Welke keuze maken?
 

Ik heb op het moment 3,5 jaar een relatie.
Sinds ongeveer een jaar is het niet meer zo leuk als in het begin. Logisch natuurlijk. We hebben het er vaak over gehad, waar dit door kwam en hebben vaker besloten er gewoon weer helemaal voor te gaan. Leuke dingen met elkaar te doen, intiem te zijn.
Alleen is het zo dat we al zeker een half jaar niet meer echt intiem zijn geweest. Mijn vriend zou het heel graag willen. Maar op de een of andere manier heb ik er nooit zin in, en vind ik hem helemaal niet meer zo aantrekkelijk.

Ik hou echt ontzettend veel van hem, en ik zie mezelf over 10 jaar nog steeds bij hem, samen met kindjes en samenwonen. Maar ondertussen knaagt er ook iets, dat ik iets mis, en misschien iets anders wil.
Ik ben bang dat als ik nu bij hem blijf, ik zoveel mis... ik bijvoorbeeld nooit meer een ander vriendje zal kunnnen hebben. Daar komt bij dat ik sinds vorig jaar aan een nieuwe studie ben begonnen, waar ik een jongen heb leren kennen die ik erg leuk vind. Ik heb het geprobeerd te negeren, maar ik weet niet wat ik moet.

Mijn vraag is dus eigenlijk. Hebben jullie het ook wel eens meegemaakt. Dus je ontzettend lang een relatie hebt. Je houdt verschrikkelijk veel van elkaar, en wilt elkaar dus eigenlijk niet missen. Maar van de andere kant verlang je ook naar iets (of zelfs: iemand) anders.
En wat moet ik ermee doen? welke keuze moet ik maken.

Ik denk dat je even moet kijken of je hem naast vader voor je kindjes en echtenoot ook nog leuk vind in de vriendjevriendinnetje manier.Want na 3 jaar al iemand niet meer seksueelaantrekkelijk vinden en leuk vinden op de vriendjevriendinnetje manier is niet helemaal waus lijkt mij.

Het lijkt me toch wel vreemd om niet meer seksueel aangetrokken te zijn tot je eigen vriend. Denk je dat dit nog terug kan komen? Anders lijkt me het een aflopende zaak.

Als je geen seks meer met hem wilt, gaan die kindjes er natuurlijk niet komen. Oftewel, dit lijkt een gedoemde zaak. Dat je van hem houdt is gewoon niet altijd genoeg. Als je je niet meer fysiek tot hem aangetrokken voelt, houdt het gewoon op. Dat is een van de basale dingen van een relatie, in mijn optiek.

Heb in soortgelijke situatie gezeten als jij. 1 jaar terug (of misschien nog wel langer) begon ik mezelf ook af te vragen of dít het nou was. Vaak genoeg met mijn (ex)vriend over gehad maar hij wist er altijd wel het bekende 'puntje aan te lullen', en zorgte dat ik bij hem bleef.

Dit heb ik zelf een jaar volgehouden, ik kampte met dezelfde problemen als jij: Geen zin in seks, je afvragen of er nou niets anders is dan dít, of er nog meer leuks rondloopt etc.

Uiteindelijk heb ik besloten om het uit te maken (er was vanalles mis met onze relatie trouwens, maar daar kom je altijd achteraf pas achter).

Achteraf denk ik: ik had het advies wat vele mensen mij gaven moeten opvolgen en het al een jaar terug moeten uitmaken. Maargoed, achteraf is makkelijk praten.

De keuze maak je nog altijd zelf, ik denk niet dat forummers dat voor jou gaan beslissen.

Hopelijk heb ik je vraag beantwoord. :)

Succes!

Als je je niet meer seksueel aangetrokken voelt tot je vriend, zit er denk ik iets niet goed. Tuurlijk, als je langer met iemand bent kun je je soms gaan afvragen hoe het met iemand anders zou zijn, dat vind ik niet meer dan logisch, maar dat je je niet meer seksueel aangetrokken voelt?
Dat lijkt mij juist een van de fundamentele verschillen tussen een liefdesrelatie en vriendschap: de seksuele shizzle. Als dat er niet meer is...

Denk je dat geen zin in seks met hém te maken heeft, dwz je wilt nog best seks, maar niet met hem?
Of heeft het met jou te maken, heb je gewoon een 'zindip'?
In het eerste geval zal het moeilijk worden je relatie voort te zetten, zijn jullie meer gewone vrienden geworden; in het tweede geval kan het best tijdelijk en oplosbaar zijn.

