Kwalen.. Afwijkingen..
 

Alvast mijn excuses.

Ik kom hier echter niet met haat strooien, maar waarom heeft iedereen plotseling allerlei afwijkingen?

-ADHD
-Dyslexie (BLEH!)
-Autisme
-Borderline
-Etc.

Wat een bullshit allemaal :') ik was vroeger superdruk en had veels te veel energie. Dat noemen we niet ADHD, dat noemen we te veel energie hebben. Dyslexie? Dat noemen we 'niet goed kunnen lezen ensooooow" :y en dan ook nog eens die extra tijd bij proefwerken en nog wel steeds hetzelfde niveau doen als iemand zonder lysdexie (ok die was flauw).

Het kan aan mij liggen maar als je niveau [x] niet kan dmv reden [y] dan is dat toch gewoon jammer? Nee, gaan ze [x] aanpassen aan reden [y]. Stel je voor ik heb helemaal geen motivatie (reden [y]) om opleiding sdhsdgh te halen (niveau [x]). Dan gaan ze het voor mij toch ook niet interessanter maken? Nee, dat moet ik maar opbrengen.

"Maar daar kun je wat aan doen"

Hmm, dat is discussieerbaar. Nu ben ik bv gewoon niet slim genoeg (= reden [y]) voor [x], dan gaan ze het toch ook niet makkelijker maken?

*kotst*

Heb dit lang met mezelf goedgepraat door het te vergelijken met attracties in een pretpark. Mensen in een rolstoel kunnen niet in de rij staan maar wel in de attractie zelf dus worden ze via de uitgang naar binnen gelaten. Ja is allemaal leuk maar als je daar iets langer dan 5 minuten over nadenkt zie je al wat er fout aan is.

(Tricky: ik ben altijd heel vaag geweest over mijn eigen 'autisme', in een topic ergens zei ik dat ik "aan de ene kant wel autistisch was, maar toch niet helemaal" wat natuurlijk een hele vage uitspraak is (je hebt een storing in het autistisch spectrum of je hebt het niet, dus je bent autistisch of je bent het niet, right? Nee, ligt ietsjes ingewikkelder maar daar gaat deze topic nu niet over)

Anyway, vraag van dit topic: missen we het punt en geven we alles te snel een naam/officiele term?

zeker, zeker. helaas willen heel veel mensen die boodschap maar niet voor lief nemen.
ze willen zo graag speciaal zijn, om emotioneel van te worden.

Ik denk niet plotseling. Men weet meer over deze 'afwijkingen' en daarom is de diagnose tegenwoordig beter te stellen. ADHD wordt echt niet vastgesteld bij mensen die alleen wat teveel energie hebben. Dyslexie is ook zeker wel iets serieus. Nou kun je een lichte vorm hebben, dus alleen wat woordblindheid, maar toch heb je de stempel 'dyslexie'. Voor het gemak zeg je dus niet "ik heb een lichte vorm".

Aangezien elke vorm lichte en zware varianten heeft ligt het geven van een naam wat lastig.

Je hebt het denkniveau van een opleiding niet aankunnen, en je hebt dyslexie. Iemand kan geniaal en dyslectisch tegelijk zijn, zo iemand weren van een vwo leidt alleen tot onderstimulatie en verveling. Heb je daar wat aan dan? Misschien vind jij dat iedereen maar precies in de pas moet lopen, maar het maximale uit mensen halen is veel voordeliger voor de maatschappij, en ook die personen individueel. Iemand tien minuutjes extra geven bij een proefwerk is een kleine moeite, iemand achterstellen omdat je ervan uitgaat dat leestempo een goede indicator is voor algemene intelligentie is gewoon dom. Dan weet je weinig van intelligentie, en nog minder van dyslexie.

Mensen met een rolstoel via de uitgang naar binnen laten... Dat heeft meer te maken met het ontwerp van de meeste pretparken. Rijen gaan door krappe hekjes, over trappen en over stapstenen in de meeste pretparken. En dergelijke ondernemingen hebben de plicht hun faciliteiten rolstoelvriendelijk te maken. Dus dan maar zo, anders moet je een heel pretpark omgooien. Vind je het nu echt zo erg?

