Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #109
 

wat gaan die topics toch snel.. en dan ben ik niet eens meer aan t spammen :D

http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1625187
de oude is er natuurlijk weer en hier de nieuwe

*knuffels uitdeel*
en heeeeeeel veel sterkte BleuEyes knuffel

BleuEyes, heel veel sterkte!

Jemig wat zijn de dagen wisselend. Vandaag heb ik weer een goede dag. Een dag waar ik alleen maar denk 'what's the point?'. Waarom doe ik zo moeilijk, waarom moest ik steeds zo huilen, what's the point, hij voelt zich toch goed? Dat is toch mooi? Daar moet ik juist energie uit putten.
We hebben veel samen gedaan vandaag. Boodschappen, koken, eten, hangen, tv kijken. Eerst 's middags, toen ging ik werken, na mijn werk weer bij hem gezeten. What's the point? Hij voelt zich goed, wij gaan normaal met elkaar om, goed met elkaar om. We hebben geen relatie meer maar zijn wel close. Ik voel en zie en merk dat hij nog veel om me geeft, dat is fijn.
Ja, een goede dag vandaag. Een dag waar ik op hoopte. Een dag waarin ik blij ben dat we eindelijk de knoop hebben doorgehakt, een week geleden alweer. Het is uit en we zijn vrienden en daar ben ik blij om. Dat meisje neemt het jaar dat wij samen zijn geweest niet weg. Dat meisje neemt alle dingen die ik met hem gedaan en meegemaakt hebt niet weg.

Vanavond ga ik uit en dan ga ik lekker dansen en plezier maken met mijn vrienden. Eigenlijk heb ik nu ook zin om met iemand te zoenen. Gewoon, even zoenen, even vrij voelen, vrij zijn. Maar goed, na het hele drama van afgelopen week is het natuurlijk onmogelijk. Ik weet niet of ik het ook echt wil om gewoon plezier te hebben of om te laten zien (aan mezelf, maar misschien ook wel aan hem) dat ik het niet erg vind dat het uit is en ik ook gewoon doorga en vrij ben. Dus met de vrijgezel uithangen wacht ik nog netjes, want ik denk dat ik mezelf er uiteindelijk alleen maar pijn mee doe of zelfs pijn mee wil doen.

Ik ken mezelf wel een beetje. Ik ken mezelf genoeg om te weten dat ik vreselijk emotioneel ben, dat ik gelukkig ook goed kan relativeren, soms misschien te goed, en ik weet dat ik mezelf bewust en onbewust pijn doe.

Ooeeh en er klopte een huisgenoot aan, of ik even mee ga, even wat drinken in de stad. Leukleuk, eerst met wat huisgenoten, daarna met mijn vrienden dansen, dit wordt een leuke nacht!

Teeheeee. Morgen dansen in Deurne met een goede vriend (stijldansen ja ;x), voor het eerst in mn eentje snelweg rijden :cool: en radio-optreden, zondag optreden in café, woensdag Wir Sind Helden, donderdag Let's Go, vrijdag date soortvan, zaterdag Kamelot. Véél plannen :| Maar het gaat iig weer de goede kant op <3

Ooooh vandaag ben ik vrolijk (op m'n bronchitus na dan, *au!*) want volgend weekend kan ik al naar ze toe en dat is leuk.leuk.leuk ! :) *ode aan de financiële meevallers* En ik hou van ze! Ik had echt nooit verwacht dat ik ooit nog zo van mensen zou kunnen houden, maar zij zijn toch echt wel zo ontzettend bijzonder dat ze het waard zijn! <3

Zo, ik laat mezelf nog maar even in de waan dat het één groot pret-reisje wordt. Eigenlijk weet ik wel beter...

Oooh, faithless was zoo leuk. <3 En nou zijn m'n voetjes moe van het dansen..

@BlueEyes: Heel veel sterkte. (})

Sterkte BlueEyes.

OT: Hmm, wel oké geloof ik. Ik heb een verschrikkelijk experiment afgesproken (ja daar was ik zelf bij), waar ik heel erg aan twijfel. Ach ja, het eten lukt nu wel goed en of ik ben aangekomen zie ik dinsdag wel.

Sterkte BlueEyes !


