woonsituatie+zelfstandigheid
 

Hallo iedereen,

Ik heb ff een vraagje: vanaf wanneer woonden jullie zelfstandig? En dan bedoel ik: met vriend(in), vrienden, op kot, of gewoon alleen maakt ni uit. Wil gewoon graag weten op welke leeftijd jullie zelfstandig gingen wonen. :)

En wonen jullie alleen, met vrienden, vriend(in) of op kot?

Groetjes oceangirl

geen idee wat op kot is maar ik woon op kamers :p

en al vanaf mijn 17de (maand later werd ik 18).

ging allemaal prima.

Ik ben op kamers gegaan toen ik ging studeren (18 jaar) en een half jaar later ben ik gaan samenwonen (19 jaar).

das hetzelfde. :p

De reden wrom ik dit vraag is: ik ben lichamelijk gehandicapt en voor mij is het dus allemaal net wat lastiger. Kben nu (volgende maand) 21 en begin nu toch echt wel te hunkeren naar zelfstandigheid. Dus nu benk benieuwd op welke leeftijd andere die stap hebben gezet. :)

Groetjes oceangirl

Op kot is in grote lijnen hetzelfde als op kamers (in grote lijnen, omdat Belgische studenten in het weekend en vakanties vrijwel altijd naar hun ouders gaan).

Ik ging, geloof ik, op m'n 19e zelfstandig wonen. Op m'n 20ste trok mijn vriend bij me in en sindsdien wonen we samen (al is hij nu mijn man ;)).

Toen ik (bijna) 18 was, ging ik studeren; dit was 1,5 uur reizen van huis en dus wel te doen. Omdat ik in mijn woonplaats nogal een druk leven had naast mijn studie, ben ik daar blijven wonen.
Toen ik 21 was, ben ik gaan samenwonen met mijn vriend. Maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk een jaar eerder al wel het huis uit had gewild.

mjuh leonoor dat laatste wist ik al

Ik was negentien toen ik op kamers ging, met drie vriendinnen (waarvan één nu 'mijn vriendin' is). Dus helemaal zelfstandig woon ik niet, want ik word nog goed in de gaten gehouden door iedereen;)

het is ook wel iets anders als je lichamelijk gehandicapt ben neem ik aan :o

misschien kan je beter daar naar vragen ;)

maargoed, er zijn tegenwoordig toch ook van die jongeren-woon-gemeenschappen daarvoor ofzo, met speciale aangepaste huizen en dergelijke?

21 toen ik ging samenwonen

Ik was 18 toen ik op kamers ging, de eerste drie maanden zat ik nog bij hospes maar daarna gelukkig in een klein studentenhuis.

Toen ik 22 was. Ik wilde wel al eerder hoor, maar ik was daarvoor 7 mnd op reis geweest en had dus geld dáárvoor gespaard. ;)
Ik woon met een vriendin die ik kende van een andere vriendin.

Ik was 18 toen ik op kamers ging, in een studentenflat en dat was wel okee.

Ik was net twee maanden 17 toen ik ging samenwonen.

Ik was 17 toen ik ging studeren en het was minstens een uur en 3 kwartier reizen dus ik ben toen ook op kamers gegaan

ik ga over een maand op kamers wonen, ik ben dan net 20. woon daar met mensen die ik eigenlijk amper ken, maar volgens mij zijn ze wel aardig.

op m'n negentiende tekende ik voor mijn huisje en op mijn twintigste (twee maandjes later?) ging ik er echt wonen.
en ik woon alleen en dat bevalt me prima (y)

Op mijn 16e ben ik voor 10 maanden in een studentenflat gaan wonen voor mijn stage. Inmiddels weer thuis bij mijn ouders. :)

Vanaf mijn 21e, maar als ik gewoon gezond was geweest was dat vermoedelijk al wel eerder gebeurd.