Sommige stoornissen worden te snel vastgesteld ja. Dat is mede cultuurafhankelijk. Wat wil jij er in je eentje tegen doen? Behalve roepen dat mensen die echt problemen hebben aanstellers zijn dan, als jij denkt dat je daar iets mee oplost...

Klopt. Als iemand ziekte [x] die niet te genezen is heeft en iemand anders heeft ziekte [y] die wel te genezen is hoor je mij ook niet zeggen "genees die persoon met [y] niet dat is niet eerlijk tegenover die andere" maar dit ligt compleet anders. Dit is meer zoiets als voor allebei de ziektes een geneesmiddel hebben maar het ene gewoon niet geven 'omdat dat niet hoort'

Ik kan er niets tegen doen.

Persoon x kan zijn denk- en kennisniveau in 50 minuten laten zien, maar persoon y heeft daar 60 minuten voor nodig. Dit valt te verklaren aan de hand van conditie z. Maar laten we dat vooral negeren, anders gaat persoon x misschien huilen.
Wat wil je nu? Zelf extra tijd of een ander minder kansen gunnen?

Persoon x maakt een wiskundeproefwerk in 60 minuten voldoende en in 50 onvoldoende vanwege gebrek aan intelligentie en beheersing van de stof (ondanks voldoende geleerd te hebben), het is gewoon te moeilijk.

Persoon y maakt een wiskundeproefwerk in 60 minuten voldoende en in 50 onvoldoende vanwege dyslexie.

Als iedereen van hetzelfde caliber was en er sommige mensen waren met dyslexie had ik er geen problemen mee. Ik zeg ook niet dat het oneerlijk is tegenover de mensen die geen dyslexie hebben (nouja........ als je er lang op doorgaat zeg ik dat wel) maar eerder tegenover de mensen die niet slim genoeg zijn voor niveau X maar het wel zouden kunnen halen met dezelfde extra tijd/ begeleiding als iemand met dyslexie.

Ligt eraan wat je wilt testen. Als je maximaal mogelijke score wilt testen doe je er goed aan iedereen maximale tijd te geven. Wil je kennis en denkniveau testen (waar de meeste toetsen om draaien) zou je die mensen juist geen extra tijd willen geven. Want test je kennis en denkniveau bij mensen met dyslexie beter in 60min en bij mensen zonder dyslexie in 50min, dan wil je die normen wél aanhouden. Wat wil jij testen?

Ik wil niets testen, ik wil alleen niet dat er regels worden aangepast om het iemand die niveau x niet kan halen makkelijker/haalbaar te maken terwijl dat niet gebeurt voor andere mensen die niveau x ook niet kunnen halen alleen omdat de redenen van hen anders zijn. Volgens mij klopt er trouwens geen bal van die zin maar ga hem niet nalezen =-\ xD

het klopt wel en ik geef je groot gelijk.
waar de ene persoon dyslexie of weet ik het wat heeft, heeft de ander een andere tekortkoming die er voor zorgt dat hij/zij geen voldoende haalt in de 'normaal beschikbare' tijd.

maarja de wereld is niet eerlijk en zal het nooit zijn ook.

De bedoeling van examens/tentamens/toetsen op school is heel iets anders dan die van een finale 200m lopen op de Europese Kampioenschappen.
Odnerwijs heeft de vorige eeuw een heel grote weg afgelegd. Eén van die evoluties is net dat middelbaar onderwijs veel minder groepsgericht is geworden, en tegenwoordig ook individueler kan en mag gaan. Bedoeling is bij zoveel mogelijk mensen het onderste uit de kan te halen. Examens/tentamens/testen zijn er niet om de slimmeriken te belonen en de anderen te straffen, maar zijn vooral een manier om te kijken of de leerlingen iets bijgeleerd hebben. De manier van testen moet daar dan ook rekening mee houden.

Die discussie wordt trouwens op nog veel meer niveaus gevoerd. Neem bijvoorbeeld iemand die in groep vijf zit, maar als allochtoon nog een taalachterstand aan het inhalen is. Die jongen is misschien een krak in wiskunde, maar omdat hij niet weet wat een appel of een peer is kan hij niet zo goed vraagstukken oplossen. Moet je zo iemand dan straffen met een slecht cijfer voor wiskunde én voor Nederlands, of moet je hem extra taallessen geven en op een aangepaste manier testen? Volgens mij bereik je met het tweede veel meer.