Hmmm ik wil wel mijn hart luchten, maar twijfel of ik het hier of het prikangsttopic of een nieuw topic open...

En verder. Huil ik af en toe wel om Esmay. Maar altijd midden in iets anders. Zomaar opeens. Een herinnering die bovendwarrelt. Ik zat gister in de trein en tegenover mij zat een meisje met lichtrood haar en bruine ogen. De tranen stroomde over mijn wangen .. ik wou zo graat dat zij het was...

Grom* ik haat mezelf kan meelf wel de huid vol schelden.
Maar heeft het zin? nee. Elk uur ben ik in een andere stemming.
Hoeft maar its te gebeuren of ik ben weer chagarijnig, en een uur later ben ik weer verdrietig.
Bahbah :(

waarom kan ik me nou niet zetten tot een activiteit..
ik kan gaan leren of gaan knutselen, het dorp even bezoeken ofzo..
heb vandaag al mn kamer een beetje aan kant gemaakt dus niet helemaal nutteloos bezig geweest..
maar ik ben zo moe, zo vreselijk moe, ik wil onder de dekens kruipen en slapen of gewoon daar blijven liggen tot de dagen geen dagen meer zijn

De bruiloft was gaaf, maar ik stond op sommige momenten wel stijf van de spanning. Maar ze hebben het allebei heel leuk gehad en verscheidene gasten zijn ook naar me toe gekomen om te zeggen hoe leuk ze het vonden. <3 Dus dat was allemaal goed. Net belde hij nog, dat ze de camera hadden. :D Onzin natuurlijk, wij hadden ze naar de auto gestuurd om te kijken of de cam daarin lag. De auto hadden we ondergespoten met krijtspray en ondanks de vochtigheid vannacht zat dat er nog prima op. (y)

Ik moest vorige week bijna elke dag om half negen beginnen. Dat is vroeg. En volgende week heb ik twee tussentoetsen en het is veel en ik heb geen zin. Dus ik ga eerst video kijken en daarna leren, want ik heb wel al de zelfstudies ongeveer af.

Maandag hopsiteren. Eerst wist ik niet zeker of ik het wel wilde, donderdag wist ik zeker dat ik het niet wilde en sinds vrijdag wil ik het heel graag. Ik hoop nu wel dat ik die kamer krijg. Het scheelt zoveel reistijd en ik mag dan gewoon bij de dierenkliniek werken. Ik zie het maandag wel. Hopelijk zijn het aardige meiden die er wonen (ik dacht tenminste dat er twee meisjes wonen).

Gisteren na college nog met L. naar het winkelcentrum geweest. Het was wel gezellig. Ik ben nog nooit na school met iemand een soort van wezen winkelen. Ik moet binnenkort ook maar eens iets gaan doen met mijn vriendinnen hier, maar altijd als ik iets wil regelen kan niemand.

Over een uur ga ik heel hard leren, geen smoesjes meer :nono::p

Waar maak ik me in godsnaam druk om? Alles gaat goed. Blijf ik me druk maken om hem. Waarom heb ik niet de gave om op normale jongens te vallen? En dan maak ik me ook nog druk om een meisje, die hier op een kleine manier te maken is. Pff. Ik word moe van me eigen. Als ik het van me af probeer te zetten. Lukt het niet.

Nu heb ik zin om vanavond te zuipen :o.

Nieuwe spijkerbroek gekocht!*O*
En het allerfijnste is dat ik niet eindeloos heb hoeven zoeken, het was eigenlijk bij de eerste die ik paste 'raak' (die was net iets te groot, een maat kleiner was er niet meer, maar toen ben ik naar de andere Esprit winkel gegaan en daar hadden ze 'm wél)._O_

En nu voel ik me best goed:).

