Hoe klef zijn jullie?
 

Ik kon hier geen topic over vinden:)

Zoenen jullie overal op straat? Kunnen jij en je vriend/vriendin niet van elkaar afblijven? Lopen jullie het liefst 2 meter van elkaar af? Zijn jullie altijd met zijn tweeën of gaan jullie het liefst apart dingen doen?

Ohja, TS begint.
Ik ben niet heel klef. Ik heb een hekel als er mensen voor mijn neus op straat staan te zoenen, maar ik hou wel van lichamelijk contact (maar niet op straat dus). Wij doen wel veel met zijn tweeën maar dat komt meestal door de afstand. Wij zien elkaar alleen in het weekend (behalve in de vakanties). Ik heb ook mijn eigen dingen, hij ook. We gaan dus wel altijd met zijn tweeën uit, maar dan vaak wel in een grote groep of bij iemand thuis zitten o.i.d.

Hoe zit dat bij jullie? :)

Batsen!

Ik ben heel erg klef.

Ligt er heel erg aan. Op zich zijn we redelijk aanrakerig, maar niet op zo'n wanhopige manier. Denk ik? We houden vaak fysiek contact - hand in hand lopen/pinken in elkaar gehaakt, of als we zitten af en toe even kriebelen, dat soort dingen. Echt uitgebreid staan zoenen doen we dus niet.

Als er geen mensen bij zijn, zitten we trouwens wel altijd tegen elkaar aan enzo en gaan we de hele tijd kusjes geven. Maar in gezelschap volgens mij niet :P

De jongen waar ik nu weer mee loop (waar ik ook anderhalf jaar mee heb gehad) is erg klef. Veel knuffelen, kusjes en fysieke aanrakingen. Hoewel het wel iets minder mag soms, want hij zit soms op de raarste plekken even aan mijn borsten. Daar houd ik niet zo van! Maar gewoon knuffelen en kusjes geven vind ik wel lief! Maar we zoenen niet overal en nergens want daar heb ik echt geen behoefte aan.

Ik heb een hekel aan kleffe mensen in het openbaar.
Wij zijn dan ook niet klef, soms lopen we hand in hand, soms niet. Verder als we ergens zitten, soms heel even elkaar aanraken, maar eigenlijk geen kusjes en niet zoenen (behalve met afscheid nemen op het station).
Als we 'thuis' zijn en er is verder niemand bij, zijn we wel een beetje klef, maar dat kan toch niemand zien en dan heb ik er geen problemen mee.

Dit. :)

Pff, we lopen wel regelmatig hand-in-hand, maar ook niet altijd. In de trein zitten we vaak tegen elkaar aan, maar soms zitten we ook tegenover elkaar. Zoenen in het openbaar doen we niet, misschien een kus als we op straat ontmoeten ofzo, maar geen uitgebreide tongzoen.

Dus niet klef :)

ik ben in een relatie over het algemeen niet zo klef. al helemaal niet in het openbaar.
eerder wat afstandelijk denk ik. maarja, ik heb zo ook wel mn kleffe momenten.

Wij zijn vrij klef. Zoenen met bekenden erbij doen we niet, of het moet een halve seconde ter afscheid zijn, maar we zitten wel altijd tegen elkaar aan te hangen en kunnen op een avond met vrienden gerust een uur alleen met elkaar zitten praten (in een tempo waarin mensen ons nauwelijks verstaan, laat staan dat ze ertussen komen). Soms denk ik wel dat we wat minder klef moeten doen, maar meestal niet :p

Wij zijn niet echt klef, lopen wel vaak hand in hand, maar zoenen/kusjes geven doen we eigenlijk niet zo vaak in het openbaar.

minder klef dan gedacht!

fysiek: erg klef. Veel knuffelen, veel kussen in supermarkt of waar dan ook, laatst in de bios kroop hij nog lekker tegen me aan, hand in hand lopen etc etc.

en verder gebruiken we ook wel kleffe koosnaampjes als poepie, lieffie, lekker ding, lekkere vent, schatje etc etc.

