na hoeveel tijd hou je van iemand?
 

Hoe is dat bij jullie? Bij mijn eerste vriendje dacht ik al na een maand dat ik van hem hield (deed ik ook) Bij mijn tweede en derde vriendje duurde het iets langer (ongeveer twee maanden denk ik). Heb me altijd al afgevraagd of ik daarmee sneller ben dan anderen... Bovendien is er misschien ook wel een verschil in van iemand houden en daadwerkelijk durven zeggen dat je van iemand houdt?

Ligt aan je definitie van houden van, en hoe je dat wil meten.

Wij hebben het na ongeveer drie maand uitgesproken geloof ik en ergens rond die tijd zal het ook wel begonnen zijn. Ik vind het wel moeilijk te bepalen waar de grens ligt tussen verliefd zijn en houden van. Dat valt in het begin dan ook grotendeels samen, natuurlijk.

56 dagen, en zo'n 7 uur, 36 minuten. Vanaf dat moment hou je van iemand. Zo staat het ook in het boek. ;)

Ik flapte het er ooit een keer uit, met Kerstmis ofzo. En niet veel later fluisterde hij het terug en had ik pas door wat ik gezegd had :D Toen was het wel officieel. Ongeveer 6 maanden nadat we iets hadden was dat.

Ik ben daar nu best wel over aan het nadenken, bij mijn eerste vriend had ik het echt al best snel na 2/3 maand... Nu twee jaar later een nieuwe vriend en ik voel het nog niet, best raar...
Maar zal wel kome omdat ik weet dat liefde niet altijd zonnenschijn is ofzo??... iemand die het herkent?

Wanneer noem je het houden van?

Wij hebben het pas na meer dan een jaar uitgesproken, was wel speciaal :o...het gevoel was er uiteraard al wel wat langer, dat groeit gewoon zo.

ik vind dat er niet een bepaalde tijd aan vast zit t is jou gevoel , als jij na 3 weken samen denkt ik hou van hem dan is dat zo ..
maar ik denk dat er altijd wel een stukje houden van zit eerst word je verliefd op diegene dus je geeft toch al wel om diegene en je gaat steeds meer om hem/ haar geven..

Volgens mij ben ik best sentimenteel met die dingen. Ik kan voor mijn gevoel al houden van iemand als ik die nog helemaal niet lang ken, gewoon om hoe die persoon is en wat voor gevoel ik bij diegene heb. Ik kan bij wijze van spreken al een gevoel van liefde hebben als ik iemand op straat zie lopen. Best vaag :). Als personen waar ik dat gevoel bij heb dan in mijn naaste omgeving "terechtkomen" verdwijnen ze daar niet zomaar meer uit, van hen hou ik dan wel echt veeel. Hoe langer hoe meer zou ik wel willen zeggen. Dus bij mij is het meestal een soort van liefde op het eerste gezicht en gaandeweg wordt dat gevoel steeds sterker. Is wel leuk :p

ik hield van hem als persoon, als een vriend, zoals ik hou van al mijn goede vrienden, na een maand of 2

echter houden van hem als vriend, pas na 7/8 maanden...

hoe meer relaties je hebt, lijkt me, hoe langer het duurt vooraleer je van iemand houdt, omdat je beseft dat houden van meer impliceert dan het zinnetje (en dan lust)

nuja, dat denk ik

Ik kan van iemand houden als ik diegene goed ken en het echt klikt. Uiteraard zijn er verschillende gradaties.

paar maanden

Bij mij duurt het lang.

Lastig, ik denk dat je van iemand houd als je denkt dat je hem door en door kent. En dat hij/zij zo'n deel van je leven in beslag neemt dat je voor hem of zij door het vuur zou willen gaan.

Je houdt pas van iemand op het moment dat je weet dat het zo is.

tuurlijk niet, je kunt best onbewust van iemand houden.

Krijgen we dit weer.

Ik begrijp niet dat daar zo moeilijk over gedaan word. Alsof het iets engs en negatiefs is.

