-Bachelor? Of toch doorstuderen?
 

Afgelopen januari heb ik mijn Bachelor Engelse Taal en Cultuur behaald aan de UU. In februari ben ik gelijk begonnen met de master American Studies aan de RuG. Toen ben ik ook op kamers gaan wonen, daarvoor woonde ik nog gewoon bij mijn ouders.

Door omstandigheden, en waarschijnlijk ook omdat ik van universiteit ben geswitcht, haal ik nu gigantisch lage cijfers. Ik geloof dat ik voor alle vakken gemiddeld een 5 sta ofzo. Ik vind zelf dat ik wel veel tijd in mijn studie steek maar dit is niet echt motiverend zo.

Ik loop het risico dat ik dit hele semester over moet doen als ik het niet haal. Dat betekent dus nog een heel jaar op school zitten. Bovendien krijg ik dan ook geen stufi meer, dus ik zou alles zelf moeten betalen.

Ik vind de leerstof heel interessant, daar ligt het niet aan. Ik word alleen ontzettend gestresst als ik een opdracht moet maken en ik krijg er ook lichamelijke klachten van.

Nu denk ik er dus over om met ingang van volgend schooljaar maar te stoppen en dan te gaan werken. Ik vraag me alleen af of dat wel verstandig is met alleen maar een bachelor. Het is wel een diploma, maar zou het veel meerwaarde hebben als ik ook nog die master zou halen?

Wat de kansen voor bachelors zijn weet niemand eigenlijk nog, omdat er nog niet veel mensen zijn die dat soort dingen doen.
Ik wil zelf graag een master doen, maar ik denk dat er op zich misschien wel banen te vinden zijn met een bachelor. Alleen weet ik niet of je dan met Letteren zo ver komt.

Hebben je cijfers ook niet iets te maken met dat je op kamers bent gaan wonen? :) Dat kost veel energie en aanpassingsvermogen.

Kan je niet beter proberen om daar de oorzaak van te vinden, anders heb je kans dat je er op je werk ook last van krijgt zodra er iets van druk op je komt te staan.

Het zou kunnen, maar dan zouden mijn cijfers juist omhoog gegaan moeten zijn volgens mij. Bij mijn ouders had ik nooit een rustige omgeving om te leren en op mijn kamer nu wel. Aan de andere kant moet ik nu wel 2 keer per week half Nederland door met al mijn boeken en mijn halve kledingkast...

Die oorzaak weet ik al. Ik ben bij een psycholoog geweest en volgens hem heb ik sociale angst, wat dus betekent dat ik wel 3 keer nadenk voordat ik mijn mond open trek en me constant zit af te vragen wat andere mensen van me vinden.

Ik merk dat nu ook wel, ik zit me drukker te maken over het feit dat mijn docenten nu (waarschijnlijk) denken dat ik er met de pet naar heb gegooid dan dat ik een 5 sta.

Dit heeft geresulteerd in flink wat overgewicht aangezien ik problemen liever voor mezelf houd, en ik ben continu verkrampt omdat ik gestresst ben en daardoor krijg ik last van mijn nek.

Ik heb al een hele hoop geprobeerd maar niets helpt. Natuurlijke geneeswijzen, een haptonoom, fysiotherapie, cognitieve gedragstherapie, een assertiviteitscursus..

Eigenlijk zou ik een baan moeten hebben die wel op mijn denkniveau is, maar waarmee ik me niet bezig hoef te houden als ik de deur achter me dicht trek tot de volgende keer dat ik op mijn werk verschijn. Maar ja, vind maar eens zoiets...

Een bachelor zelf heeft niet zo veel waarde, het voornaamste nut van het systeem is dat je (zoals jij hebt gedaan) makkelijk een master aan een andere universiteit kunt volgen. Bovendien maak je een ontzettend ongemotiveerde indruk als je je master niet hebt afgemaakt omdat het even tegen zat. Zo'n drama is het nu ook weer niet om één jaar studie zelf te betalen.

Nou het zit al wel langer tegen dan 'even' hoor. Daarom vind ik het ook wel knap van mezelf dat die bachelor in ieder geval binnen is.

