Om welk deel van je persoonlijkheid heb jij een mooie grote bakstenen muur gebouwd?
 

Kortom, welk deel van je persoonlijk is er WEL, maar laat je NIET (gauw) zien aan mensen? :)

Bij mij is het mijn onzekerheid en verlatingsangst. Omdat ik daar echt mensen mee kan wegjagen. :| :)

--> Psychologie

De onmenselijke, illegale, betonnen Israelische muur? :eek:

mijn seksualiteit.

seksualiteit ik ook, denk ik. Hoewel ik daar nu wel opener over moet zijn ivm mijn gezondheid. Verder mijn algehele gevoel. Ik zeg altijd wel dat het goed gaat. Het gaat, naar mijn idee, nooit iedereen iets aan. En al helemaal niet als het slecht gaat, want dan ben je kwetsbaar en kunnen ze je erop grijpen.

Misschien vragen ze het omdat ze gewoon bezorgd/geinteresseerd zijn? :)

Delen die ik NIET laat zien:

1. Mijn fantasierijkheid omdat mensen mij niet begrijpen als ik vertel wat er in mijn hoofd rondgaat en dan vinden ze me "raar" en dat stoot (naar mijn ervaring in het verleden) mensen af

2. Mijn verdrietigheid omdat mensen alleen in de buurt van vrolijke mensen willen zijn en als ik me kut voel heb ik mensen om me heen nodig dus ik verberg het.

3. Mijn gebrek aan zelfvertrouwen staat een klein muurtje omheen omdat ik het moeilijk vind om het te verbergen, komt toch altijd wel wat van door helaas

Er zijn vast nog wel een paar maar ik ben nu niet echt in staat om me psychologisch open te gooien, voeg ik later misschien nog wel toe

Delen die ik WEL laat zien:
Kan de lijst volgens mij wel meters lang maken.....zet de belangrijkste maar neer
1. Mijn persoonlijke interesse's, hobby's e.d.
2. Mijn "drive" om beter te gaan leven dan de afgelopen jaren (gestopt met gamen, blowen e.d., ben erg blij met wat ik de laatste maanden op dat gebied heb gepresteerd)
3. De liefde voor mijn familie en vrienden (en hond)
4. Mijn mening over politieke, filosofische, socialogische etc. etc. onderwerpen
5. Seksualiteit: ben hetero, zet t er alleen maar bij omdat het blijkbaar wel discutabel onderwerp in als ik zo kijk. eerlijk gezegd geen "groots" onderdeel in mijn leven.


Misschien handiger om +/- 20 "keywords" neer te zetten en mensen te vragen die neer te zetten in de "wel" en "niet" rijtjes :P

- Mijn walgelijke jaloezie laat ik zo min mogelijk merken.

mijn minachting voor mensen

en mijn agressieve gevoelens.

Hoewel die laatste er stilletjes aan soms toch uitsijpelen. Allez, uitspuiten eerder...

ik speel eigenlijk een groot spel

het nadeel van zon muurtje inderdaad is dus dat je ook dat maar moeilijk toelaat. :) Daarom zijn muurtjes ook soms heel vervelend.

Ik denk dat ik dat niet eens kan? 'Delen' verborgen houden?
Er zijn wel aspecten waarvan ik zou willen dat mensen het niet in de gaten zouden hebben (bijv onzekerheid), maar in bepaalde situaties schemert dit er behoorlijk doorheen ;)

Ach, een muur... Als je de tijd neemt om me te leren kennen gaat die muur al snel neer.
Ik kan nogal grof zijn, met veel lompe grapjes en een duidelijk uitgesproken mening. Maar eigenlijk ben ik heel erg lief en helemaal niet zo kort door de bocht. Het is gewoon makkelijker om die grove houding aan te nemen. Niet iedereen hoeft dichtbij te komen.

Bij mij is het meer een soort van gaas. Je ziet het wel, je kan alleen niet duidelijk zien hoe het nu precies in elkaar zit. En hm, dat geldt geloof ik voor heel mijn persoonlijkheid;)

Mijn gevoelens voor andere mensen.
Om de een of andere reden ben ik altijd bang afgewezen te worden of anderen te kwetsen als ik het daarover heb.

Maar als ik mensen beter ken heb ik er niet zoveel last meer van, gelukkig :)

voor alles wat te dicht bij me komt

Exactly.
En alles wat ik voel als ik verliefd ben.

Mijn teleurstelling. Meeste mensen begrijpen het niet als ik eena niet vrolijk ben :(.
En mijn jaloezie, omdat ik er zelf een hekel aan heb.

Als er zo'n grote bakstenen muur omheen staat, zou ik het dan hier vertellen? :)

De kleinere muurtjes:

Mijn asociale en egoistische kant
Ik kan nogal de ongevoelige en botte eikel uithangen die niemand nodig heeft, maar onderdruk dat al jaren. Ik ben juist helemaal niet zo, maar als ik me nu gekwetst voel, kan het wel eens naar voren komen en dan schrikken mensen nogal, omdat ik normaal gesproken juist aardig ben :o

Gedachtengoed
Ik ben soms erg geinteresseerd in onderwerpen die mensen raar of eng vinden (bijv seriemoordenaars en hun werkwijze). Daar hou ik meestal mijn mond over, omdat het een raar beeld geeft. Ik ben juist een eerlijk en goedwillend persoon! :d

Mijn persoonlijke gevoel
Ik ben niet echt bang om mijn gevoelens te uiten naar mensen toe, maar waar ik meestal niks over zeg, is hoe ik mij persoonlijk voel. Dus als ik in een neerslachtige bui zit en niet veel zin in het leven heb, laat ik dat zo min mogelijk merken.

