Mistake
 

Mistake

I must admit that I have often thought
of leaving it all behind and letting everything go

I was lost and alone, as I always am,

As I always was..

So many people around me,
Yet no one seems to care.

They say they understand and love me very much,
But just when I Trust to love, they forget and move on.

I held the knife so close
as tears, mixed with blood,
Began to fall slowly.
Like a foolish child I cried.

Knowing that I could end it all now
made my mind draw a blank.

I put the knife away and tried to wipe the blood,
that ran faster than I can describe.

I knew suicide wasn't the answer I was looking for.
I knew there was a reason for me being alone.

So many bad things happening at once -
They can make you forget
About the good qualities of life.

Even though life is hard,
and trouble an inevitable part of it.

If you decide to leave it all behind,
maybe you will,
but I can guarantee that others
....Your Mistake will haunt

but I can guarantee that others
....Your Mistake will haunt

Ik weet niet of dit klopt, het klinkt iig niet goed zo... misschien: to others?

Het gedicht zelf. Niet echt een ritme, niet echt een rijmschema, een hoop gedachten met een soort boodschap. Opzich houd ik wel van gedachten enz. De boodschap is natuurlijk ook goed. Kweet eigenlijk niet goed wat ik voor commentaar moet geven... ik vind het iig mooi en gevoelig

Het zijn inderdaad allemaal losse flarden van gedachtes...moment dat ik het schreef was ik heel emotioneel,en ook geen ritme...maar ik wou het niet meer veranderen ik vond dat ik het zo moest laten.

En dat laatste stukje...toen ik het schreef wist ik zeker dat het klopte,nu begin ik ook te twijfelen :)