mag je niet te veel verwachten van een persoon die je leuk vind?
 

Ik heb een hele belangrijke vraag:

Denken jullie dat je alleen met het beste genoegen moet nemen. Zoals ik het nu zeg klinkt het misschien een beetje bot, maar moet je je niet te snel in een relatie storten?

Ik weet zelf niet wat ik moet. Ik heb een aantal vriendinnen gehad, maar ik kan niet zeggen dat het diepgaande realties waren. Nu ben ik er echt goed over aan het nadenken.
Maar bij ieder meisje heb ik gewoon wel iets, waar ik van denk dat dat gewoon niet hoort. Dat ze bijvoorbeeld arrogant zijn. Of dat ze geen humor hebben. Of dat ze altijd van van die rare opmerkingen hebben die nergens op slaan.

Dat zijn even een paar dingen die bij me opkomen, als ik aan een paar meisjes denk die ik ken.

Ik weet ook wel dat niemand perfect is, maar ik kan gewoon echt niet met zulke personen leven.
Wil ik nou gewoon veels te veel, of ga ik met de verkeerde meisjes om ofzo?



Waar ik dan ook helemaal gek van wordt is dat het enige perfecte meisje dat ik ken, mijn nichtje is. Wij zitten gewoon echt precies op de zelfde golf lengte. Maar ja, het is mijn nichtje. Ik zal ook nooit verliefd op haar worden hoor. Zo gek ben ik ook weer niet.
Eigenlijk hebben jullie niks aan dit laatste stukje, volgens mij. maar ja. Jammer dan. weten jullie dat ook weer.

Er zullen vast wel meer meisjes zoals jouw nichtje zijn. Gewoon beter zoeken :p

Ja inderdaad...
misschien ga je wel met de verkeerde meisjes om
haha dat klinkt ook stom maar
dat kan wel zo zijn en trouwens misschien hoef jij nu nog niet het meisje tegen te komenwat precies op jouw golflengte zit over 2 jaar ofzow..

en nou sluit ik af met een vraag terug:
waarom zou je niet op je nichtje verliefd kunnen/mogen worden?
en andersom natuurlijk... waarom zij niet op jou?

groetjes

Omdat de maatschappij nog altijd het idee heeft dat het fout is, dat familie niet een relatie mag hebben met familie. (zowiezo voor kinderen krijgen). De familie en ouders enzo zullen waarschijnlijk een beetje afkerend reageren, als je zegt verliefd te zijn of een relatie te willen met een nichtje...

het zou erger zijn als het z'n zusje was,dan vind ik het ongehoord,maar ik denk niet echt dat de maatschappij veel tegen een relatie tussen een neef en een nicht zou hebben,de meesten weten vast niet eens dat ze neef en nicht zijn...

en trouwens:als ze van elkaar houden dan kan de maatschappij toch de boom in!

Precies zoals ze hierboven al zeggen. Het is gewoon 'vreemd' als je een relatie met een neefje of nichtje hebt. het hoort niet. En je kan wel zeggen; de boom in met dat. Maar zo makkelijk gaat dat echt niet. Bij mij niet in ieder geval.

Okay ik ben het eens met de stelling als je zegt, ja met je zusje dat vind ik zelf ook veel te 'raar' zal ik maar zeggen
Ligt dat met je nichtje niet anders?
Ik bedoel je kunt haar toch wel als vriendin hebben... (en niet op de manier van vriendschap)
Nog een vraag: zit jouw familie zo inelkaar dat iedereen alles van elkaar weet en heel veel tijd met elkaar doorbrengen?
Want dan kan ik me nog voorstellen dat ze er dan problemen mee gaan krijgen... Dat ze het niet accepteren...
Maar goed, zo raar vind ik het niet hoor...
En dat van die maatschappij, ja inderdaad fuck society...
ik persoonlijk vind het maar belachelijke normen en waarden die we hebben en waarom zou je iets niet kunnen/mogen doen omdat anderen dat ontzettend raar/verschrikkelijk/vreemd vinden...

Mh, kan me er wel iets bij voorstellen. Van de jongens die ik ken en ook wel leuk vind, zit ik vaak op een andere golflengte... Vaak van die types van, lezen, ieuw. Wat moet ik daar nou mee? Maar ik heb me er bij neergelegd dat ik tot de universiteit niet teveel mag verwachten van de jongens :D

NOu, de rest van de familie zie ik bijna nooit. Dus volgens mij wordt daar aardig wat afgeroddeld, maar daar hoor ik toch nooit wat van.
En met me nichtje ga ik juist heel goed om. ik zou bijna zeggen dat ze mij beter kent dan ik zelf. Haar zie ik ook best vaak. Vandaar dat ik haar ook zo bewonder. Ik weet echt precies hoe ze is, en ja, het is dat het mijn nichtje is, anders zou ik zeggen dat we voor elkaar gemaakt zijn.

BTW: mijn ouders en haar ouders gaan ook gewoon goed met elkaar om. Als ik echt serieus zou overwegen om wat te beginnen met mijn nichtje, dan zouden onze ouders wel heel raar kijken en heel goed gesprek houden, maar uiteindelijk hebben ze ook zoiets van; dat hou je toch niet tegen.

Maar ik denk daar eigenlijk totaal niet aan. Omdat het gewoon zo in mijn hoofd staat, dat zo'n relatie niet kan.

lol..wat een instelling :D

*haalt schouders op* Wat moet ik dan doen, waar ontmoet ik nou jongens op mijn niveau? Als ik al jongens ontmoet is dat bij het uitgaan en waar ik uitga komen vrijwel geen jongens die een beetje hetzelfde denken als mij. Tenminste, ik heb ze er nog niet ontmoet. Op school ken ik vrijwel iedereen vanaf de havo en daar zit volgens mij niet echt wat tussen, tenminste niet iemand met wie het wederzijds zou kunnen zijn. Wat blijft er dan over behalve wachten tot ik ergens uit kan waar de mensen sowieso een beetje op niveau zitten?

Nou ga ik trouwens tegen mijn eigen theorieën in, dat je best verschil van school kan hebben en dezelfde intelligentie en zo. Maar het valt mij op dat het wat interesses betreft het wel veel op schooltypes gaat. Alle jongens van de mavo die ik ken (behalve mijn broertje, en hij kon gemakkelijk hoger) houdt er geeneen van lezen. Zelfs niet vrienden van mij die toch helemaal niet stom zijn. In mijn klas echter zitten veel jongens die wel lezen...

hoe denk jij???? als je daar achter bent, vind je ook degene die hetzelfde denken.

kgeef toe, mensen van verschillend niviau zitten vaak op andere golflengten, andere interesses enzo.. maar bedenk wel, de personen van wie je kunt houden hoeven niet een exacte kopie van jezelf te zijn, heel verschillend is misschien ook wel leuk. Ok, je moet inderdaad niet van die types hebben die alles wat zij niet leuk vinden afkraken... maar ik denk niet dat de hele wereld daar uit bestaat.

HEy, kunnen we weer effe over mijn onderwerp verder.

THANK YOU



BTW
ook al was het niet helemaal de bedoeling om over de relatie met mijn nichtje te praten. Jullie begonnen er meteen over, alsof ik veel beter dan kan kijken of ik wat met me nichtje kan beginnen.

Is dat zo normaal dan? Volgens mij echt niet. Het is voor jullie makkelijk gezegd.

Het is niet normaal, maar mensen die een beetje dingen rationeel kunnen bekijken, kunnen zich inleven in beide situaties... die van jou (en nichtje) en van ouders/maatschappij