depressie
 

Hoi mensjes :p

Zoals het topictitel reeds luid heb ik te maken met een depressie ( een lichte welliswaar, ik kan het niet vergelijken met een echte depressie).

De oorzaak = een prachtig zalig, slim, modelaantrekkelijk meisje die ik moest verlaten na de vakantie, waar ik nog gedeeltelijk aan denk. Andere meiden zijn gewoon niet vergelijkbaar ( denk ik:confused: )

+

Ik ben onlangs geswitched van studierichting en doe nu een richting waar ik dus extreem veel achterstand op heb.
Doordat ik me slecht voel leer ik practisch niet, ga niet naar de les ( ik zou toch niet meekunnen en er gewoon maar zitten) en slaap ik tot STUKKEN in de dag 14:00-15:00 , en dan wakker tot een goede 4 uur smorgens.

+

Ik ben een klootzak en ben daar onlangs achter gekomen door eens goed te denken, wat doe je anders in je bed. Vrijen zit er allesinds niet in :'(

+

Door een blessure kan ik mijn sport ( ware passie ) niet meer uitoefenen.

= SHIT , ik voel me heel slecht.

Ik weet niet wat ik moet doen, leren zit er niet in.
Maar ik denk mss om dit schooljaar gewoon te laten vallen en eens tot deftige uren beginnen komen, een andere sport zoeken, aan mezelf sleutelen, enz.

Andere mensen hier nog ervaring mee?
Want zoalsje zit is het nu 2:00 en schrijf ik dit bericht, zegt nogal veel over hoe ik me voel :p

Gelieve wat serieuse antwoorden, in de rest heb ik echt geen behoefte.

Vriendelijk bedankt!

Je moet proberen structuur in je leven aan te brengen.

Begin bijvoorbeeld met een normaal dagritme. Probeer voor twaalven in bed te liggen en zet de wekker op 8 uur 's ochtends ofzo.

Een andere sport zoeken is ook een goed idee.

Leren moet je opbouwen. Deel je werk in zodat het hapklare brokjes worden als het ware, zodat je een half uurtje iets leert, half uur pauze, weer een half uurtje iets leren, etc. Ik heb ook nooit zin om te leren, maar op deze manier kom ik toch nog ergens..

Last but not least, er lopen genoeg andere meisjes rond :)

Succes.

Hurray!

Da's een dip, man. :p

Of je gaat d'r opzoeken met het beetje info dat je hebt en contact leggen, of je laat 't lekker gaan. Er zijn zat anderen.

Been there, done that. Mijn ritme was nog erger toendertijd. Ik ben toen maar van studie veranderd en het gaat nu echt veel beter. Vooral omdat ik niet hoef te leren. Inherente luiheid, FTL!
Als het geen enorme financiële consequenties heeft, zou ik kijken of je óf nog bij kunt benen. Het resultaat dat je potentieel kunt boeken, kan je helpen beter te voelen, of het half jaar gebruiken om jezelf recht te zetten en te kijken of de studie wel wat voor je is.

Ik ook, soms. Your point? :p Zolang je 't niet consequent bent, kan het echt geen kwaad, hoor.

Natuurlijk vereist het zelfdiscipline. Toen ik toch maar switchte, ben ik begonnen met de instelling van "Nu gaan we er hard aan trekken". Bleek dus niet nodig te zijn, maar toch.
Maar je moet het wel willen, anders gebeurt er weinig. Dus eerst aan jezelf sleutelen en dan komt de rest vanzelf.

Precies dit wilde ik ook gaan zeggen.
Ik heb ook een hele tijd zonder ritme geleefd, nu heb ik sinds een week en duidelijk ritme (twaalf uur in bed, acht uur weer op) en ik voel me echt al stúkken beter overdag. Opstaan gaat nu ook steeds makkelijker, ik heb energie en ben gewoon vrolijk. Echt aan te raden dat ook te doen, en probeer ook je maaltijden in een ritme te gieten; telkens rond dezelfde tijd eten. Werkt ook op je energieniveau en dat lusteloze gevoel.

Wat ******** zegt idd (Y).

De klassieke dingen die mogelijk helpen kan iedereen wel verzinnen
bewegen (wandelen, fietsen. Duursport = goed).
structuur in de dag (zelfde tijd in en uit bed)
overdag niet in bed gaan liggen
groente, fruit en andere gezonde shizzle eten
geen overmatig alcohol drinken
verwen jezelf met bv sauna, zonnebank...
....
...

merci voor de replies, zoals je ziet 4 uur slachts alweer, ik kruip meteen in bed!
:p

Toen ik dit las dacht ik even dat ik het zelf had geschreven, is allemaal erg herkenbaar namelijk ;)

Zelf ook last (gehad) van depressies met soortgelijke oorzaak, bij mij ging het vooral erg op en neer.. Dan wel weer vrolijk, dan weer periode heel er down.
En ook ik heb al tijden last van een lastige sport blessure, waardoor ik ook mn ware passie mis nu.

