Ooit weleens gebeten door een hond?
 

En zo ja was dat pijnlijk?

M'n eigen hond door m'n eigen schuld, en ja, dat was best pijnlijk (tot bloeden toe) :P

Ja, dat deed pijn.

Ik mengde me tussen twee vechtende honden om mijn buurhondje weg te trekken, maar dat ging mis en toen werd ik gebeten door de andere hond.

Ja, ik wilde hem aaien (dat hadden al meerdere vreemde mensen gedaan) en opeens beet hij me in mijn linkerhand. Dat deed wel pijn en het bloedde ook behoorlijk.
Verder hield ik er ook nog een gescheurde nagel aan over :o

ja ik was toen ik nog een ukkie was eens op mijn fietsen aan het fietsen op de straat achter ons huis en toen kwam ineens de bullterrier van de buren op me af rennen. vond ik op zich niet echt heel leuk. kan me niet meer herinneren of dat pijnlijk was.

Nee nooit.

Wel dat de hond me 'hapte'. Het was niet als bijten bedoeld en het was nog mijn eigen schuld ook :p Het deed wel zeer, ja.

Ja twee keer. Ik was heel jong en een hond ging op mn tenen staan en toen deed ik dat terug :o hele grote herdershond was het. beet me heel hard aan de binnenkant van m'n elleboog en het bloedde als een gek. een week later was ik bij de buren en toen rook hun hond aan m'n elleboog en die beet er nog een keer fucking hard overheen :confused:

Ja, door een of andere smerige voddebaal vn mensen verderop in de straat/. Later nog eens samen met vrienden met een buks op geschoten, maar dat werkte niet echt. De m,ensen in kwestie hebben 'm kort daarna zelf ook af laten maken en terecht. Honden zijn kut.

dan zouden ze mensen eigenlijk ook af moeten maken die ook zoiets naars hebben gedaan

ik ben nog nooit door een hond gebeten, wel door een kat verderop in de straat, die ging kopjes tegen tegen mijn benen [mijn kat moest trouwens niets van m weten] dus ik dacht, ach wat een lief poesje, dus ik ging m aaien, hij ging ook nog spinnen, maar het was een ongecastreerde kater, en die had een bijtwond bij zn oor, waar ik perongeluk aaide, en toen liet ie merken dat hij het niet zo leuk vond, ik moest naar de docter toe voor anti biotica [niet dat het nodig was, maar goed] en ik moest iedere dag een verbandje om mijn hand, een week lang

Jah, toen ik klein was, hondje van m'n oom en tante. Het beest deed iets niet wat mijn nichtje en ik wel wilden (weet niet meer wat, doorlopen ofzo), dus wij riepen heel hard "Dimfie is STOUT!" tegen hem. Waarop hij het nodig vond om in mijn bovenlip te bijten...

Drama, drama, naar de dokter om te hechten, deed wel pijn maar was vooral geschrokken en ik schaamde me heel erg omdat ik dacht dat het aan mijzelf lag. En dat was natuurlijk ook zo, want die hond was niet gediend van dat geschreeuw in zijn oren, maar dat had ik als klein kind natuurlijk niet kunnen weten en mijn oom en tante hadden 't beest niet zomaar met kleine kinderen mee moeten laten gaan. Maar goed :P Het is allemaal goedgekomen, want ik vind honden nog steeds leuk.

Onze hond heeft een soort van reuma stuipen, dan moet hij een pilletje en dan is het na een tijdje weer over. Maar toen had hij een keer zijn pilletje gehad en bleef maar piepen, dus ik ging naar de hond toe om te kijken of er misschien wat anders was en toen beet de hond mij in mijn vinger.

Eerst dachten we dat het wel mee viel, maar de huisartsenpost zei dat we toch maar moesten komen, toen is het daar schoongemakt en verbonden en moest ik het twee dagen omhoog houden.

Het deed helemaal geen pijn ofzo, volgens mij was het allemaal wat overdreven.

Ikzelf ben nooit gebeten door een hond.

M'n eigen hond heeft wel eens m'n beste vriendin in haar hand gebeten en flink hard ook dat het gelijmd moest worden.

Niet leuk, maar wel makkelijk te verklaren.

