Tijdelijk uit elkaar?
 

Ik heb nou anderhalf jaar een relatie en de liefde tussen ons is enorm. We houden veel van elkaar.
Maar we hebben grote verschillen in onze denkwijze. Ook kijkt hij heel anders tegen dingen aan (bijv. omgang met ex). We hebben dan ook vaak meningsverschillen en daardoor ontstaat er weer een afstand, 'kloof', tussen ons. Die gaat naar verloop van tijd wel weer dicht, maar dat duurt steeds langer.
Vanmorgen las ik een mailtje van hem van vier maanden geleden en dat was zo liefdevol en zo anders als het nu is.
Het lijkt wel of we niet meer voor de volle honderd procent voor elkaar gaan, of we moe zijn van al dat vechten voor elkaar en het al min of meer aan het opgeven zijn. Als alles goed tussen ons gaat dan is het ook super. Dan merk ik hoeveel hij van me houd en dat hij gelukkig is. Helaas is dat steeds minder.
Ik ben van plan om voor te stellen om een paar daagjes geen contact te hebben. Kijken hoe dat voelt en of we dan misschien weer met de volle 100 procent er tegen aan gaan. Misschien dat hij (ik denk ik niet) zegt na die paar dagen dat het beter is zo.
Wat vinden jullie hiervan, wat zouden jullie doen?

ik wil hem niet kwijt, ik hou erg veel van hem, niet met woorden te omschrijven, help me please!

mijn ervaring is dat tijdelijk uit elkaar gaan bijna altijd een definitieve breuk inleidt.

puur en alleen al omdat er natuurlijk iets mis is met je relatie en je gevoelens voor elkaar als je behoefte hebt aan een tijdelijke break.

volgens mij hebben deze 'breaks' ook alleen zin als je aan het twijfelen bent of je hem nog wel van hem houdt, hem zou missen end

gezien de laatste zin van je post denk ik dat het beter is om alles op tafel te leggen er heel lang en goed over te spreken (weet je hoe hij erover denkt bijvoorbeeld???)

en als jullie er beiden volledig voor willen gaan dan moet het, met goede communicatie en wat aanpassingen, wel goedkomen.

Als mijn vriendin zoiets zou voorstellen zou ik het zelf onmiddelijk definitief uitmaken.

we hebben veel gepraat erover, maar het leid niet naar verbetering. Ik ben erg onzeker, waardoor weet ik niet, en ben daardoor jaloers en soms te afhankelijk. Dat weet ik van mezelf. Hij is het tegen overegstelde van mij en vind het steeds moeilijker om rekening met me te houden. Dat is 1 van de grote struikelblokken. Dat kan idd allemaal wel opgeslost worden, alleen ben ik soms bang dat we te verschillend zijn. Ik zou niet weten hoe ik dit moet aanpakken.

Betekent dit dat jullie nu nooit eens een paar daagjes geen contact hebben? Want dan vind ik het niet gek dat de passie verdwijnt en dat dingen uiteindelijk ook steeds moeizamer gaan. Je moet toch af en toe kunnen ademen?

Maar goed, als je met die paar daagjes eigenlijk een paar weekjes bedoelt, ben ik het er mee eens dat zulke kunstmatige ingrepen niet altijd goed werken. Er komt zo toch een bepaalde druk op te staan....

Lijkt me inderdaad wel een goed idee om het even wat rustiger aan te doen. Al was het maar om even uit die negatieve spiraal te springen. Maar of dat jullie relatie zou kunnen redden? Ik denk het niet, eigenlijk. Er voor 100% voor willen gaan is niet voldoende. Het moet gewoon werken, wat bij jullie op dit moment blijkbaar niet het geval is.

Testen of je hem zou missen, of eender welke 'relatietesten', lijkt me maar niks. Dan kan je je al bijna even goed inschrijven voor Temptation Island.

Mijn vriend en ik hebben zeker wel om de dag contact. We zien elkaar niet zo vaak, maar een smsje bijv. is ook contact. Als je dat bewust een paar dagen niet doet, vind ik dat best ´veel´.

En het is natuurlijk heel wat anders als je in de rimboe zit en daarom geen contact hebt.

Nou hebben mijn vriend en ik ook wel ongeveer om de dag contact, maar het gebeurt gewoon wel eens dat het ook wel eens een paar dagen duurt voor we weer eens wat laten horen als we het druk hebben ofzo. Ik wil maar zeggen dat als het echt not done is of gewoon een hele grote stap in je relatie om eens een paar dagen relatie geen contact te hebben, dat ik dan vind dat je te gespannen met elkaar bezig bent. Haalt de spontaniteit en lol er toch uit.