Ik heb straks een fMRI-experiment, dat lijkt me best grappig (en levert me weer 15 euro op, hoera). Tenzij ik plotseling claustrofobisch blijk te zijn. :p

En verder: ik vind immunologie heel leuk, heb totaal geen zin in mijn statistiek-tentamen van maandag en het bio-organische chemie tentamen van vrijdag (waarom doe ik mezelf dit soort dingen ook al weer aan? terwijl ik die vakken al gewoon gehaald heb?), heb ook totaal geen zin om een dossier op te gaan stellen met motivatiebrief, begroting, referenties, etc. etc. om beurzen aan te kunnen vragen, wou dat een heleboel mensen mij zouden terug-emailen... maar ik geloof dat mijn gemoedstoestand op dit moment het beste te beschrijven is met: Zwemtraining is heel erg leuk en daardoor voel ik me heel erg gelukkig. :D

Het wil op het moment niet erg lukken met huiswerk :o.
Niet dat het veel is, maar het moet gewoon gebeuren....

Nou laat ik het maar weer eens een poging wagen, kijken hoe ver ik nu kom.

Hm oké. Of niet. :rolleyes: Ik heb geen zin om zoveel huiswerk te moeten maken. De hoeveelheid die ik moet doen maakt dat ik er alleen maar minder zin in heb, het einde komt gewoon nooit in zicht. Als er iets af is komt er wel weer wat anders bij. Ik kan me er vandaag niet toe zetten écht iets te doen aan huiswerk, ik pak een boek, sla het open, doe het na tien minuten weer dicht, geen zin, ga wel wat anders doen. Zo komt het nooit af allemaal natuurlijk. En ergens denk ik ook: het kan me allemaal niet schelen Maar ik moet het gewoon doen, anders ga ik het niet redden. Dat weet ik nu al. Ik moet het van mezelf. Het moet toch mogelijk zijn?! ik ben nu weer een beetje bang dat ik het weer niet zal gaan redden. Ik moet me niet zo druk maken. Het zal allemaal wel goed komen. Het komt goed. Ookal ben ik daar nu niet zo zeker van.

Gisterenavond ging het echt even helemaal de verkeerde kant op. En het ging tot een paar dagen terug juist zo goed..?! Ik dacht echt eerst even dat het allemaal wel zou gaan, als ik maar een beetje op mezelf lette. En nu begint het weer richting oude patronen te gaan waarvan ik dacht dat ik daar eindelijk ongeveer van af was..-O- Stom stom stom. Misschien komende week m'n therapeute toch maar even bellen. Ben d'r al een tijdje niet geweest maar had het ook niet nodig.

gvd wat is het toch een eikel :mad::mad:
dag verrassing, hij heeft alles aan mijn vader verteld.. stomme lul
het had een leuk cadeau moeten worden voor onze ouders maar nee hoor omdat hij zo flauw is en het niet zelf oplossen kan gaat ie zn pappie inroepen..
grow up je bent 32 man los iets zelf op
en nu krijg ik weer de schuld want mn pa geeft mn broer weer gelijk

ik ben alleen goed en welkom als ik ergens voor nodig ben
nou stik

Zo, trots op mezelf. Vanaf nu geef ik elke maand 5 euro aan 't goede doel. Nu nog even een donor-formulier invullen en dan vind ik me goed. :cool:

Ik heb gisteren niet gebeld, maar ik heb 't ook niet echt geprobeerd. Nu wil ik het maandag wel écht zelf proberen, dus ik wil in ieder geval die telefoon in m'n hand hebben en het nummer intoetsen. Mocht het dan nog niet gaan, dan kan ik altijd nog besluiten niet op die 'bel' knop te drukken...
Een tijd geleden heb ik ook met de IBG durven bellen, en met verschillende winkels (*kuch* over of ze een wii hadden *kuch* ), dus dit moet gewoon lukken; ik hoef alleen maar twee afspraken te maken, no big deal, ze kunnen me niet afwijzen... En beide partijen zullen ook juist heel vriendelijk zijn, ze zien en horen dagelijks mensen met problemen. *zucht*
Maandag dus :)

En nu ga ik me gewoon bezig houden met talen en lezen en simsen; geen gestress!

Vannacht droomde ik dat ik mijn ouders vertelde over dat ik een sociale fobie heb en dat ik ga beginnen met therapie; dat luchtte op. Maar ja, toen werd ik wakker. Ik moet het ze echt vertellen, maar ik weet niet goed hoe...

