![]() |
Parttime vegetarisme/Flexitarisme vs. vegetarisme & veganisme
Na aanleiding van een stukje in de Volkskrant (zie onderaan) over de zogenaamde flexitariër (hier meer bekend als parttime vegetariër) vroeg ik mij een en ander af.
- Zijn er hier mensen die zichzelf parttime vegetariër noemen? - Wat zijn je overwegingen hieromtrent? Waarom ben je niet gewoon vleeseter óf een ''echte'' vegetariër? - Wat vinden niet-vegetariërs en vegetariërs/veganisten van dit fenomeen? In een reactie op het stuk kwam naar voren dat de schrijver voorbij ging aan een van de balangrijkste motieven voor vegetariërs, namelijk ''geweldloosheid''. Flexitariërs zouden hun eetpatroon vooral aanpassen om gezondheidsoverwegingen, niet zozeer om dierenwelzijn, het milieu en de verdeling van voedsel over de wereld. - Voor de vegetariërs: klopt het dat dit een van je belangrijkste motieven is? Wat zijn je andere motieven? Ik zou graag een discussie opstarten over de motieven achter (parttime) vegetarisme. (En dus niet zozeer over het gedoe rondom vitamine B-12 en zo, dat gezeur krijg ik vaak genoeg over me heen. ;)) TS verteld later. :) De vegetariër die ook vlees eet 20 oktober 2007 (pagina H05) Jorien de Lege De flexitariër is de nieuwste, en misschien wel de belangrijkste concurrent van de vegetariër. Deze groenteliefhebber eet namelijk vlees. Door Jorien de Lege Een flexitariër eet met depot mee en is nog gezond ook We weten het nog niet, maar iedereen kent er wel een paar. Flexitariërs. Naar de definitie in Amerika, waar volgens de American Dietetic Association (ADA) al een kwart van de bevolking flexitarisch eet, kookt een flexitariër minimaal vier dagen per week een vegetarische maaltijd, maar laat hij zich buiten de deur zonder problemen verleiden tot een biefstukje of een haring. Precies het gevarieerde dieet dat Amerikaanse diëtisten al jaren promoten. Niet iedereen kan zonder vlees of vis, maar een keertje vegetarisch eten lukt zelfs de grootste carnivoor. Er zijn genoeg argumenten voor het flexitarisme. In Amerika laten ze hun dagelijkse 300 tot 400 gram vlees (Nederlanders eten 200 gram per dag) vooral staan omdat het gezond is. Volgens Dawn Jackson Blatner, diëtiste en woordvoerster van de ADA, wegen vegetariërs 15 procent minder, hun cholesterol daalt aanzienlijk, diabetespatiënten kunnen toe met minder medicijnen en als klap op de vuurpijl leven ze ruim 3,5 jaar langer dan hun vleesetende soortgenoten. Een flexitariër kan meeliften op de voordelen van de vegetarische leefstijl, maar dan zonder de problemen van een geheel plantaardig dieet. Vlees of vis eten zorgt voor belangrijke voedingsstoffen die planten niet of minder bieden, zoals eiwitten, vitamine B12 en omega 3 vetzuren. Voedingssupplementen worden op deze manier overbodig, net als de ingrediënten-gerelateerde haarkloverij als je een keer buiten de deur eet. Een flexitariër eet vrolijk wat de pot schaft en is nog gezond bezig ook. In Amerika mag het woord flexitariër dan uitgeroepen zijn tot nuttigste woord van 2003, in Nederland is het begrip nog onbekend. Volgens directeur van de Nederlandse Vegetariërsbond Vibeke Helder, is het net welke naam je het beestje geeft. ‘Wij noemen ze meestal parttime vegetariërs. En dat zijn er veel hoor.’ Gemiddeld eten 3,5 miljoen Nederlanders bewust minder vlees en vis. De Hollandse reden om vlees te laten staan heeft minder met gezondheid, en meer met het milieu en dierenwelzijn te maken. Er zijn officieel 700 duizend vegetariërs in Nederland, maar volgens een studie onder 13 duizend Amerikanen zijn twee op de drie vegetariërs eigenlijk flexitariërs. Helder erkent dat het aantal parttimers veel groter is dan de groep traditionele vegetariërs. ‘Principieel geen vlees eten is voor veel mensen gewoon te moeilijk. Dit is een goed alternatief.’ Ondanks haar voorkeur voor vegetarisme, steunt de Nederlandse Vegetariërsbond het flexitarische eetpatroon. Gisteren is zelfs een campagne begonnen ten behoeve van ‘V-day, de vleesvrije vrijdag’. ‘Een keer per week geen vlees eten betekent dat er twee hele dieren per jaar minder worden geslacht. En dat is niet alleen goed voor je gezondheid, maar ook voor het milieu. Weet je hoeveel water het kost om een biefstuk te produceren? Daar kun je 1300 keer mee douchen. Japanse wetenschappers berekenden dat één kilogram rundvlees net zoveel energie verbruikt als drie uur autorijden, terwijl thuis alle lichten blijven branden.’ Of de flexitariër de vleesindustrie de das om zal doen, wordt door deskundigen ernstig betwijfeld. ‘Over het algemeen zijn het vooral hoogopgeleide mensen, die al bewust met hun gezondheid en eetpatroon bezig waren, die kiezen voor een dergelijk dieet’, aldus hoogleraar voeding en gezondheid Jaap Seidell. Hij plaatst er bovendien de kanttekening bij dat minder vlees eten niet per definitie gezonder is. ‘Het gaat erom wat er daarnaast wordt gegeten en hoe dat vlees wordt vervangen.’ Vibeke Helder beaamt dat goed vegetarisch meer betekent dan vleesloos. ‘Iedere dag patat eten zet natuurlijk geen zoden aan de dijk.’ Copyright: de Volkskrant |
Ik ben eigenlijk een flexitariër (parttime vegetariër).
Zelf wil ik graag vegetarisch eten en dat doe ik dus ook doordeweeks, maar in het weekend ga ik naar mn ouders en daar moet ik vlees eten (biologisch dat wel) -meestal 1 dag en de andere dagen eten we geen vlees-. Er zijn zoveel discussies en ruzies door gekomen dat ik de hoop, dat me ouders het vegetarisch eten goedkeuren, maar heb opgegeven. Aangezien de relatie tussen m'n ouders en mij al redelijk slecht is wil ik het laatste moment samen niet verpesten met ruzies. Ik ben meer een gedwongen flexitariër dus :p |
Ik vind parttime vegetarisme eigenlijk gewoon géén vegetarisme? Op zich ben ik er wel voorstander van, het is toch bewezen dat het een stuk gezonder (ook voor onze vrind, 't milieu) is om zo'n 3 x per week vegetarisch te eten. Eens vis, eens vlees, eens een ei, eens quorn, ... afwisseling is belangrijk! Zelf ben ik wel helemaal vegetariër, omdat ik me niet goed voel bij het idee dat een ander wezen heeft mogen lijden voor mij, maar dat is mijn probleem.
|
Dat ben ik helemaal met je een Fayelinde, precies daarom opende ik dit topic. Ik was nogal verbaasd over het gemak waarmee de term gehanteerd wordt. Ik zie vegetarisme als een principekwestie (waar je het mee eens kunt zijn of niet) en niet enkel als een manier van eten.
Mensen die niet zo veel roken noemen zichzelf toch ook geen parttime roker, omdat ze wel een een dag zonder sigaretten doen? En mensen die bijna nooit vreemgaan maar een enkele keer toch wel mogen zich toch net zo goed niet trouw aan hun partner noemen? Een beetje rare vergelijkingen misschien, maar het verduidelijkt wel het gevoel wat ik krijg bij de berichtgeving over de Salonfähige nep-vega's. De kwestie bij Calyx ligt wellicht net weer iets anders, omdat ze door de houding van haar ouders min of meer gedwongen wordt vlees te eten (wat ik belachelijk vind, maar dat terzijde). Betrek mijn kritiek ook vooral niet op jezelf Calyx. |
Hm, ja ik ben het met Quis en Fayelinde eens.
Je bent óf vegetariër, of niet. Als je af en toe vlees eet, ben je gewoon weg geen vegetariër te noemen. Maar mijn mening hierover. Nou, ik denk dat je beter helemaal geen vlees kan eten. Maar hoe minder hoe beter(Y). Dus an sich is het wel een goede zaak. En wellicht bedenk je na een tijdje flexitariër zijn toch dat je liever helemaal vega wil zijn. Ach, dat moet men ook zelf weten zeg. Wel een goede vergelijking, Quis, als je af en toe vlees eet of vreemdgaat ben je niet monogaam of vega. Ook al is dit maar 1 x per week. Shit, ik sta trouwens wel te kijken over die 1300 x douchen en 3 uur autorijden. |
Quis & Fayelinde (edit: en IcedEarth), ik ben het ook met jullie eens hoor.
