[column] Homohaat
 

__________________________________________________
Kast
Ruim een jaar geleden kwam ik na veel wikken en wegen uit de kast. Na jaren van nadenken over mezelf en na maanden van “Ga ik het ze nu vertellen? Of wacht ik toch nog even op een beter moment?” momenten, besloot ik mijn ouders toch maar eens in te lichten over hun zoons voorliefde voor mannen.

Dit werd door mijn ouders zonder al te veel poeha geaccepteerd. Ze hadden het immers toch altijd al doorgehad…En dat terwijl ik altijd zo mijn best heb gedaan om het voor ze te verbergen; toch jammer.

Voordat ik mijn ouders in had gelicht had ik voor mijzelf natuurlijk al wat bewijzen gezocht om mijn homoseksualiteit bevestigd te zien worden. Tijdens mijn eerste ‘slachtoffer’ zag ik alles direct bevestigd worden; er was geen weg meer terug. Mijn vrouwentijdperk was nu voorgoed verleden tijd. Ik kon me vanaf dat moment volledig richten op de wereld die ‘gay’ heet.

Ik heb tot een jaar geleden altijd bij mijn ouders in een klein dorpje ergens in Friesland gewoond. Heb het er altijd prima naar wens gehad: grote sociale controle, geen geouwehoer, geen luchtvervuiling, geen fietsendieven én geen homo’s. Ik voelde me vanaf dat moment een eenling in mijn dorp, uniek in mijn soort.

Dus op naar de stad. Wat een vrijheid. Niemand meer voor wie je geheimzinnig hoeft te doen. Eigenlijk begon mijn leven opnieuw, ik was sinds toen openlijk homoseksueel, en heb er tot nu toe nog nooit een enkel probleem mee gehad. Want ja, welke vrouw wil er nou geen homovriend? Homovrienden zijn voor vrouwen net als make-up, onmisbaar. Na een aantal succesvolle en wat minder succesvolle relaties besefte ik dat ik gelukkig ben met mezelf, iets wat ik stiekem altijd al had geweten, maar me nu pas echt realiseerde.

We maken even een sprong in de tijd en zijn inmiddels -12 maanden later- aanbeland in de laatste dagen van mei 2007. Ik voel mezelf nog steeds prima. Lang leve de (mooie) mannen. Over aandacht niet te klagen, iets wat toch redelijk goed is voor mijn ego.

Momenteel is echter te vraag of ik mij nog gelukkig mag wensen met mijn geaardheid. Er is haat. Ontzettend veel haat. In citeer de burgervader van Moskou: “Homoseksuelen zijn aanhangers van de duivel”. Ik herinner mij een uitspraak van wijlen Pim Fortuyn, die ooit eens een ‘Untermensch’ was genoemd na aanleiding van het door Adolf Hitler in het leven geroepen woord voor mensen die in zijn ogen niets bijdroegen aan de samenleving. Deze drie feiten doen mij nadenken.

In Polen wil men een wet introduceren die ervoor moet gaan zorgen dat de toekomst van de wereld, de kinderen, op de scholen aldaar niet worden ingelicht over het begrip homoseksualiteit; ‘zo kan hun manier van leven en denken niet worden opgedrongen aan studenten’ aldus de Poolse minister van onderwijs.

De haat groeit en groeit. En ik kan nog tal van andere voorbeelden noemen van landen waarin een homoseksueel zijn leven niet veilig is. Laat ik maar niet eens vertellen wat men in een achterlijk land als Iran wel niet met mensen zoals ik doen. Er moet iets gebeuren wil dit niet nog verder uit de hand lopen. De haat komt steeds dichterbij, de vrijheid om jezelf te zijn wordt steeds minder. Hand in hand lopen is iets waarover ik nu wel twee keer na ga denken. Wij Nederlanders noemen onszelf een vooruitstrevend, ruimdenkend land; laten we dan de handen ineen slaan en iets doen. De hetze die nu gaande is mogen, en kunnen we niet accepteren.