Poeh, dat wat jij hebt had ik ook. Ook veel te jaloers, veel te afhankelijk en inderdaad een andere kijk op omgang met elkaar en anderen.

We hebben ook zo een tijdje doorgesukkeld, en drie maanden geleden heeft hij het uiteindelijk uitgemaakt. We zijn alleen nog niet echt van elkaar af, we zien elkaar nog vaak en gaan nog met elkaar naar bed enzo.
En daarmee is het gezeik er eigenlijk ook nog steeds.
Kan je dus niet echt helpen, zit met hetzelfde...

Ja weet ik niet. Niets denk ik, alleen dat je elkaar hebt gemist. En dat is nou ook niet het beste gevoel dat je kunt hebben. Het is alleen zo dat ik graag een oplossing vindt (Ik weet het dit was niet echt een sterke oplossing) om onze relatie wat vloeiender te laten verlopen. Meningsverschillen en ruzies horen erbij, maar gepaart met je meer niet gelukkig dan wel gelukkig voelen, is toch ook niet goed?

Momenteel nemen mijn dus nu ex-vriendje en ik ook even afstand en bij mij bevalt dat eigenlijk juist wel heel goed. In eerste instantie had ik het namelijk uitgemaakt vanwege toch wel serieuse problemen die voortkwamen uit zijn drinkgedrag. Sinds ik het uit heb gemaakt heeft hij eigenlijk vrijwel niks gedronken en volgens mij houd hij dat nog wel een maandje vol. Tot nu toe zijn er alleen maar positieve dingen uit gekomen. Dus door die positieve veranderingen zie ik het misschien wel weer zitten om na een tijdje, mits ze aanhouden, weer bij elkaar te komen. Het is in ieder geval veel leuker om hem te zien nu er minder negativiteit heerst.

Dat verschilt echt per relatie. Ik heb iedere dag wel eventjes contact met mijn vriend, maar we verrassen elkaar nog heel vaak, doen heel vaak leuke dingen (we hebben beiden nog nooit zoveel leuke dingen gedaan in eerdere relaties) en er heeft na anderhalf jaar nog geen seconde een sleur in gezeten. Ik heb nog nooit spontaan zoveel leuke dingen gedaan in een relatie. Als je niet zonder elkaar KUNT is het een ander verhaal.. maar hij kan rustig een week op reis gaan zonder mij, dan voel ik me daar geen moment rot onder. Ook als hij gaat stappen, met zijn ex afspreekt of iets anders voel ik me daar geen seconde naar/raar over. Als het goed voelt, is het ook goed en dat is niet afhankelijk van hoe vaak je elkaar spreekt/ziet of andere bedachte "regeltjes". Oh, en ook over passie hebben we niets te klagen ;)

Ontopic: Hij zal dat probleem niet voor je kunnen oplossen. Jouw afhankelijkheid, je jaloersheid, als dat niet redelijk is kan hij er weinig meer aan doen denk ik.. dan ligt het probleem bij jou. Ik kan me voorstellen dat hij na anderhalf jaar niet zo goed meer weet hoe hij jouw gevoel weg kan nemen en dus afstand van je neemt. Als jij wat dagen rust nodig hebt om bij jezelf na te gaan wat jij kunt veranderen, moet je dat lekker nemen. Waarom meteen een "pauze"? Je kunt toch ook aangeven dat je even wat ruimte voor jezelf nodig hebt en die gebruiken om dingen op een rijtje te zetten? Hem missen zul je vast wel, omdat je aan hem gewend bent. Ik denk dat als je er de tijd voor neemt, jij wel voelt of je het er voor over hebt aan jezelf te werken en voor jezelf te vechten, zodat je op eigen benen kunt gaan staan in de relatie.

Helemaal uitmaken en dan na drie maanden weer overnieuw beginnen :o

Heel herkenbaar, dit, en o.a. de reden waarom het bij ons uit is gegaan. Ik ben 'normaal' niet zo, juist niet, maar omdat ik last had van een winterdip en daar heel onzeker van werd, werd ik wel jaloers en te afhankelijk. En hij dacht dat hij daar wel mee om kon gaan, maar dat viel nogal tegen.

Ik heb geen idee hoe je daar uit moet komen bínnen een relatie. In ons geval was het eigenlijk goed dat het een tijdje echt uit is geweest (we waren ook niet van plan om weer bij elkaar te komen), want daardoor ontstond er genoeg afstand en konden we uiteindelijk overnieuw beginnen. Het lijkt me erg moeilijk om binnen een relatie zo je gewoontes te kunnen veranderen, want dat sluipt er toch in. Maar ik denk wel dat het echt nodig is, want erg prettig is dit niet - voor hem niet, en helemaal niet voor jou.