Katastrofe
 

Katastrofe


Onbezonnen vult de rode wijn mijn hart
en met smart denk ik terug aan de dagen
gevuld met betere whisky en
geld.
Ik kijk de psychiater in de ogen en lieg ronduit over mijn heden
mijn verleden kwam niet eens aan bod

hoe hoog ik ook gegrepen had, ik viel altijd
tot de bodem en daar
vervloekte ik mijn lot.

Kniel ik neer om te bidden tot
lagere goden en verval ik in lust
voor goedkopere drank,
de wijn kan mijn ziel niet sussen
en tot ruste kwam ik slechts
met medicijn
tegen wil en dank

verzink in dieper gezuip in pillen
en gebed

maar het is niet meer mijn haven
en in mijn bed krioelen duizenden spinnen
en over mijn huid kruipen vuile
smerige beesten

haal ze weg
ik geloof niet meer.


En ik loog nog voor ik wist
wat waarheid was.




------------

Lang niet meer geschreven, ik weet het niet :D.

Het eerste deel, ongeveer de eerste helft spreekt me aan, daarna verzandt het voor mijn gevoel een beetje.

Ik weet ook niet helemaal wat ik met de religieuze kant van het gebeuren moet. Maar het woordspel is soms heel knap. Verleden vervloeken vervallen verzinken klinken het mooi samen.

De religieuze kant is natuurlijk niet zomaar :). Het gaat iig zeker niet om 'god'.

Goeie titel, daar ben ik vatbaar voor.

Het gedicht vind ik bij vlagen goed en soms ook weer niet. Maar ik ben in ieder geval blij als er een andersoortig gedicht wordt gepost dan je op dit forum veel ziet. Er is één zin in het bijzonder waarbij ik de aandacht dreig te verliezen:
'Ik kijk de psychiater in de ogen en lieg ronduit over mijn heden'
veel te lang me dunkt.

Maar de éénnalaatste strofe vind ik gaaf, het raakt wel en het is zwart zonder té dramatisch te worden. Is het alleen geen idee om in de laatste strofe 'waar' te gebruiken in plaats van 'waar', en dan de enter tussen de regels weg te halen? Doet het wat minder moralistisch aan.

Ik zou eventueel 'mijn heden' in 'het heden' kunnen veranderen, maar ik heb zelf niet het idee dat die zin stoort. Het is een stukje feit, iets wat ik doe, de rest is wat minder tastbaar en veel meer om zich heen gegrepen. Dus die zin staat ook veel vaster dan de rest.

Ik vind waar niet mooi klinken. Dat klinkt voor mij zo 'Wel waar, niet waar' en zo spreektaal. Ik vind waarheid mooier en zo wordt 'wat waarheid was' ook meer benadrukt dan dat het allemaal op 1 lijn staat. Dan zou de nadruk op Vóór ik wist liggen en niet op beide (spreken voor je weet, maar ook aandacht op dat het waarheid wás) én het geheel. (Daarnaast heb ik 2 reacties op mijn LJ die net die laatste strofe heel erg mooi vinden :D)

Overigens, ik spreek hier over valse goden en het feit dat ze mij niet helpen, dus dat je het moralistisch opvat, vind ik niet zo slecht. Daarnaast gaat het hier duidelijk om mij, het is geen gedicht gericht naar derden, ik spreek niemand toe over wat ze wel of niet moeten doen, ik ben gestruikeld en ik spreek mezelf daar nu op aan.

Allereerst: Goed ritme!

Lekker 'onbezonnen', maar toch ook erg diep.
Vraagt om vaker gelezen te worden.

Pakkende eindzin ook. (y)