Wijsbegeerte (Filosofie)
 

Wijsbegeerte.. iemand hier ervaring mee??
Lijkt me echt super interessant, maar is het allemaal niet een beetje te dromerig.. en mensen die het doen, wat zijn jullie plannen voor de toekomst (op gebied v. werk)

Als je er toch over denkt om 2 studies te doen, kun je toch prima wijbegeerte en een 'echte' studie doen?

Daar heb je gelijk in, er wordt bij wijsbegeerte zelfs aanbevolen om ernaast nog een andere studie te doen.
Maar heb me pas sinds kort in de inhoud 'verdiept' en heb me voor die tijd helemaal niet beziggehouden met wijsbegeerte als eventuele keuze. Er zijn dus nog 2/3 studies die eerder op het lijstje stonden.

Als je wijsbegeerte leuk vindt, kun je dat prima combineren met natuurkunde. De natuurkunde biedt immers een antwoord op een aantal filosofische kwesties.

Laat ik nou natuurkunde studeren, met een wijsbegeerte-pakket erbij. :P Ik moet wel toegeven dat ik filosofie er alleen bij genomen heb uit interesse; toekomstplannen zijn vooralsnog natuurkunde gerelateerd.
Maar ik vind die twee vakken een supercombo, en ze zijn inderdaad nog wel enigzins gerelateerd, zoals Mephistophilis ook schreeft.

En hoeveelste jaar ben je? vind je het nog steeds leuk? Waar doe je het eigenlijk en je mede wijsbegeerte studenten doen die het ook vooral uit interesse.. zou je een voorbeeld kunnen geven over vragen die jullie bestuderen.

Alvast bedankt! :)

nouwja, ik ben maar net begonnen. Op mijn universiteit doen ze nog aan minor programma's in het tweede jaar. Aangezien ik tweedejaars natuurkunde ben, heb ik uit interesse een filosofie minor samengesteld. Daarbij kom ik nu allemaal vakken tegen waarvan ik dan de vervolg vakken nu ook weer wil gaan doen, zodoende. :) Ik volg een aantal wetenschap-gerelateerde vakken (wetenschapsfilosofie) de vragen waar ze zich daar mee bezig houden varieren van het nut van techniek tot de interpretaties van quantummechanica. Mijn lievelingsvak is een vak dat geschiedenis van de moderne wijsbegeerte heet, het is gewoon een inleidend vak dat vrij diep in gaat op de projecten van een hoop beroemde denkers (te beginnen met descartes). Die mensen hielden zich met een hoop vragen bezig :) Ze porberen allemaal te doorgronden wat de mens nu precies is, hoe de mens in de wereld staat en er interactie mee heeft, hoe mensen met elkaar om gaan en waarom, dat soort dingen.

Hallo,
Ik denk er misschien ook over om eventueel te kiezen voor een studie filosofie/wijsbegeerte, maar itt de meesten in dit topic opteer ik niet me te verdiepen in dingen als quantummechanica, maar meer in de filosofie achter cultuur en dergelijke. Zijn er nog meer mensen hier de volledige opleiding volgen, en zo ja, bevalt deze? Hoe hoog ligt het niveau, en is het allemaal nog goed te doen?

Wat mij ietwat zorgen baart, is het volgende; geplukt van de site van de UU:
Nu ben ik geen onintelligent mens en heb ik zeker interesse in het onderwerp, maar ik ben stiekem toch bang dat ik de discipline mis om drie jaar een dergelijke opleiding te volgen. Zou dit toch te doen zijn?

Het eerste jaar ligt qua vakken gewoon helemaal vast hoor, er is heus wel enigszins structuur in de studie, neem ik aan.

Ik ga er in september mee beginnen aan de UU. :)

Ik ben een keer naar een voorlichting van wijsbegeerte geweest. Een hoogleraar aan de uni ging er het een en ander over vertellen. Volgens haar wordt wijsbegeerte ten onrechte gezien als 'geen volwaardige studie', en doe je het er echt niet zomaar even bij. Hierboven las ik dus wat anders, ik weet het zelf verder niet. Die vrouw was trouwens echt heel chaotisch. Iemand uit de zaal vroeg daarom of je chaotisch moet zijn om wijsbegeerte te gaan studeren :| plaatsvervangende schaamte had ik :bloos: :D