ware liefde
 

Heey,

Ik vroeg me af hoe jullie denken over ware liefde...

Ikzelf geloof zeker in ware liefde, hoewel ik niet denk dat er maar een ware op deze hele wereldbol rondloopt;)

Ik denk dat 'ware' niet het juiste woord is. Ik denk dat er meerdere mensen op de wereld rondlopen die goed bij je passen. Omdat ze je aanvullen, zelfde interesses hebben, er een klik is etc etc..

Nee.

nou.. nee, niet bepaald..

Niet echt, eerlijk gezegd. Ik denk eerder dat er gewoon meerdere mensen zijn die erg goed bij je passen.


Alhoewel ik Aristophanes' zijn verhaal mbt liefde wel mooi vind. :o

Ik denk dat er niet zoiets als de ware of de voorbestemde bestaat.
Ik denk dat je op een gegeven moment iemand leert kennen waarvan de persoonlijkheid jouw zo goed ligt, en dat je zo goed bij elkaar past dat dat gewoon goed gaat.

Niet als je daarmee het bestaan van "de ware" bedoelt. Want: waarom zou die er zijn?

Ik vind optie twee heel raar, als je in 'de ware' gelooft, dan impliceert dat toch dat er één persoon is? Anders geloof je erg gewoon niet in... Als je gelooft dat er meerdere mensen rondlopen waarmee je iets zou kunnen hebben, dan is dat dus geen 'de ware'.

Ik geloof niet in 'de ware', er zijn heel veel mogelijke partners, in je leven leer je een heleboel mensen kennen, het lijkt me niet gek dat daar iemand tussen zit waarmee het klikt, die persoon is echt niet speciaal voor je gemaakt ofzo.

Ware liefde is toch wat anders dan dé ware?

Ik heb bij beide het gevoel dat het voorbestemd is, en daar geloof ik dus niet in. 'Ware liefde' vind ik veel te vaag.

We zijn het eens. :eek:

Haha, dat is geloof ik de tweede keer nu :D

Ware liefde. Het wordt ware doet me denken aan echte. Wat zou inhouden dat alle andere liefdes niet echt waren? Dat denk ik niet. Ik denk dat een mens van meerdere mensen kan houden zoals je doet in een liefdesrelatie.

Ik geloof ergens wel dat er een bepaald plan is met je leven en dat daarin ook 'vast ligt' bij wie je uiteindelijk zal blijven.
Maar wellicht zijn er voor sommige mensen meerdere. Als ik denk aan mijn opa bijvoorbeeld. Toen mijn oma overleed is hij hertrouwt.
Ik denk dus wel dat er iets bestaat als voorbestemde liefde.

En in het geval van wegvallen van die voorbestemde liefde (door welke situatie dan ook) dan zou er dus sprake kunnen zijn van meerdere personen ;)

is voor iemand die nooit liefde heeft meegemaakt de liefde dan niet voorbestemd?
bijv dat Creator mannetje die vermoedelijk zelfmoord heeft gepleegd met als laatste zin hier opt forum iets als dit: 'dit leven is niet aan mij besteed, voor mij is er niets moois'

is zelfmoord dan ook voorbestemd?

De ware liefde bestaat niet. Wanneer je daarin gelooft, je denkt haar te vinden en het gat uit. Wat dan? De rest van je leven vrijgezel blijven of een relatie aangaan met iemand waar je eigenlijk niet helemaal in gelooft? Lijkt me niet echt lekker.

hmm ik geloof in liefde, in liefde op het eerste gezicht zelfs, maar ik geloof niet dat er voor iedereen maar één persoon rondloopt op deze aardbol.

Wel dat goede liefde schaars is

Zoiets denk ik ook :)
En diegene bij wie je echt zal blijven kan dan ook echt je soulmate zijn. Of in ieder geval zo'n gevoel geven. Echt zo'n 'ware' gevoel. En dit zegt niet dat al je andere liefdes (relaties) niet echt waren. Dit waren ze wel, maar dan in die tijd, want op het moment dat je de ware hebt gevonden weet je dat dit dé persoon is.

