Podcast als uiting
 

Misschien dat je wel eens van One Tree Hill gehoord heb, het is een serie net zoals The O.C. oid. Nu gebruikt een van de personages hierin podcasts om haar gevoelens te uiten naar andere mensen, ze vertelt gewoon in de microfoon wat ze andere zou willen vertellen en cast dat vervolgens zodat iedereen die het wil kan horen. Mij persoonlijk lijkt dat wel iets, aangezien ik de laatste paar jaren wel een manier van uiting nodig heb. Nu is mijn vraag aan jou/jullie, wat vinden jullie van podcasts als manier van je uiting van emoties en gevoelens?

Kan iedereen die het wil beluisteren? In dat geval heb ik liever van niet.

Ik kan me ergens wel voorstellen dat het fijn kan zijn als je op je gemak iets kan opnemen en dat dan kan laten horen. Het is wel beter dan op papier oid.
Toch zou ik het niet zo snel zo doen, ik uit het liever direct tegen iemand.

Andere kunnen het alleen luisteren als jij die link openbaar maakt of aan hun geeft. Maar ik zou het niet ter vervanging willen gebruiken om iets aan mensen te vertellen, eerder om iets van je af te zeggen. Soms heb ik het gevoel als ik iets gezegd heb dat de druk van me hoofd af is. Als ik iemand toevertrouw aan die informatie dan zou ik diegene wel die link geven, anders gewoon niet. Als ik nadenk over iets, dan gaat dat meestal behoorlijk ver en diepgaan, als ik dat iemand zou vertellen raken ze de draad kwijt na 4 seconden ongeveer, met een podcast kan je andere mensen je misschien beter laten begrijpen? Ben je het daar mee eens?

Livejournal kan altijd meer drama gebruiken (y)

Maar die link kan wel iedereen krijgen toch?
Als ik iets kwijt wil, en het dus niet per se aan diegene hoef te vertellen maar alleen om het van me af te zeggen, schrijf ik het op. Dat helpt bij mij ook heel goed.

Ik vind het ergens ook wel een benauwd idee dat wat je hebt gezegd dan vaststaat. Je zegt dat mensen je misschien na 4 seconden niet meer begrijpen, maar als je echt een goed gesprek hebt, neem je toch de tijd en kan je het nog een keer uitleggen/vertellen. Ik ben het daar dus niet zo mee eens. Daarbij kunnen die mensen je op dat moment geen vragen stellen waardoor ook weer iets niet duidelijk kan zijn.

Ik houd er ook niet echt van om op internet verhalen te gaan zetten, ook al is dat Livejournal bijvoorbeeld privé, ik vind het geen fijn idee dat het toch op internet staat.

Geef mij dus maar een echt gesprek of pen en papier:)