Aansteller...
 

Hallo,

Volgens een aantal van jullie zal ik misschien wel een aansteller zijn, maar ik heb toch echt even IETS waar ik mee zit en ik weet verder ook niet waar ik m'n verhaal kwijt moet. Het zal misschien een lang verhaal zijn, mochten jullie te lui zijn om te reageren, prima.

Het begon allemaal een aantal maanden geleden, toen op een zaterdagavond m'n vriendin helemaal in paniek bij me aanbelde. Ze vertelde me toen dat een jongen haar was gaan zoenen en dat ze teruggezoend had, niet één maal, maar de hele avond lang. Echt vrolijk werd ik hier natuurlijk niet van, maar na een hele nacht praten en drama, hadden we toch beide het gevoel dat we er samen wel uit zouden komen.

Nu dacht ik na een tijdje dat ik het wel verwerkt had, maar sinds een paar weken denk ik hier toch weer vaker over en daarom denk ik dus dat ik het niet goed heb verwerkt. Ik bleef het eerst opkroppen en daardoor voel ik me steeds vaker gestressed. Op momenten dat ik bij haar ben, denk ik er overigens niet aan, maar dan als ik even alleen thuis ben, of op weg naar huis ofzo, begint het toch te knagen en door het opkroppen wordt het steeds erger.

De reden waarom dit gevoel terug is gekomen is denk ik de volgende:
Soms lopen we op straat en dan zegt ze bijv zoiets: "Hmm, die jongen ziet er goed uit, daar zou ik wel eens een beschuitje mee willen eten". Of bijv ze ziet een celebrity op tv (bijv Michael Ballack) en dan zegt ze: "Hmm, jammer dat hij getrouwd is, maar anders...". Nou snap ik ook wel dat zij en Ballack nooit samenkomen, maar toch voel ik me op zo'n moment ronduit klote en voelt het alsof ik "niet goed genoeg" voor haar ben. Eigenlijk een beetje hetzelfde als toen ze die nacht thuiskwam nadat ze vreemd was gegaan. Door deze opmerkingen heb ik ook de angst dat ze weer vreemd zal gaan en dat ik haar daardoor kwijtraak (want de volgende keer vergeef ik niet weer), want dat is wel het laatste wat ik wil. Eigenlijk vertrouw ik haar dus niet meer, want ze heeft me op alles wat haar lief is gezworen het NOOOOOOIT weer te doen, maar toch blijf ik die angst houden.

Ook praat ze de laatste tijd enorm veel met vreemde jongens en ook op msn "flirt" ze veel met andere jongens (terwijl ze dat eerder niet deed), wat mij dus overduidelijk niet prettig zit, vanwege die angst dat ze weer vreemd zal gaan.

Ik zou jullie dus willen vragen of jullie advies voor mij hebben wat ik hier mee aanmoet? Met m'n vriendin praten heb ik dus al gedaan, maar die zweert telkens dat ze nooit weer vreemdgaat en hoe graag ik het zou willen geloven, het lukt niet. Is er misschien iets anders wat ik zou kunnen doen om me beter te gaan voelen?

In ieder geval bedankt voor het lezen!

Als ze zo duidelijk zegt dat ze het niet meer zal doen, kan je toch niet veel anders doen dan haar gewoon weer te gaan vertrouwen. Heb je ook tegen haar gezegd dat je weer onzeker wordt als ze bijvoorbeeld met zoveel vreemde jongens praat?

Als je het er al met haar over hebt gehad zou ze toch ook wel wat tactvoller kunnen zijn en dat soort opmerkingen niet maken en niet flirten?

Ik vind het overigens geen aanstellen, denk dat die onzekerheid een logische reactie is.

Tuurlijk is dit geen aanstellen en ik vind het een beetje kort door de bocht om te zeggen "ze zegt dat ze het nooit meer zal doen, dus moet je maar gewoon vertrouwen hebben". Ik zeg niet dat ze het nog een keer gaat doen, ik zeg alleen dat het echt niet zo makkelijk is om zo snel weer vertrouwen terug te winnen nadat zoiets is gebeurd.

Ik heb geen idee wat je hieraan moet doen, of je er wel iets aan kán doen. Praat er met haar over, meer kan ik er niet van maken.

Ten eerste vind ik het normaal dat je nu jaloers(er) reageert en haar niet volledig vertrouwt. Ten tweede lijkt het me niet meer dan redelijk haar te vragen te stoppen met flirten.

Waarom praat je niet gewoon met haar over hoe je je voelt?

Punt.

Ik vind het raar dat ze niet uberhaupt zelf al 'oppast' en tenminste een tijd lang niet al te duidelijk laat merken dat ze andere jongens ook wel ziet zitten. Ze heeft wat goed te maken, en in plaats daarvan maakt ze je onzeker. Niet dat ze nooit mag zeggen dat iemand er goed uitziet, hoor, maar dit klinkt wel als 'overbodige informatie' - die dingen die je gewoon niet zegt in je relatie omdat vrijwel niemand dat nou echt leuk vindt om te horen.

Nja. Ik vind het twijfelachtig en vraag me af wat ze nou eigenlijk wil.

Hou de eer aan jezelf en maak het uit voor zij dat doet. Zowieso kan je je afvragen of je wel de rest van je leven wil delen met iemand die je niet volledig kan vertrouwen.

Ik vind het bijzonder ontactisch en gevoelloos van haar, maar ik denk niet dat ze ooit zal weten dat jij je er zo kut onder voelt als je dat niet tegen haar zegt.

Als ze dat gedaan had, en ze zou over een andere jongen zeggen, dat ze er wel een beschuitje mee zou willen eten, zou ik haar laten doen, en zelf verder gaan met mijn leven

lol na het lezen van het eerste stukje wist ik genoeg. uitmaken.