Ik eet dat vlees ook met tegenzin en het voelt ook heel raar, soort falen ofzo. Btw. die vergelijkingen Quis vind ik juist duidelijk! |
Maar ze kunnen het je toch niet dwingen het door te slikken?
|
Klopt
|
Jeetje, wat grappig. Dit is precies zoals ik nu een aantal jaar eet en wat me heel goed bevalt. Mensen snappen het vaak niet, dus het is eigenlijk wel handig dat er nu een soort term voor komt/is.
Wat betreft jullie kritiek: ik begrijp het wel. Ik zou mezelf nooit vegetarier noemen, omdat ik dat gewoon niet ben. Maar misschien kun je het ook van een andere kant bekijken. Door het zo te noemen komt vegetarier zijn meer onder de aandacht en ik denk dat er aardig wat 'flexitariers' zijn die uiteindelijk vegetarier worden. Dus, zie het niet als bedreiging van vegetarisme, maar juist als een stimulans. Elk dier wat minder geslacht wordt, is mooi mee genomen toch? |
Natuurlijk is partttime vegetarisme geen vegetarisme (het is ook een stomme term, bijna iedereen is parttime vegetariër), maar zoals Miracle zegt, elk dier wat minder geslacht wordt is mooi meegenomen. Daarom is het ook geen probleem. Ik eet ongeveer twee keer per week (biologisch) vlees, maar geef geen namen aan mijn eetgedrag.
Ik dacht trouwens dat flexitariërs mensen waren die beweren vegetariër te zijn, maar wel vis of kaas en drop eten. |
Ik eet sinds een half jaar in mijn eigen huis geen vlees meer, tenzij het biologisch is. In het weekend eet ik bij mijn (schoon)ouders en die ga ik niet verplichten apart voor me te koken. Ik weet dat ik dat vlees nooit zou kopen en dat zij het doen, is hun verantwoordelijkheid. Ik heb geen zin in discussies en bij mijn ouders of vriend thuis en ik lever nu toch al een bijdrage, in mijn ogen. Als ik kook, is het vegetarisch of biologisch.
|
Mijn collega noemde zichzelf ook parttime vegetarier, waarop een andere collega zei: 'Je eet vast niet de hele dag door vlees.' :p
Een vegetarier eet geen vlees, dus ook geen vis. |
Deze discussie komt om de haverklap terug en het gaat eigelijk alleen maar om het labeltje wat er aan hangt. Als iemand zichzelf parttime vegetariër noemt, of flexitariër, of semitariër, of wat voor tariër dan ook, dan moet de persoon dat toch lekker zelf weten. Het gedrag wordt er niet anders door. En als het inderdaad, zoals boven gezegd, een principekwestie is, dan maakt het label al helemaal niet uit. Principes laten zich niet vangen door 1 woordje.
|
Een collega van me voldoet precies aan de definitie van het artikel...die noemt zichzelf een faketariër. Vind ik erg toepasselijk.
Wat ik er verder van vind...ach. Om je gezondheid denken is niet slecht; een beetje om dierenwelzijn denken is beter dan helemaal niet. Als ik zelf kook let ik er wel op dat het vlees biologisch is, omdat ik het niet vind kunnen dat diertjes met z'n twintigen in een hokkie worden gepropt. Maar: als ze een beetje een redelijk leventje hebben gehad mogen ze best voor mij geslacht worden. Iets met de food chain, ofzo. |
Ik ben dus zo'n parttime vegetariër. Doordeweeks kook ik vegetarisch en in het weekend eet ik bij mijn ouders biologisch vlees.
