naar de hemel en dan?
 

vraagje aan de gelovigen onder ons: Hoe zien jullie de hemel? Zit je de hele dag op de wolken god te aanbidden? of ga je er elke avond naar de kroeg? zit je vast aan je lichaam? of kan je zelf kiezen hoe je eruit ziet? zijn al je familieleden er ook? is het er druk? etc.

Kortom hoe ziet de hemel erg volgens jullie uit en wat valt er te doen?

TS begint niet want hij gelooft niet in de hemel.

ik zou niet weten wat er na de dood is, want ik ben nog nooit dood geweest voor zover ik me kan herinneren.

Ben overigens wel benieuwd.

Ik ben gelovig maar nog steeds een beetje bezig met het ontwikkelen van de manier waarop. Bij het leven na de dood ben ik nog niet aangekomen en tot nu toe zie ik het als een droomloze slaap, geen hemel dus.

Voor je geboorte was je "dood". En natuurlijk kan je het je niet herinneren want je ervaart geen bewustzijn als je dood bent, zoals je hebt gemerkt.

Je kunt niet dood zijn. Je kunt enkel dood gaan. Want als dat eenmaal gebeurd is besta je niet meer.

Dat is mijn definitie van dood zijn in deze context. Als je dood gaat verlies je je bewustzijn en daardoor besta je niet meer en ben je dood.

Natuurlijk kan dat wel. Dood zijn. Het is wat je bent nadat je dood gaat.

Meph heeft een tijdje als sig gehad "als je dood gaat, ga je naar de Hema" ;)

Is het overigens de bedoeling van het topic om ook ietsjisme en anderen aan het woord te laten? Of is het puur beperkt tot geïnstitutionaliseerde verhalen?

Daar zit trouwens nog wel een leuk verhaaltje achter. Het was een citaat van ik@nrc.nl (op de achterpagina altijd), waarin een ouder vertelde over het dochtertje die dacht dat het overleden broertje/zusje in de Hema zou zijn omdat ze 'hemel' verkeerd had verstaan. Geeft ook weer aan welke onzin je kinderen allemaal wijs kunt maken, of dat nu de Hema is of de hemel.

Elke dag hemarookworst. Wat wil je nog mee.r

Hoe het er precies zal zijn weet ik niet. Het lijkt me er wel heel mooi, paradijselijk, met veel natuur en veel dieren. Geen tijd meer, geen dagen en nachten. Volgens mij zit je dan wel nog in je eigen lichaam. Het zal er heel druk zijn en het zal ons vast nog verbazen wie we er allemaal te zien krijgen.

Natuurlijk. Ik wilde het even wat duidelijk maken omdat dat niet voor iedereen even makkelijk te begrijpen is.


Ja, maar je bestaat dan niet meer. Zou je ook zo over jezelf voordat je begon met bestaan kunnen praten?

Planten en bomen sterven, composteren en hun nuttige stoffen worden weer opgenomen door nieuwe planten.
Reïncarnatie? Misschien.. bewust? neuuh....

Ik geloof niet dat de hemel een fysieke plaats is, ik zie de hemel meer als een toestand. Het een zijn met God.

Ik zie de hemel als een plek waar ik niet hoef te werken, alles overvloedig en gratis is en ik de hele dag lekker lui kan zijn en een beetje zit te fozen met lekkere wijven. En een beetje bijpraten met overleden familieleden die daar ook rond lopen. Geloof alleen niet in god of in de hemel. Ik ben van mening dat er niks is na de dood, netzoals er voor de dood niks is, in elk geval niks wat ik me herinner.

Ik ben benieuwd hoe gelovigen de hemel zien, omdat ze er allemaal zo graag naar toe willen. Gelovigen moet je hier in de breedste zin van het woord zien, van streng gelovige christenen tot ietsisten of misschien wel van een geloof waar ik nog niet eerder van heb gehoord.

Tot nu toe valt mij op dat er voornamelijk niet-gelovigen reageren. Ik ging er toch vanuit dat de gelovigen op dit forum toch wel een beeld hebben van de hemel.

