Wat kan hiermee?
 

Beste iedereen,

Mijn relatie is even geleden uitgegaan, dit omdat ik merkte dat ik bindingsangst heb. Hij zei het is beter voor ons beide om gewoon als vrienden door te gaan, wel te verstaan als erg goede vrienden onze band is namelijk erg goed. Ik heb altijd het gevoel gehad dat we over alles konden praten en dat het gewoon prima was. Maar goed, waar ik voor mail want nu komt het. Een maand geleden is hij als een blad aan de boom omgeslagen. Opeens heeft hij zijn telefoon een aantal dagen uitgezet. Vanzelfsprekend toen hij zijn telefoon aanzette trof hij 3 gemiste oproepen dat is nog best weinig over een aantal dagen lijkt me maar goed prima. Voorheen in onze relatie kon dat altijd keer bellen nog weleens vele malen hoger zijn en was het geen probleem. Dit keer echter wel, ik werd uitgemaakt voor een claimer hij wilde meer ruimte voor zichzelf ik mocht hem niet meer zo vaak bellen en ook niet meer smsjes sturen en dat terwijl ik helemaal niet iemand ben die hele dagen belt. Als ik hem vraag waarom hij zich zo opstelt richting mij heeft hij daar geen concreet antwoord op. Als ik een dag niet bel, belt hij zelf op. Hij gaat zich dan echt onwijs afstandelijk tegen me gedragen. Ik merk aan mezelf dat ik er het ene moment heel resoluut in sta en denk ach waarom zou ik me zorgen maken om dit als blijkt dat iemand zo gemeen doet lekker laten hangen dan. Op een ander moment worden oude wonden weer opengehaald en word ik hier niet echt vrolijk van. Ik heb hem concreet gezegd van wat wil je wil je doorgaan met onze vriendschap of wil je op kennisniveau verder of het contact verbreken. Hier kon hij geen antwoord opgeven hij zei het gaat zoals het gaat. Natuurlijk, dat is zeker waar het gaat zoals het gaat. Maar over zijn uitspraken blijft hij bijzonder vaag. Kijk, zo stelde hij eens voor het contact maar te breken omdat we elkaar zoveel pijn doen en het andere moment wil hij het toch op een vaarwater laten. Ik begrijp dat het lastig is een beslissing te maken omdat wij als persoon emotioneel heel dichtbij elkaar betrokken zijn geweest en aan de andere kant elkaar best zeer hebben gedaan af en toe... Mij maakt het niet uit welke keus hij maakt begrijp me niet verkeerd al zegt hij dat hij wilt breken dan heb ik dat maar te accepteren. Het gaat erom dat hij hier niet consequent in is het ene moment is het dit, en dan weer dat. Het zou toch niet kunnen zijn dat hij dit bewust doet? En als hij dit bewust zou doen vind ik dat bijzonder vreemd aangezien ik dit helemaal niet van hem gewend ben. Hij is altijd heel open geweest als persoon.

Wat denken jullie? Ik wil het best op zijn beloop laten. Het is ook niet de bedoeling iets af te dwingen hoor maar ik vind dit ook niet echt prettig.

Jij bent gemeen, want jij hebt hem een lulexcuus over bindingsangst verkocht. Hij doet zo tegen jou omdat jij geen relatie meer met hem wil. Jou ego heeft er moeite mee dat iemand die eerst heel evel aandacht aan je gaf dit nu wat minder wil doen. Daarom noem je hem gemeen en zijn gedrag vreemd. Laat het allemaal maar op zijn beloop zou ik zeggen.

Ja Smokin, ik begrijp heel goed dat je dit zo voor jezelf invult omdat het in de meeste gevallen zo gaat. Ik heb hem eerlijk gezegd geen lulexcuus verkocht. Ik was en ben nogsteeds heel gek op hem als persoon. We hebben twee jaar gehad in twee verkoop je geen lulexcuses lijkt mij persoonlijk maar goed. Ik ben altijd heel open over mijn gevoelens geweest ook over mijn bindingsangst. Ik gaf hem exact aan wanneer ik iets meer ruimte wilde en wanneer ik er wel goed mee kon omgaan. Hij heeft er voor gekozen hier twee jaar mee om te gaan toch? Ik had als ik een gemene bitch was geweest alles in het midden kunnen houden maar dat heb ik niet gedaan ik ben gewoon altijd super eerlijk geweest. Hij houdt het nu in het midden hij weet niet welke kant hij hiermee op wilt dus hij is veranderd naar mij toe als persoon. Hij hoeft alleen maar één keer eerlijk te zijn en ik kan het heel goed loslaten. Zo blijft ik twijfelen wat de reden is.