Pff, ik ben gaar. Sinds de vakantie ben ik het niet meer gewend om te studeren achter de pc. Gelukkig heb ik vandaag al wel veel gedaan en hoef ik dus morgen niet erg veel meer te doen. Wel goed van mezelf dat ik het verspreid en niet morgen alleen maar tussen de boeken zit. Nog even twijfelachtig wat ik vanavond ga doen, maar morgen en overmorgen heb ik wel weer leuke dingen te doen, dus, komt goed. :):cool:
En ik ben blij met een vriendin. :D

Na lange " contact stile" ben ik weer eens langsgeweest bij een vrouw die mij zo dierbaar is als mijn eigen ouders misschien nog wel meer. Ze is al dik in de 70, maar ondanks haar altijd veel bewogen leventje nog zeer fitaal(Y)
Haar man is komen te overlijden, en heb geeft mij zo'n onbeschrijfelijk gevoel allemaal. Ik weet ook niet waarom ik dit hier neerzet maar het is effe de uitlaatklep. Ik hoop dat ze nog een lang en zinvol met overgoten gelukkig leventje mag leiden, en dat ze straks, mocht het dan over zijn(wat iedereen te wachten staat) ze weer bij haar man zal zijn, waar ze zo zielsveel van heeft gehouden en houdt!

*Vanmiddag is mij weer bewust geworden, HOE ERG DE VEREENZAMING ONDER OUDEREN wel is. Jammer en verdrietig, maar ik zelf... IK kan er wat aan doen:)

'Meisje meisje meisje, dit gaat echt niet langer zo, hier ga je aan onderdoor!'

Ik weet echt zeker dat ze dat of in ieder geval zoiets zal gaan zeggen als ik het haar durf te vertellen. En daar heeft ze dan zo gelijk in, het gaat echt mis en ik wil niet weten wat er gebeurt als dit zo door gaat... Ik sta de laatste dagen niet meer voor mezelf in, ben soms zo doodsbang voor mezelf. Ik heb wel van de week met vriendje-lief 'samen' (via de MSN pratend/cammend) de schoolpsychologe van m'n vorige school gebeld, in de hoop dat zij me misschien een adres kon geven om heen te gaan. Van de counselor op m'n nieuwe school word ik namelijk niet wijzer, die is er maar een halve dag in de week :confused: Ik heb toen echt een fijn gesprek met d'r gehad en ze heeft me inderdaad een paar adressen kunnen geven, waarvan 2 psychologen. Daar heb ik er dus gister 1 van gebeld en daar kan ik, omdat S. me doorgestuurd heeft, donderdag al terecht :o En nu durf ik dus niet meer, omdat het allemaal zo snel is... Ik heb ook steeds de neiging om maandag af te bellen, terwijl ik ergens heus wel weet dat dat niet de bedoeling is...

En ik had net ook weer knallende ruzie met ze, over zoiets onbenulligs als een abonnement... Waar gáát het over?! (n) Maar oh wee als ik tegen 'm zeg dat ik nog geld van 'm krijg, want ik weet heus wel dat 'ie het geld niet heeft en blabla... Man, lul niet! Je hebt het geld om een compleet interieur te kopen voor je zoon die toch bijna het huis uit gaat en op een leeftijd is waarop M. alles al zelf moest betalen en ik dat ook zal moeten, doe dat dan ook niet! En je wéét dat ik het nog van je krijg, daar had je van te voren ook rekening mee kunnen houden... Oh en ik kom natuurlijk in zijn oude kamer als 'ie eruit gaat want dat moet, wie zegt dat ik dat wil?! Krijg de hik, binnenkort ben ik toch weg. Terug naar waar ik hoor, bij de mensen die ik lief heb.

Voor wie ik liefheb,
wil ik heten...

Vannacht was wel leuk, maar ik heb maar drie uur geslapen en heb nog geen bed. De bank is kut, het leven is kut, ik ben kut, hartstikke kut.
De hele dag stemmingswisselingen. Ik eet zo weinig, ik krijg zo weinig naar binnen. Ik wil ook niet eten, helemaal niets meer eten. Nog een paar kilo eraf.

