Summum
 

rotzooi
doolhof
weg kwijt

slaap kort
weg lang
geen tijd

denk na
let op
steeds weer

wil niet
kan niet
nooit meer.

simpel, maar mooi

ik vind die laatste 3 zinnetjes echt mooi, het zegt veel.
wil niet
kan niet
nooit meer

simpel duidelijk, doelstreffent

of gewoon mooi

(y) (y) kort maar krachtig zulle we maar zeggen he (y) (y)

Simpel, maar wel een hele orginele vorm, inhoudelijk met zo weinig woorden heel goed weer gegeven!

Liefs,
Mariamne

grappig dat je dat vindt... tzijn echt van die eindzinnetjes. ik vond het zelf geen ijzersterk einde maar wel iets dat er achter móét, het enige dat past of zo :)

thanks!

en iedereen ook dankjewel :)

cool,
je hoeft toch voorlopig ook niks meer, ofwel?

(y)

wow. erg goed...

vooral die eerste 2 strofen (strofen ofzo???)

edit: ja sorry voor late reactie mensen maar ik zocht even stuff van woodstock (-x-)

je zou zo bij mij op school kunnen zitten (uitleg: ik geloof dat minimaal 80% van mijn medeleerlingen zo leeft...)

jakkie Latijn, heb vandaag weer n 5 gehaald (en dat terwijl ik er zo hard op heb zitten leren), sorry.
maar verder is het n goed gedicht hoor

echt goed maal! ik vind m heel mooi. :)

kuzzen yf

Tja, ik weet het niet eigenlijk. Ik vind het een beetje een opeenstapeling von losse woorden/woordgroepen.
Maar goed.

Is dat niet juist "de kunst" van dit gedicht!?

Ik zou me er gemakkelijk kunnen van afmaken en zeggen, dat ik alles even goed vind als de mensen hierboven, maar er is veel meer, en ik maak het mij liefst niet gemakkelijk, zeker niet als het over poëzie, en dan nog van jou, gaat ;-) Want inderdaad, je bent erin geslaagd om met een minimum aan woorden een maximaal aan gevoel te scheppen, van verlorenheid, van de weg kwijt zijn hoewel je heel erg je best deed om het doel te bereiken, van het niet opgeven, het doorgaan, maar eigenlijk het stille dichterbijsluipen van toch een moedeloosheid, een gedachte dat het bijna niet meer uitmaakt de weg te vinden, of niet, waen dan loop je bijna te dolen, dan vallen de beelden die jouw wereld vormen daarbuiten, over de hagen, weg, en dan ben je op zoek maar je weet niet meer naar wat. Dat alles zie ik, in zo weinig woorden. Maar er is meer. En dat meer, dat is wat de structuur met de lezer doet, het weerspiegelt het gevoel van de 'ik', het gevoel opgejaagd worden door de hoop, het verlangen naar vrijheid uit het doolhof, de uitweg vinden.
Oh ja, moet ik nog schrijven dat ik dit een fantastisch gedicht vind? ;)

Heel veel warme groetjes,
Dreampoet

et puis, c'est tout. zussie je bent geweldig, en ik zeg het nog maar eens: pleur het bij een uitgever. asjeblief?

Wauw, wat vind ik(Mariamne) dit een mooi gedicht!, wat een wanhoop kan er uit die paar woorden spreken!.


eenvoud en simpelheid neigt naar genialiteit.
zeer netjes neergezet en toch zeker wel diepgaand. (aldus dennisje :D)>>>>is mariamne het mee eens:D

xxxx en nog eens xxxxx

en nu gaan we slaap doen :p

tja ik wil toch maar even een wat meer veelzeggende reply sturen, dus hier nog een keer wat ik ervan vind:
ten 1e, geniaal gedicht, echt waar. de structuur is niet alleen creatief, maar ook essentieel voor het gevoel dat het opwekt/zou moeten opwekken/van waaruit het geschreven is. (welke van de 3?)
het enige wat wel jammer is, is dat het voor mij niet lang genoeg duurt. na hem voor de 23497e keer te hebben doorgelezen, kom ik erachter dat ik meer van dit in ditzelfde gedicht zou willen. bij de laatste strofe denk ik nl. elke keer: wat? geef je het nu al op? achja dat zal dan wel komen omdat ik vaak hetzelfde gevoel heb, alleen veel minder wanhopig, ik kom er altijd wel bovenop...

ze spreekt ook gewoon frans he... dude...
Ach, positief, so no matter... ;)

Het gedicht: kort maar krachtig, idd wel slap einde. Terugvallen op standaarden om te verhullen dat je geen einde wist he ;) Doe ik ook vaak genoeg :)

Mooi geschreven. Like deviation ;)

slap einde: nee ik bedoel, geeft die wanhopige persoon in het gedicht het nu al op.

@ woodstock: nog meer comments:
over de laatste strofe: wil niet/kan niet is een te cliché combinatie, al wordt het meestal in omgekeerde volgorde gebruikt... (ben ik de 1e die dat opmerkt?)
omdat ik het gedicht eigenlijk nog te kort vond, heb ik mezelf de vrijheid geschonken 2 tussen verzen te schrijven. deze zijn nog niet geperfectioneerd, waarschijnlijk zullen ze nooit 'het' hebben van het originele gedicht... maar zeg maar of je ze wilt horen/lezen, privé of hier, of allebei, en dan in die volgorde of andersom, of eerst privé en dan beslissen of ook hier of .... BLAAT.
tja je kunt ook zeggen, dit is het gevoel, het is 100% af, als iemand hier iets aan probeert toe te voegen wordt het verkracht, zeg het dan aub, het is idd ook wel een beetje brutaal om verzen toe te voegen maarja onder het mom van samenwerken als artiesten ben je dan misschien ook wel weer relatieversterkenderwijs goed bezig. zeg het maar.

[edit]
hoogachtend,
je man ;)
[/edit]

ik wil die extra verzen wel eens lezen... maar stop ze asjeblieft niet in het gedicht, het was de bedoeling dat het VIER strofen werden, echt heel erg rigide dus, allemaal uitgedacht... ik had een vormpje en daar goot ik gewoon wat woordjes in :o :p

ik ben trouwens vereerd dat dit gedichtje zo veel aandacht krijgt :)

krijg je eerst nog wel irl te lezen voordat ik ze hier neder pleur

DOH!