Kerst cadeaus
 

Hoe ervaren jullie het als je partner aangeeft niet echt energie te willen steken in een leuk kerstcadeau voor jou?

Ligt eraan wat de reden is.

Ik zou er niet warm of koud van worden. Kerst met cadeaus leeft bij mij totaal niet.

En hoe het de voorgaande jaren was.

Mij zou het niet boeien, eigenlijk. Kerst gaat mij toch niet om de cadeaus.

Ik denk dat het bij hem ook is van "het leeft niet".
Hij is het vanuit zijn jeugd niet gewend. Het standaard verhaal hierbij is dat je cadeautjes onverwacht moet krijgen, dat het dan leuker is (niet dat ik ooit onverwacht een cadeautje krijg hoor:s)

Het belangrijkste met kerst is natuurlijk ook de gezelligheid, de boom met lichtjes etc:) en dat snap ik ook wel.

Hoewel het eerder misschien het geld was, is het nu meer dat hij het geld niet wilt uitgeven. Of in ieder geval niet aan mij. (ik zal maar niet gaan uitwijden hoeveel games meneer de laatste tijd heeft gekocht:s)

Ik weet niet precies wat ik ervan moet vinden:s Ergens heb ik zin om boos te worden hierom, ergens denk ik dat ik me dan aanstel:s

Daarom vraag ik me af hoeveel waarde andere mensen aan een cadeautje met kerstmis hechten? Misschien ben ik wel degene met de rare instelling;)

Heb je het er überhaupt al eens met hem over gehad?

Jawel, daar hebben we heel vaak over gepraat:) en het blijft een beetje lastig:) Ik wil niet hoeven zeuren om mijn cadeaus, maar diep van binnen vind ik het wel leuk om iets te krijgen met kerst (voor mij is het een stukje waardering; misschien is dat verkeerd van me). En dat hoeft echt niet zo duur te zijn als die hele spelcomputer en al die games bij elkaar hoor;)

Voor mij is de lol eraf als ik erom moet zeuren, dan voel ik me een verwend kind bij hem:s

Hij snapt het gewoon niet:n

Als het bij hem niet leeft snap ik wel dat hij geen kerstcadeau koopt eigenlijk. Ik heb zelf ook totaal niets met kerst en cadeautjes, het is zelfs niet eens bij me opgekomen om een cadeautje voor mijn vriend te kopen met kerst. En hij mag toch zelf wel bepalen waar hij zijn geld aan uitgeeft? :).

Ja, je hebt gelijk. Het zal wel aan mijn eigen gedrag liggen:s Het is voor mij gewoon echt een stukje waardering wat ik mis soms. Ik heb er soms echt verdriet van. Dat hij geen moeite voor me doet ofzo.

Ik (en mijn vriend eigenlijk ook wel) hebben beide zoiets van: Met kerst willen we iets speciaals voor elkaar doen. Ik heb gisteren een cadeautje gekocht voor hem. En hij heeft ook iets voor mij gekocht, hij kan nooit een geheimpje bewaren en heeft zelfs al bijna verklapt wat het is. :D

Ja, dit bedoel ik dus:) iets speciaals voor elkaar doen. Ik snap niet dat dat in mijn relatie niet lijkt te kunnen. Ik denk dat hij niet doorheeft hoeveel pijn hij me doet.

Maar dit gaat toch veel dieper dan een kerstcadeau? Als je over het algemeen het gevoel had dat hij moeite voor je deed, je af en toe verraste met lieve dingen, etc. had dat kerstcadeau je toch geen zak kunnen schelen?

Inderdaad:)

Als hij mij misschien een keertje verraste met theater of iets anders leuks, dan had ik me inderdaad nu niet zo ellendig gevoeld. Ik mis het verrassingseffect inderdaad. Ik mis de waardering. En het doet dan extra zeer als er wel weer 50 euro in een game geinvesteerd wordt:s

Hij wil dat soort dingen altijd "samen" bedenken, wat er eigenlijk op neerkomt dat ik diegene ben die het dan bedenkt:n Het zal misschien liggen aan het feit dat ik niet altijd alles leuk vind, maar wat betreft theater zijn er genoeg hints geweest dat ik graag naar Lion King had gewild. Helaas pakt hij dat soort dingen nooit op:n En trouwens......als hij me verrast vind ik het vast helemaal geweldig:) (het idee alleen al maakt me blij:))

Het gevoel dat ik dingen "keihard" moet zeggen om ze te krijgen blijft. En dan voel ik me weer een verwend kreng;) Terwijl ik ook best zonder die dingen kan hoor, het gaat niet om de dingen idd, het gaat om een stukje waardering.