Waarom? Ik vind de bio-industrie een slechte zaak, dus ik probeer dat soort vlees te vermijden. Ik had dus doordeweeks ook biologisch vlees kunnen gaan eten, maar ik vind dat te duur en ik heb gevoel dat ik door vegetarisch te eten gezonder blijf en veel creatiever kook. Ik zeg altijd dat ik een groenteliefhebber ben en gekscherend noem ik mezelf ook wel parttime vegetariër, alleen dacht ik dat ik de enige was die die term gebruikte!! Als ik op bezoek ben bij mensen of als ik op vakantie in Frankrijk uit eten ga neem ik wel vlees of vis zonder op te letten of dit biologisch is. Dat valt natuurlijk niet te verantwoorden, maar ik vind het gewoon niet zo belangrijk consequent te zijn. Ik heb geen zin om "die vegetariër" in het gezelschap te zijn of altijd maar met de geitenkaassalade (ook al is die wel lekker) of de droge vegaburger (minder) genoegen te moeten nemen. Er zullen vast veel mensen zijn die dit zwak vinden. Dat vind ik prima. Ik doe lekker waar ik me goed bij voel. |
Citaat:
|
Eerst at ik nog wel eens vlees mee als ik bij niet-vegetariërs at, maar tegenwoordig gebeurt dat niet bijster veel meer, en zowel dan neem ik gewoon niets bij m'n groenten. Een dag zonder biologische kaasklomp of sojaschijf overleef ik ook wel weer.
|
Zelf ben ik vegetariër, vind ook niet dat je een parttime-vegetariër/flexitariër kunt zijn. Of je bent het (fulltime dus) of je bent het niet.
Ik vind het wel goed dat steeds meer mensen bewust minder vlees gaan eten, of dat nou voor de dieren is of voor eigen gezondheid - als er maar dieren gespaard worden. Ben het trouwens ook niet eens met visetende vegetariërs, dat zijn toch ook dieren? |
Ik sluit me aan bij martijn1985 wat betreft dat het eigenlijk alleen gaat om het labeltje wat er aan hangt. Ik ben het ook eens met 'je bent wel of je bent geen vegetariër', maar aan de andere kant zal het me een zorg zijn hoe mensen het willen noemen ed, als iemand het prettig vindt zich 'flexitariër' te noemen, dan moet ie dat vooral doen, ik zal er niet wakker van liggen oid. ;)
|
Ik ben geen vegetarier, maar ik eet wel zeker 5 dagen per week vegetarisch. Veel gerechten vind ik gewoon lekkerder zonder vlees en met vleesvervangers, daarnaast denk ik graag aan de dieren en weegt dat natuurlijk ook mee. Maar zo af en toe is een lekkere zalmmoot, een goede biefstuk of een gebraden haan niet te weerstaan.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Vegetariërs letten vaak meer op hun algehele voedingspatroon, zijn gavariëerder met producten, maar tegelijkertijd kieskeuriger bij wat ze kopen enz. Zelf ben ik maar deels vegetariër om de ''zielige dieren''. Het milieu (zie krantenartikel: het kost heel veel energie en grondstoffen om vlees te pruduceren), de voedselverdeling over de wereld, überhaupt de westerlijke omgang met voedsel (veel weggooien etc) en de idiote consuptiepatronen hier en natuurlijk mijn eigen gezondheid zijn allemaal dingen die meespelen. Dat is wat ik ook bedoelde met mijn statement dat het een principekwestie is, een deel van mijn lifestyle (wat een rotwoord) en niet enkel een eetgewoonte. @ iedereen: natuurlijk is ieder dier dat niet geslacht wordt mooi meegenomen. Het is ook zeker fijn dat er meer mensen zijn die nadenken over wat ze eten en er voor kiezen minder vlees te consumeren. Dat het dan lauter om een naam-kwestie gaat, kan wel zo zijn. Het blijft in mijn ogen echter een beetje een vreemd fenomeen, omdat het zo ''hip'' lijkt en meer een trend dan wat anders is. Amerika is natuurlijk een heel ander land dan Nederland, dus het kan best zo zijn dat het hier heel anders ligt, maar onder andere door dat artikel kreeg ik het idee dat de parttime vegetariërs vooral zo leven uit een soort gemakzucht. "Ik wil wel maar ik kan niet''. Dieren zijn zielig, maar als ik uit eten ga vergeet ik dat even. Het is natuurlijk ieders goed recht om zo te redeneren en het is inderdaad alleen maar fijn dat er dan ''binnenshuis'' minder vlees wordt gegeten. Toch kan het m.i. voor geen meter worden vergeleken met vegetarisme. Ik ben dan misschien lastig als ik bij anderen ga eten, ik heb dan wellicht minder keuze in een restaurant, júist op die plekken houdt ik vast aan mijn principes. Juist dán kan ik een verschil maken. Als er meer mensen een vegetarische maaltijd vragen in een restaurant, verzint de kok er wellicht een tweede bij. Als mensen ''gedwongen'' worden een keer vegetarisch te koken omdat ik kom eten, kunnen ze inzien dat het én niet moeilijk is én heel lekker kan zijn. Ik zal nóóit mensen mijn visie gaan opdringen en ik haat vegetariërs en vooral veganisten die overal prediken, maar door wel overal mijn principe te laten gelden kan ik ik toch een beetje bijdragen aan een soort bewustwording. |
ik ben het absoluut niet eens met "je bent het wel of je bent het niet". het is totaal niet relevant hoe "principieel" je bent of denkt te zijn, iedere dag kun je een keuze maken voor wel of geen vlees eten. je hoeft echt niet nergens wel of niet bij te horen met "o, ik mag geen vlees eten, want 14 september heb ik besloten..", kom op. de term bepaalt de keuzes niet, maar jij zelf.