Hond was ziek, ik was niet thuis, vriendin was niet 100% nuchter en wil hond bij de halsband pakken om hem naar de slaapkamer te loodsen, hond gromt maar het gegrom wordt genegeerd...volgende stap was dus bijten uit verdediging.

Sommige mensen/vrienden keken mijn hond vervolgens aan alsof het een 'vals monster' was, maar ik vind het logisch dat hij heeft gebeten.

Hondje heeft dus geen straf gehad of muilkorf of wat dan ook, maar ik heb geleerd dat als het hondje ziek is niemand behalve ik in z'n buurt mag komen. :)

ja vaak genoeg. Door te ruw spelen.

Juh, door een Jack Russel in m'n knieholte. En het deed pijn omdat ik schrok, meer niet. Al bloedde het wel als een rund.

Ja toen ik 2 was ofzo, dus of het pijn deed herinner ik me niet meer. Ik liep ergens in de tuin waar de hond niet mocht komen en toen greep ie me bij mn nek :o alsof ie wilde zeggen; ik mag daar niet komen en jij dus ook niet.

ja

deed niet heel zeer maar ik schrok wel heel erg :( ik was folders aan her bezorgen en toen kwam er in een keer een enorme hond uit een tuin rennen

Ja. Toen ik 3 was ben ik gebeten door onze eigen hond (Bouvier). Hij lag in een hoek te slapen en ik liep langs hem richting de keuken. Ineens viel hij aan. Het enige wat ik nog weet is dat m'n moeder heel erg in paniek was. Ik snapte toen niet waarom, maar het schijnt dat heel m'n gezicht onder het bloed zat en m'n oor er half afhing.
Na aardig wat hechtingen heeft m'n moeder een zalfje gehad dat ze een jaar lang 2 maal per dag op m'n wonden smeerde, waardoor ze nog redelijk mooi zijn genezen.
Vooral in het licht zie je m'n littekens nog wel duidelijk. Ik heb er een stuk of 8 op m'n rechterwang, een bij m'n oog, een onder m'n lip en de grootste zit (gelukkig) onder m'n haar.
Ik vind ze vreselijk, maar ik hoor van mensen dat ze niet zo opvallen.

Ik heb er gelukkig geen honden fobie door gekregen. Alleen van grommende honden word ik een beetje angstig. En ik ben voorzichtiger. Ik weet nu dat de opmerking 'hij doet nog geen vlieg kwaad' helemaal niks zegt. Onze hond deed dat eerst ook nooit...

yep, tijdje terug door 1 van mn eigen honden
ze waren aan t vechten en toen ben ik er tussen gesprongen
toen heeft er 1tje me in mn zij gebeten
bloed en blauwe plekken, deed nie zo heel veel pijn, maar ik heb nu nog wel een litteken

Toen ik acht of negen was, ben ik door het vuilnisbakkenras van m'n oom gebeten, omdat ik haar puppies wilde aaien en ze dat even niet wilde hebben. Ze was een lief beest, ik had gewoon naar haar gegrom moeten luisteren; ze gromde normaal gesproken nooit. Eigen schuld, pijnlijke hand.

Toen ik nog kranten bezorgde was er altijd één adres waar de hond altijd op de krant zat te wachten. Hapte 'm zo de (brede) brievenbus uit. Dat heeft me de eerste keer dat ik daar bezorgde bijna m'n vingertoppen gekost.

Ja.

Ik moest een doodzieke hond naar de dierenarts brengen.
Het arme dier wilde niet van zijn plaats komen, dus wilde ik hem maar optillen. Moest dus ook het gegrom negeren. En toen beet hij in mijn arm.

Was dus gewoon van de pijn.

Ik kon het hem niet kwalijk nemen.

Mjah, mijn eigen hond. Die was brood aan het vreten en dat mocht niet, dus toen heb ik dat uit haar bek gehaald, maar dat vond ze niet zo leuk, toen beet ze eerst in mijn vinger en toen in mijn neus. Deed niet echt pijn ofzo, maar vond het wel vervelend.

En toen heb ik teruggebeten :o.

Toen ik 8 was door de valse hond van de buren.. ik kwam aanfietsen en hij greep me zo in de been :eek: :s

Ik ben nog nooit gebeten door een hond, maar k heb wel een vraagje. Ik werk als bijbaantje in de thuiszorg, als schoonmaak. En maak nu al 2 weken schoon bij mensen met enorm valse hond. Die hond blaft enorm, en gromt wanneerik langs kom. Vooral wanneer ik stofzuig. Het is gewoon eng.

