eetstoornis
 

ik heb al een paar jaar een eetstoornis.
en kan er de ene keer wat beter mee omgaan dan de andere keer.
maar de terugvallen blijven moeilijk.

zijn er hier nog meer mensen met een eetstoornis?
en hoe gaan jullie ermee om?.

Er zijn hier zat mensen met een eetstoornis :) Het is inderdaad iets wat met ups en downs gaat. Als je behoefte hebt om er verder over te praten, mag je me pm'en.

Sterkte!

dat is ook zo.
ik pm je wel.

dankje

Heb ook een tijdje een eetstoornis gehad maar dat gaat over als je er aan werkt. Heb ook mijn ups en downs maar nu gaat het al een tijdje beter. Vroeger at ik soms dagen niets omdat ik dacht dat ik er dik van zou worden. Maargoed misschien is dat bij jou weer anders.

Heb je hulp gehad? En in hoeverre ben je nu van je eetstoornis af?
Een terugval hoort er idd bij, en is normaal, denk ik. Misschien dat je na een aantal jaar volledig genezen bent, maar zeker in de eerste jaren na hulp is een teruggval normaal. Je hebt waarschijnlijk al lang een eetstoornis, die is niet zomaar ineens weg.

(ik heb/had ook een eetstoornis, maar ben nu al ver qua loslaten van eetstoornis. Maar ik heb ook nog wel eens een terugval, maar dan moet je daarna weer de draad oppakken en goed doorgaan..)

Eetgestoorde meldt zich.
Ik ben net klaar met een behandeling van negen maanden en moet nog erg wennen aan het 'zelf doen' en een terugval ligt dan ook op de loer. Wat mij erg helpt is er over praten en samen met anderen eten. Mijn pm box staat open.

Hier nog eentje...
Ik ben nog volop in behandeling en het gaat inderdaad met ups en downs. Mijn pm staat ook open.

van dat dagen niks eten herken ik goed.
dat had ik een tijdje terug nog.
en ik probeer er ook aan te werken.

ik heb hulp van het ggz ja.
en die terugvallen zijn inderdaad klote ja.
me laatste terugval was een paar dagen geleden.
en in hoeverre ben jij er nou al vanaf ?.

maar heeft de behandeling wel geholpen?.
of merk je er nog niet zo veel van?.
en met mensen erover praten probeer ik ook vaak te doen ja (y).
het samen met anderen mensen eten is ook niet altijd even makkelijk.
en ik pm je nog:).

zit je in dagbehandeling of ben je opgenomen ?.
en lukt het een beetje nou?.
en ik pm je nog :).

goed dat je hulp hebt!
ik eet normale hoeveelheden, inclusief dingen als patat, taart, chocola, ijs enz. En ik ben niet meer bang voor eten. Maar soms spelen de eetgestoorde gedachtes nog wel heel erg op, maar dan ga ik ertegenin. En de weegschaal speelt denk ik nog wel een wat te grote rol...Maar verder gaat 't qua eten gewoon goed! Eerst bang voor alleen al een appel, en nu schep ik gerust nog een extra x-tje ijs op als we dat hebben als toetje ;)
(ik heb overigens ook wel heel wat hulp achter de rug: eerst 1 jaar gesprekken bij ggz en daarbij dietiste en een zelfhulpgroep, daarna een opname van een jaar en doe nu dagbehandeling van 3 dagen in de week - niet gericht op eten, maar op achterliggende)

Ik ben hier net nieuw op het forum, maar ik dacht ik meld mij gelijk ff.:)
Ik heb sinds mei een lichte vorm van een eetstoornis en had/heb daarbij ook erg last van bewegingsdrang. Ik kom om de 3 week bij de dieetist en om de 2 week bij de dokter. Verder heb ik geen hulp.
Ik kan al wel vernemen dat ik wat makkelijker ga denken qua eten, heb gister 2 mini-appelbeignets gegeten zonder dat ik me er schuldig door voelde.

Ik ben poliklinisch in behandeling. Ik ga 1x per week naar de psycholoog en 1x per week naar de sociale vaardigheidstraining. Binnenkort ga ik ook nog een extra cursus volgen (gericht op een aantal vd achterliggende problemen).
Het lukt idd wel een beetje :). Ik heb het idee dat ik al heel snel in mijn eetstoornis hulp heb gezocht, en dat het nog veel erger zou zijn geworden als ik dat niet gedaan had. Ik merk nu wel dat ik heel goed vooruitga, al blijft het nog een lange weg...

