What's your worst nightmare?
 

Ivm met een artistiek projectje voor school zou ik graag een aantal persoonlijke dingen weten waar jullie erg verdrietig van kunnen worden. Wat zou je echt niet willen dat jou overkwam. Het moet betrekking op jezelf hebben... (Dus niet: ik wordt verdrietig als ik een Unicef reclame zie.)

Owhh ennuh.... try to be original.... ik was ook verdrietig toen mijn goudvis doodging. (14 jaar geleden... heb m zelfs nog begraven in de tuin toen :p)

Heel erg bedankt voor jullie hulp!

Ik word erg verdrietig als ik dit zie. :(

Even serieus: ik zou erg verdrietig worden als ik niet een natuurkundige word over een paar jaar.

Als je dan over begrafenissen begint: mijn kat is net dood, dat vond ik behoorlijk afschuwelijk.
Ik word verdrietig als ik mensen verkeerd inschat. Dat je veel energie in (potentiële) vrienschappen steekt en er dan later achter komt dat het verschrikkelijke mensen zijn.
Nog erger vind ik het als mijn vader (en mijn moeder in mindere mate) terecht boos op me is. Dan voel ik me zó afgewezen (terwijl hij me nooit echt af zou wijzen).

@Darkiekurd
Op zich wel een mooie.... flinke uitdaging, dat wel... hoe ga je zoiets in een project verwerken. Hij staat wel genoteerd :) Ben bang dat het uiteindelijk nog een lastige keuze gaat worden. Overal kan je wel een mooi verhaal van maken, maar het lastige is om een verhaal in één beeld (digital painting) in dit geval te verwerken.

Hmmm ook al zo'n mooie.... doet me gelijk denken aan de zin "Nee, papa is niet boos, papa is teleurgesteld." haha die komt altijd pas echt hard aan.

"ik ben niet teleurgesteld. Ik had zelf beter moeten weten."

:( -O-

"Papa is niet teleurgesteld, papa vraagt zich alleen af waarom hij jou ooit geboren heeft laten worden."

Niet dat mijn vader zoiets ooit tegen me gezegd heeft, maar als we dan toch met overtreffende formuleringen bezig zijn :P

*post om te onthouden dat ik hier ga posten*

Worden zoals jullie

"papa is niet teleurgesteld in jou, maar in je moeder. Ze had nooit met de pil moeten stoppen."

En het ergste wat er zou kunnen gebeuren is dat iemand van wie ik heel veel hou, dus mijn ouders of mijn vriendje, hun leven voor me zouden geven. Waarschijnlijk zou ik daarna een tijdje het liefst alleen dood willen, maar als ik zelfmoord pleeg zijn ze voor niets voor me gestorven. En als ik per ongeluk dood zou gaan ook, dus ik zou echt op mijn tenen gaan leven.

Ik kan erg verdrietig worden van hongerige kindjes in Afrika en ik zou mezelf verhangen mocht ik ooit als Oprah worden.

Voor altijd alleen zijn, denk ik. Of mezelf in de steek laten/verloochenen.
En ik wordt heel erg panisch van de gedachte dat iemand in mijn omgeving of ikzelf ernstig ziek zou kunnen worden, omdat je je daar niet echt tegen kan wapenen/voorbereiden.

:(

Waarom alleen de koters in Afrika?

positieve discriminatie;)

in een auto in een kanaal terechtkomen :| of je huis in de fik en geen weg naar buiten weten.
of helemaal in de put met geen huis, geen geld, geen werk, geen familie, geen vrienden, helemaal niks, dat lijkt me ook behoorlijk erg :o

vastzitten onder water

dat je het eeuwige leven hebt

iemand vermoorden, per ongeluk of expres

als het per ongeluk is, is het dan niet doden ipv vermoorden?

Ruzies binnen de familie maken me verdrietig en verder maakt een hoop wereldproblematiek me daadwerkelijk intens verdrietig.

Ik word verdrietig als ik weer zal terugvallen in mijn 12 jarige depressie die op de middelbare school is begonnen en waar ik pas zeer recent uit ben gekomen.

Hierop aansluitende kan ik dus melden dat ik verdrietig word als ik wederom een jaar lang alleen (lees: single) ben op deze planeet en geen liefde ontvang v/d andere sexe. Tevens word ik verdrietig v/d status waarin mijn leven zich momenteel bevind. Ja ik ben me ervan bewust van het feit dat ik mij momenteel in een erg goeie status bevind. Maar waar ik nu zit is tijdelijk, en graag zou ik verder groeien in mijn leven.

Tevens zou ik er in theorie erg verdrietig van worden als mijn familie iets negatiefs zou overkomen....

De vader van een vriendin van mij heeft kanker en de dokters geven hem hooguit twee jaar. Waarvan er nu al een half jaar op is. Daar word ik uberhaupt al verdrietig van, maar het idee dat het míjn vader zou zijn, of iemand anders van wie ik hou, vind ik nog net weer een graadje erger.

