Love kills
 

Ik probeer te lachen,
Maar jou herinnering spookt door mijn hoofd
Die herinnering neemt mijn adem weg
Heeft mij van mijn lach beroofd

Verdriet gaat door mij heen
Ik kan niet lachen zonder jou
Eenzaam en zo alleen
Waarom deed je dit nou?

Ik had je zoveel gegeven
Zoveel vreugde en lol
Je alles laten beleven
Helaas bleek jou hart hol

Hier kan ik niet meer verder
Maak een eind aan mijn bestaan
Volg de hemelse herder
Naar de zon en naar de maan

Dit komt me bekend voor, heb vast al een keer iets in die stijl gelezen. Ik vind het geen toppie gedicht. Het komt allemaal nogal simpel over. Je rijmschema is een beetje te strak op bepaalde plaatsen, bv de tweede strofe. In andere stofe komt het dan weer niet zo strak over :)
Het is een beetje standaard? wat niet als negatief bedoeld is :) Maar ik vind er geen extraatje in terug.

Kvind eigenlijk je eerste strofe het mooist, zeer mooi :)