Vandaag zei een klasgenoot/vriend dat hij van me hield, en daar werd ik heel blij van.
Kijk, dat is natuurlijk veel minder serieus dan in een relatie, maar toch. Het is toch leuk en zo? Ik denk dat als je verliefd bent op iemand, en je hebt na een week ofzo het idee dat je ermee verder wil je toch wel mag zeggen dat je van diegene houdt, of niet? :s

Van zulke dingen moet ik dus altijd even ' :rolleyes: ' doen, met alle respect.

:)

Het ligt er maar net aan. Sommige mensen zeggen snel, vaak en makkelijk dat ze van iemand houden. Anderen zeggen dat minder vaak, en voor die mensen is het heel raar om na 1 week, waarin alles nieuw is en je elkaar nog lang niet zo goed kent, te zeggen dat je van elkaar houdt. Ik zou het bijv. best eng vinden als iemand na 1 week relatie zou zeggen dat hij van me hield.

Ja, maar dat 'enge' aspect dat begrijp ik dus niet zo. Het is toch iets positiefs? Het is toch hoe serieus je het zelf opvat?

Het is iets positiefs ja, maar voor mij is het ook iets serieus. Iets dat groeit. Iets dat er dus nog niet is na 1 week bij mij. Kom op, na 1 week ben je helemaal verliefd, mag je blij zijn als je elkaar een paar keer hebt gezien. En daarom zou het op mij beklemmend over komen als iemand na 1 week al zulke gevoelens heeft dat hij tegen mij zegt dat hij van me houdt.

Echt echt houden van heeft tijd nodig. Ik vind het zoiezo nogal bespottelijk als iemand na 1 week al in ik-hou-van-je terms praat. Dan ben je ook een mongool :|

Al vanaf dat ik m zag ;x.

Nee, ik hield na een half jaar écht van m.
Toen werd t missen echt gruwelijk erg en de weken duurden zooooo lang totdat ik m weer zag.

dat merk je van zelf wel, bij iedereen is dat toch anders?

In het huidige geval hield ik al van hem toen ik iets met hem kreeg.Ik kende hem toen ook al een hele tijd.

Vorige vriendje heb ik niet van gehouden. Die begon dat na een week al in smsjes naar me te sturen: love you! hou vanje! Dat vind ik dan echt maar zo'n dom zegje. Ik vind het heel moeilijk te peilen wanneer je van iemand houdt, ik zit nu ook te peinzen van welke van mijn vrienden ik echt hou....

Dit is wel lastige, bij mij was het na twee maanden dat ik erachter kwam dat mn vriendin op zomervakantie ging en ik niet meekon. Wat ik niet had verwacht was dat ik haar al helemaal ging missen toen ik het hoorde :| Toen vond ik het wel voor mezelf bewezen dat ik van r hou :o<3

Ik vind het niet positief als iemand na een week beweert dat ie van me houdt. Ik geloof niet dat dat kan, dus óf hij liegt me iets voor, óf zichzelf. En in beide gevallen vind ik het niet echt geweldig.

Poe, wat een lastige vraag.
Ik weet niet eens meer wanneer in mijn enige relatie ik dat gezegd heb. Volgens mij was het pas na een paar maanden. Al zou het ook al eerder geweest kunnen zijn.

Is houden van het gevoel dat in de plaats komt van verliefdheid? Als je dan pas 'ik hou van je' mag zeggen, dan gaan er wel maanden overheen ;)

na 42 dagen of na 1337 uur.

Wanneer je voelt dat je van iemand houdt.

:D :p

Toen ik een jaar of 14 was, heeft ooit een jongen tegen me gezegd dat ie van me hield.. Hij was al een hele tijd heel erg verliefd op me. Ik niet op hem.
Maar toen hij zei 'Ik hou van je..' Schrok ik toch behoorlijk.. Was toch even een paar secondetjes stil.
Daarna zei ik 'Sorry.. echt sorry.. Maar ik kan het niet terug zeggen.. het gaat gewoon niet'
En ik kreeg het er ook echt niet uit.

Hier kan ik me helemaal bij aansluiten.