Dankje trouwens:) jouw reactie helpt me:)

Hehe, ik kan me heel goed voorstellen wat je bedoeld. Het gaat zich niet om het kado, maar om het idee. Ik vroeg me dat soms ook af bij m'n ex. Hij had er totaal geen moeite mee om dingen te betalen en als ik zoiets had van gaan we uit eten dan stonden we erna ruzie te maken over wie nou moest betalen (omdat ik wilde betalen omdat ik hem mee uit eten genomen had en het een beetje achterlijk vond dat hij dan zou betalen). Maar het had gewoon zoveel meer betekend als hij uit zichzelf had gezegd gaan we uiteten of we gaan daar en daar naartoe. Klinkt allemaal een beetje vaag miss maar ik begrijp precies wat je bedoeld :)

Ik snap het ook, en ken het concept ook mbt verjaardagen van familie en goede vrienden. Hij hecht totaal geen waarde aan verjaardagen, die van zichzelf viert hij niet (alleen zijn ouders komen langs) en hij denkt dan dat dit zo is voor iedereen. Ik hecht er wel veel waarde aan en ook mijn familie en vriendinnen. Maar elke keer als we ernaar toe "moeten" begint hij erover te zeuren.
(misschien toch wel een beetje anders, maar ja, het lukt me niet echt te zeggen wat ik precies bedoel, sorry)

Ik zal wel een botte lul zijn, maar ik had niet eens aan een cadeautje voor haar gedacht.

Misschien dat hij kerst niet echt als een reden ziet om een cadeautje voor je te kopen? Maar meer als een tijd die je gezellig samen kunt doorbrengen.

Of misschien is hij wel gewoon helemaal niet het type om cadeau's te kopen. Ik ken ook mensen die het ontzettend moeilijk vinden om een cadeautje te kopen voor iemand, zelfs voor iemand met wie je een relatie hebt.

Ik snap precies wat je bedoelt :) Al had ik een vriend die wel af en toe met cadeautjes aan kwam zetten, en ik voor hem. Hij kocht wat voor mij met kerst of sinterklaas (dat lag er aan welke van de twee we dat jaar met lootjes en cadeautjes vierden).

Maar mijn vader is dus ook absoluut niet romantisch. Mijn moeder koopt vaak der eigen verjaardagscadeau (:D) en ook aan romantische uitjes doet hij niets. Na dertig jaar heeft mijn mama zich daar wel bij neergelegd, maar het blijft jammer natuurlijk :)

oowh come on

does he love you

Haha, klinkt als mijn moeder. Die had het er laatst ook over dat ze altijd dr eigen bosje bloemen moest kopen :p

Ik vind kerstkadootjes sowieso belachelijk. Maar hij mag wel wat leuks voor in m'n schoen kopen.

Nee serieus, eh, als je niet samen met een groep mensen ook echt kerst of Sinterklaas gaat víeren, vind ik het kant nog wal raken om gewoon maar voor elkaar een kadootje te gaan kopen. Maar goed.

ik zou dat geld liever uitgeven aan iets leuks samen doen. Een herinnering is wat mij betreft meer waard dan n cadeautje..Maarre.. k snap wel wat je bedoeld. Ik kan wel heel cliche roepen dat ej het tegen hem moet zeggen.. maja hebbie ook niet veel aan. Anders had je dit niet hier gepost als praten hielp:)

succes

Als hij geen waarde hecht aan kerst vind ik het niet zo gek dat hij dat niet koopt. En dat hij dingen samen wil bedenken misschien ook wel niet. Ik doe dat ook, om zeker te weten dat diegene dat leuk vind en kan en geld daarvoor heeft. Ik vidn het ook neit zomaar leuk als iemand zegt : "dan en dan gaan we daarheen en je moet maar mee" en dan dankbaar moeten zijn dat hij het betaald heeft.
Verrassinkjes zomaar, mja, ik zal ook wel een botte lul zijn, komt nooit in me op, maar ik zou het wel leuk vinden om te krijgen.

het is maar kerst, ik ervaar het als "normaal". ik steek er zelf ook niet veel energie in. + ik weet dat ik toch wel iets leuks krijg, ook al steekt hij er amper energie in.

