Interpretatie gedicht
 

Hugo Claus - Schietgebed

Dit zijn de scherven in het water,
De scheuren in het schuim,
De kloven in het hout.

De jonge non gedenkt in haar gebeden
De geur der paarden,
De gouden aarde, de velden van katoen, het land van koren,

En toen vóór Kristus, in de Gouden Eeuw,
Deze week nog,
De tijd uit zijn kooien brak.

Tijd als kind op een rode veloped,
Tijd die de stuipen krijgt,
Tijd, een vrouwenbuik verhakkeld en gemerkt,
Tijd in de poriën van zand als water
Tijd met de geur van zout en vrouwen

Dit is een gebed zo schraal zo mager
Dat het de ertsen raakt die in u
Onvermoeid te gronde gaan.


Dit gedicht met als titel Schietgebed is geschreven door Hugo Claus. Het is een typisch "vijftigers-gedicht". Er zijn vaak meerdere mogelijke wijzen van interpretatie mogelijk en dat is ook hier het geval volgens mij.
Ik kom zelf niet echt overal aan uit, zou iemand mij dus kunnen helpen?

Alvast bedankt!

Lijkt me dat het gaat over "dingen die hadden kunnen zijn".

Ik heb ergens gehoord dat het ook humor bevatte (bittere dan?) en dat het nogal een toon had die tegen het Christendom gericht was. Maar ik snap niet goed waar ik dat moet vinden

Uhh, die anti-christelijke toon is toch niet zo moeilijk te vinden?

Dit is een gebed zo schraal zo mager
Dat het de ertsen raakt die in u
Onvermoeid te gronde gaan.



Dit waarschijnlijk? Maar wat bedoelt de schrijven hier nu precies mee?

Wat dacht je van de jonge non en vóór Kristus?

Euhm :-/
Ik snap ook niet goed wat daarmee bedoeld wordt. De Gouden Eeuw is ná Kristus

Hij bedoelt (denk ik), dat in de Gouden Eeuw de ontkerkelijking begon en dat daarmee de toon was gezet voor een meer 'carpe diem'-achtige levensinstelling.

Dit zijn de scherven in het water,
De scheuren in het schuim,
De kloven in het hout.

Dit zijn dus pijnlijke herinneringen?


De jonge non gedenkt in haar gebeden
De geur der paarden,
De gouden aarde, de velden van katoen, het land van koren,

Dit zijn leuke herinneringen ?




En dit?


Tijd als kind op een rode veloped,
Tijd die de stuipen krijgt,
Tijd, een vrouwenbuik verhakkeld en gemerkt,
Tijd in de poriën van zand als water
Tijd met de geur van zout en vrouwen


Tijd in de poriën van zand als water = de tijd staat niet stil, alles gaat heel snel?


Dit is een gebed zo schraal zo mager
Dat het de ertsen raakt die in u
Onvermoeid te gronde gaan.

Welke ertsen?

Bump