Ik denk dat alles met een bedoeling gebeurd, en of je in je leven, geen, 1 of meerdere ware liefdes tegenkomt t kan allemaal. Maar geheel persoonsgebonden

Oh, zo. Dan geloof ik er ook niet in. Ik zag de term 'ware liefde' meer als echte liefde, en dat kan volgens mij wel bij meerdere personen.

De ware bestaat niet.

Dit geloof ik niet.

Idd, dat heb ik ook. Alle liefde is ware liefde. Alle liefde die ík voel is iig echte liefde. En anders vind ik het niet de moeite waard.

Maar ik geloof niet dat er ook maar iets voorbestemd is :) Ik denk dat het succes van een relatie meer afhangt van hoe goed je bij elkaar past en hoeveel moeite je er voor wilt doen, dan van of jullie voor elkaar voorbestemd zijn.

ja dat denkt de vriendin van mijn oudste vriend ook van hun relatie.
toen ze een maand met elkaar hadden (en kenden overigens) zorgde ze er al voor dat ze zwanger van m was (niets gezegd over dat ze de pil eigenlijk niet gebruikte en natuurlijk dom van hem dat ze geen condoom gebruikten)
nu zou t voor hem haast een zegen zijn als ze bij hem weg zou gaan en t kind de helft van de tijd bij hem zou zijn.
maar hij is wel echt de ware voor haar. hoe vaak ze me al verteld heeft dat ze dat gevoel bij m heeft :o

Nee, ik geloof niet in de ware of ware liefde. Dat is gewoon een illusie die je er als kind ingeperst krijgt door alle sprookjes, verhaaltjes enz. Al zou het wel echt een fijne gedachte zijn, de realiteit is nu eenmaal anders...

Maar als mensen heel goed bij elkaar passen, is dat op zich redelijk uniek.

Ik heb zelf trouwens gestemd op "ik weet het niet".

Verliefdheid kan je beoordelingsvermogen behoorlijk aantasten..

Juh, ik denk dat je niet zo heel veel mensen tegenkomt met wie je zó'n goede klik hebt, nee. Maar het valt me wel op dat niet iedereen wacht op die geweldige klik; die worden ook wel verliefd op iemand die gewoon wel leuk is.

hier verbaas ik mij ook veelvuldig over

Naïef gedoe.

Ware liefde is een leeg begrip. Ik weet wel zeker dat er meerdere mensen rondlopen die geschikt voor iemand zijn, dat er dus géén 'ware' is. Elke persoon met wie je liefde ervaart is in theorie vervangbaar.

Of juist onvervangbaar, omdat liefde met verschillende mensen verschillende vormen aanneemt.

Ik geloof niet in voorbestemde liefde maar wel in ware liefde. Het is iets wat je zelf maakt en moet onderhouden. Maar het is wel een geweldig iets :) Als je echt van iemand houdt, meer dan van je eigen... denk dat dat wel liefde moet zijn. (wel pas na de verliefdheid, want anders is het verliefdheid en ik houd niet van verliefdheid)

Hmm, als je met 'ware liefde' bedoelt dat je echt van elkaar houdt, dan geloof ik daar natuurlijk ook in, maar ik geloof dus niet in een soort voorbestemdheid.

Daarnaast moet het in mijn ogen nooit zo zijn dat je meer van iemand anders houdt dan van jezelf; dat wil niet zeggen dan je arrogant bent, maar jij moet altijd met jezelf verder, dus je moet altijd met jezelf door één deur kunnen en ook altijd achter je eigen keuzes staan, wanneer je iemand anders boven jezelf zet, kan het heel scheef gaan en dat gaat op den duur gewoon echt fout, dan hobbel je altijd achter die persoon aan zonder gelukkig te zijn wanneer je alleen bent.

