Snelle vraag over DVD+R
 

Hallo,

Ik wil graag via internet DVD's bestellen die ik zelf kan beschrijven met filmpjes. Wat is een merk dat jullie me kunnen aanraden? Dus waarvan de beeldkwaliteit goed is en ook goed 'houdbaar'?

Ik heb al een beetje rondgekeken en zag zoal deze merken voorbij komen:
Arita
Platinum
Pleomax
Sony
Traxdata
Verbatim
Emtec
Imation
Memorex
Philips

Graag (snel) jullie hulp :)

Ligt een beetje aan de mediacode, die geeft aan wie de schijfjes écht heeft gemaakt. Als daar 'MCC' (Mitsubishi), 'MB' (Moser Bayer) of 'YUDEN' (Taiyo Yuden) staat dan zijn het over het algemeen goede schijfjes. Ricoh is volgens mij ook wel te doen.

Als die er niet bij staat: Imation, Memorex en Verbatim maken in mijn ervaring altijd wel goede kwaliteit schijfjes. Platinum kán ook aardig zijn maar het wisselt nogal eens, wel goedkoop ;)

Ik wil gewoon eventjes een misverstand uit de wereld helpen: dvd is digitaal, dus beeldkwaliteit is op alle schijfjes hetzelfde hoor (als je vergelijkt met hetzelfde beeldmateriaal natuurlijk). Maar natuurlijk, als je schijfje vuil is, of al jaren in de zon bewaard geweest is, is het best mogelijk dat er door je beeld heen artefacten (blokvorming, haperingen, ...) gaan optreden.

Verder valt er niet veel toe te voegen; enige tip is dat die heel goedkope schijfjes, meestal wel voor een reden heel goedkoop zijn (lees: niet al te lang meegaan).

Spreek je jezelf hier nou tegen of lijkt dat maar zo? :p

Dat lijkt enkel zo; ik zal het opnieuw uitleggen, met een voorbeeld; stel je hebt hyper-goede schijfjes van merk A en hyper-baggerschijfjes van merk B. Je brandt op beide schijfjes een film die goed gemasterd is (dus goede kwaliteit). Je steekt schijfje A in de speler: goede kwaliteit. Je steekt schijfje B in de speler: even goed kwaliteit (want digitaal). Je laat beide schijfjes 5 jaar liggen (beetje in de zon laten liggen, heel wat schommelingen in temperatuur, ...) ; schijfje A werkt misschien nog, schijfje B werkt minder goed of zelfs niet meer. Waarom: je medium is aangetast, en dan krijg je artefacten (dat is verminderde beeldkwaliteit in zeker opzicht, maar niet dat je aan een gebrande dvd kan zien ´ah ja, dat is gebrand op merk X'). Beeldkwaliteit hangt af van je oorspronkelijke materiaal; als jij een slecht gemasterde film op een gigantisch goed schijfje brandt, gaat die er even slecht uitzien als op een goedkoop schijfje.

Kort samengevat: houdbaarheid is afhankelijk van het merk; maar beeldkwaliteit niet (want zodra er artefacten zijn, wilt dat zeggen dat ofwel je schijfje vuil/bekrast is, dat je dvd-speler bestoft is, of dat je schijfje voorbij zijn houdbaarheid is). Misschien dat je het zo beter begrijpt; dus steek die tong maar weer terug :)

Ik snap wat je bedoelt hoor, maar als je een zodanig slecht merk hebt dat de data al aangetast is nog voordat je de film voor het eerst afspeelt, is je beeldkwaliteit dus, dankzij artifacts, inderdaad al minder. En dat komt helaas nog wel voor, zeker als je slechte dvds op hogere snelheden wilt branden.

Dus in zekere zin (in laments terms) bepaalt kwaliteit van een DVD wel degelijk je beeldkwaliteit. Hoe het beestje heet of geboren word, doet er niet toe.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik een beschrijfbaar medium had dat ik de eerste keer niet kon lezen; en ik heb vroeger echt wel goedkope prul gehad; onder andere beschrijfbare cd's die ik nu al een jaar of 3 niet meer kan lezen en die indertijd (2000) met een topbrander geschreven zijn op een goede snelheid. Bij dvd's heb ik nog nooit gemerkt dat de snelheid te hoog lag, bij cd's al wel.

Mijn mening over artefacten op dvd: als die erop zitten, is de dvd klaar om weg te smijten. Sowieso moet je beschrijfbare media om de zoveel tijd gewoon kopiëren op nieuwe media. Zelfs met heel goede schijfjes moet je dat doen. In het voordeel van goede schijfjes is dat je dat kopiëren minder regelmatig moet doen, maar je moet het nog steeds wel doen; want na verloop van tijd neemt daar de 'beeldkwaliteit' (volgens jouw definitie dan, wat ik dus eigenlijk mediumkwaliteit noem: in hoeverre het medium fysisch gezien nog in goede staat is om de informatie erop uitleesbaar te noemen) af. Ik vind de naam van het beestje bijvoorbeeld wel belangrijk; enkel op die manier kun je een bepaald onderscheid maken in oorzaak, beoordeling, ... Al wordt dit natuurlijk een discussie rond wie wat als definitie van beeldkwaliteit heeft, wat niet echt de bedoeling kan zijn, daar geef ik je zeer zeker gelijk :)

Ik geloof niet dat er digitale mediadragers bestaan ;)

De informatie staat er altijd analoog op (golfje, putje, whatever) en daarom is het belangrijk om te kiezen voor een drager die past bij je wensen.

De drager is inderdaad analoog, maar de opgeslagen informatie is digitaal. Fysisch gezien is het bij een cd/dvd inderdaad een kwestie van putjes; maar vergelijk je met een oude lp, dan zie je daar direct al het verschil. Bij een lp is de diepte van een groef bepalend voor de informatie en die diepteverdeling is zo goed als continu (tenzij je op moleculair niveau zou gaan kijken, dan zit je weer met sprongen). Bij een cd heb je óf een (1) putje óf geen (0) putje; terwijl je bij een lp eigenlijk van '0' putje zo over tot 0.5 putje tot 1 putje gaat. Dat is dan ook het verschil tussen digitaal en analoog: bij digitaal heb je een discreet aantal waarden die aangenomen kunnen worden, bij analoog heb je een continue verdeling van je waarden (tot op een zeker schaal natuurlijk, meestal moleculair, dat je afspeelapparatuur die gewoon niet nauwkeurig kan aflezen.

Ik weet ook wel dat alles in feite 'analoog' opgeslagen wordt, enkel is de keuze bij digitaal om een bepaald (relatief groot) interval te interpreteren als 1 waarde, terwijl het analoog gewoon niet geïnterepreteerd wordt, maar de afgelezen waarde gewoon doorgegeven wordt als die waarde.

Maar dat alles hangt natuurlijk ook weer af van hoe je digitaal/analoog ziet.

Daarom laten we het analoge gedeelte zo resluut mogelijk opslaan

kijk een bepaald stuk van een dvd kan respectivelijk tussen de 0 en 100% van het licht uit laser weerkaatsen, En dan noemen wij onder de 50% een 0 (logiche laag) en boven de 15% een 1 (logiche hoog)

Op muziek casettes kun je ook dingen digitaal opslaan, met wat knutselen.

Dna zou je voor jezelf kunenn stellen dat megnetisch richting schrijfkop een 1 ius en magnetosch richting de andere kant een nul

Dat is een verschill met gewoon een varierende waarde analoog opslaan en die simpelweg versterken



tot zover mijn ascii uitleg van signalen :P