Werken met tegenzin
 

Werk jij met tegenzin, omdat het geld nou eenmaal nodig is?
Of hoe zou je met een situatie om gaan waarin je met tegenzin naar je werk toe gaat. Zou je er blijven werken of ontslag nemen en (desnoods) een lening nemen?

Ben je wel eens in de situatie geweest dat je ontslag nam, omdat je je werk gewoon helemaal niet leuk meer vond? En had je toen al een alternatief baantje of was het vrij riskant?

-----------------------------------------------------------------------------

TS begint:
Ikzelf stop komende zaterdag met een bijbaantje dat ik na 3 jaar niet meer leuk vind. Ik heb wel een ander bijbaantje als 'vangnet'. 3 jaar terug deed ik hetzelfde bij mijn toenmalige bijbaantje. Daar had ik ook 3 jaar gewerkt en toen ben ik gestopt zonder iets anders te hebben. Ik snap gewoon niet dat zoveel mensen tegen hun zin in werken. Volgens mij hebben zij nog nooit ervaren dat werken ook gewoon leuk kan zijn. Dan heb ik nog liever (tijdelijke) onzekerheid, hoewel ik zat mensen ken die daar anders over denken. Daarom ben ik benieuwd naar de reacties.

Yep, ik heb wel eens 'ontslag genomen'. Ik werkte toen in de vakantie bij een hoveniersbedrijf, maar ze wilden dat ik allerlei illegale dingen deed (overladen aanhangers waar ik geen rijbewijs voor heb rijden) en mijn rug ging eraan kapot. Eind van de tweede week maar gestopt, want anders had ik de week erna ziek thuis gezeten met een gewrichtinfectie of een kapotte rug.

Bijna een jaar lang met grote tegenzin iemands hele boekhouding verzorgt, puur omdat hij ruim betaalde. (of beter gezegd had moeten betalen)

Ik denk dat jij wel heel erg op de bijbaantjes doelt. Als je echt extreem kutwerk als bijbaantje hebt, dan is het prima denkbaar dat je stopt omdat je liever een leuk leven en veel vrije tijd hebt, en dan maar wat minder geld. Maar als je moet werken om te overleven, dan heb je geen optie: dan moet je kutwerk soms gewoon accepteren. En wat dát betreft ben ik ervan overtuigd dat minstens driekwart van de Nederlanders met échte, structurele tegenzin naar zijn/haar werk gaat, maar niet anders kan omdat de koters nu éénmaal moeten vreten. Dát is pas shit.

Driekwart van de NL-ers vind ik wel erg veel. Zeker nu er weer vacatures in overvloed zijn in de meeste sectoren. Dan zul je toch echt ff het heft in eigen handen moeten nemen en op zoek gaan naar iets leukers/ een baan met gezelligere collega's.
Ikzelf vond het op een gegeven moment niet meer leuk bij de supermarkt waar ik werkte. Vakken vullen is natuurlijk sowieso dodelijk saai, maar als je leuke collega's hebt nog best uit te houden. Op een gegeven moment stopten er steeds meer van de collega's die ongeveer even oud waren als ik, en kwam er veel jonger personeel voor in de plaats. Daar had ik natuurlijk niet zo veel mee. Toen ik dus een andere baan aangeboden kreeg van een paar vrienden heb ik dat ook maar gedaan, ookal verdiende het een stuk minder. Daar werk ik nog steeds met veel plezier. Zometeen mag ik er weer naartoe.
Nu ben ik op zoek naar een vaste baan en heb ik 2 sollicitaties lopen. Zeker tot in het voorjaar wil ik mijn huidige bijbaantje er bij houden (vrijdagavond+zaterdag), zodat ze me daar in de drukste periode van het jaar niet hoeven te missen.

Ik kan alleen nog maar op bijbaantjes doelen, omdat ik met een echte baan nog geen ervaring heb. En ik denk dat hier meer forumers over mee kunnen praten.
Ik kan me voor stellen dat het bij een 'echte baan' heel anders is.