Ik word verdrietig als andere mensen heel erg verdrietig zijn om een bepaalde reden en dat ze veel pijn en verdriet hebben enzo. ;x En dat je dan ook niets kunt doen om de pijn en het verdriet weg te nemen.

je snapte m'n punt, das t belangrijkste toch? :p

ik word verdrietig van kleine dingen die onopgemerkt blijven en vergankelijk zijn. zoals een heel klein bloemetje, midden op een drukke straat, die heel dapper daar toch is gaan groeien. of een vogeltje dat een veel te groot takje probeert mee te krijgen naar zijn nestje. vlinders maken me heel blij, maar ook heel verdrietig, omdat ik weet dat de meesten niet zo lang leven. een prachtige graffiti piece, die overgesprayed is door debielen met lelijke tags. een vrouw die haar stoep en die van de buren veegt. voetstappen in de sneeuw. maagdelijke sneeuw. die zal nooit wit blijven, maar vertrapt worden, vuil en modderig worden en uiteindelijk wegsmelten. dat soort dingen maken mij verdrietig.

Ik was deze week enorm verdrietig omdat mijn kat erg ziek was. Ik was vreselijk bang dat hij zou overlijden en heb daar ook wel flink van wakker gelegen. (aan een kat hecht ik persoonlijk meer waarde dan aan een goudvis ;))

En één van mijn worst nightmares is om opeens opgebeld te worden met de mededeling dat mijn man een ernstig ongeluk heeft gehad of aangevallen is op zijn werk en dat ik snel moet komen om afscheid van hem te nemen.
Of dat überhaupt een geliefde van me overlijd.
En überhaupt mijn man verliezen, op welke manier dan ook.
Of zelf aangevallen worden op mijn werk met heftige gevolgen

Of niet zwanger kunnen worden.

(Bruut) verkracht worden

Een terminale ziekte krijgen

Brand in mijn huis
Zowieso brand ergens als ik in die ruimte zit

Een zodanig ernstige psychiatrische stoornis krijgen dat ik niet meer normaal functioneren kan

Er zijn zoveel dingen die ik verschrikkelijk zou vinden.

Ik zou heel erg verdrietig worden als door een ongeluk mijn piemel zou moeten worden geamputeerd

zelfs al kreeg ik een nieuwe, ik wil mijn huidige houden, we hebben samen al zoveel meegemaakt :bloos:

Al die herinneringen...


;)

de hoogtepunten van zijn carriere ;x

Dat mijn zoontje iets overkomt.

* De mensen van wie ik veel houd verliezen
* Verkracht worden
* Onvruchtbaar zijn

Hmm... so much voor orgineel :p

Ik denk dat ik wel tamelijk verdrietig zou worden als mijn hele familie uitgemoord zou worden en ik voor de rest van mijn leven vastgebonden in een stoel gemarteld zou worden door een soort machine die met kaasschaven en zout wonden maakt, terwijl ik moet toekijken hoe mijn vriendin ieder uur door een andere dikke vent verkracht wordt.

:D:D:D

Een andere dikke vent dan de dikke vent door wie ze normaal verkracht wordt? :p

Ik ben niet dik en ze doet geheel vrijwillig mee. :D

Reactie van Morgan kwam voort uit het feit dat je het woordje 'of' vergeten was.

'...toekijken hoe mijn vriendin ieder uur door een andere dikke vent verkracht wordt.'

Verliesen van f***enoord, is het hele jaar naar de klote nog erger dan degraderen... (ben ajax fan)... daar wordt ik verdrietig van

Nee, ik bedoelde: iedere keer een andere vent.

Dit is toch wel de domste post ooit. Omdat ik zo aardig ben zet ik er even wat wiskunde in zodat het niveau iets omhoog gaat.

:D <3

Dat ik over een jaar of 20 terugkijk en moet constateren dat mijn gehele leven een aaneenschakeling van gemiste kansen was. :o

Aha, relativistische Schrödinger-vergelijking?

Ah, ik snap t.
Is dat trouwens erger dan elke keer door dezelfde vent?

Geen idee, ik heb eigenlijk weinig behoefte dat empirisch te testen. Maar dat zou ook problemen opleveren met de ceteris-paribusclausule natuurlijk.

Dirac equation.

Ja, dat bedoelde ik. :p

_O_


Ontopic: Dat ik een ziekte heb waardoor iedereen die binnen 4 meter bij me in de buurt komt meteen dood neervalt. (of gewoon voeten die dusdanig stinken dat ze hetzelfde resultaat bereiken)
Dat zou ik vreselijk vinden :o

Maar bij het laatste kun je tenminste nog gaan denken aan sokken en douchen enzo.

:p ik bedoel dat het al helemaal ingebakken zit, en niet meer weggaat en overal doorheen penetreert

Mag ik ook mee doen? Ik ben ook dik namelijk. :bloos: