onze beste vriendin snijdt zichzelf...
 

hoi

Wij zijn twee vriendinnen van 14 die met een groot probleem zitten.
We hebben laatst (STOUTE WIJ) in het dagboek van onze beste
vriendin zitten lezen. Als ze dat zou weten zou ze waarschijnlijk (voor
99% zeker) ontzettend (!!!!) boos worden en het ons nooit meer vergeven.
Maar we zijn er dus achtergekomen dat ze zichzelf heeft gesneden,
wat moeten we nu doen? We zijn bang om het haar te vertellen, maar
we willen het ook niet voor ons houden omdat we het wel ernstig vinden!
Onze vriendin heeft de laatste tijd niet echt goede punten gehaald, maar ze
is wel net over naar gymnasium 4. Ook zit het tussen mij en die
vriendin de laatste tijd niet zo goed. Wat moeten we doen???

groetjes, wij

Weet je waar ze zich gesneden heeft? Probeer der in ieder geval niet te bekritiseren. Misschien kan je haar erop aan spreken dat het lijkt (als het zichbaar was) dat ze zich snijd en er eventueel over doorvragen/praten. Uiteraard niet op een dwingende toon.

dat hebben we al gedaan in het zwembad, een paar rode strepen op haar rug zagen er verdacht uit maar ze zei dat het was omdat ze zich daar vaak krabde, ik geloof het niet helemaal...

Niet vertellen dat je haar dagboek hebt gelezen.

Gewoon nog een vragen hoe het met haar gaat, en dat je vermoedens hebt dat ze zichzelf pijn doet. Dan kan je het voorbeeld van het zwembad erbij halen, mocht ze vragen hoe je op dat idee komt.
Ook kan je vragen of ze wel eens van zelfbeschadiging heeft gehoord, en er zo een gesprek over aanknopen ('kan jij je voorstellen dat iemand zichzelf pijn kan doen?' bijv.)

dat heb ik dus al gedaan, we hebben er een halfuur over zitten zeuren maar ze blijft volhouden dat ze zichzelf echt niet heeft gesneden en dat ze het ons wel zou vertellen als ze het wel had gedaan!!! wat moeten we doen??? we willen haar niet kwijt!

zolang zij niet inziet of der voor uit wil komen dat ze een probleem heeft kan je toch niet zoveel.. als zij hulp moet aanvaarden moet ze het toch zelf willen..
en denk niet dat het haar vertrouwen in mensen goed zal doen als jullie achter der rug om tegen mensen gaan vertellen wat jullie denken dat ze doet..

maar we weten het zeker, anders zou ze het niet in haar dagboek schrijven.
maar we weten niet of ze hulp wil, daarvoor moeten we het eerst vertellen, maar onze vraag is of we het moeten vertellen!

Als zij niet wil zeggen dat ze zich heeft gesneden, dan helpt het niet om erover door te zeuren, daar gaat ze zich alleen maar vervelender van voelen. Wat je wel kan doen, is benadrukken dat ze altijd bij jullie terecht kan als ze zich eenzaam of somber of bang voelt, regelmatig aan haar vragen hoe het met haar gaat en lieve dingen tegen haar zeggen. Je kunt ook zeggen dat je 'gewoon merkt' dat ze niet lekker in haar vel zit, zónder daarbij te zeggen dat je haar dagboek hebt gelezen.

Heb je de indruk dat het echt niet goed met haar gaat, spoor haar dan aan om er met haar ouders of met de vertrouwenspersoon van school over te praten. Je kunt dan ook aanbieden om met haar mee te gaan als ze dat fijn vindt.

okee. ze heeft laatst ook een of andere paniekaanval gehad trouwens.

Ja, dat probeerde ik ook voor me te zien. Het is wel lastig.