Bij mijn vorige bijbaan heb ik de laatste maand met tegenzin gewerkt. Ik heb er anderhalf jaar gewerkt, en toen het tijd was om mijn contract (3e keer) te verlengen haakten ze af met de vage reden "dat ik niet zo goed in het team paste" (toen ik om een concreet voorbeeld vroeg, kon hij dat niet eens geven), terwijl ik een goede band had met mijn collega's, en zelden klachten kreeg over mijn functioneren.

Dat was natuurlijk al kut, maar het leukste was dat ze me dus al hadden ingedeeld voor de vakantie, en dat ik daarvoor dus veel voor heb geregeld om die data vrij te houden, want ze wilden me perse dan hebben. Ik had het geld nodig, dus met de vestigingsmanager (die me heeft ontslagen) sprak ik af dat ik in de zomervakantie mocht blijven werken en dat de bedrijfsleider nog contact zou opnemen met mij.

Maar de bedrijfsleider neemt geen contact op (wel beloofd), en als ik bel waar zijn telefoontje blijft, krijg ik de wind van voren en hoef ik niet meer terug te komen. Helaas voor hem had ik een brief gekregen van het hoofd PZ, die mij daarin toezegt dat mag komen werken in de vakantie. Dus ik boos naar PZ, want ik was kwaad over de manier hoe ze met me omgingen. Na wat onderhandelen wilden ze me toch laten werken, maar in een andere functie (magazijn ipv kassa). Dat heb ik maar gedaan, maar ik heb er veel spijt van gehad. Ze waren me gewoon aan het pesten, er was geen reden waarom ik niet aan de kassa kon werken. Ik heb er dus ook geen minuut langer gewerkt dan nodig.

Hun afscheidscadeau was ook leuk; toen ik een half jaar later bij een boekhandel solliciteerde, belde de bedrijfsleider daar naar mijn oude werkgever voor een referentie, en daar heeft die bedrijfsleider (waar ik nooit mee werkte, omdat hij op zaterdag vrij had) me dus enorm afgekraakt, waardoor ik die baan niet heb gekregen. Dat was dus de beloning voor anderhalf jaar hard werken...

Ik zou persoonlijk ook een bedrijf dat mij ontslagen heeft, niet als referentie opgeven :o
Maar wel lullig hoe ze met je om gingen. De een kwam de afspraken van de ander niet na, dat is slordig.

Ik heb wel eens met tegenzin bij een bedrijf moeten werken omdat ik anders m,n huur niet kon betalen.

Ik vind mijn huidige baantje echt heel leuk. Ik werk in een café en eigenlijk ben ik zelfs liever aan het werk dan dat ik zelf uitga..Hoop alleen dat het een beetje te combineren is met school, waar ik net weer mee begin aangezien ik wel eens doordeweeks tot laat ( of vroeg eigenlijk..) moet werken.
Ik heb 1x keer ontslag genomen omdat ik het echt niet leuk meer vond, maar ik had wel al een nieuw baantje gevonden. Dat werd niet echt gewardeerd, maar ben blij dat ik er weg ben gegaan.
Ik heb ook bij 2 baantjes ontslag genomen terwijl ik het wel heel leuk vond. Ik kon toen in Spanje aan het werk en heb dus die andere baantjes opgezegd in de hoop wel weer wat te vinden als ik terug zou zijn. Die werkgevers gebrepen het gelukkig dus no hard feelings..
Als ik echt werk had wat ik niet leuk zou vinden, zou ik denk ik wel eerst opzoek gaan naar iets nieuws voor ik ontslag zou nemen, omdat ik het geld wel echt nodig heb.