Maar laten we niet alleen kijken naar het buitenland, een aantal dagen geleden hebben drie Marokkaanse jongeren een 38 jarige homoseksuele man in elkaar geslagen en in een plas bij het Rembrandtpark (Amsterdam) gegooid. Ze hebben de man hier onder dwang twee uur lang laten rondzwemmen en smeten ondertussen met stenen en stokken naar de man. Dit alles omdat de man vanaf zijn geboorte op mannen valt. Homo zijn is niet iets waarvoor je kiest, homo ben je nou eenmaal, of je dit nu wilt of niet.

Een zondebok aanwijzen is natuurlijk erg gevaarlijk, maar het is toch opvallend dat een deel van de aanhangers van voornamelijk extreme religies de homoseksuelen liever voorgoed van deze aardbodem zien verdwijnen. Wij hebben in Nederland een multiculturele samenleving waarin veel van deze geloven zijn opgenomen, waarin veel mensen dit soort verschrikkelijke denkbeelden hebben over mij. Wat heb ik deze mensen misdaan waardoor ze mij en mijn geaardheidgenoten zo haten? Wie zijn hier nu de ‘Untermenschen’?

Wanneer de aanslagen op homoseksuelen op deze manier door zullen gaan, voorzie ik een doemscenario voor deze 10% van de wereldbevolking. We moeten ons niet alleen realiseren dat er iets gaande is, we moeten er iets tegen doen. En wel per direct. Ik wil niet weer terug hoeven naar mijn voormalige woonplaats, om daar vervolgens in anonimiteit te sterven.
_________________________________________________
Graag reacties;) Waarvoor dank.
.

Ik vind het een leuk verhaal, vlot geschreven ook!

Maar ik neem aan dat je ook graag een puntje van kritiek wil horen?
De column begint erg persoonlijk en gaat zo een tijdje door, om vervolgens over te gaan in een verhaal dat wat maatschappelijker georiënteerd wordt. Daar hoeft niets mis mee te zijn, ware het niet dat beide uitgangspunten evenveel aandacht vragen in het verhaal. Ik zou je eigen verhaal OF het maatschappelijke gedeelte wat meer aandacht geven.
Door bijvoorbeeld te beginnen en af te sluiten met je eigen ervaringen en de rest van de homo-ontwikkelingen in de wereld daartussen wat uitgebreider uiteen te zetten, of door de maatschappelijke gegevens enkel een bijzaak te laten spelen.

Dit zou ik maar uithalen. Namelijk een erg domme ondoordachte uitspraak als je verstand zou hebben over dit 'fenomeen'.

En verder, het trekt me niet.
Maar dat is persoonlijk mijn mening.

Ik sluit me aan bij NuncaMas. En nog even een puur inhoudelijke reactie op deze zin: Vind jij het eigenlijk niet bedreigender dat de homohaat juist ook groeit bij mensen die géén extreme religie aanhangen? Je hebt gelijk als je de voorbeelden uit Polen en Iran aanhaalt, maar ik heb het idee dat de hele maatschappij homo-onvriendelijker wordt en dat vind ik eigenlijk veel enger, want in Nederland, Rusland enzovoorts zijn genoeg mensen die nauwelijks religieus te noemen zijn en tóch tegen homoseksualiteit zijn.

@ Orpheus,

Heb je deels natuurlijk wel gelijk in, maar als ik op tv kijk naar mensen die homo's simpelweg graag zien sterven..dan doet mij dat toch wel soort van pijn. Dan houdt in dat ze ook mij liever zien verdwijen, dat ik daar misschien het verkeerde woord bij kies, alla...Maar is misschien meer even om iets mee aan te geven zegmaar.