Misschien moet je even wat afstand nemen, kijken hoe dat voelt, en of je weer naar hem gaat verlangen?

Als mijn vriendin er zo over zou denken zou ik echt doodgaan. Maar als ze het zou vertellen zou het erg veel helpen, dus mijn advies, vertel het hem eerst!

Van een half jaar?

wow, wat is dit toevallig, ik wilde net zo'n zelfde soort topic gaan starten en toen las ik dit.
Ik heb nu bijna 3.5 jaar verkering en heb gewoon echt zo'n super lieve vriend en zou me niet kunnen indenken dat er iemand liever is dan hij. maar sinds een half jaar gaat het gewoon niet meer zo lekker. we hebben ook veel minder tijd voor elkaar doordat hij fulltime werkt, ik zit nu in examenklas en we zijn ook niet meer intiem met elkaar. door onze verkering ben ik heel erg sociaal afhankelijk geworden van hem, als het uit zou gaan weet ik in t weekend niet echt wat k zou moeten doen. hij zit thuis ook in een vreselijke situatie en kan het daarom echt niet om het uit te maken en ik zou hem ook gewoon zo super veel gaan missen. maar volgend jaar ga ik op kamers in Utrecht en ben bang dat ik heel veel dingen niet ga doen, of niet genoeg met andere mensjes ga optrekken. ik heb het idee dat ik zoveel ga missen als ik nog zolang bij hem blijft totdat we gaan trouwen of samenwonen en kinder krijgen.
nu is er nog iets bijgekomen dat t nog moeilijker maakt, ik heb op msn nu een jongen waar ik echt gek op ben geworden (van scholieren.com :p) en moet dus gewoon echt gaan kiezen, want die jongen vindt mij ook leuk. maar het kan ook dat het in real life helemaal niet klikt en dan ben k mijn relatie kwijt. maar ik vind dat ik niet met die jongen kan gaan afspreken terwijl ik nog verkering heb.
ik heb door dat mijn verhaal nogal ingewikkeld klinkt denk k :s maar k hoop dat jullie me een beetje begrijpen.

@ topic starter: sorry dat ik in jouw topic post maar het onderwerp leek er zoveel op, k heb je een pm gestuurd

Of je nou bij je vriend blijft of niet, daar zou ik iig wat aan gaan doen. Probeer nu vast meer contact te maken in je klas enzz, als je gaat studeren gaat dat helemaal makkelijk. Dan heb zo een hele berg vrienden en hoef je iig niet bij hem te blijven alleen omdat je je anders verveelt.

Kan dat niet?

Tja, bij mij niet. Als ik op iemand uitgekeken raak, heb ik ook geen zin meer in seks met die persoon, terwijl ik me juist meer op anderen ga richten.

Ik vind het altijd zo belachelijk om een relatie aan te houden alleen omdat je niet meteen iemand anders kunt krijgen. Maak het gewoon uit, of die andere jongen nu leuk genoeg is of niet, of doe je best om je relatie weer leuk te krijgen. Dit vind ik vrij belachelijk en oneerlijk tegenover je vriend. Niemand wordt gelukkig van een relatie waar je maar voor de helft in staat.

Nouja, helpen is denk ik niet het goede woord... Maar hij zal zeker ook wel doorhebben dat er iets niet klopt en het zou wel zo eerlijk tegenover hem zijn om het er met hem over te hebben.
Geloof me het is frustrerender als je er naar een tijd achter komt hoe de dingen in elkar steken, dan dat je het meteen te horen krijgt al is dat miss hard... Succes ermee iig

Zoals al eerder is gevraagd; heb je gewoon geen zin meer in seks, of geen zin meer in seks met hem?
In het laatste geval + alle andere omstandigheden, zou ik zeggen dat je een punt erachter moet zetten. Of je moet je complete houding ten opzichte van je relatie veranderen. Want je kan praten wat je wilt, er moet dan ook daadwerkelijk iets veranderen.

Als je hem niet meer aantrekkelijk vindt is het toch duidelijk? Wat moet je nou met zo'n relatie?

Ik snap niet zo goed waarom je een relatie zou hebben waarin je de ander niet meer aantrekkelijk vindt. Ik heb weleens een seks-dip (en ja, die kan best een halfjaar duren), maar dan vind ik hem nog wel aantrekkelijk en kan ik me ook voorstellen dat ik wel seks met hem zou willen.

