mijn eeuwig gedachtegoed
 

mijn eeuwig gedachtegoed

mijn eeuwig gedachtegoed,
waarom, omdat het kan of moet
steeds dezelfde vragen
in dezelfde dag,
steeds de beperking,
van de ombeperkte lach,

steeds dezelfde roep,
om op te vallen in de groep
steeds hetzelfde antwoord,
jij bent gestoord

mijn eeuwig gedachtegoed

steeds als ik probeer,
komt het weer,
de gedachte,
achter mijn gedachten goed

de vraag is niet van belang,
de gedachte die bedekt het belang,
alhoewel die onvindbaar is
in oneindig gegis

mooie gedachte :D

Maar het gedicht is niet echt wat je noemt 'daverend'. Zitten een paar tikfouten in, maar dat boeit niet. De melodie is hier ver te zoeken en de indeling is zoals gewoonlijk warrig. Wat dit gedicht, in mijn ogen dan, de nek omdraait is dat het de gebruikelijke grap mist.

mja, ik zat te kutten, en kon eigenlijk de draai niet echt vinden