Ik heb de ware liefde gevonden....mezelf :p

Mijn huidige vriend is toch wel de meest ware liefde tot nu toe. Ik ken hem beter dan dat hij zichzelf kent, en hij mij ook. Dat is soms een eng gevoel, maar aan de andere kant ook veilig. We steunen elkaar in moeilijke tijden, en gaan uit ons dak als we het leuk hebben samen. En vooral belangrijk: hij is geintereseerd in mijn leven en visa versa. In mijn vorige relaties was het weleens zo, dat de vriend in kwestie totaal geen interesse had in mijn leven, laat staan in mijn gevoelsleven. Er kon toen nog nieteens een telefoongesprek van 5 min per dag vanaf. Nu belt mijn lief me iedere dag 30 min, gewoon omdat hij het gezellig vindt. Een groter compliment dan dat kun je mij niet geven :-)

ik geloof in ware liefde
toen ik mijn vriend leerde kennen voelde ik me alsof ik 'thuiskwam', en het was precies of we de draad van duizenden jaren weer opnamen, na elkaar even 30 jaar uit het oog verloren te zijn geweest. ken je dat gevoel wanneer je je beste vriend(in) twee weken niet hebt gezien, dat je elkaar dan terugziet en dat je gewoon wat meer te vertellen hebt? die sterke gevoelens die je voor elkaar hebt zijn nooit weggeweest tijdens die twee weken, en de andere vrienden die je hebt gesproken enzo, ja dat was wel fijn, maar het was nooit écht dàt wat het moest zijn. als je dan je beste vriend(in) terugziet weet je preciés waarom, weet je weer wat je zo miste.

zo voelde ik mij toen ik kristof leerde kennen; hij is de man waarnaar ik mijn hele leven gezocht heb, zonder het te weten. ineens begreep ik waarom al die andere mannen op de aardbol niks voor mij zijn: ze zijn hém niet.


(als ik mijn elleboog niet gebroken had zou ik het uitgebreider proberen uit te leggen, maar typen met alleen je linkerhand is niet zo comfy...)

nee ik geloof niet in de ware liefde.
Ik ben ook nog nooit verliefd geweest, vindt mensen leuk genoeg en dan is het goed.

Ik denk het wel. Niet slechts één ware, maar ook geen oneindig aantal.
Misschien een handjevol potentiele ware liefdes voor iedereen.

Ik geloof wel in dat er meerdere mogelijke zijn, maar degene die je het eerste ontmoet en waarbij de omstandigheden zich gunstig voordoen, dat dat de ware is. En daarbovenop is voor mij 'ware liefde' ook een keuze die je maakt.

Ik bedoel niet echt dat je de ander boven jezelf moet gaan zetten zonder aan jezelf te denken. Maar eerder dat je die persoon ziet als een verlenging van jezelf, dat het je evenveel pijn doet om die persoon pijn te doen als wanneer je jezelf pijn zou doen. Of misshien wel meer, want als je jezelf iets aan doet heb je het toch zelf gedaan maar als je degene waarvan je houdt pijn doet is dat in mijn ogen erger. Natuurlijk moet je met jezelf door een deur kunnen, maar ik zou zo mijn leven geven voor mijn vriend. Op die manier houd ik meer van hem dan van mezelf. Hoewel ik natuurlijk ook niet dood wil.

Er is ook geen oneindig aantal mensen, dus dat lijkt me nogal wiedes.

als je echt van hem houdt zou je toch nooit je leven verspillen voor 'm.
tenminste als hij echt van jou houdt.. zou dat t ergste zijn wat hem kan overkomen.

Dat versta ik onder ware liefde. En ik geloof wel in ware liefde, maar niet in dé ware liefde (als in, die persoon). Er zijn vast wel meerdere mensen die goed bij je passen.