maar morgen
 

En weer een nacht
lig ik alleen.
Ik wil het kussen voelen.
Zoals jij lacht, en iedereen,
’t geschater maakt mij een hater.

En weer een dag
heb ik gedroomd.
De grond was hard en zout.
Ik kwam ik zag, m’n hart bewoont,
‘t geschitter maakt mij bitter.

Morgenochtend of de avond,
in de middag verstop ik mij wel,
zal ik proberen je niet te bellen,
beeld je verhaal, kom op, vertel.

Maar morgenavond of de ochtend,
in de middag verstop ik mij wel,
zal ik proberen je te vertellen,
dat ik je later nog wel een keer bel.

Ik vind het idee leuk, en ook het beeld dat je oproept. Zelfs je poging tot subtiel rijmen vind ik leuk, maar je moet er dan wel voor zorgen dat het loopt... hier struikel ik steeds over de (rijm)woorden, het leest bepaald niet lekker en zo komt alles juist geforceerd over. Als je wil rijmen moet het wel 'kloppen', in het plaatje passen, ook als je geen eindrijm wil gebruiken. Probeer daar dus aan te werken, want volgens mij kan het best een goed gedicht worden. :)
Verder moet bewoont volgens mij bewoond zijn. :o

ik heb soms de neiging om geforceerd te rijmen, maar verder schrijf ik in een bepaalde cadans.. (schrijf je dat zo? :rolleyes: )
als ik het zelf oplees heb ik misschien andere tussenposes.
misschien kan ik het gedicht beter met andere enters, leestekens etc opschrijven?
en natuurlijk wat letten op mijn geforceerde rijm.
ik ga hem proberen te herschrijven!!