Heb een tijdje gewerkt in de spoelkeuken van een hotel, waarvan ik de naam en locatie niet zal noemen, omdat de keten op zich vrij gerenommeerd is en het een incident betreft. De managers waren prima te genieten, altijd vriendelijk en behulpzaam. De koks hadden echter last van kapsones. Een aantal van hen vond het nodig om in de vrije uurtjes de afwashulp op de vingertjes te kijken en als bepaalde pannen niet in hun beoogde volgorde in de machine zette, kon ik naar de keuken komen voor een preekje, gehouden door iemand die naast zijn koksdiploma enkel deelcertificaten vmbo-basis en een rijbewijs heeft en bovendien jonger is dan ik. De tweede keer gewoon weggelopen, terug naar mijn werkplek. Voor feedback ben ik altijd beschikbaar, maar voor gezeik absoluut niet.
De reden van ontslag nemen lag echter niet bij hen, maar bij het bedienend personeel met nog meer kapsones. Mij dwingen hun werk te doen is ook niet iets wat in mijn CAO stond... En toen een ober ook nog eens zo kwaad was over iets waar ik buiten stond (nooit begrepen waar het om ging) en hij het nodig vond mij met messen te bekogelen, was de maat vol.

Tja ik ga eigelijk niet met tegen zin naar me werk/bijbaantje. Leuke collega's enzo. Tuurlijk zitten er altijd dagen bij waarvan je hebt pfff moet ik werken heb er vandaag eigelijk geen zin in, om wat voor reden dan ook.
Dat mensen zovaak met tegenzin naar hun werk gaan komt door verschillende factoren, maar hieraan kunnen ze door erover te praten met hun wekrgever, chef, manager wel zelf iets aan doen. En natuurlijk kan je altijd kijken naar een andere baan, nou houden veel mensen van zekerheid maar tijdelijke onzekerheid kan geen kwaad.
Wat overigens niet wil zeggen dat je ontslag moet nemen voordat je iets nieuws gevonden hebt

Groet
ivo

Ik werk niet met tegenzin....maar dat komt nog wel in de winter en vooral met kerst.........K bet bij TNT trouwens

Ben met huidige baan ook tevreden. Werk alleen, in de supermarkt of thuis achter de computer, maar dat gaat prima. Reacties van klanten altijd zinnig, soms beetje irritant, maar niet zodanig dat het te ergerlijk is.

Ik heb begin dit jaar wat baantjes gehad die ik echt niet leuk vond, en daar ben ik dan ook mee gestopt (wat redelijk makkelijk ging omdat ik bij de ene baan nog in mijn proeftijd zat en de andere baan via een uitzendbureau was).

Nu werk ik alweer ruim een halfjaar fulltime bij hetzelfde bedrijf, en ook hier ga ik met enige tegenzin naar m'n werk; er is totaal geen uitdaging of variatie. Maar volgende week is mijn laatste week omdat ik dan begin met studeren, en ik heb het eigenlijk de laatste maanden volgehouden voor het geld, dat heb ik gewoon nodig voor mijn studie.

Ik heb een jaartje bij de Albert Heijn gewerkt en daar ben ik mee gestopt omdat ik het echt vervelend vond. Kwam vooral door de collega's en hoe dingen daar georganiseerd waren, maar ik ging er steeds harder van balen en toen was ik het gewoon beu. Gelukkig had ik snel weer een ander baantje (kassa bij de Plusmarkt) en daar ben ik na 3 jaar weggegaan omdat ik ging verhuizen.
Nu werk ik bij Otto (voor dochterbedrijf van Otto wat Bon Prix heet) en dat is best goed te doen. Ik heb er ook vaak geen zin in en ga er met tegenzin naartoe maar als ik er dan eenmaal ben is het wel prima. Het is wel belangrijk vind ik dat een bijbaantje ook leuk is. Het gaat natuurlijk om het geld, maar ik heb liever een iets minder goed betaald maar heel leuk baantje hebben dan andersom.