Ik denk dat jullie beter (tijdelijk) het contact kunnen verbreken, meestal is het erg moeilijk om na een relatie direct goede vrienden te worden. Vaak heb je allebei even tijd nodig om het te verwerken en aan de nieuwe situatie te wennen. Als jullie allebei over elkaar heen zijn gewoon nog eens proberen om vrienden te worden.

Hoi Anika,

Dat is zeker waar meestal werkt dat ook beter maar in dit geval weet ik niet of dat gaat werken. Hij zegt namelijk soms dat hij het liever helemaal niet meer wil en andere momenten weer wel. Ik wil best tijdelijk het contact verbreken maar ik blijf dan ben ik bang stille hoop koesteren op zijn terugkeer. Meestal is hij echt zo dat hij hele goede afspraken maakt vandaar. Dus A. Ik kan het verbreken en ik blijf in mijn achterhoofd denken van waarom is dit nou en komt het nog goed. B We praten er goed over en besluiten een tijdje uit elkaar te gaan en maken hier duidelijk afspraken over. In de zin dat ik iniedergeval het gevoel heb dat hij niet zo veranderd in zijn manier van doen naar mij. Ik krijg het gevoel dat hij een soort wraak tov mij opent het is zo gek. De ene dag lief doen en de volgende dag opeens de e-mail afsluiten met vriendelijke groet. Maar goed,

Maargoed; iemand met zware bindingsangst die een relatie van twee jaar aangaat? Hij heeft er niet voor 'gekozen' om hier twee jaar mee om te gaan, hij kon niet anders (en hij wist niet beter). Immers, toen jij zei dat je 'bindingsangst' te groot was geworden was de relatie klaar. Zie hier de keuzevrijheid die jou ex-vriend genoot. En ja je bent gek op hem, daarom hebben jullie geen relatie. Je was zo gek op hem geworden dat je er wel mee moest stoppen. Ik bewonder uw logica. Nee, de werkelijkheid is dat je juist niet meer zo gek op hem was en zijn toenadering je nu ineens meer benauwde dan laten we zeggen een jaar geleden. Daarom eindigde het, en daarom is de reden 'bindingsangst'een nep-reden.

Ik snap niet waarom je nu geen relatie met hem hebt? Jullie zijn nu zeer goede vrienden en volgens mij voelen jullie je ook nog tot elkaar aangetrokken?
Ik zou zeggen óf ga voor elkaar (relatie) óf ga niet voor elkaar (contact verbreken). Dit gehannes er tussen in doet jullie allebei geen goed.

Toen mijn bindingsangst te groot werd was de relatie klaar? Dat klopt niet helemaal hoor. De relatie was klaar omdat hij het niet meer wilde, nu inmiddels reden onbekend. Nogmaals ik heb hem nooit te kort gedaan omdat ik me moeilijk kan hechten aan mensen. Ik ben altijd eerlijk geweest en het is nooit zo heftig geweest dat ik hem er keihard mee gekwetst heb ofzo. Hij wist het ik heb hem zelfs meerdere keren voor de keus gezet. Ik ben een persoon die vaker wat meer ruimte voor zichzelf nodig heeft. Hij is iemand die dat minder wilde. Ik heb hem nooit in die onzekerheid gelaten maar heb er met hem over gesproken. Waarom zie je het allemaal zo zwart wit Smokin? Ik begrijp je punt hoor en je mag me ook plotgooien met die theorie dat is allemaal prima maar toch. Waarom zie je het precies zo? Kan het niet andersom zijn? Ik ben eerlijk geweest en hij had toch naar een ander meisje kunnen gaan? Ik heb hier nooit een strijd van gemaakt ik heb ook gezegd dat ik dat vervelend zou vinden maar dat ik het wel zou begrijpen. Hij heeft nooit er iets van gezegd en nu draait hij het om en geeft hij geen gehoor dat is toch ook heel gemeen?

Beste Spekkie,

Heb ik voorgesteld om een keuze te maken. Hij zegt er moet veel veranderen als wij weer dichter naar elkaar toe willen gaan komen. Ik zet mijn beste beentje voor merk ik maar hij doet maar wat. Dan is hij toch ook niet fair? Ik krijg eerder het gevoel dat ik aan het lijntje wordt gedaan en daarom kom ik op dit forum dan wordt me gewoon even duidelijk van hoe of wat....

Als hij zich niet 100% wil inzetten, dan zit een relatie er gewoon niet in. Punt.
Nu is aan jou de keus wat je wilt. Aan dit topic te zien vind je aanmodderen niet zo'n goed idee, dus dan is (in mijn ogen) de enige optie die nog over blijft: het contact verbreken.