Ik woon nu in een woon"vorm" waar 24uurshulp aanwezig is, het is helemaal zelfstandig maar als ik hulp nodig heb met lichamelijke verzorging of afwassen ofzo, dan kan ik bellen en dan komen er mensen helpen.

vanaf 19 want ik verhuis over een paar weken
eigenlijk gewoon omdat ik nu 'pas' de middelbare school heb afgerond. als ik 17 was, dan was ik 17 geweest toen ik uit huis ging.

Ik was 23 toen ik uit huis ging. Ik heb een kamer gehuurd in een studentenhuis met nog 4 meiden.

Ik was 18 toen ik op kamers ging ivm studie in andere stad.
Ik heb een lichamelijk gehandicapte vriendin die ook op haar 18e het huis uit is gegaan, zij heeft een kamer op de begane grond gekregen en alle drempels zijn verwijderd en nog wat aanpassingen in de keuken geloof ik. Voor haar was dat genoeg, maar ik weet natuurlijk niet of er bij jou ingrijpender zaken nodig zijn :)

Ik ben toen ik 19 was zelfstandig gaan wonen, in mijn eerste studiejaar.

Heb eerst een half jaar bij een hospita gewoond, wat sowieso tijdelijk was en werd gek van de eenzaamheid. Zat een uur van mijn studieplaats af, waardoor ik daar geen sociaal leven kon opbouwen en ook een uur van mijn moeder, waardoor het sociaal leven daar verwaterde.

Daarna op kamers gegaan in een huis met 8 anderen, waar ik nu nogsteeds woon. Ondertussen zijn er flink wat mutaties geweest en ben ik degene die er bijna het langst zit. Bevalt erg goed en met een aantal mensen klikt het ontzettend goed.

Het plan is nu om met 2 van die huisgenoten iets in de stad te gaan zoeken, aangezien deze flat over anderhalf jaar gesloopt wordt en dan zie ik wel verder.

In de eerste situatie zou het niet mogelijk geweest zijn om, als ik toen een relatie gehad zou hebben, samen te wonen. In de andere twee situaties zou dat wel mogelijk zijn, al heb je kans (te) veel op elkaars lip te zitten.

Ik ben chronisch ziek geworden op mn 17e, waardoor ik niet op mn 18e op kamers ben gegaan, wat anders wel was gebeurd.

Ik ben op mn 20e gaan samenwonen, ben bij mn vriend ingetrokken in zn huurappartementje.
Nu ben ik 22 en hebben we net een huis gekocht.

Op mijn 20e, toen ben ik gaan samenwonen. :)

Ik weet heus wel dat zulke dingen kunnen maar ik ben daar zelf eigk nog niet klaar voor. :o Voor mij is zelfstandigheid ook: gewoon een keertje alléén de stad ingaan. En ik wil dat nu leren, hoe dat kan, met evt begeleiding enzo. Zelfstandig wonen? Zo ver ben ik nog lang ni maar kwas gewoon beetje nieuwsgierig. :)

ehm, net een maand 17, ivm studie+reistijd.

Ik ben op mijn 18de gaan samenwonen.

Toen ik 20 was begon ik met zoeken, en toen ik 21 was vond ik een kamer. Ik zit in een flat van de studentenhuisvesting, met twee huisgenoten (die ik amper zie). Vind het prima hier.
Ik had op zich wel eerder weggewild, maar werk vinden en een kamer vinden duurde langer dan gedacht.

Het valt me trouwens op dat veel mensen hier al gelijk gingen samenwonen.

Ik was 17 toen ik ging studeren, ben toen op kamers gegaan. Half jaar laten gaan samenwonen en nu woon ik weer op mezelf.

Ben op kamers gaan wonen toen ik aan de universiteit ging studeren, dus op m'n 19e.

Ik ben op kamers gegaan toen ik ging studeren, omdat de afstand (200km) niet te overbruggen was ;) Ik was toen net 19.