Ik zat bij hem, zij belde. Of ze vanavond kon komen? Tuurlijk. Ik weet niet wat ik moet doen, hoe ik er mee om moet gaan, alle chaos in mijn kop, alle vragen die ik heb. Wat doen jullie dan? Ben je verliefd op haar? Allemaal vragen, allemaal dingen, ik word er gek van, ik maak mezelf gek. Ik moet me niet aanstellen, het is uit, dat wilde ik toch ook? Maar dit is zo snel. Ik wil gewoon wennen aan het idee dat het uit is, ik moet het even verwerken, wennen aan alleen zijn, het gaat zo snel, hoe kan ik nou normaal wennen?
Na ze belde werd ik misselijk. Misselijk van het beetje eten in mijn maag, misselijk van mezelf. Ik ben naar de wc gegaan en heb een vinger in mijn keel gestoken. Ik heb weer gebraakt, godverdomme. Wat gebeurd er toch allemaal? Ik wil dit niet. Ik wil me goed voelen, gewoon goed en vrij voelen, niet deze ellende. De situatie kan ik niet veranderen, mijn gedrag wel, maar hoe? Hoe hoe hoe? Ik had al zolang niet gebraakt.
Ik ben naar mijn kamer gegaan, heb als een gek tegen de bank lopen trappen. Al die frustratie, het moet weg! Hij kwam even binnen, gaf me een knuffel en ging haar ophalen. 'Geen gekke dingen doen he?' Hoe moet dat? Ik ben zo fucking zelfdestructief, al zolang, hoe verander ik dat toch?

Nu is ze er, gezellig samen met hem, in de kamer tegenover me. Accepteren, accepteren, accepteren. Wat zouden ze aan het doen zijn? Hij voelt zich vast heel goed. Niet denken, gewoon niet na denken. Ik lijk wel jaloers godverdomme. Is dit jaloezie? Ik wil hem niet terug, ik ben blij dat het uit is, maar het is zo snel. Is dit jaloezie, wat is dit? Waarom vraag ik me steeds af wat ze zouden doen? Ik ben niet jaloers maar wat is dit dan?
Wat een rotzooi. Ik kan niets veranderen, het gaat veel te snel, ik houd het niet bij. Ik heb weer gebraakt, weer gebraakt. Wat een zooi is het allemaal toch. Ik heb zo'n hekel aan mezelf, ik voel me zo waardeloos. :(

I hurt myself today
to see if I still feel
I focus on the pain
the only thing that's real
the needle tears a hole
the old familiar sting
try to kill it all away
but I remember everything
what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I wear this crown of thorns
upon my liar's chair
full of broken thoughts
I cannot repair
beneath the stains of time
the feelings disappear
you are someone else
I am still right here

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way

ik ben nog steeds boos.. ik ben zoooo boos dat hij dit heeft gedaan.
en nu heb ik een berg chocola :rolleyes: en vanavond ga ik naar de kermis met mn oudste broer..
uitwaaien

Zohee, dat gaat snel met die topics.
Ik geniet van het weekend! <3 Dat huiswerk komt morgen wel..
Doe allemaal maar even hetzelfde :)

Ik vind het zo stom dat ik al m'n middelbare school vriendinnetjes lijk kwijt te raken. Ik stuur smsjes, mailtjes en reageer op algemene berichten, maar ik hoor bijna niets meer van hen! Nou zeg. Alleen van m'n beste vriendinnetje gelukkig nog wel, maar dat had ik dan ook wel verwacht. Ze woont echter nu in Amsterdam, dus ik zie haar zo weinig. :( Nu voelt het net alsof ik in een leeg gat zit, nog net geen echte vriendinnen in Utrecht en bijna geen vriendinnen meer hier...

Deze gedachten. Ik ken ze allang, ik heb zo al zovaak gehad. Daar zijn ze weer. Kom ik er ooit nog vanaf? Hoe?
Daar ga ik weer, kutgevoelens. Alleen, en me verstoppen achter die vervloekte muur. Ik voel me kwetsbaar, ik voel me breekbaar. En dan die gedachte dat het allemaal niet uitmaakt omdat het toch wel weer verkeerd zal gaan. Fuck.