Weetje..het doet me denken aan een vriendin van ooit. Ze sneed zichzelf, ik weet niet meer goed hoe ik er achter kwam en na veel ontkenning gaf ze toe. Op een gegeven moment had ze zelfs een sneetje in d'r gezicht. 'Uitgeschoten' zei ze. Ik had goed door dat het voor de aandacht was. Ze wou zo graag aandacht, dus dan maar zo. En ook al is het niet geweldig, ook met zulke mensen is wat mis. Geef d'r aandacht, niet zo dik erboven op, maar vraag naar d'r weekend, of ze meegaat naar de stad, of ze plannen heeft. Laat merken dat je geinteresseerd bent!

ze deed anders wel heel handig voor hoe je je in je rug moest snijden, ook best verdacht trouwens...

Ze gaf het toch niet toe? Waarom zou ze dan voordoen hoe je jezelf in je rug moet snijden, om zichzelf 'verdacht' te maken over iets wat ze ontkent? :s

Wel echt iets om verdacht van te zijn ja :)
Ik zou subtiel het vermoeden uiten en langzaamaan kijken waarom ze het zou doen.

wat sarah idd zegt, laat weten dat je der voor der bent, en als zij der aan toe is om er voor uit te komen, dan komt het wel.. en als ze hulp wil weet ze jullie iig te vinden..

op je rug am'en is denk ik wel te doen, beetje lenigheid en alles, maar vind het wel een bizarre plek..

Ik vind dit beetje een sensatietopic maargoed om maar even normaal antwoord te geven: ten eerste is het zo fout om een dagboek van een 'vriendin' te lezen waar je toch al niet meer dik mee bevriend bent. Als ze iets kwijt wilt aan jou/jullie dan komt ze er zelf wel mee. Ten tweede zou ik er niet te veel over praten, als je merkt dat het echt slecht met haar gaat kun je het vragen aan haar en eventueel naar een vertrouwenspersoon gaan om het voor te leggen.

Hoeveel psychiaters zijn er nodig om de grootste gek te kunnen helpen?

1, maar hij moet wel zelf willen
So let it be, en pas goed op haaf

En terecht.
Echt, hoe durf je jezelf nog een 'vriendin' te noemen als je zoiets gedaan hebt. :|

Ik hoop dat ze erachter komt dat jullie het gedaan hebben.
Omdat ze dan:
-Misschien hulp zoekt.
-Weet wat voor 'vriendinnen' ze heeft en echte vrienden kan gaan zoeken.
Een win-win situatie dus.

Shame on you, dames.

ik vind het een beetje een vaag verhaal

want je had gepost dat ze gezegt had dat ze zich vaak op haar rug krabte en een paar posts later zei je dat ze had voorgedaan hoe je je zelf kunt snijden in je rug:S


maargoed doe gewoon normaal tegen haar, jammer dat het schooljaar is afgelopen anders zou ze naar een vertrouwingspersoon kunnen voor dat paniekaanval gebeuren

Ik zou het je ook nooit vergeven als je in mijn dagboek zou hebben zitten lezen.

Als je het daarnaast ook nog eens zou presteren om nog meer mensen erover te vertellen, met als toppunt mijn ouders, dan zou ik al helemaal ontploffen. Naast ontploffen zou dan ook een groot deel van mijn wereld instorten omdat die geheimen ineens op straat en bij mijn ouders liggen.

Jullie spelen met vuur dames!

Waar je trouwens ook een beetje rekening mee moet houden, is dat ze misschien wel dingen verzint in haar dagboek, bijvoorbeeld omdat ze haar eigen leven te saai vindt om over te schrijven.

Inderdaad, hoe kan je er zo zeker van zijn als je én geen snijwonden ziet. en het alleen maar in haar dagboekje staat, ze is potverdorie nog maar 14.
En daarbij: zij zou net zo goed als jullie op dit forum kunnen zitten, gevolgen lijken me duidelijk...