Bij mij was dat al vrij snel. We waren al beste vrienden, en waren altijd al bij elkaar, ik hield dus al van hem. Toen ik echt verliefd werd, werd dat gevoel alleen maar sterker. Het zat toen goed zo. (nog steeds hoor :P)

Hmm, na 'n aantal maanden voor 't eerst tegen hem gezegd, maar wist het al iets eerder. Tussen ons ging/gaat t enorm snel.. Van mn ex heb ik nooit gehouden, ex daarvoor was wel een soort houden van, maar daar kwam ik pas achter na 6 maanden. 't verschilt dus enorm. Soms ga je nooit van iemand houden en soms na 'n paar maanden. Je kan denk ik niet echt zeggen van "oh, nu hebben we ... maanden iets, nu hou ik van je!"

Nou dat heb ik dus recent meegemaakt (vandaar mss ook dit topic) en ik heb er geen antwoord op gegeven, omdat ik dat gewoon nog niet zo voelde. Weet niet hoe dat voor hem was en we hebben het er ook niet meer over gehad.

Ik denk dat houden van vrienden bij mij veel langer duurt dan binnen een relatie. maar binnen een vriendschp ben je er misschien ook minder mee bezig. Houden van binnen een relatie is misschien meer een combinatie van verliefdheid en daadwerkelijk houden van ofzo...

Ik ken mijn vriend nu 3,5 maanden ofzo , en we hebben ook sinds dien iets.
in het begin smste we wel dat ver van elkaar hielden, maar die was meer in zin van lief vinden. dat wisten we ook. maar nu zo gaande weg wordt dit steeds serieuzer houden van.

We hebben ons zelfs alvast ingeschreven bij woningbureau voor een huisje/flatje. ivm wachttijden van MINIMAAL één jaar.

Ik weet nu al zeker dat ik met hem verder wil. dat is wel een gevoelsmatig iets. maar heb deze gevoelens nog nooit eerder gehad voor een jongen.

Is dit niet iets te vroeg om zoiets te zeggen?
Wanneer wisten jullie dat je met je vriend(in) verder wilde?

lijkt wel of ik mzelf hoor.. voordat ik 7 mnd met iemand samengewoond heb die vanaf t begin niet monogaam was. :|

OT: Mn huidige vriend ben ik nu 3 mnd mee samen en ken em ongeveer ook zolang.

Hij zei laatst tegen me dat hij een beetje van me begint te houden. Dat vond ik echt schattig en ik begin ook echt wel van hem te houden..
Maar als hij nu echt ik hou van je had gezegd, zou ik waarschijnlijk niet hetzelfde terug hebben kunnen zeggen...

Mijn vriend en ik schreven ons ook in voor een huisje toen we pas 4 maanden wat hadden, vonden een aantal mensen om ons heen ook redelijk vroeg... Ik merkte toen ook al gewoon dat dit voor langer is, veel langer... Heb dit ook nog nooit gevoeld voor iemand en ik denk dat ik vanaf dat moment ook wel kon zeggen dat ik van hem begon te houden. Het voelde gewoon zo en nu inmiddels zijn we 16 maanden verder en voelt het nog steeds goed.

Ik leerde mijn vriend kennen toen ik 14 was, ik was toen verliefd op iemand anders, van wie ik niet hield en hij gaf me ook geen kans "houden van" te laten ontwikkelen. Toen het uit was, kon ik bij mijn vriend terecht, hij stond voor me klaar terwijl al mijn vriendinnen op het strand lagen (MET die ex...). Ik denk dat het houden van hem toen al is begonnen, al was het toen nog vriendschappelijk. Pas na drie jaar kregen we iets, ik ben op hem niet op dezelfde manier verliefd geweest als op bv. mijn eerste vriendje maar het gevoel van houden van werd wel steeds sterker en uiteindelijk zo sterk dat ik niet anders kon dan de hele dag aan hem denken en me afvragen of ik wel of niet de vriendschap op het spel wou zetten voor meer.