Inmiddels gaat het wel weer beter:) Omdat ik het heb aangegeven dat het op mij overkwam alsof hij er weinig aan zou gaan doen. Maar eigenlijk vind ik dat wel een beetje flauw van mezelf, omdat ik hem dan misschien (alwéér) geen kans gaf om iets uit zichzelf te laten zien ofzo. Het zit er bij hem van nature totaal niet in zeg maar (of is het iets wat je in je opvoeding moet meekrijgen?) Maar gelukkig snapt hij wel een beetje wat voor betekenis ik eraan hang (ofzo)

Het is lastig om het goed uit te leggen zonder materialistisch over te komen, maar daar gaat het dus niet om;) Het gaat om het initiatief wat de ander laat zien. En daarbij zijn herinneringen inderdaad belangrijker, maar ik zie een lief cadeau ook soms als een mooie herinnering (en dat hoeft dan echt niet duur te zijn).

Ja, ik snap precies wat je bedoelt. Als jij altijd de aandrager moet zijn, wordt je daar een beetje moe van. (wij hebben gister dus een hele discussie gehad over wie de "aandrager" bij ons is. Wij doen dingen kennelijk zo goed samen organiseren dat we allebei denken de aandrager te zijn:confused:)

Ja, ik vraag me echt af, zou het iets zijn wat je vanuit je opvoeding meekrijgt?:) Zijn ouders doen dus ook niets/weinig aan verjaardagen. Het huis met slingers versieren kost niets, maar zelfs dat wordt daar nooit gedaan. (zo'n wereld van verschil met hoe ik het gewend ben)

Hier moet ik dan wel weer om lachen:):D Ik zie je niet als botte lul hoor;)
Ik zie twee mogelijkheden:
-of je vriendin is teleurgesteld omdat ze stiekem wel op iets had gehoopt
-of vriendin is ook het type van 'cadeaus/herinneringen' hoeft niet en vindt het geen probleem

Ik zou dat zelf heel erg vinden. Hoe laat je dan dat stukje waardering zien? En daarbij leg ik vooral de nadruk op romantische uitjes.

Nouja, ik heb dus gepraat erover, maar het blijft lastig. Je moet het ook breder zien ja, een herinnering is voor mij ook meer waard dan een cadeautje. Ik zou een dagje uit als verrassing leuker vinden dan een duur cadeau.

Ik merk dat ik een verrassing nodig heb van zijn kant uit;) Maar zoiets kun je amper bespreekbaar maken, want dan forceer je weer een verrassing:confused:

Ja, dit geld ook voor mij en ik denk dat het erg ligt aan je opvoeding. Bij hem thuis ga je mee een kadootje kopen, het is geen verrassing meer, dus dat valt al weg. Zijn hele familie ligt met elkaar overhoop dus visite komt altijd in fases (zelfs de oma's kunnen niet bij elkaar in één kamer zijn, en dan zeggen ze: verstand komt met de jaren, jaja) en nu helemaal niet meer, dus dan blijft er ook niet veel leuks meer over.
En ja, verrassingen, dat doet hij of dat doet hij niet, je kunt aangeven dat het je wel leuk lijkt om eens verrast te worden, maar net wat je zegt, dan doet hij het misschien omdat je erom vroeg en niet omdat hij dat zelf ook wil. Dus je kunt er erg weinig aan doen, jammer genoeg.

Hij doet graag klusjes voor het gezin :) Dingen opknappen, verbouwen, banden plakken, tuinieren etc. Zo laat hij zijn loyaliteit zien.

Waarschijnlijk wil hij wel, maar kan hij niet door al die games :P

Misschien is hij niet van de cadeau's. Er zijn veel mensen die liever op andere manier hun liefde laten blijken. Als hij liever zijn liefde laat blijken op een andere manier dan zul je daar aan moeten wennen. En doe niet zo moeilijk over die games, het is zijn geld en hij mag ermee doen wat hij wil. Ik denk dat het een lastige situatie is omdat hij op een andere manier geeft dan dat jij zou willen ontvangen.

Ik hoop dat het duidelijk is wat ik bedoel want ik kan nu effe niet de juiste woorden vinden.