ik ben (inmiddels, dat is dus gegroeid) vegetarier omdat vlees me tegenstaat. gezondheid is ook een belangrijk punt (altijd wel geweest met varkensvlees bijv, dat voelt gewoon niet alsof ik daar beter van wordt en lekker is het al helemaal niet (meer dan ;)). ik vind het bovendien simpelweg niet nodig dat er dieren voor mij doodgaan, de milieukwestie is tenslotte mooi meegenomen. |
Citaat:
Daarnaast let een vegetariër (misschien niet bij iedereen) op het welzijn van het dier als hij bijvoorbeeld eieren of melk koopt. Je kunt aan de ene kant wel stoppen met vlees eten, maar als je aan de andere kant wel legbatterijen eet, dan klopt het niet helemaal. Ook koeien die het hele jaar op stal staan voor de melkproductie is een vorm die de meeste vegetariërs niet aanstaat. Daarom heb je ook de keus uit gewone melk en weidemelk (van koeien die in de wei staan). Persoonlijk lees ik elk etiketje van een nieuw product dat ik koop en vraag ik gerust na in een restaurant wat er precies in het gerecht zit. Niet omdat ik bang ben om dik te worden, maar puur omdat ik absoluut geen dierlijke producten wil gebruiken (en ook geen legbatterij-eieren). Ik vind dit heel belangrijk en ik voel me er prettig bij als ik precies weet wat ik eet. |
Citaat:
:confused:. Dat klopt dus niet he, vegetarisch gestremde kaas is ook dierlijk. Yoghurt is dierlijk. Melk is dierlijk. Iemand die helemaal niets dierlijks eet is een veganist. |
Citaat:
|
Ik vind dat we er niet zo'n gedoe van moeten maken hoe iemand zichzelf noemt. Vegetarier, flexitarier, als je gewoon zegt "ik eet geen vlees of vis" is het duidelijk. Dat je je aan 1000 regeltjes moet houden voor je jezelf "echt" vegetarier mag noemen, kom op zeg...
En nu 100% OT: Enkele mensen in mijn vriendengroep vallen onder wat je "flexitarier" kunt noemen. Zij eten vegetarisch, maar sporten op zeer hoog niveau en eten daarvoor 1 a 2 keer in de week biologisch vlees of biologische vis. Lijkt mij in hun geval gezonder dan allerlei kunstmatige preparaten naar binnen te werken. Zo gauw ze stoppen met hun sport op hoog niveau zullen ze ook stoppen met het eten van vlees. |
flexitariërs zijn in ieder geval voor de helft al goed bezig :D Je hoeft niet persé uitersten op te zoeken, dit komt ook al in de richting.
|
Wat mij opvalt is dat er zo'n punt word gemaakt van mensen die geen vlees eten maar wel gelatine en dergelijke producten.