Hij is zelf nooit een type geweest die van aanmodderen hield. En nu stelt hij het als alternatief voor kortom hij laat het bij mijn keuze, ik moet maar beslissen can take it or leave it. Hij probeert me zelfs jaloers te maken met opmerkingen. Het maakt me niet jaloers het maakt me hooguit verdrietig omdat ik het niet kan plaatsen. Afbreken is beter maar wat zonde van die paar jaar en dat fijne contact. Ik durf het niet....

Ik vind het maar een wazig verhaal (vooral het gedeelte waarom het uit is gegaan :confused: ) maar voor zover ik het snap, sluit ik me bij Spekkie aan.
En oh, wat betreft dat je het contact niet durft te verbreken, ik kan me voorstellen dat je het zonde vind. Aan de andere kant, als dit op deze manier doorgaat, zal de band die jullie hebben echt niet sterker worden. Sowieso, mijn ervarig met relaties die net uit zijn, contact houden is geen goed idee. Na een tijdje gaat dat wel weer, maar meteen nadat het uit is werkt dat niet. Geef elkaar eerst eens de tijd om alles te verwerken.

Hij heeft er nu gewoon een punt achter gezet. Hij gaat vooruit kijken, met andere meiden daten, en daarbij heeft hij geen behoefte aan een ex met wie hij dagelijks contact heeft.

Vriendschappen met exen werken best, maar die zijn dan redelijk oppervlakkig en dat betekent dus echt niet dagelijks bellen. Ik zou trouwens compleet gek worden maargoed.

smokin heeft gelijk.

jij bent degene die hem 'gedumpt' heeft. Dit betekent dat het voor jou makkelijker is om ' vrienden' te zijn dan voor hem.

je zegt het zelf al ' voorheen in onze relatie kon ik altijd bellen'. Die relatie is niet meer en dus is die situatie ook veranderd.

Tevens vind ik het ook niet zo gek dat hij twijfelt over het contact verbreken, hij wil de relatie nog, dus wil hij bij je zijn en betekent contact verbreken definitief afstand nemen (hij zal echter ook wel goed beseffen, in een moment van ratio, dat contact hebben niet verstandig is).

Daarom moet jij degene zijn die de knopen doorhakt. Hoewel ik betwijfel of jij in staat bent dat te doen.

Dat is zeker waar Bartezz. Ik wil dat ook heel graag dus ik zal het ook maar moeten gaan doen. Ja Chimera normaal kan je met exen oppervlakkig gaan doen maar onze band ligt anders we kennen elkaar al jaren. Ik vind dat lastig, het hakt er dan wel lekker in. Ik ben vrij resoluut en kan makkelijk dingen afsluiten maar nu even niet. Net stuurt hij weer een poeslief smsje... nou lekker dan.... ik reageer er niet meer op ik laat het gewoon voor wat het is. Mensen allemaal bedankt

Zeg gewoon dat je geen contact meer wil, anders zit hij nog steeds weken in onzekerheid :D

Dat is echt één van de vaagste 'antwoorden' die ik ooit heb gehoord.

OT:
Dus eh, even kort: HIJ heeft het uitgemaakt, JIJ hebt bindingsangst, maar nu zoek JIJ meer contact dan hem, en heeft HIJ aangegeven minder contact te willen. Lekker wazig. Ik zou het hierbij laten. Minder bellen, hooguit 1 keer per week ofzo. Of laat hem gewoon eens met rust, en wacht gewoon tot hij weer contact met je opneemt. En zoek zelf gewoon wat anders, want hier op teren heeft ook geen zin.

Iemand die mij na twee jaar aan de dijk zet vanwege bindingsangst, maar nog wel wil dat ik beschikaar blijf voor het geval hij van mening mocht veranderen, die mocht het van mij echt verder zelf uitzoeken.

En andere mensen hebben dat niet?

Vergeet maar dat je speciaal bent. Hij is gewoon verder aan 't gaan met zijn leven, moet jij denk ik ook maar doen.

Ja, ja Chimera dat jij zo bent wil niet zeggen dat de rest van de wereld zo is ;-)! Het is weer helemaal goed gekomen :-)

Liefs en bedankt allemaal!

Ik haat happy ends :(

Bindingsangst, had ik in de OP van mijn post in het Psychologie subforum ook moeten vermelden :')

:D

En nu ineens hebben jullie weer een relatie? :|

Nee hoor we hebben geen relatie maar we zitten wel weer helemaal op hetzelfde emotionele level met elkaar. Veel begrip tonen, elkaar echt uit laten praten en gewoon lief tegen elkaar zijn.

Dat is inderdaad wel helemaal "goed" ja, dat je weer fijn in de knoop kunt komen met je gevoelens :)

Bindingangst is zooooo'n onzin.

Ja, je wil dan gewoon sex en geen gedoe erom heen zeker :D

Ja, je wil dan gewoon sex en geen gedoe erom heen zeker

;-)

NICE:D(y)