Als ze zich daadwerkelijk snijdt, zal dat wel snel duidelijk worden aan littekens en/of haar pogingen deze te verbergen. Als jullie iets ondernemen, dan verliezen jullie haar als vriendin (om redenen die reeds vernoemd zijn).
Kijk gewoon vanaf de zijlijn toe en wees een goede vriendin voor haar; zelfmutilatie heeft altijd een onderliggende oorzaak die je moet opsporen voor je iets kan ondernemen.

ik ben het aardig met de rest eens.. een dagboek lezen is zooo fout en dat doen vriendinnen niet.

aan de ouders vertellen is al helemaal geen optie.
jullie hebben haar al geconfronteerd maar als ze nee zegt is het klaar. je kan hooguit zeggen dat je hebt gehoord of vernomen dat..
of toegeven dat je in haar dagboek hebt zitten neuzen met alle gevolgen van dien

Dat hoeft overigens niet, hoor. Er zijn genoeg mensen die erin slagen om het jarenlang verborgen te houden.

in mijn zeer nabije omgeving heb ik dit ook gezien. Verborgen houden is geen probleem; daar zijn 100en manieren voor te bedenken.

Confronteren heeft het best geholpen, maar daar wel bij laten weten dat je voor diegene klaar staat. Er is een probleem dat ooit ergens begonnen is (zeer vertrouwelijk dus!), waar je misschien bij kan helpen.

Moet ze zichzelf perse snijden dan? Er zijn ook genoeg andere manieren.
En daarnaast, als ze zichzelf niet dagelijks snijd, zal ze ook niet altijd met wonden rondlopen. En daarnaast heb je genoeg plekken die niet zichtbaar zijn voor de buitenwereld.

En waarom doet haar leeftijd ertoe?

Huh? Het topic gaat er juist over dat ze zichzelf zou snijden. Vanwaar je opmerking "Moet ze zichzelf perse snijden dan? Er zijn ook genoeg andere manieren."? Die vat ik niet.
En haar leeftijd doet er in dusverre toe dat ze nogal een rijke fantasie kan hebben in haar dagboek(je)

Ieder mens verstaat wat anders onder krassen/snijden. Ik ken mensen die zichzelf snijden, terwijl ik het krassen zou noemen. En ik ken mensen die zichzelf krassen, terwijl ik het snijden zou noemen.

En het mag dan in de topictitel staan, maar dat wil niet zeggen dat dat de enige manier is waarop ze zichzelf beschadigd. Het meerendeel van de mensen die zichzelf beschadigd doet dit op meer dan 1 manier.

En nogmaals over de leeftijd. Zelfbeschadiging ontstaat juist vaak in het begin van de pubertijd.

:rolleyes: Doe moeilijk. Dit topic gaat erover dat de meisjes lezen dat ze zichzelf zou snijden. Dan kan je er een prachtig verhaal over houden over hoe jij het zou noemen, maar verbeter mij aub niet om die onzin.
En wat ken jij een hoop lui die zichzelf snijden aldan krassen. Heel bijzonder.

En qua leeftijd zei ik alleen dat ze een nogal rijke fantasie kunnne hebben.

Tot dusver mijn zoveelste uitleg van mijn reactie

Typisch dat TS 'opeens' niet meer reageert... :rolleyes:

@ Nikneem: ik moet zeggen dat de leeftijd er echt niet toe doet. Toen ik 14 was am-de ik ook al, juist in die leeftijdscategorie ben je erg vatbaar voor dat soort dingen. Daarmee wil ik niet zeggen dat het daarom meteen geloofwaardig is, maar de jonge leeftijd maakt het er ook zeker niet óngeloofwaardiger op.

@ ~lienepien~: Dat vond ik ook al het meest opvallende van dit hele topic ja, vanaf het moment dat ik mijn tweede reactie plaatste :p

Dat zou ook nog kunnen, maar aan de toon waarop het geschreven was merkte ik dat ze het niet verzon.

nouww, redenen kunnen zijn:

1. ze haalt niet zo'n goede punten
2. ze vergelijkt zich met mij (ik ben een van de twee vriendinnen die dit heeft geschreven)
3. er is een soort strijd tussen ons, die de laatste
tijd niet zo gunstig voor haar uitpakte...

We hebben haar dagboek gelezen omdat:

1. ik heb een onbeheersbare nieuwsgierigheid
2. ze deed al een tijdje erg geheimzinnig over haar dagboek
3. we hadden het vermoeden dat ze niet helemaal happy was

die drie redenen om haar dagboek te lezen vind ik echt bull shit..