Neen. In eerste instantie proberen ze er gewoon achter te komen of jij al dan niet slim/lui bent. Blijk jij niet slim genoeg te zijn voor niveau a, dan kan je naar een beter aangepast niveau doorstromen. Blijk jij wel slim genoeg te zijn maar ben je daarnaast te lui/arrogant om je les te leren, dan heeft de leraar nog maandenlang de kans om je wel terug op de rails te krijgen, en maakt het heus geen flikker uit of je 50 minuten of 60 minuten kan doen over een toets. En wanneer blijkt dat jij het verschil tussen rood en groen niet ziet heeft het weinig zin om je te vragen alle even getallen in de groene zak en alle oneven getallen in de rode zak te sorteren.

Ik vond het altijd opvallend dat alle kakkers dyslectisch waren. Alsof die ouders een verklaring kochten ofzo.

Soms worden er te snel diagnoses gemaakt, maar om de mensen die echt iets hebben daar nou op af te rekenen vind ik wel heel cru.

Lees je eens in in bepaalde stoornissen (en dan bedoel ik dmv wetenschappelijke literatuur, onderzoeksresultaten ed en niet een internetsite met zelfbedachte informatie ;)), dan zul je zien dat er een aardig verschil is tussen 'gewoon erg druk zijn' en ADHD, tussen 'niet kunnen lezen' en dyslexie, enz. In uiting, maar ook in de oorzaak ervan.

Ja ik denk dat sommigen wel erg snel een etiketje krijgen opgeplakt. Maar toch vind ik je verhaal slecht onderbouwd en ik denk niet dat het waar is. Speciale regeles voor mensen met een "afwijking" vind ik dan ook terecht. Iemand is superslim, maar kan simpelweg niet fatsoenlijk schrijven, nou als dat op een laptop wel kan + wat extra tijd zie ik het probleem niet. Dat heet gewoon "rekening houden met".
En dat iemand te damn lazy is om te leren, wat je als voorbeeld gebruikt, dan is dat diens eigen verantwoordelijkheid. Want je instelling kun je veranderen, het feit dat je een "afwijking" hebt, niet.

Nou wat is daar dan fout aan?

Dat ze minder lang hoeven te wachten dan hij, omdat hij wel gewoon in de rij moet staan? :o (Ik vind dat niet fout: die mensen zitten anders ook in een rolstoel en komen daarbij veel ongemakken tegen...mogen ze dan misschien één keer ook dat kleine mazzeltje hebben? Het heeft bovendien weinig met het in de rij staan zelf te maken (wat ook lastig is, je zit over het algemeen niet voor niets in een rolstoel, dus staan zal idd lastig zijn), maar met wat Kruimel al zei; het ontwerp van het pretpark. Had dat anders geweest, dan had de 'regel' vast ook anders geweest.)

@Armoed:

Ik wil dyslexie vervangen voor iemand die om de een of andere reden geen armen meer heeft. Toch heeft die persoon wel een goed stel hersens en kan hij normaal lezen en hij kan typen via een speciale bril en een apart toetsenbord waar hij met zijn bril naar kan wijzen (die techniek bestaat). Ga jij dan tegen die persoon zeggen dat hij zijn wiskunde-examen (wat hij qua intelligentie makkelijk aankan) niet mag maken omdat hij niet kan schrijven en je dat examen nou eenmaal moet schrijven?

Bovendien, informeer eens naar de stoornissen die jij noemt (zoals Borderline). Maar dan uit goede boeken, bij mensen die er ervaring mee hebben, instellingen. Dan zul je zien dat dit (en niet alleen deze stoornis, dat zijn er nog duisent meer) niet zomaar een stoornis is en dat het dus ook niet iets is wat je 'zomaar' even opgeplakt krijgt. Daar gaan eerst vermoedens, daarna onderzoeken en dan pas een diagnose aan vooraf. En dat duurt lang.

Een proefwerk hoort te toetsen of iemand een bepaalde stof beheerst, niet hoe goed diegene al dan niet kan lezen.

Ik vind tijd wat dat betreft niet zo belangrijk. Je kan iets of je kan het niet. Als iemand het kan, verdient hij het ook om het proefwerk te behalen.