[QUOTE]lawallan schreef op 23-07-2007 @ 07:08 :
[B]Ik ben benieuwd hoe gelovigen de hemel zien, omdat ze er allemaal zo graag naar toe willen. Gelovigen moet je hier in de breedste zin van het woord zien, van streng gelovige christenen tot ietsisten of misschien wel van een geloof waar ik nog niet eerder van heb gehoord.

hoe kan je nou een beeld creeeren als je die nooit zelf gezien hebt? iemand zei dat die naar de kroeg zou gaan...wat nou als er in de hemel geen kroeg is ? kan je lang blijven zoeken....Als je dood gaat, ben je dood.Mocht/mag er wel wat zijn...Dan denk ik, dat je dat zelf kan bepalen hoe het eruit gaat/kan zien? ( net in je slaap over wat je droomt nachtmeriies etc ). alleen denk ik dus juist dat je daar in blijft hangen, en als je dood bent kan je geen nieuwe dromen bedenken ( bewustzijn )

Droomloze slaap, dat is juist het dichtste dat ik kan komen bij níet-bestaan. Het omgekeerde van de hemel, dus.

Misschien dat 1 Korinthe 15 hier meer duidelijkheid in kan geven. Het is een lang hoofdstuk, maar het omschrijft dat de mens in de opstanding zal komen. Zoals Jezus uit de doden is opgewekt en een verheerlijkt lichaam kreeg, zo zullen de mensen die van Christus zijn ook verheerlijkt worden in het lichaam. Dat is dan dus hetzelfde lichaam, met dezelfde gedaante, lijkt mij.

Ik twijfel dan ook nog aan het bestaan van de hemel. Voor mij is dood zoiets als niet bestaan...

De Bijbel licht wel een paar tipjes van de sluier op als het gaat om wat er is na de dood, maar het blijft een geheimenis (verrassing als je wilt)... Er zal geen ziekte, verdriet, dood etc meer zijn in het Koninkrijk van God. Gods kinderen zullen een nieuw opstandingslichaam krijgen en nog hoger dan engelen zijn... Ik denk dat het absoluut niet saai zal zijn, maar juist geweldigen avontuurlijk... God heeft zich ook als een artiest getoont in de Schepping, dus laat staan als er niks meer in de WEG staat... Het duurt ook nog eens eeuwig en aangezien God ONEINDIG GROOT IS, ben je nooit uitgekeken....
En dan te bedenken dat IEDEREEN uitgenodigt is.... geloof in de liefde die God in Jezus heeft geopenbaard en je zult er komen...
Er zullen ongetwijfeld parels voor de zwijnen komen, I'll take my changes

Wat er na de dood is laat ik in het midden. Soms denk ik: 'er is een hemel', dan weer denk ik: 'er is niks' en dan: 'reïncarnatie bestaat'. Ja, ik ben een draaikont.
Maar als er een hemel is dan geloof ik dat die totaal niet op deze wereld zou lijken. Je verlaat je stoffelijke lichaam en je geest gaat over in een constante, monotone staat van zijn. Dat klinkt saai en vervelend, maar dergelijke gevoelens zijn aards en dus niet aanwezig in de hemel. Ik zie het als een vorm van volledige gelukzalige apathie. Dat klinkt tegenstrijdig, maar ik weet niet hoe ik het anders verwoorden moet. :)

Waarom denk je dan dat er een geest bestaat?

Omdat het een geruststellende gedachte is. :p Ja, ik weet 't: als je het rationeel bekijkt dan kom je al snel tot de conclusie dat het brein (of de geest) niets meer is dan chemische verbindingen en dat het bewustzijn een illusie is.
Maar waarom zou ik geloven in iets wat me niet lekker zit? Er blijft bij mij altijd een klein stukje geloof over dat het mogelijk is dat er een onsterfelijke ziel bestaat. Dat vind ik prettig.

"The danger of religious faith is that it allows otherwise normal human beings to reap the fruits of madness and consider them holy." -Sam Harris

Klopt. En waanzin is soms fijner dan geloven in de waarheid. Zolang het mij en mijn omgeving niet schaad, geloof ik wat ik wil geloven. :)