@ vogelvrij

Dat baart mij zeer zeker ook zorgen, maar voor mijn gevoel is het in de religieuze wereld veel makkelijker om de 'haat' te verspreiden, mensen nemen veel sneller iets aan omdat 'god het zo niet heeft bedacht'. Die mensen hebben vaak alleen een religieuze reden. Mensen zonder religieuze opvattingen en met een hekel aan homo's tsjah..Die hebben gewoon echt een steek los... Maar begreigend vind ik het zeker worden..Ik zou me er dan ok graag voor inzitten om ervoor te zorgen dat we weer gewoon worden geaccepteerd zoals het hoort. Maarja..;)

Weer? Ik vrees dat het onderhuids gewoon nooit geaccepteerd is geweest, dat het nu alleen geaccepteerder is om dat te laten blijken.
Sorry, ik ben nogal pessimistisch met dit soort dingen :bloos:

Dat heb ik in de gaten ja;)
Maar in mijn ogen is het geaccepteerd hoor; ik loop niet als een relnicht door de straten hier, maar zoenen en hand in hand lopen in het openbaar (naja, niet in volle winkelstraat ofzo natuurlijk, vind ik al niet fijn als ik hetero's dat zie doen) is hier nog altijd geen enkel probleem. Ik heb er althans nog nooit een probleem mee gehad..maar voel het klimaat wel veranderen.

Beetje vrijblijvende column. Enige tijd terug las ik op s.com wél een column over homoseksualiteit die me aan het denken zette. Het ging over al die standaardvragen die een homo over zich heen krijgt nadat hij zich geuit heeft.

Ik interesseer me niet om mensen die me haten of uitlachen om wie ik ben. Ik loop gerust hand in hand over straat. heel mijn school weet dat ik homo ben en 1 heeft er problemen mee.
Laatst liep ik ook over straat met een jongen (hand in hand) een Marokkaan ging mij uitschelden en ik heb hem een klap in het gezicht gegeven en keihard uitgescholden, doet hij nu nooit meer.

Ik beschouw mezelf niet als onder mens. Ik ben een jongen, 15 jaar, homo en vrij. Ik bepaal wat ik doe (zolang het binnen de grenzen van de wet blijft) en wat andere daarvan vinden interesseert me geen ruk (als het negatieve gedachten zijn dan hè). Ze mogen denken wat ze willen, dat moet jij ook doen.

Als Polen niks met homo's te maken willen hebben moeten ze daar vooral doen, maar oh wee al ze gaan klagen erover hier in Nederland. Dan gaan ze maar terug naar hun goedkope tweederangs kut landje om daar werk te zoeken.

ho eens, die term 'untermensch' is niet bedacht door Adolf Hitler. volgens mij gebruikte Nietzsche deze ook al en misschien gaat het nog wel verder terug, maar daar ben ik niet zeker van.

daarnaast, wat vind je zelf dat je hiermee toevoegt? volgens mij heb ik in de kranten al talloze vergelijkbare stukjes gelezen namelijk.

De wereld die Gay heet? Tussen Saturnus en Uranus zeker.

Als ik jou was zou ik je energie in andere dingen steken.
Niet dat je héél slecht schrijft, maar dit onderwerp is oud.

