Seksuele geaardheid enerzijds, je relatie anderzijds
 

Laat ik allereerst aangeven dat het me niet helemaal duidelijk was waar dit topic precies te posten. Wellicht is het meer geschikt voor seksualiteit / psychologie, dat laat ik bij deze verder aan de fb's over.

Ik zit met een redelijk probleem. Hopelijk wil men even de tijd nemen hierover na te denken en het topic van ev. redelijk commentaar te voorzien. Ik zou u dankbaar zijn.

Ik heb min of meer altijd wel vragen gehad omtrent geaardheid / seksualiteit, maar sinds enkele maanden wordt het dusdanig prangend dat ik er niet langer in slaag het voor me uit te schuiven (wellicht wel zo verstandig hier nu wel iets mee te doen).

Wat mijzelf betreft is het niet zo'n heel groot probleem. Zelf heb ik het vermoeden wel bi te zijn, dit ivm met ambivalente gevoelens die ik simpelweg nergens aan toe kan schijven. Dit ook ivm mijn eerdere relaties met dames. Ook heb ik niet het idee dat vrouwen icm met seksualiteit me koud laten. Aan de andere kant; van 'nichten' moet ik niets hebben.

De relatie waar het om gaat duurt nu al bijna twee jaar voort. Ik heb het pas geleden met de dame in kwestie besproken en ze reageerde werkelijk geweldig. Ze accepteerde het alsof het nooit anders geweest was en gaf me hiermee een gevoel van vertrouwen, hetgeen je in zo'n situatie absoluut kunt gebruiken.

Nu ik een periode niet goed in mijn vel zat en het pas geleden besproken heb, zul je denken dat je er hier op vooruitgaat; niets is minder waar. Ik voel me ontzettend rot en onzekerder dan ooit. Wat nu ? Ik zou mijn relatie absoluut niet willen verbreken (en ben me er wel van bewust dat de bi prima een relatie met het andere geslacht kan hebben), maar het gevoel dat het mijn hele leven voortduurt benauwd me.

Wat betreft de seksualiteit en de jongen, daar heb ik vooralsnog geen ervaring mee. Voorlopig kan ik me er niets bij voorstellen en lijkt het een 'ver van mijn bed - show'. Mijn gevoel zegt dit zo te willen houden (seksuele aantrekking lijkt er niet te zijn) maar er moet toch iets zijn !?

De relatie waar ik nu in zit is in principe goed. We hebben gekozen voor de time - out. Wellicht weet ik daarna beter wat ik mis en waar ik (?) werkelijk behoefte aan heb. Ze heeft al aangegeven me de ruimte te geven die ik denk nodig te hebben, maar toch voel ik me bezwaard.

De aantrekking tot vrouwen is vooralsnog altijd niet het punt. De sjans is er (hoe ongelooflijk ook) nog steeds en wat betreft de vrouwelijke aandacht opzich heb ik absoluut niet te klagen. Anderzijds twijfel ik dat mijn (geforceerde?) seksuele leven van de afgelopen jaren 'gewoon' is geworden, maar het wellicht niet is. De heteroseksualiteit wellicht een opgelegde gewoonte.

Ik vraag dringend om inhoudelijke reacties, ik verwacht hier niet goed / lang mee te kunnen omgaan.

Met dank en groet,

Een frequente forummer.

Vanaf deze regel:

...ben ik gestopt met lezen.

:rolleyes:

Ik snap helemaal niets van je verhaal.

de bottomline: hij is bi, en hij weet het niet meer...

tijd om erachter te komen....

Ja, maar dan dit stukje:

Wat betreft de seksualiteit en de jongen, daar heb ik vooralsnog geen ervaring mee. Voorlopig kan ik me er niets bij voorstellen en lijkt het een 'ver van mijn bed - show'. Mijn gevoel zegt dit zo te willen houden (seksuele aantrekking lijkt er niet te zijn) maar er moet toch iets zijn !?

