Het Duister
 

Voor mij is een diepe leegte
want ik sta aan de rand
van een gapend diep en donker gat
terwijl op mijn rug de zon brandt.

Ik kan me nu nog omkeren
en lopen richting het licht.
Maar ik blijf kijken naar het duister
en doe mijn ogen dicht.

Het voelt alsof de duisternis
wil dat ik naar beneden val.
Ik moet er wel aan toegeven,
en hopen dat ik het overleven zal.

Maar ik weet dat ik uiteindelijk
weer in het licht terecht zal komen.
Ik zie echter nu alleen nog duisternis,
en kan van licht alleen maar dromen.

http://janneke.digidichter.nl

Mooi! heel mooi ritme
dit gedicht is wel standaard maar wel erg krachtig
het spreekt me heel erg aan

ja, kvinnem erg mooi, khou wel van die stijl :)

ok bedankt, ik vond zelf de woordkeus nogal eenvoudig (te eenvoudig) maar misschien is dat juist de kracht ervan. Ik ben er nog niet uit.