Om even concreet op de vraag van de TS terug te komen: Ik zou als ik echt hard van m'n baantje zou balen en ook tijdens het werk me echt rot zou voelen, meteen ontslag nemen.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand een bijbaantje neemt, waar hij/zij met tegenzin naartoe gaat. Je kunt tegenwoordig zo snel iets anders doen. Ik zelf ga vrijwel nooit met tegenzin naar mijn huidige bijbaantje en mocht ik wat minder zin hebben, dan denk ik aan het geld dat ik op één dag verdien. Dat is voor mijn leeftijd best wel redelijk.

Verder ga ik wel altijd met tegen zin naar mijn andere baantje. Maar gelukkig heb ik daar al 3 maanden niet gewerkt.

Om die reden werd mijn contract ook niet verlengd.
Bij wat voor bedrijf heb je eigenlijk gewerkt.

Ik ga wel met tegenzin naar mijn werk, maar dat ligt deels aan het werk, en ook deels aan mijzelf.

Het begint gigantisch vroeg, om 7 uur 's ochtends, en als ik pech heb moet ik eerst nog 10 km fietsen (dus half 6 mijn bed uit) ook. In het werk zelf zit geen enkele verdieping of uitdaging. Ik zit tot de middag eigenlijk de uren af te tellen, daarna gaat het wel weer want dan heb je het grootste gedeelte al gehad. Mijn spierspanning is ook veel te hoog, dus als ik het te lang doe kan ik als ik thuis ben de hele tijd plat liggen. Ook zit ik ondertussen te stressen over het schoolwerk dat ik nog moet doen (misschien had ik dat ook wel niet gedaan als ik wel vrij was), maar goed.

Als ik er echt helemaal doorheen zit denk ik maar aan alle €€ die ik ervoor krijg en wat ik daar allemaal van kan kopen. Andere pluspunten zijn ook weer dat het oproepwerk is, als ik een week echt geen tijd heb ivm school kan ik het dus weigeren. Ik heb ook wel leuke collega's en het is geen vies werk, dus ik had het slechter kunnen treffen.

Ik zou misschien beter een ander baantje kunnen zoeken, maar in mijn woonplaats komt dat neer op horeca (heb geen ervaring) of callcenter (is te veel uren, kan niet ivm scriptie) en bij mijn ouders' woonplaats hebben ze toch hetzelfde soort baantjes...

Ik heb 2 jaar bij de Albert Heijn gewerkt. Dat ging na een tijdje wel vervelen, vooral als het lange dagen waren van 9 tot 6. Uiteindelijk werd mijn contract niet verlengd, omdat ik 'te oud' werd. Ik zou niet zo snel ontslag nemen als ik het werk saai vind, maar wel goed kan uitvoeren. Geld is toch altijd handig.

Op dit moment pas ik op kinderen en dat vind ik ontzettend leuk om te doen. Ik ga er met plezier heen en het kost me geen moeite om mijn hele avond daar door te brengen als de ouders op pad zijn.

Hmm, dit topic zet me toch wel een beetje aan het denken. Werk op het moment bij een supermarkt, al bijna 2 jaar (wacht nog op contractverlenging) en de laatste tijd is er weinig meer aan. Maar ik denk denk dat ik met de de bespreking over mn contract ff ga vragen of er meer mogelijkheden zijn. Op een andere (vers) afdeling was helaas niet mogelijk maar ik werk al 2 jaar op de zaterdagmiddag dus weet precies wat er dan moet gebeuren met reclames en stuur ook andere mensen af en toe wat aan. Maarja, af en toe. En vullen blijft weinig boeiend ;)

Nouja eerst dat gesprek maar afwachten:o

Ik vind dat werk wel bij je moet passen. Persoonlijk zou ik nooit ergens gaan werken waar je vies wordt of waar een negatief imago aan kleeft. (McDonalds of Aldi ofzo). Ik werk niet meer onder de 7/8 euro dat zou voor mij een reden zijn om met tegenzin naar het werk te gaan.