Goed dat ik het risico genomen heb :D

Maargoed, ik denk dus dat houden van ontwikkeld naarmate je iemand beter leert kennen, of dat dus is ver voordat je iets krijgt of als je meteen vriendje vriendinnetje wordt maakt niet uit, behalve dan hoelang je al een relatie hebt voor je echt denkt "ik hou van je"

bij mijn eerste vriendje ook na een maand, maar toen...na wat gebroken harten en zelfdeceptie, heb ik mezelf een beetje afgesloten. Bij mijn huidige vriend voelde ik pas echt liefde toen ik me volledig opengesteld had voor hem, en dat was ongeveer na 1,5 jaar nadat ik hem kende, en 3 maanden dat ik een relatie met een had.

Geen idee, rond een half jaar, een jaar? Weet ik dat uberhaupt al zeker? In het begin kon ik me echt niet voorstellen dat ik bij hem zou blijven, niet omdat hij niet leuk genoeg was maar omdat ik dat belachelijk snel vond en omdat ik mijn toekomst nóóit voorgesteld had met een vaste relatie vanaf mijn negentiende. Maar op een gegeven moment kom je toch tot de conclusie dat je het wel echt met diegene wilt proberen...

Ik zou trouwens wel oppassen met samenwonen binnen het eerste jaar. Kan natuurlijk altijd goed gaan, maar na die eerste hevige tijd van verliefdheid kun je alsnog tot de conclusie komen dat je niet heel erg klikt - als je iets langer wacht en elkaar ook buiten het altijd-maar-fantastisch-vinden om kent, weet je wat beter waar je mee in zee gaat ;)

ik ben in mijn vorige relatie na anderhalf jaar gaan samenwonen en ik doe dat dus nooit meer zo snel. Ook dat is oor mijn gevoel nog niet lang genoeg om iemand te leren kennen.

Ik denk dat dat ook afhangt van je ervaring op het gebied van liefde en relatie. Hoe ouder je wordt, en hoe meer liefdes en levens ervaring je hebt, hoe sneller je kan beoordelen of deze persoon echt iemand is van wie je houdt. Of dat dit iemand is waarmee de zaken niet zo serieus zijn. Je hebt zeg maar sneller door of het toekomst heeft, aangezien je in het verleden vast al wat struikelblokken bent tegengekomen.

Maar ik hield pas echt van mn vriendje na ong een jaar. De periode daarvoor was ik wel verliefd. Liefde is toch net een ander gevoel weer.

Ik ben sinds dat ik op kamers woon heel erg huisje-boompje-beestje geworden... daarvoor droomde ik er ook al van, maar was nog niet echt met realiseren bezig.

Mijn vriend woont momenteel al zo goed als bij me in... Hij slaapt alleen van maandag tot donderdag nog thuis, en gaat na z'n werk nog bij 'n ouders eten zo'n 3á4 keer per week.
Verder is hij 'altijd' bij mij. Als we zelfs naar zijn huis (ouders) gaan dan lijkt het er meer op dat we daar even op visite zijn dan dat het zijn huis is waar hij woont.
Samenwonen vind ik van hieruit niet een heel erg onlogische keuze. Als hij alleen het huis uit gaat op een flatje, dan woon ik binnen de korste keren toch al meer bij hem dan op me kamer... dan kan ik beter mijn kamer dan opzeggen en direct bij hem intrekken....
Of zie ik dit helemaal verkeerd?

Soms heb ik ook wel het idee van gaat dit niet te snel? Is het wel goed wat ik doe?
Ik volg de laatste tijd bij veel dingen/keuzes mijn gevoel en weet ook niet of dit zo goed is. Ik heb wel vaker dat ik , ook bij andere zaken als liefde en relaties, deed wat ik dacht dat goed was en wat recht tegen mijn gevoel in ging. Dit bleek later niet zo'n goede keuze geweest, 'had ik maar mijn gevoel gevolgd" denk je dan achteraf.

Dit is ook mijn eerste vriend die niet afhaakt als ik hem mijn huisje-boompje-beestje 'droom' vertel als we het over onze toekomst (plannen) hebben.

