Niet zeker weten.
 

Laatst een week in Wales verbleven met een groepje vrienden die ik van het internet kende. Geweldige week gehad, leuke dingen gedaan, en met 1 van de mensen uit Schotland klikte het wel buitengewoon.
We spraken toen min of meer af dat we geen van beiden verliefd waren, dat we gewoon lol zouden hebben die week en dan wel verder zien.
Nu zijn we terug thuis, en blijkt toch dat hij wel wat voor mij voelt... en ik ook wel voor hem.

Maar ik weet het niet zeker. Hij is leuk, lief, aardig, maakt me aan het lachen en ik voel me goed bij hem, ik kijk ernaar uit om hem weer te zien, maar ik heb geen rare onderbuikgevoelens, als het ware. En dat wil ik eigenlijk best graag, want 't lijkt me heerlijk om wat met hem te hebben. I'd love to love him, ook al zou het weer een langeafstandsrelatie zijn, maar ik weet gewoon echt niet zeker of ik verliefd ben.

En ik denk niet dat het goed is dat 1 van ons tijd en geld uit zou geven om elkaar te zien voor ik dat ook maar zeker weet. Dat lijkt me niet eerlijk... Maar hij is bereid om morgen een ferry-ticket te boeken als ik dat vraag...

Nou ja, ondertussen blijf ik met 'm praten, en lachen, en hoop ik dat die rare stuiter in m'n maag nog komt... dat hoop ik echt, want hij is een vriend, en ik wil 'm geen pijn doen, en waarom zijn die gevoelens allemaal zo raar?

Iemand die hier wijs uit kan? Advies?

Soms duurt het even .. ach, als je het leuk vindt met elkaar om te gaan, wat weerhoudt je?

En tja, ook al kost het geld .. hij krijgt er tenminste een leuke tijd voor terug, toch? :)

Ik zou me zo vreselijk voelen als we samen 'door' gingen, en ik er na een tijdje achter zou komen dat ik niet op die manier van hem houd... helemaal omdat hij wel verliefd is...

Inderdaad soms kan het even duren voordat de liefde groeit!! Ik ben al verliefd geworden op een jongen die ik van m'n 16 levensjaren al 14 jaar daarvan kende... dus ... het zit best wel raar in elkaar!
In elk geval, ik hoop dat je kriebels komen!!

Greetz Lieve,xxx

moeilijk.....

aan de ene kant denk ik:
je kunt wel al wat met hem beginnen, en hopen dat de liefde dan groeit. zoals je het vertelt, heb ik de indruk dat dat wel moet lukken! maar, zolang je met die onzekere/negatieve gedachten rondloopt, kun je je niet in de prille relatie storten. dus wat dat betreft, moet je gewoon besluiten er helemaal voor te gaan!

aan de andere kant:
begin heel eerlijk met hem te vertellen over je gevoelens; op die manier kun je -mocht je het eventueel uiteindelijk toch niet zien zitten- zonder al te veel schuldgevoelens de relatie aangaan.

succes en vertel later nog maar hoe het is afgelopen! trouwkaartjes kunnen naar mn emailadres :p

*diepe zucht* elke keer als ik eraan denk om 'm maar te vertellen dat we 't beter kunnen vergeten word ik zo verdrietig... Ik ben echt van slag geloof ik :(

Ik heb exact hetzelfde meegemaakt..ik kan je niet echt een advies geven ofzo, maar kan je natuurlijk wel vertellen wat ik in de soortgelijke situatie heb gedaan...

Had ook jongen ontmoet waarmee ik het onwijs goed kon vinden, lachen, praten, zag er goed uit..mooie kleding etc., slim en alles waar je maar op kunt letten..

Maar toch had ik ook dat 'ene' gevoel niet echt van die kriebels in de onderbuik, terwijl ik zeker wist dat hij het veel meer had dan mij..Omdat ik het geen fijn idee vond dat hij mij leuker zou vinden dan andersom had ik het gevoel dat het niet echt 'eerlijk' was ofzo..om deze reden heb ik nix met hem genomen..

Achteraf had ik er wel mijn bedenkingen bij, maar ondertussen weet ik op dat moment de goede keus had genomen..ik sta liever 100% achter mijn keuze dan dat ik steeds zit te twijfelen of ik verliefd op hem ben ja/ nee..ik denk trouwens dat áls je verliefd bent je dit wel zker weet..

En áls ik (of jij!) écht bij die ene persoon 'hoort' kom het heus wel goed en komen jullie (of ik misschien zelfs!) wel samen ooit!

Suc6 met je keuze! (y) :)

Liefs