Alvorens de storm treft
 

Alvorens de storm treft

Mijn gedachten kalm
in eigen handen het heft
Als een boot in het water
voordat de storm treft

Om mijn lippen en glimlach , op mijn wang en traan
ik had lief voor ons beiden
stille hoop dat het je niet is ontgaan

Nu sluiten mijn ogen terwijl ik naar je reik
stille herinneringen vervlogen in tijd
Om mijn lippen een glimlach , mijn ogen een dijk .



Het is een gedicht van een vriendin en ik wilde graag weten wat jullie er van vinden aangezien ik het zelf mooi vind . Bedankt alvast