en we bellen iedere dag, als hij uit werk komt en in de auto zit, of 's avonds voor het slapen gaan. Dat is soms ook best..naja..klef :)

Maar geestelijk niet. We zitten niet constant op elkaars lip, en we zien elkaar 2 keer per week waaronder 1x slapen. We gaan bijna nooit samen uit, en als we dan uitgaan dan alleen met z'n tweetjes voor een speciale avond. Hij heeft zijn vrienden en ik de mijne.

al met al een goede balans :)

ik ben vrij afstandelijk juist, bewaar dat soort dingen liever voor als we alleen zijn :)

Ik denk dat we ongeveer de helft van de tijd hand in hand lopen (of mijn wijsvinger aan zijn pink gehaakt). Heel soms lopen we met de arm om elkaar heen, maar omdat ik kleiner ben dan hij loopt dat niet makkelijk qua pasgrootte enzo, dus daar stop ik meestal snel mee.
Als we ergens zitten, zitten we vaak met bijv. een been, knie, voet of arm tegen elkaar aan.
Een kusje geven doen we wel ooit in het openbaar, maar met bekenden erbij alleen bij begroeting of afscheid nemen. Echt zoenen doen we eigenlijk nooit in het openbaar, daar houd ik niet zo van, dan voel ik me bekeken.

Poepie is echt víes, waarom zou je dat zeggen :| Net zoals scheetje. Wat is daar nou lief aan?

Qua koosnaampjes zijn wij wel heel erg :o
Ik noem hem altijd 'poem', nooit bij z'n echte voornaam :o En hij mij volgens mij ook, hoewel hij nog wel regelmatig nieuwe namen bedenkt.
('t Is zelfs zo erg dat ik me laatst versprak en mijn vader 'poem' noemde :o :D )

Je kunt wel aan ons zien dat we een stelletje zijn, maar we gaan niet op straat uitgebreid staan zoenen ofzo. Als we samen zijn, zijn we allebei wel behoorlijk knuffelig.

We gaan verder eigenlijk volledig onze eigen gang. We zien elkaar nu alleen in de weekenden, maar plannen dan alsnog onze eigen dingen. Als hij bij mij is, is er geen probleem als ik even wat ga drinken met een vriendin ofzo. We geven beiden duidelijk aan wat we nodig hebben. Aankomend weekend wilde ik even helemaal besteden aan mijn vriendinnen, dus dan blijft hij thuis. Ik vind het heerlijk dat dat gewoon kan en hij daar nooit over zeurt.

Mijn vriend heeft vooral vrijheid nodig wat zijn werk betreft, dat heeft hij helemaal. Ik heb vooral vrijheid nodig voor mijn sociale leven en ook dat heb ik helemaal.

We doen dus zowel dingen samen als dingen apart. Zelfs als we samen de stad in zijn, gaan we weleens even onze eigen weg.. omdat we dan verschillende winkels inwillen en er allebei niet van houden achter de anders kont aan te wandelen.

Ja, zo lopen wij ook vaak inderdaad. Zijn hand is zoveel groter dan de mijne, dat hand in hand soms niet lekker loopt. Dus dan is het wijsvinger om pink inderdaad ;)

1

Och ja, wij maken rare geluiden naar elkaar of gooien er -kun of -chan achter (omdat hij Naruto keek toen we net wat hadden :P) of zeggen op zo'n domme toon "Allôôô"... En lieverd en schatje, dat gebruikten we omdat we het vies klef vonden, om elkaar te pesten, en dat blijft dan toch hangen. :o Maar poepie, dat gaat me echt te ver :D

Wij zijn vrij klef, in de zin van dat we vaak bijelkaar zijn. We hebben altijd in vrij kleine ruimtes samengewoond en hebben continu op elkaar lip gezeten. (iets wat we nooit erg hebben gevonden hoor)
Nu wonen we ruim, en dan nog zitten we altijd bijelkaar. Kunnen elkaar ook flink missen na 1 dag etc.

Maar in het openbaar zitten we niet te zoenen ofzo, af en toe een kus. En bij vrienden, stappen of feestjes nemen we expres altijd wat afstand, om even echt tijd te hebben voor anderen.