Ik heb bijna 6 jaar gewerkt bij de Hema, bij de consumptieafdeling. Ik ben blij dat ik er nu weg ben. Ik heb het altijd heel leuk gehad. Maar alle leuke mensen gingen weg. De werkdruk werd ook steeds hoger omdat er niemand bijkwam toen er wel een goede wegging. Collega's waren super maar na 6 jaar ben je het wel zat. Nu ben ik klaar met mijn studie en werk ik doordeweek. Het weekend vrij vind ik heerlijk! Normaal ben ik op zaterdagavond gewoon moe en heb ik zere benen.

Ik zal niet zeggen dat ik een hekel heb aan mijn bijbaantjes, maar ik heb er zeker niet zoveel lol meer dan toen ik eerst begon.

Ik werk bij een video-winkel, inmiddels al zo'n drie jaar en inmiddels is de werkdruk en de stress bijna niet meer handteerbaar. Toch blijf ik er omdat ik nu eenmaal de rekeningen betalen moet en als ik ergens anders heen ga krijg ik eerst minder betaald, heel simpel dus.

Als ik iets anders zou tegenkomen wat hetzelfde of meer verdiend dan zou ik zo weggaan, helaas heb ik nu die luxe niet.

Maar waarom doe je dat andere baantje dan nog?


Ik ben sinds gister van m'n baantje af *O*

Als ik snel geld nodig heb, kan ik dat gaan doen (we kregen nl. per week uitbetaald).

Hmm, ik heb het een beetje van twee kanten.
Ik denk dat ik het niet lang volhoud om met tegenzin naar mijn werk te gaan. Ik heb het geld wel nodig, maar een ander baantje vinden kan ook hé.

Mijn bijbaantje momenteel vind ik ook niet meer zo heel leuk. Ik werk er nu al zolang, dat ik zoveel weet en doe, terwijl ik daar geen cent extra voor krijg.
Daarnaast werken een groot gedeelte van mijn collega's minder hard/goed, waardoor weer extra werk op mij terecht komt. Dat frustreert behoorlijk.
Maar goed, nieuwe taken zorgen ook weer voor een beetje uitdaging, dus voorlopig ben ik hier nog niet weg. Ik denk er wel over om wat minder te werken, omdat ik ook een soort van ander bijbaantje gevonden heb. Als dat inkomen iets stabieler is, ga ik nog maar 1x per twee weken werken op mijn huidige werk.

Misschien dat iemand mij kan vertellen of je extra betaalt moet/kunt krijgen als je een grote verantwoordelijkheid draagt? (zoals geld en sleutels)

Ik heb onlangs de uitkomsten van een onderzoek gehoord waarin werd verteld dat een schrikbarend hoog percentage met tegenzin zijn werk uitoefent. (Het percentage ben ik vergeten, helaas). De grootste reden om niet te switchen van werkgever/ functie, was omdat mensen veranderingen eng vinden. Men werkt liever met tegenzin bij een werkgever waar ze weten wat er van ze verlangt wordt dan dat ze gaan solliciteren en bij een bedrijf terecht komen met nieuwe collega's, nieuwe dit nieuwe dat.

Kortom, we zijn controlfreaks.

Ik had ze ook niet als referentie opgegeven, maar had wel op mijn CV gezet dat ik er gewerkt had, aangezien ik het wel relevante ervaring vond. Ik had overigens nooit verwacht dat die man blijkbaar erg boos was, toen ik hem de laatste keer zag, was hij wel vriendelijk.

Hmm dan vind ik het erg vreemd dat ze dat bedrijf hebben opgebeld. Ik heb altijd geleerd dat je iemand eerst moet vragen of hij als referentie wil dienen. Dus hou kan dat als je niet eens weet dat ze diegene gaan bellen?!

