Hey Els!!


Jah.. k heb dit ook bes veel... ik geef bijna alleen maar om anderen... Andermans problemen gaan bij mij altijd voor mn eigen problemen... ik verdrink er af en toe best wel in.. maar ik wil gewoon perse dat het goed gaat met de ander.. koste wat kost....

Het woord "verdringing" is in dit geval niet zo goed gekozen. Bij verdringing is er sprake van het onbewust wegstoppen van pijnlijke of beschamende ervaringen, zodat deze niet meer in het bewustzijn aanwezig zijn. Wat jij bedoelt is, dat je geneigd bent om je eigen problemen als het ware tijdelijk opzij te zetten om je op andermans problemen te kunnen concentreren. Dit is iets wat ik zelf ook regelmatig doe. Ik denk dat er alleen van een vluchtgedrag sprake is als je je wel op de problemen van anderen probeert te richten, maar het bestaan van je eigen problemen probeert te ontkennen.

mjah hebt wel gelijk inderdaad..

Nog gefeliciteerd trouwens..

Els? cool, ben jij els?? hai :)

maar euh.. ik ken het wel ja.. ik zet altijd anderen voor mezelf, en daarom kom ik aan niks meer toe wat ik zelf wil.. Ook om die reden heb ik het uitgemaakt met mn vriend.. het lukte me gewoon niet om mn aandacht te verdelen over hem en mij, oftewel ik gaf hem echt al mn aandacht.. kwerd er ongelukkiger van op een gegeven moment.. zo het gevoel dak mezelf niet eens meer kende enzow.. Ik ben dus ook heel trots op mezelf dak nu weer es iets heb gedaan voor mij, puur voor mij.. Het voelt ook wel goed.. en ik merk dak me steeds meer met echt mezelf bezig kan houden..

Ik vertel nog steeds niet hoe het eigenlijk gaat aan vriendinnen enzo, ik praat er wel over maar laat niets merken.. terwijl ik hen toch al regelmatig getroost heb.. Ik heb dan niet het idee dat ik hun troost mag vragen ofzow.. Ik weet niet precies..

Maar ja.. ik ben er dus mee bezig..

Jij moet denk ik ook voor jezelf bedenken wat je nu eigenlijk wil.. Wat zijn zeg maar je dromen? Je wensen? En ga er mee bezig zijn die te verwezenlijken.. Voor mij is het bijv. vrijwilligerswerk doen, ik ga nu iig iets voor Novib doen.. Ik ben dan lid van het klankbord en dan moet ik mn mening geven over dingen enzow.. als jij ook mee wil doen, ze zoeken nog meer mensen!! Die vrouw die het doet is echt heel erg aardig..

Maar euh.. ook wil ik un boek schrijven, zingen etc etc.. Met die dingen ben ik nu allemaal bezig.. stukje bij beetje, want ik vind het nog steeds erg moeilijk die tijd te nemen zeg maar.. maar ja..

Heel veel liefs
Kim

Oh, kan je niet laten lezen wat je al hebt? Ik heb nog maar 1 stukje hoor.. Ik zit een beetje klem.. Dr is zoo ontzettend veel wat ik wil opschrijven dat het niet lukt om de gebeurtenissen uit elkaar te houden en rustig op te schrijven zeg maar.. Het ene stukje dak al heb gaat over snijden.. Verder heb ik een einde in mn hoofd.. maar met een persoon die ik verder nog weer een rol wil toebedelen..

Het gaat namelijk zeg maar wel over wat ik heb meegemaakt, maar ik wil hierin niet allerlei andere dingen betrekken zoals mijn relaties naar andere mensen toe.. Bovendien moet het met soort dubbele persoon die ik ben, aangezien er ik nu is en ik toen is enz... nja, kben er nog niet uit.. Kneem wel pen en papier mee op vakantie, wie weet kom ik er daar uit.. Kmoet het gewoon rustig per gebeurtenis doen, en later kan ik dat allemaal tot een verhaal brouwen, maar dr nu ff allemaal korte verhaaltjes van maken zeg maar..

Maar het is wel iets waar ik flink wat in kwijt kan..