Je mag lijkt mij toch nog steeds zelf weten hoe je eet! Over het algemeen gaat het er om dat je in elk geval al bewuster bezig bent met hetgeen je eet. Zelf ben ik zoals ik zelf zeg partime vega. Dit omdat mijn lichaam helemaal geen vlees niet leuk vind dus dan blijft er weinig over. Daarnaast mijn omgeving niet wil belemmeren in wat er gegeten kan worden als ik er bij ben. Mede daardoor ben ik erg blijk met andere term dan partime vegatarier. |
Citaat:
Ik begrijp niet zo goed waarom je denkt dat dit bij vegetarier zijn hoort. Een aantal dingen die jij noemt, doe ik namelijk ook. Dat zijn gewoon keuzes die je maakt. Zo ben ik zelf erg tegen het weggooien van goed eten. Ik werk in een supermarkt en ik probeer al het eten wat over datum gaat, te verdelen onder het personeel, zodat er in elk geval nog een kans is dat iemand het eet. Melk bijvoorbeeld kan je altijd nog weggooien als het zuur is, maar dan heb je in elk geval geprobeerd om het op te eten. Zeker met vlees let ik daar erg goed op. Als er al een dier is geslacht, dan moet het wel gegeten worden, want anders is het voor niks dood gegaan! Naast dat het zielig is, vind ik het nog energieverspilling ook. Collega's laten producten gewoon in het vak staan totdat het over datum is en niet meer eetbaar, gewoon omdat ze lui zijn! Daarnaast probeer ik zo goed mogelijk in te schatten hoeveel ik nodig heb. Ik neem geen grote pot mais als die goedkoper is en ik zeker weet dat het niet allemaal gegeten wordt, dan neem ik gewoon een kleine. Als het even kan, koop ik biologisch fruit. En zo kan ik veel meer voorbeelden noemen, die weinig te maken hebben met vegetarier zijn. Ik probeer zo gezond mogelijk te leven, veel verschillende (verse) producten te gebruiken en goed voor mijn lichaam te zorgen. Ik denk dat dit los staat van vegetarier zijn of niet. (Het is natuurlijk wel zo dat vegetariers vaak bewuster eten, maar dat betekent niet dat niet-vegetariers niet bewust eten.) |
Citaat:
|
Citaat:
|
Als we nou héél eerlijk zijn, is het dan niet ook een beetje zo dat vegetariërs zich gekrenkt voelen, omdat zij tegenwoordig niet zo 'bijzonder' meer zijn? Is het niet een beetje een kwestie van de elite die niet wil dat gewone boeren in dezelfde klasse vallen als zij, ookal hebben ze (bijna) evenveel geld?
Een andere verklaring kan ik niet verzinnen voor de kritiek op de 'flexitariër': als principieel vegetariër zou je toch juist blij zijn dat mensen, deels dan wel helemaal, dezelfde bewuste leefwijze gaan volgen? Gezond, gevariëerd en vleesloos eten is zowat de orde van de dag de laatste tijd. Een perfecte ontwikkeling, toch, en één die juist vegetariërs zouden toejuichen:)? Dit is overigens geen oordeel of kritiek, alleen een beschouwing. Misschien is het niet van toepassing, maar ik merk van mezelf ook wel eens dat ik het niet leuk vind als ik ineens niet meer de enige ben die een goed cijfer haalt / bewust kookt / een verre reis heeft gemaakt. Tot ik me realiseer hoe blij ik eigenlijk ben met mijn intelligente(re) klasgenoten / bewuste medejeugd / interessante gesprekspartner. Slaat dit ergens op? |
Grappig dat je dat zegt porcelain, ik verbaas me ook meer dan eens over de felle reacties van vegetariërs jegens mensen die zich vegetariër noemen maar wel eens een dropje eten, of jegens mensen die zich niet eens vegetariër noemen maar thuis altijd vega en bewust eten, alleen in een restaurant wel eens biefstuk. Alsof het een soort "rassenvervuiling" is ofzo.
Ik snap wel dat het irritant is als de grote boze buitenwereld aanneemt dat je als vegetariër wel vis eet, omdat er zoveel wel-vis-etende-mensen zich vegetariër noemen (de laatste keer dat ik in het ziekenhuis lag kreeg ik ondanks mijn vegetarische eetlijst tonijnsalade als optie, dat is stom natuurlijk) maar verder lijkt die hele, overtrokken discussie me inderdaad vaak een soort elitediscussie, "kijk ons eens beter zijn dan de rest". |
@Bloem:
Ik las laatst dat vegetariërs het zo vervelend vinden, omdat de 'buitenwereld' dan verward wordt. Zij doen hun best om iets na te streven, terwijl de rest roet in het eten gooit door te doen alsof vegetarisme alleen 'ik eet geen vlees, maar wel vis' is. Hierdoor ondervinden de 'echte' vegetariërs problemen doordat hun ideaal wat zij nastreven onduidelijk wordt voor anderen. Daarom wordt er soms in een restaurant gevraagd of er wel vis wordt gegeten terwijl je net zegt dat je vegetarër bent. |
Ja, dat zeg ik toch ook? :o
|
Citaat:
|
Hm. =zwart wit= zei geloof ik al zoiets: het woord vegetariër heeft denk ik geen vaste definitie. Iedereen heeft er zijn eigen beeld bij, en dan is het logisch dat in een restaurant nader naar je eetpatroon wordt gevraagd. Ik vind het eigenlijk onterecht dat een vegetariër daar geirriteerd door raakt: híj is degene die een apart eetpatroon volgt. Je onderscheid je en daarom zul je je vaak moeten verantwoorden of verklaren.