herkenbaar! had ik vorig jaar ook. iedereen is in het begin van zn nieuwe studie nog zo druk bezig met alle het nieuwe te verwerken, goed op te starten qua studiewerk, dat de oude vriendschappen er nog wel is bij inschieten. Waarschijnlijk zal het vanzelf wel weer bijdraaien, of kom je iedereen weer tegen op verjaardagen en bloeit het contact weer op.
Ik merk wel dat je vooral moet wennen aan het feit dat je elkaar vroeger elke dag zag en nu alleen nog in het weekend de mogelijkheid hebt contact met hen te onderhouden, alles dus ineens in 2 dagen proppen en ook nog werken en je studie rondbreien. Heeft dus tijd nodig, net zoals het vormen van nieuwe vriendschappen op je studie.

dat heb ik ook maar dan alleen met de vriendinnen van de verpleegkunde opleiding..
zelfs van mn beste vriendin heb ik al ruim een week niets gehoord terwijl ik toch echt steeds sms :(

(}) voor Redhair! :)

Ik heb zo'n geweldige hond. <3
En... Zaterdagavond!! (y)

Vandaag was leuk, de zee was koud en nu ben ik zo rozig als je na een stranddag bent en wil ik tegen mijn vriendje aanhangen (maarja die is er niet). Het zou stiekem wel tof zijn als-ie langskwam op mijn verjaardag.

Ik ben jaloers en dat slaat nou weer werkelijk nergens op. Nouja, het slaat wel ergens op, maar het mag niet van mezelf.
Ja, het was geezellig vandaag, maar het duurt wel lang zo'n dag. Morgen zouden ze 30 jaar getrouwd zijn, verdomme. Maarja, daar is dan weer niets aan te doen. *zucht*
En ik ben moe en ik weet het even niet. Het is raar en ik voel me vreemd.

Ubi caritas, et amor.
Ubi caritas, Deus ibi est.

Het is heel eenvoudig te verklaren, maar toch is het grappig...en ik hoop dat het een goed teken is voor de rest van het seizoen (het geeft iig iets van hoop dat het niet vreselijk rampzalig zal worden).

Daar is ook niet echt een manier voor, 'gewoon' ergens beginnen, dan zie je vanzelf wel waar je uitkomt.

redhair: dikke knuf! een slechte dag wil niet direct betekenen dat alles slecht is. de afgelopen tijd was je goed bezig, en morgen is er een nieuwe dag.

OT: Dit probeer ik mezelf ook te vertellen. Elke dag is er een nieuwe dag om te kiezen. Om een keuze te maken voor of tegen mezelf. Soms vergeet ik het. Soms vergeet ik dat ik voor mezelf ging zorgen. Dat ik iets van mn leven wilde maken. Ik kán het. Ik ben intelligent, niet lelijk, heb een aantal vrienden, een fijne familie. Wat geeft mij het recht om dat te verkloten? Niet doen, niet doen. Niet opgeven. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe ik dit moet doen. Ik ken niet anders dan doorslaan of niets doen. Met eten, studie, liefde: alles. Ik eet niet of ik eet veel. Ik studeer en werk amper of ik ben zo druk dat ik kapot ben. Ik hou alles overweldigend van hem of sluit mezelf binnen. waar is de middenweg?
En ik was zo sago vanmiddag, puur en alleen omdat mijn borsten blijkbaar nóg een cupmaat gegroeid zijn. Stom dat die letter zoveel uitmaakt, want tis niet dat ze in die ene minuut ook daadwerkelijk een maat gegroeid zijn.. en het kostte geld. grotere maat = altijd duurder. 85 euro kwijt, maar wel 3 mooie setjes. dat is positief :)

Nogmaals bedankt! :)

Het was een hele zware dag vandaag. In de kerk vond ik het niet zo mooi als verwacht, geen kaarsen, geen bloemen, alleen maar verhalen over God.

Begrafenis daarintegen viel me dan weer wat mee, was erg mooi. Iedereen heeft afscheid van hem kunnen nemen bij het graf.

