Zou je het uitmaken met je vriendin als ze een of twee borsten moet laten amputeren (kanker, tumor, whatever) ?

Mij zou het iig niet zo boeien... Ik denk dat ze er zelf meer mee zou zitten dan ik...

ja, hoe kom je derop he :D

[EDIT]
en hoe sta je tegenover amputaties waardoor je geen geslachtsgemeenschap meer kunt hebben...
dus chopchop met het penisje
en iets met de vagina :confused: nouja, stel je maar iets voor...
[/EDIT]

ik zou nog steeds niet weggaan... sex kan je alsnog hebben...
god heeft de tong niet alleen geschapen om mee te slikken en praten...

Als ik dat zou doen dan hoop ik dat mijn vriendin mij zo'n knietje geeft dat ik een week niet kan zitten :D:D

Antwoord: nee, natuurlijk niet. Het gaat toch om de persoon, toch niet om het lichaam?

tja, er zijn van die mensen...
(Maar ook die mensen moeten posten :) )

Ik vind het een beetje een onzinvraag.
En nee ik zou het dan niet uitmaken, tenzij ze daardoor veranderd. Iemand met Alzheimer zou ik verlaten zodra het niet meer zoals eerst zou gaan. Dan veranderen mijn gevoelens. Met een amputatie niet.

Maar stel nou dat ze ergens door nooit meer sex zou kunnen hebben (een vagina kun je natuurlijk niet amputeren, maar ik weet ff niet wat dan wel), wat zou je dan doen?

Stel dat de penis van je vriendje wordt geamputeerd. Wat dan?

dank u, ik heb em geëdit
goed punt :D

Slikken kan anders ook sexueel-jolijt worden beschouwen...

Maar nee, ik denk niet dat ik haar daarom zou verlaten, zoiets kan je niets aan doen en verder verandert de persoon van wie je houdt niets qua persoonlijkheid...

Dus nee, ik zou er géén punt achter zetten.

Dan ga ik er zelf ook even op antwoorden...


Ik weet niet... als ik het van tevoren zou weten zou ik denk ik niets met haar beginnen en als ik pas iets met haar zou hebben dan zou het de boel wel kunnen slopen. Als m'n huidige vriendin dat echter zou hebben, zou ik dat best vervelend vinden, maar het zij zo. Het is niet haar schuld, ik hou van haar en dat staat los van de sex. Bovendien kan je altijd nog op andere manieren elkaar bevredigen, al wordt dat zonder penis/vagina vrij lastig. Hoe we dat gaan fixen? Geen idee. Ik denk dat ik vooral in de problemen zou komen met mezelf (in beiden gevallen), maar dat heeft niet zozeer iets met mijn gevoel voor haar te maken. Ik zou haar dus niet daarom dumpen.

Hoeft ze nergens over na te denken .. geloof dat ik dan ook maar eens vliegen ga zonder over mijn abrupte landing na te denken :)

maar als je balletjes er nou ook worden afgesneden
dan heb je ook geen lustgevoel meer.
dus waarom zou je je dan rot voelen?
lijkt me heerlijk, niks opwinding :D

Hey, wat is een mens zonder lustgevoel? :eek:

nou, als je leeft voor de sex in het leven...
achja, ieder zijn dingetje
ik leef iig niet voor de zekz
:)

Maar dan kun je nog wel zin hebben, je kunt alleen niks. Dat lijkt me balen. Bovendien word je zonder je balletjes ook steeds... vrouwelijker.... en zo :D

neuh, volgens mij heb je dan echt geen zin meer
ooit een gecastreerde kat zien neuken?
nou, ik niet :D

Ik weet niet .. stel dat sowieso je lustgevoel voor alles verloren gaat?

Komt namelijk wel voor; dat mensen na castratie in een depressie vallen.

ja, helaas weet ik niet hoe het voelt...
en ik ben ook niet zo'n expert op dat gebied...

maar ik denk idd dat sommige mensen het niet zo leuk vinden...

ik denk dat sex een grotere invloed heeft op je dagelijks leven en je drijfveren dan je denkt.
Ik zou het heel moeilijk hebben als dat niet meer zou kunnen.

Als je gecastreerd bent, heb je trouwens geen zin meer in sex en je wordt wel wat vrouwelijker, maar je mannelijke secundaire kenmerken blijven volgens mij. De hele hormoonspiegel verandert.

ja idd, maar het blijf vaag wat er eigenlijk met je gebeurt...

maargoed, dit is geen lichaam en gezondheid, het gaat hier over relaties...

kheb geen gecastreerde kat zien neuken, kheb et em wel zien proberen.. heel komisch maar wel zielig gezicht.. kheb et ook een gecastreerde hond zien doen, bij een grote knuffelbeer.. eerst voor zn castratie, dat was echt ranzig.. en na zn castratie deed ie flink zn best maar ja..

Maarreuh ff ontopic:

als ik een vriend had en zn penis zou worden geamputeerd, en ik zou al lange tijd bij hem zijn oftewel echt van hem houden zou ik hem daarom niet verlaten. Seks speelt maar een erg kleine rol in mn leven, ms ook omdat ik me dr zelf niet altijd lekker bij voel..

Een reden dat een meisje geen seks meer kan hebben zou verkrachting kunnen zijn, in de zin dat ze het daarna niet meer kan omdat het teveel herinneringen oproept. Een andere reden zou vaginisme kunnen zijn maar dat valt evt. op te lossen..