Thuis: Af en toe kusjes geven of op bepaalde plaatsen ff strelen om te plagen ;) . Als we in de zetel naar tv zitten te kijken ofzo dan gaan we altijd tegen elkaar liggen of met mijn/zijn hoofd in zijn/mijn schoot.

In het openbaar: Ik steek meestal mijn hand in zijn broekzak ofwel handjes/pinkjes geven. :) Soms een klein kusje, maar meer niet. Enkel als mijn vriend wat gedronken heeft dan wordt hij heel klef en kan het hem niets meer schelen of er andere mensen staan te kijken en dan wil hij mij constant kussen en aan mijn borsten komen. Dat heb ik echt niet graag!

Het ligt er wel aan of we met meerdere mensen zijn ja of nee. Als ik met nog meer mensen mee ben dan wil ik daar ook mee kletsen en doen.
Zoenen overal op straat doen we niet, ik vind het zelf ook niet zo prettig. Ergens in een cafeetje ofzo vind ik dan niet zo'n probleem, maar ook niet de hele tijd.
Maar we lopen eigenlijk altijd wel hand in hand, vind het zelfs vreemd om naast hem te lopen zonder dat hij me aanraakt.
In een groepje houden we onderling ook altijd wel contact met elkaar. Even een knipoogje naar elkaar toe of een stiekem sms'je ofzo terwijl je staat te kletsen met iemand. Ik weet dat hij me ook altijd in de gaten houdt mocht iemand vervelend doen. Dan staat hij binnen no time bij me.
Gisteren waren we met z'n tweeën ergens uit, dus dan hoeven we voor mijn gevoel ook niet zoveel rekening te houden met mensen die zich buitengesloten kunnen voelen. Dan zijn we wel veel lichamelijker. Dan houdt hij me echt vast, staan we samen te dansen enz.
Ik spreek hem niet vaak aan met zijn eigen naam, meer met koosnamen. Maar dat komt ook omdat ik merk dat hij meer reageert op zijn bijnaam dan op zijn echte naam :)

ik heb nu geen vriendje maar over het algemeen ben ik niet echt klef, op feestjes heb ik er een hekel aan om de hele tijd bij elkaar te staan, ik heb ook mn eigen homies..het fijnste is wel om elkaar tegen te komen op een feestje en elkaar dan een zoentje te geven. samen naar huis gaan hoeft ook niet, altijd spannend om te weten in welke toestand hij bij je kruipt :p

Gisteren las ik dit topic al, en sindsdien ben ik eens aan het denken gegaan. Eigenlijk is de uitkomst nogal bizar, en komt het er op neer dat mijn vriend en ik beiden nogal klef aangelegd zijn. :bloos:

We lopen eigenlijk altijd hand- in hand, geven elkaar regelmatig een kusje op de wang, zoenen in het openbaar, flirten in het openbaar, kunnen tijdens het uitgaan nogal intiem dansen samen. Hebben wel ieder een eigen leven, met eigen vrienden... Maar zijn toch eigenlijk het meest met elkaar bezig. Gaan ook bij voorkeur samen uit, om vervolgens samen in slaap te vallen.
Waar het dus eigenlijk op neer komt is dat we het liefst elke dag samen zijn, elke nacht samen in slaap (willen) vallen, en op de dagen dat we elkaar niet/minder zijn minstens een keer of 4/5 per dag bellen.
We houden elkaar altijd best wel in de gaten, en mocht ik bijv. tijdens het uitgaan eens gezeur/problemen hebben dan staat hij altijd in no-time weer naast me. Erg lief, en best grappig :)

En in augustus/september willen we ook samen op dansles gaan, en gaan boksen. Alles samen (willen) doen, en dus best wel heel klef. :o

Aan zoiets moet ik dus echt niet denken.