Nu is mijn vraag, hoe weet je nou wanneer je dat gegrom en geblaf serieus moet nemen, en moet je de hond wel of niet aankijken. En kan zo'n beest nou echt ruiken of je bang bent?

Kijk hem aan het begin maar niet aan (aankijken is een vorm van uitdagen), doe alsof hij er niet is en probeer hem zoveel mogelijk te negeren. Zo merkt hij dat je geen gevaar voor hem bent en dat hij geen indruk op je kan maken. Honden kunnen het inderdaad merken/ruiken als je bang bent, zorg er daarom voor dat je een zelfverzekerde houding hebt en gewoon volhouden hem te negeren.
Anders koop je over een tijdje (als hij wat minder gromt en blaft) een piepspeeltje voor hem, misschien dat hij zich daarmee kan vermaken als hij zijn aandacht niet op jou heeft gericht. Ook kan je proberen vriendjes met hem te worden door koekjes mee te nemen, zo heb ik eens een doku gezien over een postbode die eerst achterna werdt gezeten en nu de beste vrienden is met die honden.
Bespreek eerst even met de baasjes van de hond wat verstandig is om te doen, zij kennen hem teminste(als het goed is).
Succes d'r mee.

Het is alweer lang geleden ik was geloof ik 9.
Ben toen gebeten door een dalmatier in mijn hand gelukkig was het winter (handschoenen) :) en had ik maar een paar kleine sneetjes eraan overgehouden.

Toen ik net 1 was ben ik gebeten door onze Dobermann. Net naast mijn oog. Ik heb nu een 'groot' litteken boven mijn oog en wat kleintjes eronder. Het valt gelukkig niet zo op omdat het best mooi genezen is en als ik je recht aankijk zie je het niet, alleen van de zijkant. De hond is daarna afgemaakt, hij had namelijk al eerder gebeten maar bij deze keer zat er geen verhaal achter, geen reden waarom hij beet.

En ik ben vaak genoeg 'gebeten' tijdens het spelen met de twee honden die ik nu heb, maar dat is altijd speels geweest.

Twee keer, eerste keer geen pijn wel schrik (ik was nog redelijk jong), tweede keer naast de schrik ook nog eens pijn.

toen ik 8 was deed ik bij een vriendin de poort naar de voortuin open.. hun hond was blij me te zien of zo.. hij kwam rennend op me af zette zn voorpoten op mn schouders en beet me in mn lip. ik kan me niet herinneren of t bloedde of dat t pijn deed, maar als ik een drukke blaffende hond zie, dan ben k toch wel een beetje bang..

Ja onze hond was toen nog pup en het was ook speels ook wel gebeten door de hond van me broer maar altijd in spel. En ach pijn, tsja fijn voelt het niet maar moet ik maar niet met ze gaan spelen ;)

ik was een hond aan het aaien....opeens komt de andere hond HAP in mijn hand
bloeden wie een gek
mja k leef nog

jep in mijn been, hebben hem nog kunnen wegtrekken anders zou er ne famueze hap zijn uitgeweest.
de tetanus prik en de zwelling daarna deed eigelijk meer pijn dan de beet zelfs

ja een vriendin deed haar deur open en haar hond is op mij gesprongen en heeft me gebeten ter hoogte van mijn buik, net boven mijn heup ... was best pijnlijk en was 14 ofzo en ik moest zwijgen tegen mijn ouders... tot op heden weten ze hier nog steeds niks van. Die hond had echt een probleem: als hij buiten ging wandelen was hij bang van alles en iedereen en een keer in zijn huis was die superagressief enzo... die hond heeft nu heel veel tumoren in zijn hoofd... mssn heeft da der iets mee te maken?
zou da nu gebeuren zou ik het wel gaan melden ...

Zonder twijfel....

Nee.
Ik ben zelf heel voorzichtig met honden, ben er totaal niet bang voor, maar het blijft een dier. Is van kleins af in m'n hoofd gestampt dat ik nooit en te nimmer op een vreemde hond af mocht gaan.

Zelf thuis wel honden gehad, van die suffige domme lieve schoothonden. De enige mensen die zij grijpen zijn de mensen die mij (of m'n ouders/broertje) pijn doen :)