Maar goed, om exact de reden die jij aan geeft twijfel ik of het wel zo'n goed idee is om te stoppen.

Geloof me, dat kost toch echt wel veel energie. En op jezelf wonen is wel meer dan alleen een plekje voor jezelf hebben, je moet ook alles zelf doen. Daar had ik moeite mee.

De meeste mensen volgens mij (bewust of onbewust). Het kost tijd om daar aan te wennen en de één is daar wat meer en langer mee bezig dan de ander. :)

@Nonaj: Misschien dat je in aanmerking kunt komen voor jaar extra studiefinanciering of extra financiering via de universiteit? Overleg eens met een studieadviseur over de mogelijkheden (die zijn er vaak namelijk genoeg als je door problemen studievertraging oploopt).

En misschien kun je je master in deeltijd afronden? Dat je bv. maar de helft van de vakken volgt... Loop je nog wel wat vertraging op, maar dan kan je het wel meer op je eigen tempo doen en wellicht scheelt het wat stress, en heb je daarna wel je master.

Ik heb ook heel lang gewacht met op kamers gaan omdat al mijn vrienden nog in de buurt van mijn ouders wonen. Daarom ga ik ook elk weekend nog terug, al kan ik niet echt fantastisch goed met mijn ouders opschieten. Maar dan woon ik dus in feite op 2 plekken, wat het ook moeilijker maakt om werk (bijbaantje) te vinden...die heb ik dus ook niet, waardoor ik vaak ook op mn geld moet letten.

Of ik kans maak op extra studiefinanciering via de universiteit betwijfel ik. Bij mijn vorige opleiding had ik dat wel, toen had ik ook problemen en had ik dat keurig gemeld aan de studieadviseur, maar toen heb ik mijn vertraging weten weg te werken. Ik geloof dat die studieadviseur toen wel zei dat ze een officiele verklaring nodig hadden. Ik heb wel een verklaring van mijn psycholoog dat ik niet helemaal 100 ben maar die is van 2 jaar geleden dus ;)

Ik heb al een afspraak gemaakt met de studieadviseur ja.

De IB-groep heeft sowieso een officiële verklaring nodig als je van dergelijke regelingen gebruikt wilt maken...de uni ook als het uit hun potje betaald gaat worden, denk ik, maar met dat laatste heb ik zelf geen ervaring. Maar je kunt altijd opnieuw een afspraak maken bij die (of desnoods een andere) psycholoog en een nieuwe verklaring vragen, mocht dat nodig zijn. ;):)

Het bespreken met de studieadviseur is sowieso belangrijk...ook ivm het melden van de problemen ed.

En, je kan toch gewoon 1 jaartje alles lenen? Dat maakt ook echt niet zoveel uit hoor.
Verder herken ik delen van wat je zegt heel goed, ik had dat ook heel erg toen ik net op kamers ging en het duurt gewoon even voor je echt helemaal op je plek bent.
Sociale angst herken ik ook wel, maar als je daaraan toegeeft wordt het alleen nog maar erger, vind ik. Als ik jou was zou ik nog 1 jaar doorgaan en eventueel naar een studieversnellingsgroep gaan of iets anders (www.rug.nl/so) of toch weer naar de psych.

Inderdaad, als je net op kamers woont kan het daardoor allemaal wat zwaarder vallen. Sommige mensen hebben daar geen last van, anderen wel. Zeker als je elk weekend op en neer gaat en toch al minder 'makkelijk' bent.
Ik vind dit ook wel iets om met je studie-adviseur over te praten. Die kan je misschien nog tips geven of begeleiding, en zelfs als dat niet helpt, is het fijn als iemand weet dat je niet lui bent. Om die reden zou je ook de docenten kunnen aanspreken.

Met een bachelor alleen kun je in theorie best veel, maar in de praktijk niets omdat werkgevers een universitaire bachelor toch beschouwen als 'studie niet afgemaakt'.

Succes ermee (y)

Nou als je 1 jaartje alles leent kan het snel oplopen hoor :| Maar ik hoef hopelijk nog maar een half jaartje.