En nu gaan we een moeilijke periode tegemoet, hopelijk aan het einde een straaltje zonlicht voor mijn zus. Die verdient het. :)

Vanavond gezellig met mijn oma en mijn vriend spelletjes gespeeld, af en toe moet ik ook zo lachen om mijn oma. Die speelt gewoon altijd vals. :p

en dat was de kermis..
het was lang niet zo leuk als in mijn herinneringen... veel kleiner ook :confused: en on dorp had dit jaar een onwijs grote dus het viel nu een beetje in het niets..
moest ook onwijs lang wachten tot mn broer kwam.. i.p.v rond 9 uur werd het dik 10 uur
maar goed even rondje lopen, toen een snelle atractie en nog een rondje tot slot nog een rondje en... http://www.realitynet.nl/smileys/rn-origineel/kots.gifhttp://forums.vnunet.nl/power/images/smilies/kots.gif
wij dus snel weg..
het was best gezellig hoor.. alleen jammer dat het zo moest eindigen
en ik heb me stiekem rot zitten lachen:bloos:

ik hoop dat jullie het allemaal een beetje gaan trekken, zeker je zus want ze verdient het echt ja
toch wel fijn dat je een gezellige avond hebt kunnen hebben met je oma

*knuffel*

Ze belde net, hij is gisteravond opgenomen met een bijna niet meer te meten hartslag en bloeddruk. Foute boel dus :n Ik vind dit echt zó k*t.. :'(

Zo, fijn hoor, juist in zo'n druk weekend griep hebben. Wat heb ik me beroerd gevoeld. Nu heb ik nog hoofdpijn en keelpijn, maar met paracetamol voel ik daar maar de helft van. Als het zo blijft, kan ik morgen wel voor de eerste dag naar mijn stage. Ik was al helemaal bang dat dat niet zou kunnen. Nu alleen nog een kennismakingsactiviteit bedenken en kijken welke observatieopdrachten ik moet doen en waar ik allemaal op wil letten.

Vrijdagavond en gisteravond verjaardag gevierd. Ik heb echt leuke cadeautjes gekregen :). Gisteren heb ik ook nog een nieuwe fiets gekocht. Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik geen tweedehands fiets heb, maar een nieuwe. Kost wel wat, maar ja, hopelijk kan ik er dan ook heel lang mee doen. Hij fietste in ieder geval echt lekker.

Hihi ik post maar 2 of 3 keer per dag - aan wie moet ik het anders kwijt? Nuja het is lekker weer vandaag en ik heb al hardgelopen *trots*. Ik blijf het maar herhalen, maar ik wil B. zo graag zien dus ik moet eigenlijk vragen of en wanneer hij langs kan komen. Vandaag heel heel veel leren en zoveel mogelijk afkrijgen en niet te veel computeren en eten. Tussen L. en mij gaat het beter en dat is fijn.

Ik weet het toch ook niet. Dat zeg ik toch. Kloteopdracht.

@ Redhair, (}), veel sterkte!, en inderdaad; doe geen gekke dingen.

En dat nooooit weer. Alhoewel..

nouja, dan heeft niemand op t forum maar door dat ik 20 ben hoor, never mind
en de ns liet geen treinen meer rijden naar groningen:)dus toen móest ik 420 euro uitgeven voor de taxi :):):):)(n):):)

:eek: Had je niet gewoon kunnen overnachten in een hotel ofzo?

Volgens mij is het zo als je je laatste aansluiting mist, of dat je door schuld van de NS niet meer thuiskomt, je op kosten van de NS een taxi mag nemen?

Ik ben een week opgenomen en heb morgen al gesprek of ik naar huis ga. Iets wat eigenlijk al vast staat. Zijn er verdomme tegenwoordig ook nog zorginstellingen die niet belust zijn puur op de financien?

Ze hebben me daar in een te hectische periode opgenomen, waardoor ik binnen een dag in crisis zat en nog steeds zit. Ook de reden dat ik dus nu alsog die therapie niet aankan. En als je dan vraagt waarom ze zo snel nieuwe hebben opgenomen krijg je te horen

"Omdat leegstaande bedden teveel geld kosten"

Walgelijk dit echt
En ik zit er maar mee.
Zij kunnen straks weer iemand van de wachtlijst daar opnemen
en ik zit zonder hulpverlening, maar wel in crisis.
Great, absolutely great.

Dit is echt letterlijk om van te kotsen.

Klopt ja. Je moet dan wel zo ver mogelijk nog proberen te komen met de treinen die er dan nog rijden en wel op dat moment naar een NS'er gaan en niet naderhand alleen je bonnetje opsturen ofzo.