Geen naam.
 

De zonde is
zout en prikkelt je
tong terwijl je zwijgt
voor alles wat je lief is
en alles wat je lief niet weten mag.
Berouw komt
pas later, pas áls
en soms dan ook geheel onmerkbaar.
Maar het onmiskenbaar
aanwezige besef doet je
hart hard harder kloppen
wanneer lippen samenkomen.

Dit vind ik een mooie vondst!

hart - hard - harder ook, hoewel ik eerst dacht dat je een foutje had gemaakt (dat je eerst harder wilde typen, toen ophield en het nog eens typte).

Ik vind het een mooi gedicht dat me wel iets doet, maar dan vooral het begin er van. Het loopt minder af dan het begint, maar ik vind het nog steeds tof om te lezen :)

ik vind de zinnen die ifeellikerain noemt ook erg mooi, mooi gedichtje!

Ja, agree, het begin in sterker dan het einde :) Het einde, met de lippen, het hard kloppende hart, dat is een beetje clichee, vaker gedaan. Maar die eerste zin ja, heel poëtisch, kundig :).

Deze vind ik geweldig:

De zonde is
zout en prikkelt je
tong terwijl je zwijgt

Echt super hoe de zin op zichzelf staat en daarmee een extra dimensie toevoegt, doordat het ook in combinatie met de tweede zin kan. En dan hoe het verder gaat natuurlijk ook maar deze vond ik er uit springen. Het is een mooi golvend gedicht, waarin je wordt meegevoerd. Alleen het einde vind ik niet zo super... Maar dat ken ik wel dat je goede zinnen hebt en dat het dan nog afgerond moet enzo.
Goed hoor!

heel mooi gedicht!
mooi ook hoe je van zin tot zin woorden een dubbele betekenis geeft, zoals hier:
voor alles wat je lief is
en alles wat je lief niet weten mag.