Als je het vermoeden hebt dat iemand niet gelukkig is, dan kun je hem/haar daar naar vragen, dan ga je niet iemand zijn dagboek zitten lezen. En je nieuwsgierigheid moet je maar op andere manieren vervullen (of nog beter: leren bedwingen), wat ook zou kunnen door iemand er naar te vragen, nieuwsgierigheid hoeft niet over de rug van anderen te gaan... :s

Het ergste vind ik eigenlijk nog dat je het probleem er van totaal niet in ziet en dat je doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je gaat neuzen in iemands privédingen. :s

En als antwoord op de vraag wat je moet doen...hetzelfde als wat je al veel eerder had moeten doen: praat met haar. En als ze zegt dat er niets is, dan kun je verder weinig doen, behalve haar duidelijk maken dat je er voor haar bent. En in geval van nood een volwassene inschakelen, maar dan loop je wel het risico dat ze boos wordt en eventueel de vriendschap verbreekt (maar dat zal ze vast ook doen als ze er achter komt dat jullie in haar dagboek hebben zitten lezen...en terecht :o).

ik zie het probleem er zeker van in en ik had er niet in moeten kijken, maar mijn schuldgevoel word toch onderdrukt door het feit dat we erachter zijn gekomen dat onze vriendin heel erg tegen ons liegt (niet alleen over het snijden dus) en dat we haar daar niet meer kunnen confronteren omdat ze er NIET achter mag komen wat we gelezen hebben!

Waarom dan proberen het goed te praten met redenen voor het waarom?

En lieg jij niet tegen je vriendin dan? Je verwijt haar iets wat je zelf net zo goed doet (jij liegt ook, of verzwijgt iig iets, wat ik min of meer hetzelfde vind in dit geval).

Ik moet Leonoor toch wel dik gelijk geven hier, als je mijn vriendin was kon je in de stront zakken. Om het maar even grof te zeggen ;) Dit soort dingen doe je gewoon niet.

En aangezien je nu toch weer post: ik ben nog steeds benieuwd naar het antwoord op mijn eerdere vraag:
Ik vraag het me nog steeds af..

quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Ze gaf het toch niet toe? Waarom zou ze dan voordoen hoe je jezelf in je rug moet snijden, om zichzelf 'verdacht' te maken over iets wat ze ontkent?
--------------------------------------------------------------------------------

weet ik ook niet, maar ze laat graag zien dat ze "oversoepelig" zoals ze dat noemt is, misschien zag ze dat weer als even laten zien hoe goed ze dat toch kon...

ik probeer het niet goed te praten ik probeer het uit te leggen.

Wat is het verschil volgens jou?

Ik ben van mening dat dat hetzelfde is namelijk.

okee, ik snap wat je bedoelt, maar het was niet bedoeld om me eronderuit te kletsen.

vind het ook beetje vaag verhaal eigenlijk...
Je gaat niet je ''beste'' vriendin haar dagboek lezen.
Tuurlijk zou ze kwaad worden idd als ze er achter komt wat jullie hebben gelezen..
Maar jullie waren bij haar thuis ofzo, en hebben toen haar dagboek ingezien?
En voor mijn gevoel ben je nu net zo fout bezig als haar..
Kan me eigenlijk ook weinig voorstellen... dat ze het voordoet hoe ''makkelijk'' het is in jezelf te gaan snijden op je rug..

Maargoed ja gewoon af en toe wat meer aandacht extra geven, maargoed feit blijft, als zij volhoudt dat er niks is, wat betreft dat pijnigen, dan heeft het geen zin om daar over door te gaan blijven hameren, dat werkt alleen maar averechts..

Geef die arme meid gewoon een pak scheermesjes voor haar verjaardag. Is zij ook weer blij :)

Zit wat in hè (mits ze binnenkort jarig is dan)

ze is net jarig geweest. maar dat maakt niet uit want dat ga ik toch niet doen he...

Nee toch maar niet?

Zou het misschien kunnen zijn dat jij dit hele verhaal verzonnen hebt?

Vroeg het me ineens af...

aandachttrekstertje:P