Je ziet vaak dat mensen die zo vaak bij elkaar zijn aan het begin na een paar maanden op elkaar uitgekeken zijn, omdat je nu nog in die hele verliefde fase zit, en je alleen op hem richt. Straks ebt dat verliefde wat weg en wil je meer je eigen leven er naast terug hebben. Maar dat hoeft bij jou natuurlijk niet het geval te zijn. :)

Ja idd, ik word al kriegelig van de beschrijving :o Maar het kán goedgaan; ik zou er alleen heel goed voor oppassen dat je echt een leven hebt naast hem. Je wilt elkaar en de relatie niet verstikken natuurlijk, en mocht het onverhoopt toch uitgaan, dan is het fijn als je nog mensen hebt om op terug te vallen.

Dat deze jongen de eerste is die niet afhaakt bij toekomstplannen, moet natuurlijk niet de enige reden zijn dat je ze ook met hem wilt uitvoeren :P

Zorg idd ook dat je allebei eigen dingen doet en dus niet álles samen, hou allebei een eigen leven maar voeg dat op sommige punten samen. Anders krijg je momenten waarop je echt even alleen wil zijn, maar dat niet kan zijn, omdat je altijd bij elkaar zit, en dan ga je je heel snel aan elkaar lopen ergeren.
Ik heb een jaar lang op één kamer gewoond met mijn vriend, dat ging goed, omdat hij iedere dag ging werken en ik af en toe even naar m'n ouders vertrok. Hoe leuk we elkaar ook vinden; soms wil iemand gewoon écht graag die ene film zien, en wil de ander écht graag slapen. Een paar keer kan je een compromis sluiten, maar op een gegeven moment ben je dat zat. Als je dan niet even je eigen dingen kan doen, dan wordt 't langzaam maar zeker irritant. Wij hebben daar overigens weinig problemen mee gehad, een paar keer een beetje ruzie, maar niets existentieels, omdat we elkaar dus ruimte konden geven af en toe.
Nu hebben we wel weer een beetje hetzelfde; hij werkt altijd op z'n werk, en ik meestal thuis. Terwijl hij ook wel eens thuis zou willen werken, maar daar is gewoon geen plaats voor. Dus in ons nieuwe huis hebben we allebei een eigen studeerkamer en allebei onze eigen computer :) Klinkt misschien een beetje fout, maar voor ons werkt dat prima. We zijn allebei heel snel afgeleid :D

Interessant om ervaringen van andere mensen te horen.
Ik ben zo ver ik weet de enigste uit mijn vriendenkring die op dit moment een goede relatie heeft en niet meer thuis woont.

Dus ik kan niet op ervaringen van vrienden af gaan. vandaar dat ik het hier vraag :bloos:

Vriend werkt fulltime, dus is alleen 's avonds hier (of thuis) Ik studeer nog dus ben vaak 's middags al thuis.
Als me vriend hier 's avonds is dan loop ik meestal te dabbelen, opruimen, vanalles eigenlijk en ligt/zit hij moe op de bank of op bed tv te kijken, te lezen en soms op de pc. We doen dus wel regelmatig samen in een huis ons eigen ding. Ik heb de tijd 's middags dat ik alleen ben wel nodig om gewoon te leren en m'n eigen ding te doen.

In het weekend is hij meestal de hele zaterdag alleen op mijn kamer of hij gaat naar vrienden ofzo toe... Dit vind ik wel een positief iets.
Vind het fijn dat hij me heel erg vrij laat in mijn hobbie, scouting... ben daar leidster en ben ook vooral in het voorjaar veel weekenden niet thuis, wat hem denk ik ook iets meer bewegingsvrijheid geeft. als hij 'thuis' zou komen dan ben ik er meestal al. dus heeft hij door de week weinig tijd voor zichzelf.

Met m'n ex was ik ook vrij veel samen, maar we woonden allebei nog thuis, toen hij 1,5 jaar later op kamers ging is onze relatie ook vrij snel kapot gegaan omdat hij er niet mee kon leven dat ik (even) vaak langs kwam. Hij wilde veel ruimte voor zichzelf en was echt een beetje een einzelganger...
Huidige vriend is echt een persoon dat graag andere om zich heen heeft, net als ik.