Seks na incest
 

Ten eerste hoop ik dat in dit topic niet flauw wordt gedaan, omdat dit nogal gevoelig bij mij ligt.

Ik ben van mijn achtste tot tiende seksueel misbruikt door mijn broer van ruim vijf jaar ouder. Ik schaamde me destijds heel erg voor het feit dat mijn lichaam wel op zijn handelingen reageerde. Ik werd gewoon nat dus. Ik heb me op dat moment geleerd om 'over de kriebels heen te komen' om dus gewoon niet klaar te komen.

Ik heb daarna nooit meer seks gehad, maar als ik zelf masturbeer kom ik ook niet meer klaar. Het houdt gewoon op, op een gegeven moment. Ik vraag me af of ik dat aan die gebeurtenissen koppel, (onbewust, want bewust doe ik dat niet) en of er iets is wat ik kan doen om dat niet meer te doen.

Ook kan ik seks niet zien als iets dat bij liefde hoort.
Vriendjes op de basisschool maakte het uit omdat ik een 'opgegeilde bitch' was, maar op de middelbare school ben ik eerder erg preuts geworden.
Vriendjes heb ik nog wel gehad, maar dat stelde allemaal niet veel voor. Ik voel me gelukkig in iemands armen, maar niet als iemand die armen onder mijn tshirt doet.


Ik weet niet hoe dit topic overkomt, maar ik zou graag advies willen.

Bedankt voor het lezen, in ieder geval.

Heb je het wel eens met een psycholoog oid heirover gehad?

Wel over de incest, mijn ouders zijn ook op de hoogte en mijn broer en ik zijn (ik weet niet of dat te begrijpen is) wel weer maatjes.

Over het seks gedeelte niet. Ik zit nu niet meer bij een psycholoog of iets, omdat het verder allemaal prima met me gaat.

Wellicht toch een idee om er met een psycholoog of seksuoloog over te praten. Al begrijp ik dat dat niet het antwoord is dat je graag hoort. :)

Ja dat is inderdaad het beste denk ik. En een vriendje zoeken die het begrijpt en waarbij je vooral in zijn armen kan liggen.

Sterkte ermee.

Haha, klopt, dat was absuluut niet het antwoord waar ik op hoopte. Zeker omdat ik sowieso niet open ben over seks. Ik ben nu zestien, mijn vriendinnen giechelen allemaal nog. (Niet dat ik soms niet even hard mee lach hoor, ik wil me niet voordoen als 'Ik ben zo volwassen')

Bedankt voor jullie reacties. :)

Ben je bang voor aanraking? Schrik je terug of ga je je er ongemakkelijk bij voelen?

Waarschijnlijk kun je het beste bij de intimiteit zelf beginnen. Kijk waar het fout gaat en let heel goed op wat je daarbij voelt en denkt. Dat is namelijk waar je aan moet werken. Een jongen die jij vertrouwt en lief vindt zou rustig onder jouw shirtje moeten kunnen gaan (mits je in de stemming bent natuurlijk). Je zult het waarschijnlijk wel wat rustig aan moeten doen, want met het identificeren van het probleem is het nog niet opgelost, maar denk er alvast even over, dan kom je vast wel een stap verder.

Ik denk dat je te gespannen bent, op de een of andere manier. Misschien ben je teveel bezig met dat je wilt dat het lukt om klaar te komen en dan kan het zo zijn dat het juist niet lukt.

Je hebt nu nog niet of nauwelijks positieve ervaringen op seksueel gebied gehad. Maar op een gegeven moment kom je wel een jongen tegen die je geduld, respect en vertrouwen schenkt. Ik denk dat je er dan heel anders tegenaan gaat kijken, en dan leer je voelen dat seks ook een uiting van liefde kan zijn.

Ik hoop dat je in de nabije toekomst wél plezier mag beleven aan seks :).

Het zou ook kunnen dat je er 'gewoon niet klaar voor bent', gezien je leeftijd. Desondanks zou ik naar een psycholoog gaan.

Tja. Psychologen en seksuologen zijn nu eenmaal de mensen die je met dit soort problemen kunnen helpen. Een stelletje leken op een scholierenforum niet, die komen waarschijnlijk niet verder dan "doe het rustig aan" en "je bent waarschijnlijk te gespannen". Als je echt van je probleem af wil kun je toch echt het beste naar een seksuoloog gaan.

Ik denk inderdaad dat Chimera het mooi samenvat. En hoe naar de oorzaak ook is, leren praten over seks heeft zo zijn voordelen!

QFT.