Waarop baseert hij dan dat hij bi is? Op "dat er iets moet zijn"? Ik snap het niet?

Ik snap er ook niets van. Wat is je probleem? Wil je op ontdekkingstocht ofzo? Kijken of je écht bi bent? Heb je nu wel of geen relatie (aangezien er sprake is van een time-out)? En wat als je weet dat je naast meisjes ook op jongens valt? Ga je dan bij je huidige vriendin weg? Of weet je dan genoeg en kan je met haar verder? Hoe kom je erbij dat je bi bent? Heb je dat gewoon bedacht, of heb je je serieus eens tot een jongen aangetrokken gevoeld?
Ik snap er niets van :o

Niet iedere man die op mannen valt is per definitie een 'nicht' Zoals ze op de boten van de gayparade dansen zijn ze echt niet allemaal.

En verder, zoals Andijvie zegt: Wat wil je inderdaad bereiken met je ontdekkingstocht? Wat nou als je een bevestiging krijgt van je vermoedens? Ga je dan bij je vriendin weg? Of ga je juist eerst een lading uitproberen en daarna weer terug naar haar? Of wil je eigenlijk allebei en hoop je dat je vriendin daar mee akkoord gaat?
Je vriendin komt op me over als een lieve en begripvolle meid die, zoals je zegt, jou de ruimte wil geven. Wat wil zij zelf eigenlijk?

Ik zou eigenlijk niet weten hoe je erachter komt wat je geaardheid is. Alle mensen die ik hier ooit over gesproken heb, homo, bi of hetro zeggen altijd: 'Dat weet je. Zelfs na een periode van twijfelen bedenk je achteraf dat je het altijd wel geweten hebt.' De ene persoon geeft het misschien wat eerder toe tegenover zichzelf dan de ander.
Er bestaan toch wel fora die speciaal gericht zijn op bi- en homoseksualiteit die daar serieus mee om kunnen gaan? Misschien dat je daar wat verhalen en dergelijke kan lezen, je eigen ei kwijt kan en dat je dan wat meer duidelijkheid hebt?

Gewaardeerde lezer,

Het is me duidelijk dat mijn verhaal misschien niet altijd even overzichtelijk is. Ik zal proberen hier aan tegemoet te komen.

Allereerst berust de interpretatie van het begrip 'nichten' wat mij betreft in mijn verhaal op een misverstand. Ik doel niet op homoseksuelen, dat zou natuurlijk erg dom en kortzichtig zijn. Met 'nichten' doel ik op erg vrouwelijke homoseksuelen, wat men daar dan ook onder moet verstaan. Het er mee te koop lopen op een extravagante manier, het spreekt me seksueel niet aan. Iedereen moet daarentegen natuurlijk zelf weten of ze deelnamen aan parades, etc.

Wat betreft de seksualiteit t.o.v. de jongen; die is zoals gezegd volledig onontdekt. Dit houdt dus niet per definitie in dat deze er niet hoeft te zijn (camouflagetruukjes waar wellicht de meeste homo mannen wel bekend mee zijn - men heeft soms in het begin weldegelijk heteroseksuele relaties). Ik vraag mij af hoe ik achter de werkelijke betekenis van de ambivalentie kan komen, zonder onomwondenheid, het zit erg diep, wellicht verdrongen.
Misschien dat jullie ervaring hebben met de frustratie, het onzekere, hoe hebben jullie dit aangepakt, etc. ?

Het probleem zit hem in de relatie. Is een time - out verstandig, heb je ervaring met een soortgelijke situatie (relatie /holebi?). Tips zijn meer dan welkom.

Wat betreft het laatste punt: ik ben me er weldegelijk van bewust dat er genoeg fora zijn met het doel jongen met elkaar over het betreffende onderwerp in gesprek te laten komen. Daar heb ik bewust niet voor gekozen. Ik ben zoals gezegd een bekende op het forum en waardeer de manier van omgang onder elkaar op s.com. Ook vertrouw ik erop dat er op s.com voldoende jongeren zijn die met hetzelfde probleem lopen.