Overigens is het echt niet zo dat iedereen maar een diagnose 'wil' hebben. Ik ken genoeg mensen in mijn vriendenkring die autistisch zijn en nog steeds worstelen met de diagnose, ook al is die op 6-jarige leeftijd afgegeven.

Het is toch gewoon dat we tegenwoordig meer weten en daarom meer de oorzaak van alles hebben ontdekt en daarom toch óók betere begeleiding kunnen geven. Een diagnose is toch niet het eindstation? Vroeger was het: oké je kan niet goed lezen, je bent dom, pech dan. Nu zijn er mogelijkheden om mensen met dyslexie verder te helpen, dat lijkt me alleen maar positief.

Dit is geen goede vergelijking (in zo'n geval zou ik hem op een aangepaste manier testen).

Ook een slechte vergelijking (vervang dan gewoon de kleuren met links/rechts (blijkt dat de persoon die geen onderscheid tussen rood/groen kan maken later technicien wilt worden. Wordt nog leuk met al die kleuren draadjes)).

Ik weet echt meer dan genoeg over al deze 'stoornissen'. Er is geen tot verwaarloosbaar verschil.

Ik:

Vandaar dat ik daarna nog een voorbeeld gaf.

Nee niet echt, van mij mogen ze gerust voor gaan (zoals je al zei, ze hebben al problemen genoeg, laat ze 1x geluk hebben. Boeiend. Maar ook dit is weer discussieerbaar als je het begrip "geluk" helemaal gaat ontleden. Als jullie daar interesse in hebben graag een nieuwe topic aanmaken dan leg ik het daar uit en kan het daar gediscussieerd worden, niet hier). De hele vergelijking is gewoon fout.

Laat ik het zo zeggen......... Iemand zou wel kleuren van elkaar kunnen onderscheiden maar is blind, lol much?

...Maar dat mag niet want dan krijg je weer een foute vergelijking (een fysieke reden waarom persoon [x] niveau [y] niet kan zonder aanpassing, we hebben het hier over mentale redenen).

Dit zijn weer foutieve cold reads. Ik weet er genoeg over om deze conclusies te trekken.

Klopt. Als je iemand 100 Engelse woordjes geeft die hij moet vertalen zonder woordenboek maakt het niet zoveel uit of je hem 15 minuten of 1500 minuten geeft. Mensen met dyslexie mogen van mij best langer krijgen voor zo'n test (en dat is omdat mensen zonder dyslexie er van mij ook net zo lang over mogen doen als ze zelf willen. Nou zijn er natuurlijk factoren zoals tijd en andere dingen die nog gedaan moeten worden, maar we gaan ervan uit dat tijd even infinite is).

Nu geef je iemand 100 Engelse woordjes en als hij een woordje niet weet mag hij het woordenboek gebruiken. Je geeft hem 15 minuten. Nu krijgt iemand met dyslexie langer. Fair much?

Dit is natuurlijk gewoon een voorbeeld, ik hoop dat jullie het doel achter deze vergelijkingen zien.

Hmm je geeft zelf allemaal rare idiote vreemde appelpeer vergelijkingen+voorbeelden, en dan vind je andermans vergelijkingen vreemd. Ik heb geen tijd om hier helemaal op in te gaan, maar mijn mening is dat je een raar slecht onderbouwd verhaal aan het vertellen bent.

wat een onzinnige niet onderbouwde mening, daar hebben we veel aan.

ik wil nog even aan de discussie toevoegen dat iedereen beperkingen heeft. zogenaamd 'domme' mensen schieten ook tekort op bepaalde gebieden in verband met beperkingen.
als je de psyche en tekortkomingen van iedereen zou onderzoeken.. vind je uiteindelijk voor bijna elk individu wel oplossingen/alternatieven zodat ze kunnen bijbenen bij een hoger niveau van onderwijs dan dat ze zonder hulp aankunnen.

alles valt te verklaren met stoornissen, elk gebrek. en op bijna alles is wel iets te vinden om er beter mee om te gaan.