Ik heb wel eens ontslag genomen omdat ik het ergens echt niet naar mijn zin had.
Ik was toen 15, werkte 3 avonden in de week (2 uur per avond) bij de Wibra. Het was absoluut niet gezellig, altijd na schooltijd (en ik zat op school in de stad en werkte bij de wibra in de stad, maar woonde in het dorp 10 km verderop, dus ging ook niet tussendoor heen en weer naar huis fietsen) en ik vond het werk niet leuk. Bovendien kon ik het niet vinden met mijn baas. Ik heb toen ontslag genomen zonder eerst iets anders te hebben. Maargoed, toen had ik ook nog zakgeld/kleedgeld, ging (nog) niet uit, kreeg nog veel van mn ouders, betaalde geen verzekeringen zelf en gebruikte mijn mobiele telefoon niet of nauwelijks. Ik kon het dus makkelijk redden met het zakgeld en/of kleedgeld wat ik kreeg.

Nu heb ik ook een bijbaantje wat ik eigenlijk steeds minder leuk vind.
Maargoed, ik krijg geen geld meer van mn ouders (iig niet structureel, dus niet iets met zekerheid) betaal zelf verzekeringen, uitgaan, telefoon enz. en heb plannen om binnenkort (nadat ik voor 3 maanden in Denemarken heb gezeten) te gaan samenwonen. Ik heb het geld dus hard nodig en wil geen ontslag nemen voor ik een goed alternatief heb.
Redenen om bij deze werkgever te blijven?
- De winkel is dagelijk open (ma t/m za 8.00-22.00 en zo 10.00-18.00) dus mogelijkheid om veel uren te maken en op zondag te werken (verdiend dubbel)
- contract voor onbebaalde tijd (al vind ik dat nu minder belangrijk)

ikzelf heb eigenlijk nooit met tegenzin gewerkt, bij bedrijven waar ik het niet meer naar mijn zin had ging ik rustig kijken naar wat anders. Bij mijn vorige baas wel een beetje tegen het einde van mijn opzegtermijn op zitten hikken maar met de collega's die ik destijds had was het altijd gezellig en dat helpt ook. Op het moment dat het met collega's niet meer zo klikken dan is het wel voorbij. Zolang de werksfeer met directe collega's goed is zal ik ook niet snel weg gaan bij een baas.

Ik ga er wel vanuit dat ze controleren bij relevante werkervaring of je daar ook daadwerkelijk hebt gewerkt enzo. ;)

O, ik wil wel graag weten of dat echt zo is.

Het bedrijf waar ik nu werk had dat namelijk ook gedaan zonder mij daarvan op de hoogte te stellen (ik kwam er later per toeval achter)
Gelukkig was de referentie blijkbaar positief.

Vorig jaar had ik een vakantiejob gedaan van 2 weken. Dat vond ik ongelofelijk saai, maar aangezien het maar 2 weken was, heb ik het toch maar gedaan. Deze zomer een maandje gewerkt. Was wel wat toffer, maar na een maand was ik het toch ook weer beu.

Ohja, na die job van 2 weken vorig jaar hebben ze mij opnieuw gebeld of ik daar wou komen werken maar dat zag ik echt niet zitten :)

werken doe je toch altijd met tegenzin? anders zou het geen werk zijn, maar een betaalde hobby...

Ik werkte bij de Shell, beetje bij de pomp zitten, ik vond het stom, ik werd ontslagen, iets met fraude ofzo :o

Daar ging het zich waarschijnlijk om. Bij die boekhandel zochten ze mensen met ervaring in de detailhandel (in dit geval kassa, klanten helpen, winkel inruimen en winkel bijhouden). Ik heb in een groothandel gewerkt, waar ik voornamelijk achter de kassa zat, en gebieden bijhield en vulde als het rustig was. Daarnaast had ik veel contact met klanten, enz. Daarom had ik het op mn CV gezet, omdat het van toepassing leek op de functie bij die boekhandel (niet als referentie). Ik had er echter niet op gerekend dat ik werd afgekraakt door een leidinggevende die ik bijna nooit zag, terwijl klanten, collega's en andere leidinggevenden in het algemeen tevreden over mij waren.

Dat is niet 'echt zo' als in dat het een regel zou zijn.
Maar het is wel netjes, het is zoals het doorgaans gaat vanuit goed fatsoen.