@Bloem, dat is wat ik bedoel ja:) en dat doen mensen vaker en ten alle tijden (gothics, mensen met bepaalde diëten, filosofen, rijke equites). Geen reden om de discussie af te blazen natuurlijk, maar iets voor de vegetariërs om eens over na te denken. |
Citaat:
Verder ben ik het wel met je eens, ik denk ook dat het daar heel erg mee te maken heeft. |
Als mensen het vragen is het probleem niet zo groot, als ze aannemen dat je wel vis eet en je om die reden vis voorzetten vind ik het vervelender...beetje zonde van het eten en dan in het bijzonder van het beest... (En nee, natuurlijk eet ik het dan niet op, ook niet omdat ik het zonde vind...mensen die dat dan voorstellen...vreselijk. :o)
Wat een ander doet moet ie wat mij betreft lekker zelf weten, hoe ie het noemt ook, maar er vanuitgaan dat het bij een ander dan ook zo werkt en die ander nog dwingen hetzelfde te doen en te vinden ed, dat wekt toch wel enigszins wat ergernis op. :o Als er meer mensen geen vlees/vis/kip eten is het iig een stuk makkelijker qua koken ed, maar het maakt me verder niet echt uit als anderen wel vlees of vis of kip eten (dat is hun keus), mits het dier niet meer herkenbaar is. |
Ik ben nu een kleine 3,5 maand vegetariër. Maar voordat ik die beslissing heb gemaakt was ik volgens dit topic bijna 2 jaar "flexetariër". Ik noemde mezelf alleen niet zo en al zeker geen parttime vegetariër (klinkt ook stom).
Ik ben uiteindelijk wel blij dat ik de beslissing heb gemaakt om (fulltime:p) vegetariër te worden en eigenlijk wou ik dat ik die beslissing veeeel eerder had gemaakt:o Verder sta ik zeker niet negatief ten opzichte van parttime vegetariers: hoe minder vlees/vis er geconsumeerd wordt, hoe beter. Ook vind ik het niet raar als mensen vragen wat jouw invulling van het vegetarisme is (want ja er zijn nou eenmaal mensen die nog wel vis eten ("pescotariers", maarja de meeste mensen kennen die term niet) en mensen die letten op e-nummers en alles ertussenin natuurlijk). Maar, zoals leonoor al zegt vind ik het niet kunnen als mensen er vanuit gaan dat je vis eet ("want vis is toch geen vlees":confused::nono:) @leonoor: gefeliciteerd! edit: inmiddels eet ik wel zo weinig mogelijk dierlijke producten als ik op mn kamer ben (maar slik dan ook b12), maar als ik bij vrienden/ouders/op restaurant eet dan let ik daar niet op. Maakt mij dat nu "flexanist":P |
Citaat:
|
ik vind vagetariër trouwens leuker klinken :)
|
Citaat:
|
Citaat:
Ik vind dat als iemand zich flexitariër wil noemen, dat lekker moet doen. Zolang je tenminste maar niet zegt: 'ik ben 6 dagen in de week vegetariër'. Dat je moet je eigenlijk ook zelf weten, maar dat vind ik gewoon een verkeerde benaming, omdat je niet gelijk vegetariër bent als je een dagje geen vlees eet. Zeg dan dat je 6 dagen in de week vegetarisch eet. |
Citaat:
Mjah, alsof het daar niet echt echt doorheen zit, zo dat het er niet uit te halen valt... @Black Soul: Dank je. :) |
Eten de vegetariërs onder ons wel patat die in dezelfde olie is gebakken als een stukje vlees?
|
^ Dat vroeg ik me dus ook laatst af.. I mean, bij de snackbar enzo?
|
Ik eet bijna nooit patat maar ik maak daar ook geen probleem van. Het meeste frituursel dat ik eet eet ik bij mijn moeder en ik vind het voor haar te lastig om er rekening mee te houden.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:18. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.