Het lijkt me iig een stuk makkelijker wanneer het dus zo is dat om een medische reden het niet kan, dan dat de ander het nooit meer wil, daar zou ik toch zelf onzeker van worden en weet niet of de relatie dat zou kunnen overleven.

Verder bij een borstamputatie wordt er vaak weer een nieuwe borst gecreerd hoor, kweet ff niet meer hoe.. maar dat gebeurt wel, was iig bij programma jong van 2 meisjes die op best jonge leeftijd borstkanker hadden en bij de 1 was er 1 borst, bij de ander waren er 2 borsten geamputeerd. De een had dr borsten alweer terug, niet dr eigen, maar andere natuurlijk, neit die van een ander, maar via plastische chirurgie ofzow, kweet niet meer.. En de ander moest nog wachten omdat er een bepaalde tijd tussen moest zitten voor ze dat konden doen ofzow..

Ze krijgen borstimplantaten.

Probleem: er komen vaak complicaties op de langere termijn voor.

owjah.. zo heet het :S

maar wat voor complicaties dan? Want het leek alsof het echt 'common' was dit te doen na een amputatie in dat programma..

maar trouwens he.... het moet dus idd wel zijn dat na een penisamputatie of wat dan ook die persoon niet moet veranderen wil ik bij hem blijven. Als de persoonlijkheid van iemand verandert erdoor, dan wordt het toch een stuk moeilijker.. Dan ligt het eraan hoe die persoon verandert of ik bij diegene zou blijven.

De aanwezigheid van de implantaten kan zorgen voor afstoting van het lichaam, welke onderdrukt wordt door bepaalde medicijnen.

Tevens schijnt de kans op terugval, dus dat de kanker weer opdoemt, groter te zijn bij implantaten dan wanneer men er niets meer aan doet.

Ik vrees dat de persoon ingrijpend zal veranderen. Een gecastreerde hond is ook niet meer de oude..

Als je om welke reden dan ook geen seks meer kan hebben (Of het zo riskant vind dat je het gewoon echt niet wil, hoe graag je ook wil.. (dat klinkt best vaag :confused: )) is dat natuurlijk niet prettig en soms ook erg moeilijk, maar er zijn meer dingen in een relatie :) En als je een nieuwe partner krijgt zal diegene vast wel weten dat dat niet kan en dan is het probleem denk ik kleiner dan als je 'plotseling' geen seks meer kan hebben middenin een relatie..

na een castratie zorgt de penis niet meer voor aanmaak van mannelijke hormonen en krijgen de kleine hoeveelheiden vrouwlijke (die elke man heeft) hormonen meer invloed in et lichaam. (kleine borstgroei, hogere stem, etc.) verder verandert na penisamputatie (hoe noem je dat?!) het karakter van de man denk ik ook wel omdat gewoon stoffen in zijn lichaam mist, en dat kan niet onopgemerkt blijfen.

jaja bio goed geleerd :rolleyes:

maar ja ik denk dat als ik een vaste relatie met een jongen zou hebben en het goed ging tussen ons.. dan zou ik zeker bij hem blijfen! De karakterveranderingen lijken me overgigens niet zo top........ :(

Dat lijkt me sterk...AFAIK is dat proces niet meer natuurlijk omkeerbaar. M >> V transsexuelen ondergaan daarom ook een stemoperatie, worden de stembanden verkort.

zit wat in :)

1) Hm, nee, daar zou ik het niet voor uit gaan maken. 'k zou het wel moeilijk vinden, maar het zou geen reden zijn voor mij om er een punt achter te zetten.

2) :) Tss, inderdaad, hoe kom je erop :|
'k zou het dan ook niet uitmaken, maar misschien zij wel? Ik weet het niet...

eh, correctie, een vagina kan je wel degelijk wegnemen ....

Als hij niet zou veranderen, is er voor mij geen reden weg te gaan. Maar een jongen verandert wel degelijk, vrees ik, hij is toch zijn penis kwijt. Ik denk dat zoiets behoorlijk moeilijk is te accepteren voor een jongen... En dan weet niemand of een relatie dat overleefd, want hij is niet dezelfde meer... maar nee, alleen om het lichamelijke zal ik het niet uitmaken... alleen om de relatie of gevoel

Is het niet zo dat je van de persoon houdt ipv zijn/haar geslachtsorgaan?

Lijkt me wel zo ja... Alleen zijn de geslachtsorganen deel van een persoon, en die persoon kan behoorlijk onderuit gaan, als ze die kwijt raken. Je ziet het met vrouwen vaak ook, als ze hun borsten kwijtraken. Ze voelen zich geen vrouw meer en worden onzeker oa. Dan veranderd de persoon, negatief. Je zal die persoon tijd moeten geven, die persoon kan depressief worden en weet ik het, zo kan de relatie behoorlijk veranderen, en dus zo veranderen dat het voor jou niet meer is, wat je wil...

Goede seks is 20% van de relatie, slechte seks is 80% van de relatie... zei een psycholoog ooit. Dus goede seks is niet belangrijk, terwijl slechte seks behoorlijk overheerst...

Ik kan daar zelf niet over oordelen, dus ik weet ook niet of het klopt :)

Hmm, maar dan is het dus niet omdat hij/zij 'iets' mist, dan is het omdat hij/zij veranderd en dat zie ik als iets heel anders. En tijd geven, dat lijkt me ook meer dan logisch. Depressief worden kan altijd, ik trek die lijn dus niet automatisch door.

Psychologen zeggen wel meer.