Dat was in een studentenhuis, waar ik na een jaar uit ben gegaan. Nu woon ik alweer twee jaar in een huurhuis (y)

Ik woon sinds mn 18e op kamers, ben dr aan het begin van mn studiejaar in gaan zitten. Maar ik snap niet helemaal de link met liefde en relatie haha.

Ik woon dus in een woning waar die hulp is en ik houd me verder verre van gezellig koffiedrinken met mijn buren etc, maar dat kan hier dus wel. Gezamenlijk eten en vaste koffietijden, in een soort gezamenlijke huiskamer. Iedereen heeft dus zijn eigen appartementje, maar er kan ook een boel gedeeld als je dat wilt. Als je dit echt wilt zou ik eens vragen bij een revalidatie-arts of maatschappelijk werker, er zijn vaak best wel wachtlijsten namelijk. Hoewel ik wel heel snel een huis had.

Ik ging op kot vorig jaar (toen was ik 23) omdat de unief in een andere stad ligt. Ik kom dus nog wel elk weekend naar huis.

Ik ging op kamers toen ik ging studeren, toen was ik net 18. Ik ga wel elk weekend naar huis (vader of moeder)

Ik ben in dezelfde stad gaan studeren als dat mijn ouders wonen, en ben toen na een jaar op zoek naar een kamer gegaan (zelfstandigheid, toch vervelend om altijd heen en weer te reizen en de laatste metro te moeten hebben). Uiteindelijk was ik 19 toen ik mijn kamer vond. Ik ga meestal in het weekend nog wel naar mijn ouders, en blijf daar dan ook 1 of 2 nachten slapen.

18, alleen, nogsteeds dezelfde woning. Maar voel me ontzettend alleen.

Ik ben op mijn 17 op kamers gegaan, omdat ik ver weg ging studeren maar ook omdat ik graag op mezelf wilde wonen. En het is fijn en goed zo, kom nog graag bij mijn ouders maar daar zit vaak wel een paar weken tussen.

Ik was 16 toen ik een jaar ben weggegaan, 17 toen ik het huis uitging, hoewel de stad waar ik ging studeren op nog geen 30 kilometer afstand lag van mijn ouders. Steeds op kamers gewoond sindsdien variërend van met één, twee of drie huisgenoten.

Ik ga per 1 september op kamers. Dus op m'n 22ste. Het zal eens tijd worden. :)

21 jaar

Ik was 19 toen ik uit huis ging; ik deel een etage met een vriendnnetje.

ik woon nu zo'n 8 a 9 maanden op kamers omdat ik ging studeren, maar ik ga nog elk weekend naar mn ouders (en werk en vriendje en vrienden) en vaak ga ik zelfs pas op maandagmiddag ofzo hierheen en donderdagmiddag/avond alweer terug naar mn ouders. dus stelt niet bijster veel voor. maar 1) wat doet dit inderdaad op l&r en 2) onze situaties zijn toch heel anders dan de jouwe? ik heb geen beperkingen waar ik rekening mee moet houden met het op mezelf gaan wonen..

ik ging aan het begin van mn eindexamenjaar op mezelf wonen, toen was ik net 19. ik heb toen een jaar alleen gewoond, daarna een halfjaar met vriendinnen, daarna 4 maanden alleen op reis geweest naar zuid-amerika(ook zelfstandig dus ;))
en nu woon ik sinds een maandje of 8 in een studentenhuisje.

Ik woon zonder mijn ouders sinds ik 17 ben. Dit was niet uit eigen wil, mijn moeder verhuisde en ik wilde niet mee. Anders had ik misschien tot 18/19 thuis gewoond.

Uiteindelijk is het wel goedgekomen, maar je merkt wel dat je op je 17de nog niet helemaal klaar bent voor de grote wereld.

ik was 19 toen ik op kamers ging en dat doe ik nu nog steeds

Ik was 18 toen ik op kot ging.

Wat voor handicap heb je als ik vragen mag?