Heb jij niet ook vaak dat het dan zo is dat je wel om hulp wil vragen, omdat je wel voelt dat je het nodig hebt, maar dat je dr gewoon geen zin in hebt omdat je dan weet dat het weer dingen overhoop haalt en je een beetje controle verliest.. Of dat heb ik dan iig.. Als ik alles maar binnen hou voelt het alsof ik er veel meer controle over heb en face to face kan ik me al helemaal niet goed open stellen tegenover iemand.. Dat kon ik alleen bij mn ex, echt eerlijk zijn enzow.. dus dat mis ik dan ook wel.. Mja..

Maar het gaat best wel goed met me.. Ik heb weer zin in leven zeg maar, zin om al die dingen te doen.. alhoewel ik nog steeds uitstel uitstel uitstel.. Mja... ik kan ook niet in 1 keer helemaal veranderen..

Maar ja.. Ik geniet van het geven van die vriendschap aan anderen, en zij kunnen mij niet geven wat ik nodig heb.. Ik kan wel met ze praten en alles, maar ze begrijpen het niet en kunnen niet meer doen dan luisteren.. En ja.. me echt open stellen lukt me gwoon niet, maar ik denk ook niet dat dat heeel erg is, zolang ik er niet aan onderdoor gaat..

Zolang jij ook niet onderdoor gaat aan je gedrag, is het niet heel vreselijk.. maar ik begrijp wel echt precies wat je bedoeld.. Maar ja, is het wel echt vluchtgedrag? Maakt die rol jou niet ook een beetje gelukkiger? Mij wel.. dus wat is er dan mis mee.. Als je jezelf maar niet helemaal vergeet.. niet dingen die jij eigenlijk wil doen gaat uitstellen enzow..

nja.. sterkte iig!

Stopte ook altijd mijn problemen weg, kan veel dingen me ook echt niet meer herinneren. Daarna heb ik de andere problemen allemaal verdrongen door me op andere dingen te richten, bijvoorbeeld vrijwilligerswerk (waar ik zowat elke dat doorbracht).

Sinds enkele maanden heb ik een goede vriendin (niet mijn vriendin) die me begrijpt. ZIj heeft zelf ook veel problemen en daardoor snappen we heel veel. Bang zijn dat mensen je problemen zat worden enzo. Zij is eigenlijk de enige waarmee ik alles kan delen.

Andere vrienden heb ik ook, weet wel veel van hun maar hun eigenlijk niets over mij. Vindt dat soms moeilijk, maar aan de andere kant ook wel relax. Want ze snappen die problemen toch niet. Dat weet ik via die goede vriendin die haar probleem wel eens heeft proberen uit te leggen.

Maar denk dat je gewoon iemand moet vinden die ook problemen heeft en dan kan je elkaar ermee helpen (dat is tenminste mijn ervaring) maar ja waar vindt je zo iemand?

Veel succes iedergeval.

Maar dat is het altijd. Heb ook heel veel vrienden die met problemen naar me toe komen, en weet dan altijd wel een antwoord.

Maar mijn probleem vertrouw ik ze niet toe. Waarom? Geen idee dat maakt het allemaal zo vaag, vertrouw ze misschien niet, of heb het idee dat ze me niet begrijpen.

En je moet maar net de juiste persoon tegen komen waar je wel je problemen kwijt kunt.

Je kan niet iets menen, dat niet zo is toch? Je kan het wel gemeend doen overkomen, of het zelf zo willen..

Verdringing is idd geen goede woordkeuze hier dat wou ik oko al opmerken maar ik zag dat het al gebeurd was, :)

Mensen komen vaak hulp vragen zeg jij, of delen problemen met jou. Wat je dan niet moet doen is 'ja ik ken het' of ' ik heb net hezelfde gevoel' toch niet op het moment dat zij aangeven je hulp nodig te hebben, of aangeven dat ze even willen praten. Dat kan echter wel later, of zelfs op een totaal ander moment...
Je kan zelf ook aangeven dat je eens wil praten of iemands hulp zou kunnen gebruiken. Merken zij je signalen niet op kan je het ook gewoon zeggen. Als het vrienden zijn staan ze heus voor je klaar :)