Alvast bedankt,

Ik zou nooit een goede relatie stoppen omdat je misschien óók op het andere geslacht valt... Dat vind ik krom.

Dat sowieso.

Tenzij het een 'goede' broer-zus relatie (aan het worden) is en je eigenlijk gewoon homoseksueel bent. :confused:

Huh?

gekozen voor de time out ook echt.wtf
waar gaat dit heen,waar wil je heen?

Een goede relatie zou je niet aan de kant mogen schuiven omdat er misschien ergens wel een man of een andere vrouw is waar je je beter bij voelt. Vind ik alvast erg on-begripvol naar je dame toe.

Ik snap verder ook niks van je verhaal. Je voelt je seksueel wel aangetrokken tot vrouwen/dames, je voelt je seksueel niet aangetrokken tot mannen, en dat wil je nog even zo houden. Wat moet er dan verder zijn? Misschien mis je in je eerdere relaties gewoon vriendschap, en wel van het soort dat je met andere mannen wel ervaart?

Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat jij gewoon nog niet klaar bent voor een relatie. Niet met een man, niet met een vrouw.

Dat vind ik dan weer raar. Hoe zou ze gereageerd hebben als je had gezegd dat er misschien wel andere meisjes waren waar je je beter bij zou voelen dan bij haar?

Ik kan me voorstellen dat je op zoek bent naar antwoorden, maar eigenlijk moeten niet alle vragen beantwoord worden om jezelf te kunnen aanvaarden. Ik val bijvoorbeeld niet echt op oudere vrouwen. Seksueel doen ze me soms wel iets, maar meestal helemaal niks. Verder heb ik niet echt de behoefte om erachter te komen of oudere vrouwen echt wel iets voor mij zou kunnen zijn.

Ik had ook niet de indruk dat je doelde om homoseksuelen, maar inderdaad de erg vrouwelijk, bijna verwijfde homoseksuelen. Ik snap alleen de toegevoegde waarde niet echt van je opmerking. Niet iedere homoseksueel is een 'nicht' Stel dat ik zou twijfelen of ik wel of niet op mannen zou vallen, dan zou dat hetzelfde zijn als ik dan zou zeggen: 'Aan de andere kant, ik val niet op die botte neanderthalers. Want 10 tegen 1 dat ik dan de reactie krijg: Maar niet iedere man is een neaderthaler.
Vandaar de opmerking: Niet iedere homo is een nicht.
Zelf snap ik dus niet echt de meerwaarde van die opmerking, wat je er duidelijk mee probeerde te maken in de context van je verhaal.

En verder: de seksualiteit t.a.v. jongens/mannen. Wat maakt het dat je je daar druk om maakt? Want kijkend naar mezelf: de seksualiteit t.a.v. is ook volledig onontdekt. Maar aan de andere kant ook weer niet: Ik wéét namelijk dat ik niet op vrouwen val. Ik voel me niet tot ze aangetrokken, vind ze niet aantrekkelijk, heb geen behoeftes om een (seksuele) relatie met een vrouw te beginnen. Op die manier is het dus ook niet nodig om die seksualiteit wel te ontdekken, want daar is al duidelijkheid over.
Welke gevoelens en gedachtes heb je waardoor je twijfelt? Want alleen het feit dat het onontdekt lijkt, lijkt me toch niet voldoende grond om een goede relatie op een time-out te zetten. Je zegt dat het wellicht diep verborgen zit. Dat lijkt me raar. Je weet iets, of je weet iets niet. Je kan iets niet onbewust weten, want dat wat onbewust is is dus niet bewust. Je weet dus van jezelf of je iets verborgen hebt gehouden of niet. Maar twijfelen over of je iets wel of niet verborgen hebt gehouden lijkt me toch wel enorm ingewikkeld. Op die manier kan je je altijd wel druk blijven maken. (mocht ik me verkeerd uitdrukken en iemand denkt te begrijpen wat ik bedoel, val me bij! :))
Kortom: Er moet een reden zijn dat je hier over nadenkt. En als je daar echt alleen maar over nadenkt omdat je nog nooit iets hebt gehad met een man, lijkt me dat toch een beetje vreemd.