Het enige verschil is, is dat die persoon zonder armen net zo lang over zou doen als mensen met armen. Mensen met dyslexie krijgen op scholen al extra tijd, dus je kunt ervan uitgaan ze ook die extra tijd nodig hebben. Allemaal wel leuk en aardig, maar ik vraag me af of sommige werkgevers daar op zitten te wachten.

Het is gewoon hip om allerlei afwijkingen te hebben :-)

Die was van Al Murphy.

gg no re ezpk

Mja, als dit slechte vergelijkingen zijn, en dislectie is wel vergelijkbaar met een gehandicapte in een pretpark zijn we snel uitgepraat. Punt blijft dat je met een toets wiskunde niet moet testen of iemand later een goede 'technicien' kan worden.

Ik zei juist dat die vergelijking niet klopte.

Slechte conclusie.

Man man man waar is het niveau hier? Kan dit probleem beter voorleggen aan de kindertjes in de zandbak. Zelfde resultaat maar veel minder energie.

t ligt op het niveau van scholieren die niet verder kijken dan de volgende schooldag.
wel schattig.

Dan weet je toch wat te weinig, want er is wel degelijk verschil.
Maar als je het niet wilt zien, dan houdt het een beetje op idd.

Mij zegt het al genoeg als je een stoornis als ADHD puur als "druk zijn" typeert. Om het even simpel te zeggen: Waar is de "AD" in die onderbouwing gebleven? Is een stoornis als ADD dan een luchtkasteel?

:') nee.

http://www.nimh.nih.gov/health/publi...lication.shtml

http://en.wikipedia.org/wiki/Attenti...ivity_disorder

:') :')

Volgens mij onderbouw je dmv die links/de quotes het tegenovergestelde van wat je probeerde te onderbouwen.

Op de site die je als eerste geeft en zelfs in de quote die je daar zelf uitgeeft, lees ik: "Not everyone who is overly hyperactive, inattentive, or impulsive has ADHD." En: "There is little compelling evidence at this time that ADHD can arise purely from social factors or child-rearing methods. Most substantiated causes appear to fall in the realm of neurobiology and genetics. This is not to say that environmental factors may not influence the severity of the disorder, and especially the degree of impairment and suffering the child may experience, but that such factors do not seem to give rise to the condition by themselves."

En mbt de tweede bron...wikipedia is in principe geen wetenschappelijke bron, daar kan jan en alleman zijn mening op verkondingen. Bovendien wordt daar gezegd dat het een ontwikkelingsstoornis is (wat op zich zelf niets zegt over de oorzaak) en vervolgens dat het grotendeels neurologisch van aard is.

Als ADHD hetzelfde was als gewoon druk zijn, dan had iedereen die gewoon druk was ADHD en dan was de oorzaak bij iedereen hetzelfde geweest. Dat dat niet het geval is blijkt onder andere uit de sites die jij zelf geeft.

Maar wat dan weer wel klopt is dat niet eens zo lang geleden niemand ooit van ADHD gehoord had. Toen kregen sommige kinderen inderdaad gewoon een etiket "druk, hyperkinetisch, moeilijk opvoedbaar, ..." opgeplakt, terwijl diezelfde kinderen nu misschien wel een diagnose ADHD zouden krijgen. Ik ken ook verschillende volwassenen die hun heel leven vooral te horen kregen dat ze druk, creatief en chaotisch waren, daar al dan niet met succes mee hebben leren leven, maar vroeger nooit een dokter zijn tegengekomen die ook maar een seconde bij medicijnen/rilatine heeft stilgestaan. Dus ik denk wel dat het klopt dat er ook van een modeverschijnsel gesproken kan worden, al was het maar dat jonge mensen nu wel veel sneller medicijnen voorgeschreven krijgen tegen dat druk doen terwijl soortgelijke kinderen vroeger dan maar aangeraden werd om te gaan sporten en andere dingen te gaan doen om hun energie kwijt te kunnen.

