![]() |
kwijt. niet echt een gedicht maar t lucht wel op.....
in herinnering van mn beste vriend, die ik ontzettend mis :-(
jaren lang waren wij jij en ik ik en jij we hadden een band dat zou nooit meer over gaan alles deden we samen af en toe ruzie, meestal veel lol ook scholden we elkaar de huid soms vol elkaar de kast op jagen na een werkdag de hemd van het lijf vragen lachen om niks samen een rit maken ik achterop altijd stond je voor mij klaar ik voor jou, wij voor elkaar je hebt me soms gered als ik de fout in dreigde te gaan je hielp me altijd weer ik zou nooit alleen komen te staan ik hielp jou, stond voor je klaar luisterde altijd naar je leuke commentaar mocht je graag bij me hebben zag je bijna elke dag vrienden tot we bejaarden waren dat zeiden we eens in een gekke bui als we samen naar buiten staarden in het brughuis, lekker lui tot op die ene dag, ineens voorbij dat telefoontje.... nooit meer wij, nooit meer jij. heb geen afscheid kunnen nemen, dat deed zo veel pijn dit keer geen troostend maatje aan de lijn hier moest ik alleen mee verder, zonder jou aan mijn zij jij en ik, dat is voorbij. missen doe ik je steeds maar weer ik droom over je, keer op keer je zit dan naast me, lacht me toe maar dan zeg je, ik ben zo moe..... en verdwijn je, ik probeer je vast te pakken maar je lijkt in het niets te zakken dan schiet ik wakker en ben terug dit verdriet is nog lang niet achter de rug ik mis je. we'll meet again in heaven. |
Hey Steyve Haerck, dit hoort hier niet echt thuis :). Voor zulk soort gedichten is een speciaal topic op Psychologie, hier: http://forum.scholieren.com/showthre...readid=1586178 Misschien kun je het daar opnieuw posten? :)
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:17. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.