Zelf geloof ik niet zo in time-outs. Je hebt een relatie, of je hebt er geen één. Voor sommigen zal het misschien werken, maar in mijn omgeving betekend een time-out over het algemeen toch het begin van het einde.

Zo, en nu heb ik genoeg studieontwijkend gedrag vertoont :p

nu je toch een time-out hebt, heb je de tijd om met mannen te experimenteren. ga een keer naar een gay-bar en kijk hoe jeje daar voelt. als je je er klaar voor voelt kun je ook een poging doen om met een jongen zoenen..
je kunt wel blijven wachten totdat je misschien een keer iets gaat voelen voor een jongen, maar dit is gok ik een wat snellere manier om zeker te weten of mannen je weten op te winden..

Gast... :rolleyes:

je bent dus bang dat je doet alsof je op vrouwen valt en eigenlijk alleen op mannen valt? En dat je dat zo goed doet dat je zelfs jezelf bent gaan geloven... Volgens mij is dit voor jou een goed moment om een eind te maken aan je relatie.

Ga een keer naar een homobar, laat je nemen daar door iemand die uit is op seks en zie verder. Voel je wat: prima bi, denk je; bah, prima toch geen bi.

Als je een goedlopende relatie hebt snap ik niet waarom je een timeout moet. Maar dat zal wel aan mij liggen :confused:

Waarom is het zo belangrijk dat je een bekende bent op het forum?

Is dit een verknipte coming out ofzo? :D

Als je iets niet weet en daar geen vrede mee kunt vinden, moet je het uitzoeken (lees uitproberen).

Maar goed, wie heeft er zin in een spelletje "ontmasker de forummer" :p

Pick me! Pick me! Pick me!

Een time-out lijkt me wel verstandig ja, want je bent duidelijk teveel aan het twijfelen. En natuurlijk is het een lastige situatie en ik denk dat je vooral eerlijk tegenover jezelf moet zijn. Voel je je echt niet lichamelijk aangetrokken tot mannen? Zo niet, waarom vermoed je dan tóch dat je bi bent? Denk je dat je misschien alleen verliefd op mannen kan worden, maar zou je er verder geen relatie mee willen? Zelf ben ik van mening dat het verliefd kunnen worden alleen niet je geaardheid bepaalt, maar dat het meer inhoudt. Maar misschien val jij nu eenmaal niet echt in een hokje te bepalen en dat hoeft natuurlik ook helemaal niet. Al zou het voor jezelf fijn zijn om wat duidelijkheid te hebben.

Mis je je vriendin? Denk je niet dat het in wezen niet zoveel uitmaakt welke geaardheid je hebt zolang je maar van haar houdt?

Alhoewel mijn ervaring is dat je in een gay-bar wel meer het type nicht tegenkomt. Ik ben er welgeteld 2 keer in mijn leven geweest, en ik vond het 2 keer vreselijk.

Ik zou in ieder geval geen time-out nemen, het betekent toch niet dat omdat je bi bent je ineens niet meer van haar houdt?

Verder, misschien heb je hier wat aan:
http://www.comingout.nl/index.php?co...ichting=omhoog

Dat is mijn comingout verhaal, staat ook in hoe ik me voelde enzo.

Verder, je opmerking over nichten, hou ik ook niet van, maar het kwam inderdaad wel een beetje over of je vond dat iedere homo een nicht was:nono:.

Ik vind dat je het goed beschreven hebt. :)

En ben je nog steeds met hetzelfde vriendje :o?

Dit topic gaat echt nérgens over :|

Ja :bloos:

Leeeeuk :)

Ja, we zijn echt een schattig stel.:p