Ik ben ook bang dat ik straks geen baan kan vinden en aangewezen ben op een productiebaantje en dat houd ik door lichamelijke klachten niet vol. Nou ja, werken zal nog wel lukken maar daarnaast heb ik dan geen leven meer omdat ik dan verga van de pijn.

Ik heb na deze week geen colleges meer, dus docenten aanspreken gaat dan wat moeilijk....bovendien doe ik dat dan liever NADAT ik met de studieadviseur gesproken heb.

Maar het is wel maar één jaar (en waarschijnlijk 'niet eens' een volledige lening)...en waarschijnlijk kan je dat heel goed terug betalen als je daarna een baan vindt. Ik zou dat iig geen reden laten zijn om geen master te doen...de baan die je daar mee kunt krijgen zal over het algemeen beter zijn dan met alleen een bachelor (en werken doe je vast langer dan een jaar, het is dus een keuze die aardig wat bepaald).

Nee klopt, een volledige lening is 850, maar volgens mij heb je als uitwonende student toch wel minstens 600 euro per maand nodig om een beetje rond te kunnen komen. Dus met een half jaartje zit je dan rond de 3500-4000 euro. Ik vind het gewoon een beetje eng om schulden te maken. Ik heb namelijk ook al ongeveer zo'n schuld staan bij de IB-Groep...

Heb ook al eens gekeken naar baantjes bij de universiteit zelf, maar die staan niet op de site :(

Ik heb begrepen dat bachelors op zich wel werk kunnen vinden in het buitenland. In Nederland weet ik het niet. Reden is dat in sommige landen het BaMa-systeem al langer in gebruik is. Maar in het buitenland gaan werken vergt ook aanpassingsvermogen. Bovendien is het misschien beter om er een jaartje wat anders te doen als het niet lukt. Als ik me niet vergis kan je je stufi dan ook tijdelijk bevriezen. Ik heb hier geen formele bronnen voor (wel informele), maar misschien is het dus nuttig om de mogelijkheden hiervan te bekijken.

Als ik een jaartje wat anders ga doen ben ik mijn kamer kwijt denk ik.....Als in een jaartje buitenland ofzo dan. Als ik ga werken ben ik mijn OV kwijt, en al mijn vrienden wonen vlak bij mijn ouders...(als ik klaar ben met studeren wil ik ook daar in de buurt een huisje zoeken, maar voor nu is zo dicht mogelijk bij de uni het handigste). En stufi krijg ik na september toch al niet meer.

Ik heb mijn studieadviseur ook gevraagd of het verstandig was om te stoppen na de bachelor en zij vond van niet. Omdat het systeem nog maar zo kort geleden ingevoerd is had ze er ook nog geen goed beeld van wat er allemaal mogelijk was met alleen een bachelor en de meeste mensen gingen toch door om de master te halen...

Ik zou niet meteen stoppen als het even niet meezit.
Als je je zorgen maakt om geld, dan kan ik wel zeggen dat dat juist iets is waar je het minste zorgen om zou moeten maken. De IBG leenregelingen zijn redelijk, in ieder geval beter dan bij de bank.

Overstappen naar een andere uni of wat dan ook kan vanalles met zich meebrengen waar je in eerste instantie niet aan denkt. Het werkt demotiverend als je veel voor je studie doet, maar de vakken toch niet kan halen.
Waarschijnlijk wordt er op een andere manier les gegeven en zien de tentamens er anders uit. Wat dus betekent dat je een andere leerstrategie moet leren gebruiken. Met andere mensen studeren/over de stof praten, kan helpen bijvoorbeeld.

En daarnaast is op kamers gaan niet niks. Zeker niet wanneer je en switcht naar een andere stad en een andere opleiding doet. Moet je wel elk weekend naar huis? Het kan best vermoeiend zijn om elke week naar huis te 'moeten'. Misschien kunnen jouw vrienden eens langs komen of dan ga je een keer in de twee weken naar huis.
Als je ook nieuwe mensen leert kennen in Groningen is het ook wat gezelliger om daar eens te blijven. En dan zou je bijvoorbeeld ook daar een paar uurtjes kunnen werken.