*dit is slechts een mening*

Ik vind het wel een aardig stukje, maar er zijn een paar dingen waar ik over struikel:
- het stukje over de voorbeelden van homohaat. De uitspraak van Pim Fortuyn? Is dat dan dat hij Untermensch werd genoemd? (die zin zou ik sowieso wat korter maken) En wat zijn dan de drie feiten?
- je noemt Iran een 'achterlijk land', dat maakt het niet overtuigender. En sinds wanneer zijn het christendom en de islam extreme religies?
- "Laat ik maar niet eens vertellen wat men in een achterlijk land als Iran wel niet met mensen zoals ik doen." Dat wil ik nu juist wel weten :p
- vanaf daar spring je van buitenland naar binnenland: Iran - haat komt dichterbij - hand in hand lopen (in Nederland neem ik aan) - Nederland noemt zich vooruitstrevend en moet dus 'iets' doen (dat is iets te vaag: je vertelt over een probleem en we moeten er 'iets' aan doen?) - maar laten we naar het binnenland kijken (ik dacht dat we het daar al over hadden?)
- val je vanaf je geboorte op mannen? of misschien zelfs daarvoor al?
- tja.. ik vind de vergelijking anti-homo <-> Untermensch nogal zwak. Net zoals de vergelijking homo <-> Untermensch zwak is.
- 10%? werkelijk?
- in je conclusie, weer moeten we er 'iets' aan doen... wat stel je voor dan? Ook 'in anonimiteit sterven': je zei zelf dat je uniek in je soort bent in het dorp, dus voor het dorp ben je niet anoniem. Sowieso is het een vreemde logica, want als de homohaat zo verspreid is, dan zal die vast ook aanwezig zijn in kleine dorpjes in Friesland, toch? Waarom zou je dan terug naar het dorp gaan? Dan ben je toch juist anoniemer in de stad?

tja, je wilde reacties... :p

Ik snap sowieso niet wat hij zich aantrekt van andere mensen gezien ik zo opgevoed ben door mijn ouders, je niets aan te trekken van mensen die je niet aardig vinden/haten omdat je bent wie je bent. Die mensen zijn je niet waard.

Wat ik ook niet echt snap is dat 'uniek in mijn soort'-gedeelte want een homo is geen aparte soort hoor. :s

En nog iets, als je zo 'per direct' iets aan wilt doen, waarom zet jij die eerste stap dan niet?

Je bent mij na de eerste alinea kwijt.

@alleman: waw wat ben jij eren moeilijke lezer :p
ik herinner me die reactie ook al van een ander topic :)

Ik denk dat je het allemaal een beetje overdrijft. Mijn broer is homo en die heeft nog nooit problemen gehad, laat staan vrienden die hem hebben laten vallen...
Misschien ligt dat aan de open sociale kringen waarin hij zich beweegt (ik weet niet goed hoe die zich verhouden tot degene waar jij je in beweegt) maar hij wordt in elk geval geaccepteerd.
Over de voorbeelden die jij geeft.
Natuurlijk krijg je negatieve en agressieve reacties. Er zijn altijd bekrompen mensen die zich wreken op iemand die ook maar een beetje anders durft te zijn (denk maar aan de hetze rond hoofddoeken in mijn land).
Natuurlijk zijn sommige landen minder open op dat vlak (Polen bijvoorbeeld is zeer katholiek en dat is ook een gorte reden voor de homohaat daar).
Ik denk echter wel dat er globaal en in vergelijking met vroeger enorme vooruitgang is gemaakt op zeeer korte tijd op vlak van verdraagzaamheid.

Tja, ik kan me voorstellen dat ik als 'moeilijk' overkom. Het is nu eenmaal mijn werk (eindredacteur), dus ik lijk qua teksten niet gauw tevreden...
Voor wat betreft deze tekst: aangezien 95 procent van je lezers het eind van je tekst niet halen, lijkt het me dat de lead zoveel mogelijk tot doorlezen aanzet. Vandaar.

voor welk blad alluman?
hoe oud ben je btw als ik zo nieuwsgierig mag zijn?
ik vind mensen die hun geld met hun pen verdienen namelijk enorm fascinerend :)

Ik werk als eindredacteur bij intra- en internetwebsites. Dat doe ik nu ongeveer een jaar of drie.

Detail: Hitler heeft dat woord misbruikt, níet in het leven geroepen. Het oorspronkelijke concept van de Über- en Üntermensch komt van Friedrich Nietzsche.


edit: ok wat HK dus zegt.

Goede column! Absoluut!

Misschien een groeiende haat die je ziet, maar aan de andere kant; 10 jaar geleden was homo-zijn 'not-done', nu zie (zoals je zelf in je voorbeeld al aanhaalde) een groeiende 'sympathie' voor homo's.