ik wil niets meer horen
 

Ik voel haar ogen in mijn rug
het is voorbij
ze verwenst me vurig
hij kijkt alleen naar mij

Ik sta in de weg
het ging perongeluk
ze wilt hem nu
en ik heb al het geluk

Ik voel haar ogen
denkt hij nu aan haar
ze denkt enkel nog aan hem
liegen ze voor elkaar?

Zij en ik
hij zegt; het gebeurd niet meer
we denken allebij aan de zelfde nacht
hij zegt; die nacht was de laatste keer

liegt zij of liegt hij
hij zegt dat ze het heeft verzonnen
zij laat hem nooit meer los
en ik, ik wil niets meer horen

op zich een prachtig helder gedicht, maar dat laatste , heh, dat verpest het een beetje. Dat rijmt helemaal niet en komt helemaal niet overeen met de rest van het gedicht. Dat is erg jammer.

ik had inderdaad wat moeite met het einde... maar het einde is wel precies mijn gevoel en mijn twijfel...

mja, het einde is je gevoel, voor de situatie die je beschrijft, maar die past dan weer nier echt in het gedicht, wat jammer is ik zeg niet dat ik het beter kan want ik heb geen idee :)

uh.. Ik ga wel ff heeeeeeel hard nadenken over een goed einde...

Mjah idd het eind zou ook moeten rijmen :)

verder leest het wat moeilijk maar dan denk je er tenminste ffkes bij na :)

Kijk zo... Want eigenlijk is nu de laatste zin helemaal de waarheid en maakt het misschien de rest van t gedicht wat duidelijker (of valt dta wel mee?!) En naja dan staat de titel voor wat ik eigenlijk wil.. dr niets meer over horen en dr eigenlijk helemaal niets meer mee te maken hebben, met allebij niet!


Ik voel haar ogen in mijn rug
het is voorbij
ze verwenst me vurig
hij kijkt alleen naar mij

Ik sta in de weg
het ging perongeluk
ze wilt hem nu
en ik heb al het geluk

Ik voel haar ogen
denkt hij nu aan haar
ze denkt enkel nog aan hem
liegen ze voor elkaar?

Zij en ik
hij zegt; het gebeurd niet meer
we denken allebij aan de zelfde nacht
hij zegt; die nacht was de laatste keer

liegt zij of liegt hij
hij zegt dat ze het heeft verzonnen
zij laat hem nooit meer los
en ik,
ik heb nog steeds mijn twijfels niet overwonnen