ik begrijp er duidelijk niks meer van
 

K voel me de laatste erg raar. Ik zit met een raar gevoel in me maag, alsof ik iets mis.. heel vreemd.. Ik weet het niet precies, en waar het aan kan liggen. Zo ook, een nogtal vage actie met een jongen... Waar ik nu nog steeds niks van begrijp :confused: ??! Alles loopt zo vaag en als ik samen met iemand ben, gewoon een vriendin van mij, heb ik bijna altijd het gevoel dat ik minder ben dan zij. Dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben ofzow../
ja, dit is weer een van mijn fylosofische buien waarin ik over van alles en nog wat na denk.. Maar ik vat momenteel geen reet van m'n hele leven.. Ik word echt knetter gek van alles. Kweet niet wat mensen nu in godsnaam van me denken, of wie ik wel en niet kan vertrouwen.. EN dan heb je ook nog de mense die aardig doen.. maar je eigenlijk stiekem gewoon *stom* vinden.. Ja, kzou me der eigenlijk nix van aan meoten trekken. maar tch doe ik dat stiekem wel.. en daar kan ik gewoon niks aand oen. Ik bedoel je wilt toch altijd wel weten wie wel en wie je niet kan vertrouwen??

Ja, et is een beetje een vreemd verhaal geworden en er zal wel weer eens een slotje op komen ofzow..
dan zullen we er mar eventjes een vraagje van maken :)
ben ik de enige die zoiets wel eens heeft ??! of dat et alleen aan mij ligt :rolleyes:

nee hoor je bent niet de enige meissie... en ligt al helemaal niet aan jou
je moet gewoon ff alles op een rijtje zetten als het te veel wordt in je hoofd
ga eens uitzoeken wie je echte vrienden zijn en doe je best hun te vertrouwen ga dus ook je best er echt voor doen dan!
en als je wilt weten wat mensen van je denken dan moet je het vragen aan die mensen als jij ze uitlegt dat het belangrijk voor je is dat te weten dan zullen ze heus wel normaal antwoordt geven en ja soms heb je mensen die aardig tegen je doen terwijl ze je eigenlijk dom vinden nou laat die mensen dan lekket stikken zo kom je dr wel achter wie je echte vrienden zijn en kun je je daar op storte zou ik maar zeggen... en je best doen hun te gaan vertrouwen
en blijf tegen jezelf zeggen dat je niet minder ben dan andere dat j enet zoveel waard bent als hun
dezelfde rechten en dat soort zooi
je zeg al dat je er nix van aan moet trekken maar het toch doet das erg lastig maar zoals ik net al zei zet alles op een rijtje en zo worden de dingen je duidelijk
zethet op papier en verdeel het misschien onder in vrienden, familie, positieve dingen en negateve dingen, en ga zo maar door je snapt het denk ik wel heh?
maar goedklinkt allemaal lekker vaag maar hopelijk heb je dr wat aan en denk dr aan he meissie je bent niet minder als de rest van deze aardkloot!!!!!!!

tnx ;) :)

Jouw verhaal komt me echt bekend voor... Ik heb dan wel een hanenkam en loop te schreeuwen dat ik me van niets en niemand iets aantrek, maar dat zit toch wel even iets anders.
Ik voel me ook vaak niets vergeleken mensen, vandaar mijn opvallende stijl, zodat ik niet helemaal in het niet wegzak en nog aandacht trek zonder een stomme opmerking te hoeven maken. Met opvallende stijl bedoel ik voornamelijk mijn kleren die altijd knal gekleurd zijn of een beetje een erg decolotee hebben. Het is net niet te overdreven, nog wel stijlvol dus. maar als ik gewoon de zelfde kleren draag als iemand anders dan voel ik me echt helemaal niets.

Dit is maar een klein deeltje van jouw situatie, maar op de rest wil ik nu even niet ingaan al herken ik het maar al te goed... misschien een volgende keer