Dat is wel iets anders dan zeggen dat ADHD en druk/chaotisch zijn gewoon hetzelfde is, hoor. Maar ik zie wel degelijk een verband.

sorrie dat ik mezelf quote, mensen hier lijken alleen niet echt geinteresseerd in de waarheid, vandaar.
dat adhd bestaat, geen twijfel over mogelijk, mensen hebben een groepje eigenschappen vooral gebaseerd op druktemakerij bij elkaar genomen en er een naampje aan gegeven. ADHD dus.
of het echt absoluut is dat het een stoornis is die op de volle waarheid berust, das discutabel.
er was gewoon iemand of meerdere iemanden die ineens dachten, hey weetje x heeft dit, y heeft dat, het lijkt eigenlijk wat op elkaar. voor het gemak zeg ik maar dat x en y allebei 'ς' hebben.

zo ontstaan stoornissen, door simpele vergelijkingen van mensen die denken dat ze anderen helemaal door hebben.

Mensen met bijvoorbeeld concentratieproblemen of een laag IQ vinden dit ook lastiger dan, maar die krijgen toch ook geen extra tijd.

De ene patient met longkanker is ook niet hetzelfde als de andere patient met longkanker ;) verschillen tussen mensen zit er altijd.

Nu denk ik wel dat er tegenwoordig te vlug een ADHD-diagnose wordt gegeven, terwijl de harde aanpak en fysieke hobby's betere oplossingen zouden zijn. Ik denk dat het softe gedoe van tegenwoordig ADHD in de hand werkt, dat het een makkelijk te onderdrukken stoornis is, die nu de ruimte krijgt door pedagogisch verantwoord opvoeden, fuck it. Lineaal en lederen riem. En geneuzel van: "Maar daar kunnen de kinderen toch niks aan doen, waarom hun straffen?" Opkloten, je helpt ze voor de toekomst (en ze krijgen dan mss ook een beetje backbone)

Ik denk wel dat de meete stoornissen 'echt' zijn, maar er wordt op de verkeerde manier mee omgegaan. Tegenwoordig wordt met alles verkeerd omgegaan. Maar das ook weer een ander ding.

@Al Murphy: Dat zal zeker meespelen, maar wat ook meespeelt is de ontwikkeling van de wetenschap ed. Tig jaar terug had bv. ook nog niemand van kanker gehoord. Nu begrijp ik dat dat wat anders is dan ADHD, maar ook bij ADHD zijn er onderzoeken die afwijkingen in bv. de hersenen hebben vastgesteld. Over een (flink?) aantal jaar zal er vast nog meer bekend zijn en zal ADHD wellicht alleen vastgesteld worden wanneer het bv. dmv bepaalde scans vast te stellen is oid. Dan is het modeverschijnselgebeuren weer afgelopen, omdat het dan niet langer kan.

Je hebt me overtuigd. God is een spagettimonster.

Mooie discussie ;)

Ik heb een vraag aan mijnheer Armoed... wat vind jij van borderliners die in een kliniek zitten om om te leren gaan met hun beperking(en)?

kanker is een fysieke ziekte, niet mentaal. waar vergelijk je het in godsnaam mee, sorrie hoor..
de samenstelling van kankercellen hoeft niet identiek te zijn bij verschillende mensen.. de werking en het resultaat zijn alleen wel hetzelfde.
behalve natuurlijk in het unieke geval dat een patient met wat geluk en goede genen de aandoening weet te overwinnen.

en er wordt zeker niet met alles verkeerd omgegaan. slechts door een aanzienlijk deel van de bevolking.
je hebt gelukkig bovengemiddeld wijze mensen. anders zou k nu echt niet meer leven.

Kanker is zeker iets (heel) anders dan ADHD, maar er zijn dus aanwijzingen dat bv. ADHD (ook) geen mentale, maar een fysieke oorzaak heeft (zij het dan in de hersenen).

Het idee vind ik goed.

veroorzaakt door de geest dus. door ervaringen, invloeden..
waar het bij kanker sowieso fysieke oorzaken heeft. (geestelijke oorzaken is geen duidelijkheid over)

Maar...?

Genetische aanleg, heropname van neurotransmitters...?

dat je meer kans hebt op iets betekent niet dat je het ook krijgt.
daar zijn redenen voor nodig.

Het komt inderdaad voor dat diagnoses te snel/onterecht gesteld worden (zeker bij stoornissen, zoals adhd, die relatief nieuw zijn). Dat maakt de stoornis nog geen onzin.

En hoezo, niet fysiek? Dat omgeving en ervaring en gevoelens een rol kunnen spelen haalt de functie van de genen en hersenen niet weg.