Kon ik je maar
 

Hai!
Ik deel eigenlijk nooit iets dat ik schrijf,
waarschijnlijk heeft het feit dat ik het bij voorbaat al prut vind er iets mee te maken..
Hoe dan ook, bij deze een probeerseltje, kom maar op met die reacties..


Kon ik je maar

Ik houd van regen
enkel als het ligt
____________stamp.
________________stamp..
___________________stamp...

SPAT! een spetter,
______mij nog onbekend

langzaam kom je dichter,
dichter- ik dicht je nog wat-
bij,_____dichtermij.

____ik zie nu
______alles opgepoetst
____echtheid, bepoederd in goed nachtlicht.

Ik scheur je van het doek,
rol je op en omhels de dialoog
ons scenario, action, van start,
ik, met mijn zakmes, in de bioscoop.

ben benieuwd wat jullie vinden (A)

Het helpt om zelf ook commentaar te geven op gedichten van anderen. :)

Dat durf ik nog niet zo goed..:$ Maar je hebt gelijk!

Ik krijg liever eerst zelf ´kritiek/opmerkingen´ dan dat ik bovenop een ander spring..

Eerlijk toegegeven. Er bestaat zoiets als dichterlijke vrijheid. Maar moet je daarom alle spellingregels naast jou neer leggen? Ik citeer "ik houd". Dit is eerste regel van jouw "gedicht". Een gigantische flater.

Met andere woorden: probeer maar opnieuw.

Is het 'Ik hou niet van kerstliedjes' of 'Ik houd niet van kerstliedjes'?


--------------------------------------------------------------------------------

Hou en houd zijn allebei goed. 'Ik hou niet van kerstliedjes' is het gewoonst.

In formele uitingen is het gebruikelijk om de d van houd wel te schrijven; de meeste mensen vinden 'Houd uw stad schoon' wat verzorgder dan 'Hou uw stad schoon.' In teksten met een informele toon gaat de voorkeur uit naar hou, net als in de spreektaal.

Het weglaten van de d is mogelijk bij de werkwoorden glijden, houden, rijden, snijden en uitscheiden ('ophouden'), of samenstellingen daarmee, zoals doorrijden, ophouden en uitglijden. Het verschijnsel doet zich voor bij:


de ik-vorm: 'Ik hou van jou'; 'Ik schei ermee uit!';
de gebiedende wijs: 'Glij niet uit!'; 'Hou op!';
de jij-vorm als het onderwerp je/jij achter de persoonsvorm staat: 'Straks snij je je nog', 'Rij jij of rij ik?'
Het wél schrijven van de d ('Ik houd van jou', 'Glijd niet uit!', 'Rijd jij of rijd ik?') kan het lezen zelfs bemoeilijken.

De vormen zonder d komen trouwens al lang voor: in teksten van Hooft en Bredero is de spelling hou bijvoorbeeld al te vinden. En in 1912 schreef het Woordenboek der Nederlandsche Taal dat de gebiedende wijs van houden zowel houd als hou kan zijn.

;)

Maar bedankt voor je reactie.. I guess..

Dus je gebruikt de spelling die van toepassing was in 1912. Anno 2007 voelt de zin "ik houd" verkeerd aan.
Een mooi betoog en misschien wel correct. Maar ik blijf bij mijn standpunt. Het leest gewoon niet. Het werkt zelf bijzonder afstotend.

''Ik houd'' is prima hedendaags Nederlands. Ik vind het een beetje sneu om iemand aan te vallen om een ''blunder'' wat niet eens een blunder is, en verder geen inhoudelijke kritiek te geven.

Ik vind ''ik houd'' niet bijzonder slecht lezen, in deze zin vind ik het zelfs mooier dan zonder d. Verder vind ik je gedicht niet heel goed, omdat het -vooral in het begin- leest als een kinderrijmpje. Tenminste, de eerste twee regels zijn oké, maar het ''stampt, stamp, stamp'' doet afbreuk aan alles. ''SPAT!'' is ook overdreven. Terwijl je later weer een meer serieuze toon aanslaat.
Dus, probeer de kinderachtigheid te vermijden en houd één toon aan. En waarom gebruik je ineens een Engels woord? Vind ik een beetje jammer.
Het geheel laat wel zien dat je er over nagedacht hebt... er zit wel iets in. Vooral blijven schrijven dus.

En wees niet bang om commentaar op andere gedichten te hebben. Commentaar betekent niet dat je het moet gaan afzeiken, het kan ook neutraal of positief zijn. Iedereen heeft een mening toch? Die laat je gewoon weten, of je nu veel van gedichten afweet doet er neit toe, het gaat om of je het leuk/goed vind.

Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk wel mooi vind. Het ''Stamp, stamp, stamp.'' heeft inderdaad iets weg van een kinderversje, maar dat vind ik niet negatief. Versjes kunnen juweeltjes zijn. Het engels vind ik inderdaad ook storend zoals Quis al aanhaalt.

Je gedicht zegt me nog niet zoveel over hoe goed ik vind dat je kunt schrijven. Ik hou helemaal niet van dingen als 'mij nog onbekend'. Dat is zo... ik-schrijf-poëzie-dus-ik-mag-niet-normaal-praten-achtig. Je zou in een gesprek toch ook niet zeggen: 'ik neem een snoepje, mij is echter nog onbekend welk van de verscheidene aanwezige exemplaren mijn hand zal ontmoeten'?

Maarrrr ik denk in ieder geval dat je wel potentie hebt, omdat je zoekt naar iets origineels (zie ik in de vorm) en om die laatste strofe. Die laatste strofe mag je van mij uit het gedicht trekken en er een heel nieuw gedicht omheen schrijven, die is heel treffend (y). Behalve de derde zin, die is niet nodig, daar kun je een betere voor in de plaats zetten. Misschien snap je wel dat die een beetje overbodig is (en het engels ook wel storend ja).

qua vorm doet me denken aan Lucebert :)
qua inhoud voegen de woorden "action" en "van start" niets toe>Het is een expositie,zoals het in toneel heet, sorry ik weet even geen goed woord voor. Door deze woorden gaat de spanning ervan, het is voorspelbaar wat er gaat gebeuren.Ik zie het in samenhang met de laatste regel
succes met schrijven :)

Dank jullie wel voor jullie reacties, hier heb ik wat aan!
Ik vond het woordje action ook niet zo geslaagd, maar had geen zin meer iets te veranderen en dacht,
+´ik kwak het eerst maar eens ergens neer´ (A) Handige tips, merci!
Het stampen is natuurlijk in de plassen, de spat een drup maar tegelijk ook de spetter, de heerlijke gozer, in de film. Maar dat begrepen jullie ook wel.. ;) Verder vind ik persoonlijk ik houd hier beter passen, misschien juist door de kinderlijke rijm... Enne, ja.. misschien zijn dit wel twee op zich staande gedichtjes die elkaar niet moeten omarmen maar ieder hun eigen weg moeten kiezen, I get your point :)