Nooit nimmer meer
 

Nooit nimmer meer

Ik spreek niet meer van nooit, want wie weet waar dat eindigt
‘Wie weet, wat is de dood, wellicht is het slechts het begin’

Nee, als jij de grootheid wilt vatten spreek je van alles, maar
wat betekend ooit nog, het is een ijdele hoop, uitgesproken door de wereldvreemden.
het is misschien zacht pianospel, begeleid door volhardende melancholie
toch ben ik geen alcoholist, alleen verzuip ik mij aan ware waarheden

maar wat betekent nooit nog?

---

*edit: ik krijg 'wereldvreemden' niet op de juiste regel. :(
** thanks.

je kunt een kleinere lettergrootte kiezen.

Je eerste betekent moet ook met een t. Ik zou 'want' bij de eerste regel weglaten en de eerste 'het' van de tweede regel veranderen in 'dit'. Ik vind je een na laatste zin mooi:)

bedankt voor je commentaar.

Ik zou 'verzuip ik me in' in plaats van 'verzuip ik me aan' gebruiken. Verder vallen in dit gedicht bepaalde woorden me op die het gedicht te zakelijk maken zoals 'wellicht', 'slechts' ('...dood, misschien is het maar een begin' vind ik mooier) 'spreken van' (klinkt zo zwaar). Als je het luchtig brengt neem ik het serieuzer dan met zwaar taalgebruik, maar dat is wel een beetje een kwestie van persoonlijke voorkeur.

En ja die spelfout is jammer:D kon je 'm niet meer aanpassen?

Verder wel een mooi gedichtje, maar niet één die me nog lang zal heugen.