Hier meldt zich er nog één.
Heb NAO (heb anorexia, maar je mag het niet officieel anorexia noemen omdat ik niet 15% onder mn minimum gewicht zit...wat een bullshhh ook...met af en toe eetbuien, maar niet heel grote) en zit momenteel in een behoorlijke terugval, errug fijne manier om het nieuw jaar in te gaan.

Vind ik zo'n onzin dat je het dan niet officieel anorexia mag noemen omdat je gewicht niet laag genoeg is..
maar goed....
hier nog iemand die behoorlijk wat moeite heeft met eten....

Ik heb ook een eetstoornis, anorexia.
Ben er voor in behandeling en wil er erg graag vanaf.
Ik ga 2x in de week naar een psychologe/voedingsdeskundige.

Ja daar kan ik ook niet over uit. Het gedrag kan precies hetzelfde zijn boven dat getal als eronder. En die DMS-IV richtlijnen zijn helemaal niet gemaakt om op te diagnostiseren, enkel om een soort handvatten te bieden om het te omschrijven.

Ontopic: Gehad, maar ben er vanaf. Je hebt mn msn al ;)

Ik vind het inderdaad ook onzin dat je het dan geen anorexia mag noemen, het gaat toch niet alleen om je gewicht.

En @flyaway: Wat knap dat je er al vanaf bent! Heb je daarvoor veel hulp gehad?

Niet echt voor de ana zelf, maar wel heel veel voor achterliggende problemen. Verder helemaal zelf gedaan :) *trots*

Oke! Daar mag je ook echt wel trots op zijn ja;)

Ja, het heeft zeker wel geholpen. Ik heb geen eetbuien meer en braak ook niet meer. Daarnaast eet ik veel meer 'enge' dingen. Maar of het uiteindelijk genoeg is weet ik niet.

Over de diagnose. Maakt het uit of je AN of NAO hebt, het is allebei een eetstoornis. Het zegt niks over de ernst van de stoornis maar wel over de behandeling die je nodig hebt. Al zal het qua behandeling weinig uitmaken of je bmi 17 of 18 hebt. Maargoed, dit heb ik uitgelegd gekregen in de kliniek.

Wat vinden jullie eigenlijk van de opmerking dat een eetstoornis vooral in je hoofd zit, en dat het niet eens zo zeer uitmaakt op welke manier je dat uit?

^ mee eens.

Het zit zeker in je hoofd..

Denk ook dat het zeker in je hoofd zit ja..

Voor wie maakt het niet uit hoe je het uit?
Zijn er mensen die anders beweren?
Vroeg ik me zomaar even af.:)

Het zit zeker in je hoofd, je hebt niet voor niks een enorm vertekend zelfbeeld waar echt niks van klopt. Vind verder ook niet dat je de graad van de ernst kunt meten aan de lichaamelijk toestand. Bijvoorbeeld iemand met overgewicht kan ook anorexia hebben, valt hierdoor 10 kilo af maar heeft nog steeds een gezond gewicht. Dat is dan niet minder erg dat wanneer iemand met een gezond gewicht 10 kilo afvalt en daardoor in ondergewicht terechtkomt.

Daar heb je helemaal gelijk in!

Niet minder erg misschien, maar dat laatste geval is natuurlijk wel gevaarlijker.

Mwoah valt wel mee opzich, ondergewicht kan inderdaad vrij gevaarlijk zijn doordat je lichaam niet genoeg bescherming heeft, maar het is met name de ondervoeding die heel gevaarlijk is. Tekorten aan kalium bijvoorbeeld is heel gevaarlijk. En daarbij doet gewicht er niet toe.

Nou iemand met ernstig ondergewicht kan gewoon niet gezond zijn in combinatie met een eetstoornis.. dus is ondergewicht wel erg gevaarlijk. Maar inderdaad is de ondervoeding ook erg gevaarlijk.

Voor je lichaam maakt dat denk ik wel verschil, maar niet voor hoever je er zelf last van hebt. Als je wel goed eet maar nog steeds totaal verkeerd denkt, zou ik dat wel een eetstoornis noemen.
Vanaf de andere kant, ik eet nogal slecht maar heb wel normale gedachtes, weet niet hoe ik dat zou noemen.

Ik heb een eetstoornis! Ik eet bv een hele maaltijd, zit echt dik! en 30minuten later heb ik weer evenveel honger, vandaar dat ik ook 6tal keer warm eet op een dag, het leuke is dat ik 70kilo weeg ;p ik doe wel sport maar heb nog nooit van mijn leven op mijn gewicht moeten letten, olle :)