Je bent niet de enige. Vroeger had ik het zelf ook een vreselijk idee gevonden, maar tegenwoordig (en met hem) stoort het me gewoon niet. Het scheelt waarschijnlijk ook dat we samen echt nooit uitgepraat raken, het verveelt gewoon niet snel. Verbazingwekkend genoeg :p

Wij zijn aanhankelijk, maar niet klef.
Hmm... klinkt wazig, maar ik bedoel dat we wel handen vasthouden en af en toe een korte zoen geven, maar niet continu aan elkaar zitten en uitgebreid gaan tongzoenen

Ging het in jouw relatie een tijdje terug niet slecht? Kwam dat niet omdat jullie elkaar te vaak zagen?

Nee, dat had compleet andere redenen.

Hangt van de situatie/omgeving af. Als we alleen zijn, kunnen we wel heel klef doen, tegen elkaar aan liggen/zitten en kusjes geven enzo :o. Maar in het openbaar of wanneer er andere mensen bij zijn, gedragen we ons wel.

In het openbaar lopen we soms hand in hand in de stad, soms niet. Vaak op feestjes waar we allebei mensen kennen gaan we ons eigen gang en komt hij af en toe langs voor een kusje, maar verder niet. We houden meer van kletsen, lachen, elkaar stangen, dat soort dingen ipv hele tijd elkaar in de ogen kijken en handjes vasthouden.
Als we met z'n tweetjes alleen zijn, kunnen we wel klef zijn, maar dat lijkt me normaal.

Dit, en verder hou ik van vrijheid en mn eigen dingen doen. Ik hoef d'r echt niet 24 uur per dag te zien, we spreken af en toe af.

dit dus :)

We lopen eigenlijk meestal wel hand in hand.
En zoenen in t openbaar doen we ook wel.
Soms lopen we zelfs omarmend (zijn arm om mijn schouder en mijn arm om zijn heup.
En dan drukt hij meestal wel een kus op mn hoofd.
En we kussen erg vaak tijdens t winkelen of tijdens t boodschappen doen.

Uh ja, wij zijn klef ja.

Dit dekt de lading bij mij ook wel.

Vind je het gek dat jullie zo heftig kunnen botsen :P

Ohja, we lopen wel altijd hand in hand, maar ik denk dat de meeste stelletjes dat wel doen. Hij slaat ook wel eens een arm om me heen en geeft me ook wel eens een kus op mijn hoofd. Maar eigenlijk verder niet. Tijdens uitgaan, tsja. We dansen wel samen, maar dan zo debiel mogelijk, en we praten dan ook wel veel en natuurlijk veel lachen.
Als we met zijn tweeën thuis zijn zijn we natuurlijk wel een stukje kleffer. :bloos:

Gefeliciteerd :)

Dit eigenlijk wel ja en daar bovenop wónen we ook nog eens samen (waardoor je automatisch al veel dagelijkse dingen samendoet natuurlijk). Maar wij zijn dus ook wel klef ja, al vanaf het allereerste begin. Hebben ook allebei behoefte aan veel contact met elkaar. We krijgen van vreemden nog wel eens de vraag of we pas samen zijn ofzo :o

Tja, voor het meerendeel van de mensen klinken wij waarschijnlijk echt walgelijk klef, maar we sluiten daarmee wel mooi op elkaar aan en kunnen ook prima zónder kleffigheid functioneren ;)

dit ja :p

Dit. En we doen wel veel samen, ook omdat we gewoon dezelfde dingen leuk vinden (concerten, festivals etc). Maar dat is dan vaak wel met vrienden erbij.

wisselt. Opzich vaak wel handje vasthouden of pinkiepinkie. En verder... meer klef als we samen zijn (knuffelachtige dingen en meer natuurlijk), maar in het openbaar valt het wel mee. Soms met uitgaan wat meer, al komt dat vaak door de drank. Constant zoenen en aaien lijkt mij niks!

Oh wacht, ik kwam tot de conclusie dat wij kleffer gaan doen als we privédingen bespreken in het openbaar (ja niet zo dat andere mensen het kunnen horen :D Maar als de ander bijvoorbeeld iets verkeerd opvat en je het uit moet leggen/geruststellen). Valt me nog mee, we raken elkaar inderdaad veel aan.