Beren op de weg
 

Oké, ik zal even proberen mijn probleem te omschrijven. Ik heb vaak het gevoel dat ik anders ben dan anderen. Ik zie altijd overal tegenop: uitgaan, verjaardagen, werk, sporten, dagjes uit, etc. Ik onderneem dan ook vrij weinig, omdat de gedachte aan dergelijke activiteiten alleen al zoveel energie van me vergt dat ik het gewoon niet kan opbrengen. De verplichte dingen doe ik uiteraard wel, zoals naar school gaan en werken. Maar ik ga zelden uit, mijn hockeytraining zeg ik vaak af en verjaardagen zou ik ook het liefst overslaan. Ik heb twee hele goeie vriendinnen die weten hoe ik ben en dat ook accepteren. Behoefte aan meer vriendinnen heb ik trouwens helemaal niet. Ik vind het goed zo, alleen zijn vind ik ook erg fijn namelijk. Ik denk dat het deels te maken heeft met het feit dat ik het moeilijk vind met mensen om te gaan. Ik ben altijd bang raar gevonden te worden en vind het dan moeilijk om een gesprek aan te knopen met iemand. Zijn er mensen die iets in mijn verhaal herkennen en/of tips hebben? ;)

Ik herken dit best wel. Ik heb het ook een tijd gehad. Ik ben naar een psycholoog gegaan, (niet alleen daarvoor,ook nog voor andere dingen) en daar kreeg ik kleine opdrachten. Ga eens uit. Bel eens iemand. Maak een afspraak en zeg hem niet af. Ik moest opschrijven wat er gebeurde en daardoor kreeg ik in de gaten dat het vaak ook goed ging.

Wat ik van thuis altijd mee heb gekregen, is wanneer ik ergens tegen op zie, mezelf afvragen: Wat is het ergste dat je kan gebeuren. En dan heel realistisch blijven. Wat is het ergste wat je kan gebeuren als je gaat hockyen? Je gaat op je gezicht, je teamgenoten hebben daar twee minuten lol om en daarna zijn ze het vergeten. Wat is het ergste wat je kan gebeuren als je uitgaat? Dat het niet gezellig is.

Dan nog iets; hebben de mensen een reden om je raar te vinden? Wat is raar? Er lopen zoveel rare mensen rond, jij valt vast nog wel mee. Tenzij je een derde arm oid hebt. Maar daar ga ik niet vanuit. Waarom zouden ze je raar vinden?

Zie je nou overal tegenop omdat je bang bent dat mensen je raar vinden of heb je gewoon geen puf of energie om dingen te doen en ben je daarnaast bang dat je anders bent? Misschien een stomme vraag, maar het maakt denk ik wel een wezenlijk verschil :)

Oh dit is echt precies hoe ik me altijd voel, ik kon het alleen nooit zo goed verwoorden :(

EDIT: maar daar help ik jou natuurlijk weinig mee. Sorry, als ik een oplossing had, zou ik 'm meteen met je delen..