Dan hadden ze toch op z'n minst aan de sollicitant kunnen vragen naar een referentie ipv zelf maar de telefoongids er bij pakken.

Nee, geen ervaring mee.

Ik werk nu 3,5 jaar bij een C1000, waarvan 1,5 jaar als caissière en 2 jaar als hoofdcaissière. Dit is me altijd goed bevallen, leuk werk, leuke collega's, goede sfeer. Ik ga er over een paar maanden weg omdat ik ben verhuisd, ik werk nu alleen nog op de zaterdagen maar ik zie het heen en weer reizen niet zitten. Vind het erg jammer dat ik d'r wegga, heb het er altijd erg naar m'n zin gehad.

Ik heb dus vandaag ontslag genomen. :eek:
Ik was het beu. Gelukkig nog twee andere bijbaantjes. :D

Als je alles aanpakt niet nee. Bij dat boekhouden kon ik af en toe van frustratie haast wel een moord begaan, maar als je daar even doorheen bijt, leverde het wel € 20 per uur op. (en de illusie dat je iemand helpt een levensvatbaar bedrijf op te zetten terwijl hij dat normaal nooit zou kunnen)
Probeer maar eens iets te vinden dat op zo'n manier betaald en waar je grootdeels je eigen uren kunt bepalen, dat lukt niet. Als je het hebt zeg je het dus ook niet op omdat het rot voelt.

Je bent pas 18. Zoveel verdien ik, en ik ben 22 :|

Het is logisch dat je veel wil verdienen, maar je moet je wel realiseren dat je als 18 jarige (student?) geen hoge salariseisen kunt stellen, en als je in een supermarkt of winkel werkt, vaak niet veel meer dan het minumumloon (4/5 euro) zal verdienen. Er zijn natuurlijk ook bijbaantjes met een hoger salaris, maar die zijn er dan ook veel minder.

Ik hou het baantje dat ik had (spoelkeuken-werk in een hotel) zoveel mogelijk af als ik gebelt word. Gewoonweg omdat ik het geen flikker meer aan vind. (Ruzie in de keuken, vooral veel sekspraat enzo). Voor het geld hoef ik het momenteel in ieder geval niet te doen.

Mijn wettelijk minimumloon is 6,46 en ik ben ook 22 :|

(krijg wel ruimschoots meer betaald trouwens)

Monsterboard, er is altijd ergens een betere. Nee, ik werk altijd via een uitzendbureau en dat betaalt lekker (y) Ik hoor wel eens dat mensen heel de dag pindakaaspotten in schappen ordenen voor 3,75 als ze 18 zijn en dat vind ik echt bizar.

ik heb tot juli ook voor 3,70 pu in een cafe gewerkt omdat ik t niet voor t geld deed, t werk is namelijk gewoon leuk, en aangezien dat t wettelijk minimumloon is, wie ben ik dan om te zeiken... ik ben niet in de positie om over mijn loon te gaan bitchen, ik heb geen opleiding behalve havo en geen 3000 jaar werkervaring dus een attitude lijkt me nogal ongepast, er werken ook mensen bij mij die wel een bedrag hadden geeist anders gingen ze niet werken, vind ik persoonlijk een beetje arrogant.
maar verder vind ik mn werk enorm leuk en ga ik er met plezier heen.

Ik vind dat niet arrogant, ik vind dat terecht. Er zijn meer dan genoeg betere baantjes waar je terecht kunt. €3.70 per uur is gewoon (te) weining.

Was dat bruto of netto? Als het bruto is, is het ver onder het minimumloon.

Daarnaast mag men best wat meer betalen om je de hele avond in een rokerig café te laten staan. Daar is niets arrogants aan, dat is gewoon een kwestie van eerlijk zaken doen.

Dat minimumloon is, per maand, daar achter per week: 19 jaar € 640 € 148

Ik ben 19 en verdien bijna 10 euro per uur. :o