Hmm. Ik zou je vriendin laten weten dat je het niet echt tof vindt dat ze met andere jongens flirt. Waarom flirt ze er überhaupt mee als ze niks van die jongens wilt? Ik bedoel, wat schiet ze ermee op? Als ze denkt dat ze daardoor nog aardiger gevonden wordt door hun heeft ze het mis. Als ze zo door blijft gaan en het bij onderhand elke jongen doet, zien ze haar over een tijdje al weer aan komen. "Oh daar heb je haar weer..."
En dit geeft jou idd niet een bepaald prettig gevoel en ik kan me goed voorstellen dat je d'r niet vertrouwt.
Geef gewoon duidelijk aan haar aan dat je dit niet pikt.

Wat heeft jouw vriendin gedaan om jouw vertrouwen weer terug te winnen? Zij is vreemdgegaan, niet jij. Blijkbaar verwacht ze dat alles meteen weer goed is na dat ene gesprek en dat ze nu alles kan maken omdat jij haar toch wel terugneemt. Kortom: praat eens goed met haar. Maar dumpen lijkt me ook wel een realistische optie.

Waarom is dit een lang verhaal geworden? Omdat jij slapper bent dan een dwijl. Je vriendin zoent de hele avond een andere jongen en jullie komen er samen wel uit? Hoe kan je vriendin nou een greintje respect voor jou opbrengen als je zo genadeloos over je heen laat lopen. Geen wonder dat ze dingen zegt als 'ik zou die Ballack wel even willen pakken', ze komt er immers gemakkelijk mee weg. Haar vriend vergeeft haar een hele avond zoenen met een ander, dan kan hij haar deze feitjes ook wel vergeven. Dus tuurlijk praat en flirt ze met andere jongens, en tuurlijk is haar belofte om niet weer vreemd te gaan geen cent waard.

Al dat GELUL over samen overleggen, praten, vertrouwen terugwinnen. Pussy. Want in welke bochten je vriendin zich ook zal wringen, als je het niet uitmaakt blijft het een feit dat jij haar gewoon terugneemt ondanks haar ontrouw.

Je voelt je alsof je niet goed genoeg voor haar bent? Dat is geen gek idee, want je bent geeneens goed voor jezelf. Werkelijk, bel haar nu op en zeg haar dat ze haar tandenborstel mag komen ophalen.

agree... :o

Het is op zich goed dat ze dat vreemdgaan meteen heeft opgebiecht. Dat is toch een teken dat ze er serieus mee zat en het je wou vertellen. Dat is beter dan het verzwijgen en liegen erover.

Maar goed, het flirten op msn - wat ze eerst niet deed - lijkt mij een heel erg slecht teken. Sowieso is het feit dat ze met een ander de hele avond heeft gezoend iets waarvan ik denk dat je dit nooit zou doen als je echt van je partner houdt. Maar daar verschillen de meningen over.

Als jullie nog niet zo lang hebben, vrees ik het ergste iig.

Correctie, ik vrees sowieso het ergste :o

Wat Smokin' zegt. Een hele avond met een ander staan zoenen en daarna pas in paniek raken? Right.

Waarom deed ze dat eigenlijk? Was ze soms zo dronken dat ze 'niet meer wist wat ze deed'? En wat zei ze ter goedmakertje?

Lijkt me duidelijk dat je eens wat strenger moet zijn, en het maar gewoon uit moet maken.

dumpen

euhm wat smokin' op zijn welbekende, supersubtiele wijze zegt, daar zit stiekem wel een klein beetje wat in.

mocht je nog steeds toekomst zien in je relatie (wat ik me dan ook ergens weer kan voorstellen) dan is het enige wat je kan doen er met haar over praten, maar I suggest dat je duidelijk aangeeft waar de grens ligt, hoe jij je hierbij voelt en wat de consequenties zullen zijn wanneer ze het niet gaat veranderen (en vervolgens eventueel ook de daad bij het woord voegen, want anders wordt er weer over je heen gelopen)

:'(:evil:

Goh, die chick heeft wel lef om weer openlijk te flirten en dergelijk commentaar te geven op mannen waar jij bij bent. Ik krijg bijna het idee dat ze het uitlokt dat jij haar dumpt omdat ze niet het lef heeft het zelf te doen.

Die vriendin lijkt mij een domme gevoelloze kleuter. Maak dat je wegkomt, het word vast alleen maar erger.

Ik ook inderdaad en niet eens slechts "bijna"

Moest mijn vriendin zo doen he....


zou ik het ook laten gebeuren, ik ben serieus pussywhipped. :(

Hoe gaat het nu eigenlijk, heb je d'r gedumpt of wat?

Als ik het als buitenstaander moet beoordelen dan moet ik het volgende concluderen:

Er is een onwerkbare situatie ontstaan tussen jou en je vriendin.

Hou de eer aan jezelf kerel, kappen nu je je nog klote voelt.

Mark.

Kappen met een klapper. Verzin eens wat leuks.

Nee het is niet uit, ik heb het inderdaad onder de aandacht gebracht en het gaat stukken beter nu.

Ja, je moet idd gewoon met haar praten over je gevoelens en gewoon eerlijk zijn, dat is het beste en daar voelen jullie je uiteindelijk allebei beter bij! ;)

Zoals reeds gezegd, dumpen. "Een hele avond zoenen, maar we kwamen er wel uit." ?! Koop wat testosteron-pillen en slik het driedubbele van wat je zou moeten slikken. Toen we nog holbewoners waren, pikten we het niet als een andere holbewoner ons lief zat te neuken (tenzij je een zwakkeling was die nergens geraakte in het leven). Dat is vandaag de dag nog zo. Of was het feit dat ze andere gasten heeft zitten neuken een newsflash voor je?

(y)