Wat ik kan aanraden? Probeer iig structuur in je leven te brengen. Niet meer tot in de middag blijven slapen. Zet gewoon je wekker voor uurtje of 10 sochtends en probeer in een vast ritme te komen. En op een normale tijd gaan slapen.

En zoek idd een vervangende sport. Heb ik ook gedaan, van lekker paar uurtjes sporten knap ik altijd erg op.

En wat betreft school, als je denkt het echt niet meer te kunnen halen moet je een keuze maken. Of doorgaan om toch alvast basis voor volgende jaar op te bouwen. Als je weer beetje structuur hebt zal leren waarschijnlijk ook wel beter gaan. En anders wel stoppen, en bijv. een baantje zoeken. Iets nuttigs iig.

Sta je zelf iig niet toe om de hele dag somber te zijn.

Hopelijk heb je er wat aan :)

EDIT: lees nu pas andere reacties, zie dat ik niet de enige ben die begint over dat vaste ritme.. :P

Wat zit je te kloten?!; pak een kladblok en schrijf je levensdoelen op. ga die verwezenlijken, en niet de hele dag in je bed liggen.

in China werken ze non stop zonder zeuren!

dit soort troep werkt niet,
dus stop met aanvallen.

besides in china hebben ze nog een hoopvolle toekomst om naartoe te streven,
t uit elkaar vallen van de communistische regering en opkomst van parlementsverkiezingen en een uiteindelijk land met vrij kiesrecht, vrije grenzen en betere sociale regelingen.

goed, misschien had ik het wat aardiger kunnen zeggen.

Een dagritme is wel heel handig, dus het lijkt me eigenlijk niet zo'n goed idee om je studie te laten varen. Probeer het stukje voor stukje weer op te pakken. Begin iig met naar je lessen te gaan, en dan beetje voor beetje aan je huiswerk te beginnen. En dan is het maar wachten totdat je dip weer over is, maar dat gaat niet vanzelf daarvoor moet je aan het werk gaan :)

Ik wil niet gemeen overkomen of wat dan ook, maar wat heeft iedereen tegenwoordig met de term 'depressie'? D'r zit een gigaaaantisch gapend gat tussen de termen depressie en dip. En als ik de dingen lees die je zijn overkomen, lijkt het me dat je gewoon ff een dip hebt, geen dipje maar een dipm maar zeker geen depressie.

En als advies eigenlijk wat de rest zegt, maar zorg zoiezo voor structuur in je leven, dus op een bepaald tijdstip gaan slapen en opstaan etc. Ook als je om 4 uur 's nachts al klaar wakker ligt, ga dan ff rustig met een klein lichtje een boek lezen als je het écht niet meer vol houdt, maar laat je lichaam eerst maar aan een normaal ritme wennen, voel je je al stukken beter.

Ik vind het eigenlijk ook niet meteen een hele depressie.

Natuurlijk het is vervelend. Iedereen heeft wel eens zo'n periode. Maar inderdaad, de standaard tips. Ritme enzo.

Als je besluit te stoppen met je studie zorg dan dat je wel wat anders gaat doen inderdaad, een andere studie of cursus, of werk. Niks doen wordt 't niet beter van, daar ontwijk je je probleem alleen maar mee.

Ik heb nooit gezegd dat ik wil stoppen met mijn studie :o
Gewoon het jaartje laten varen aangezien ik toch al versschrikkelijk veel achterzit. Het jaar daarop ga ik dan zowiezo weer hetzelfde doen hoor, stoppen met studeren, doe ik in NO WAY! xD

Het risico dat je stopt na het een jaartje laten varen is niet echt heel klein, zeker niet wanneer je stopt omdat je niet lekker in je vel zit. En ook als je voor een kortere tijd stopt is het belangrijk andere dagvulling te zoeken. Iets anders dat dan, denk ik, belangrijk is, is hulp zoeken om uit die dip te komen (als het je in je eentje niet lukt) - en daar had je het zelf ook al over. Maar dat kan je ook doen als je wel studeert.

Ik zou het eerst proberen met de tips in dit topic, liefst met hulp.

Je bedoeld dat het risico niet echt heel groot is? :p

Nee, ze heeft het er wel goed neergezet.

Ik doelde ook op de korte termijn. Als je 't namelijk laat varen en niks anders doet kan het helemaal verkeerd gaan op de langere termijn.