Voor de rest ben ik de afgelopen jaren alleen maar opener naar mensen toe geworden en heb ik eigenlijk niet zoveel muurtjes :)

Mijn gevoel, momenteel. Zit een vrij grote muur omheen.
Mijn ideeen over bepaalde onderwerpen, dingen, situaties e.d. gewoon omdat het toch niet gewaardeerd wordt als ik daar wat over zeg. Dus vandaar.

Die eerste muur blijft er overigens nog wel een tijdje

mijn gevoel, ik kan het wel opschrijven (zoals op 't forum) en ik kan er op een hele rationele manier met hele beperkte oppervlakkige woorden ook nog wel over praten, maar het gevoel zoals ik dat werkelijk voel, daar zit een dikke muur omheen.

Daar ben je niet de enige in. :)

Heb je misschien interesse in de serie dexter (NB Niet de tekenfilmserie met t lab etc. maar een soort van politieserie over een seriemoordenaar die bij forensics werkt:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dexter_%28TV_series%29
geniale serie, gedachten van de moordenaar en acteerwerk van die gast zijn echt goed

dat het me allemaal nog maar weinig kan schelen, vriendschappen, geld, leven of doodgaan ..

dat mag niemand irl weten, want dan word ik er niet serieuzer op genomen.

I can kill a man, dismember his body and be home in time for Letterman. But knowing what to say when my girlfriend is feeling insecure.. I'm totally lost. :D

Ik zit op youtube te kijken.. het is iig vermakelijk. Ik keek vroeger altijd naar de Medical detectives op Discovery en soms lees ik crimelibrary.com dossiers door van moordenaars :o

Dat is per omgeving nogal verschillend.

Eigelijk alles wel.

Een staat een mooie muur om mijn verleden en de dingen die daarin zijn gebeurd.

Oja, daar ook. Sommige stukken van het verleden dan.

Al breek ik 'm wel af voor een aantal vrienden, maar vooral voor mannen niet :s

Zelfhaat die zo nu en dan op komt spelen.

M'n gebrek aan geweten.

Misschien maar goed dat jij en ik niet één en dezelfde persoon zijn ;).

:D

De pijnlijke herinneringen en trouwma's die mij spijtig genoeg maken tot wat ik ben. Daar staat geen muur rond maar een fort :(
Vb: iedereen denkt dat ik verlegen ben, maar das totaal ni waar, bepaalde gebeurtenissen hebben mij verlegen gemaakt en die herinneringen komen elke keer terug waardoor ik er niet uit geraak.
En zo heb ik er nog een paar.

Dit is trouwens de eerste keer ooit dat ik daar ooit een woord over heb gezegd :bloos: Voelt vreemd aan...

en we zijn nog naamgenootjes ook.

Ik probeer er een om alles heen te bouwen.
Waar er echt een degelijke omheen staat weet ik niet zo goed.
Soms denk ik: Ik ben een muur.
Dan denk ik weer: Ik ben een (te) open boek.

Voor sommige mensen om niks, voor anderen om (bijna) alles...

Om mijn onzekerheid en mijn gevoelens.

als ik verliefd ben, dan berg ik het helemaal weg, dan doe ik alsof hij veel minder voor me betekent dan hij echt betekent...

en dan verschiet ik ervan dat hij bang is een relatie te beginnen omdat ik zo gemakkelijk over alles ga :(

ben je niet de enigste, als je het aan mensen vertet vinden ze je nogal vreemd en erg gek.
Ben zelf erg geintresseerd in seriemoordenaars enzo :)

voor de rest verleden en dan vooral me schooltijd waar ik heel erg gepest ben.

en mijn gevoelens ben niet iemand ie zegt hoe ik me voel of wat er in me omgaat. geerfd van me vader die deed dat ook altijd :)

Ik ben nogal narcistisch en minnacht veel mensen, maar als puntje bij paaltje komt ben ik in directe omgang vaak hypercorrect en beleefd. Een bakstenen muur wil ik het echter niet noemen...

Het tonen en voelen van 'diepe' emoties (concrete angst, verdriet, euforie, liefde e.d.) lukt me sinds een aantal jaren niet meer, maar het is niet zo dat ik daar bewust een muur omheen heb gebouwd.

Inderdaad dat merk ik ook. Ik zeg er ook nooit wat over, behalve tegen mn oudste broer, die houd ook wel van zulke onderwerpen:P.

Ik heb hele open periodes. Maar nu zit ik helemaal vast in mezelf.

Ik heb een periode van 4 jaar niet kunnen wenen. Elke keer dat ik nu ween (wat nog steeds niet al te vaak is), voel ik me natuurlijk slecht (want ja ik moet wenen), maar ook heel opgelucht, dat ik dat nog altijd kan. Maar goed, dat is ondertussen ook alweer bijna zo'n 3 jaar geleden, dus een goede jankbui is terug welkom.

eigenlijk om geen een deel... Ik HAD een grote bakstenen muur rondom mezelf gebouwd, maar ik heb iemand leren kennen die voor mij die muur geleidelijk aan heeft afgebroken :)

mn onzekerheid.
ben voordurend bang niet geaccepteerd te worden.
ook erg onzeker bij vrienden al wordt die muur dan hoe langer ik ze ken minder hoog:)

mijn angst mensen te niet kunnen helpen zoals ik het wil