@Morgan
ik denk dat k dan iets verkeerd heb verwoord want het is niet zo dat ik bang ben om geen vriendje te hebben ofzow. Want ik begrijp ook dat dat lullig zou zijn tegenover mijn vriend, maar ik moet dus gewoon de keuze maken of ik er voor kies om er voor te gaan om mijn relatie weer goed en leuk te krijgen of de stap waag om het uit te maken. ik was ook al aan het twijfelen of ik het zou uitmaken voordat ik die jongen leerde kennen.

Praat met jullie vriendjes! Op zich is het heel normaal om af en toe je twijfels te hebben; je bent immers nog jong en je bent toch al best lang samen.

Misschien zouden jullie even een pauze in de relatie moeten inlassen om eens even goed na te denken wat je nu eigenlijk nog voor hem voelt en of dat is wat je wil in je verdere relatie.

Hoe lang hou je nog vol wat nu aan de gang is??

Ik herken de situatie denk ik wel. Lang geleden kreeg ik een relatie met iemand die darvoor een goede vriend was. Blijkbaar had ik mezelf wijsgemaakt dat ik verliefd was op deze jongen, misschien was ik dat ook wel even, maar na een jaar begon ik gewoon steeds minder zin te krijgen in seks. Uiteindelijk hadden we nog een keer per maand seks ofzo en toen heb ik het toch maar uitgemaakt, ook omdat andere dingen niet werkten, trouwens. Toen het eenmaal uit was realiseerde ik me dat ik hem eigenlijk gewoon niet aantrekkelijk vond en dat hele gevoel er eigenlijk al heel lang niet meer geweest was, terwijl ik wel gewoon veel van hem hield en bij hem wilde blijven. Eigenlijk was het weer een beetje teruggegaan naar vriendschap van mijn kant...

Herkenbaar... Ik had een relatie van 3 jaar met mijn vorig vriendje, en ook na ongeveer twee jaar begon er vanalles te knagen. Maar ja, als je al twee jaar samen bent maak je het niet zomaar uit, dus je praat erover. Dat hielp voor geen meter, maar je blijft het verdragen want je bent al zolang samen. Uiteindelijk had ik ook absoluut geen zin meer in hem, en hij nam ook geen initiatief. Uitgemaakt, en dat was een echt gevoel van opluchting.

Je zegt dat je jezelf over 10j nog bij hem ziet, maar je wil al 6mnd geen sex meer met hem? Dat betekent toch wel iets... Het is normaal dat je na 3,5 jaar geen 5x per dag meer wil vrijen, maar al 6 maanden niet... Je moet een onderscheid maken tussen:
- bij hem blijven omdat je denkt dat hij je gelukkig maakt
- bij hem blijven omdat het vertrouwd is.

'k Denk dat je bang bent om de vertrouwdheid van je relatie op te geven, want in die lange tijd heb je natuurlijk één en ander opgebouwd. Maar zoals hierboven al gezegd is, 'hem graag zien is niet genoeg'.

Praat erover, zoek de oorzaak, en durf die onder ogen te zien...

Op het moment dat je alleen maar bij je vriend blijft omdat je bang bent dat het mislukt met een andere jongen en je dan alleen bent, ben je echt zeeeer verkeerd bezig. Dat is voor jezelf niet handig, leer maar gewoon alleen te zijn, maar ook voor je vriend zeer lullig!

Zou het misschien kunnen dat je hem gewoon bent gaan zien meer als een goede vriend, maar hem niet meer ziet als de man waarmee je het hebt:P

Het is dan wel zo dat uitsluitend kamaraadschap een betere basis schijnt te zijn voor een huwelijk dan uisluitend passie, maar als je nu al het idee hebt dat dat laatste echt mist, dan kun je misschien beter niet in het huwelijksbootje treden met hem

Zo was het bij mij ook, alleen maakte hij het uit. We hielden van elkaar, maar we groeiden uit elkaar en maakten te veel ruzies. Aan de ene kant ben ik opgelucht omdat het niet meer hoeft, aan de andere kant mis ik hem. Denk eerlijk gezegd dat komt omdat het zo vertrouwd is en omdat je zo in elkaars leven gebakken zit. Vond m absoluut nog aantrekkelijk, nu ook nog zelfs :).

Maar als je hem nu al niet meer aantrekkelijk vind, dan zou ik er een punt achter zetten als ik jou was. Natuurlijk is ie niet meer zo perfect als dat ie in het begin leek, maar dit is weer het andere 'uiterste'.
Dit is eigenlijk ook niet eerlijk tegenover hem. Zeg hem in ieder geval wat je voelt en denkt en misschien komen jullie er op de een of andere manier uit. Met of zonder elkaar.